Power game, part36. Where is this piece of shit?

Επινε τό τσάι του καί σκεφτόταν τήν πράσινη ανάπτυξη...
Αργά , ηδονικά σχεδόν ρούφηξε μιά ακόμα γουλιά από τό φλυτζάνι καί ατένισε τόν Αττικό ουρανό...
Φανταζόταν τήν Πανεπιστημίου γεμάτη με λιμνούλες, παιδιά να παίζουν καί από δίπλα τή γιαγιά να λέει παραμύθια καί γύρω γύρω μετανάστες με σαρίκια, κελεμπίες, μπούργκες (καί ιθαγένεια) να ακούν ....
Ηταν ρομαντικός , ήταν οικολόγος, ήταν πράσινος.....
Τήν ονειροπόληση διέκοψαν ξαφνικές κραυγές αγωνίας, μαστίγια να σκίζουν τόν αέρα καί ποδοβολητά ανθρώπων πού έτρεχαν σέ πανικό...

Εστησε αυτί να ακούσει καλύτερα...
Ακουσε καθαρά τόν Γιώργο (από τήν Κοζάνη) καί τή Λούκα να τρέχουν πανικόβλητοι για να σώσουν τή ζωή τους φωνάζοντας
"Βοήθεια, βοήθεια, αγιούτε Χριστιανοί"
καθώς καί
"Au secours, au secours, help, ένας Χριστιανός δέν βρίσκεται?"
Τήν ίδια στιγμή ο Γιώργος (από τήν Κοζάνη), ο αγαπημένος του συνεργάτης καί συνοδοιπόρος στήν πράσινη ανάπτυξη μαζί με τη Λούκα αλαφιασμένοι, κάθιδροι, αναμαλλιασμένοι με σκισμένα ρούχα καί σημάδια από χτυπήματα μαστιγίου, έμπαιναν στό γραφείο του σάν να τούς κυνηγάγανε ορδές βαρβάρων να τούς σφάξουν...
Μάλιστα οι οιμωγές τής Λούκας τού θύμισαν ζωντανό πού το σφάζουν...
Κάτω απο το μουστάκι του δέν μπόρεσε να κρύψει ένα (αμυδρό) χαμόγελο...
Πρίν προλάβει να πεί οτιδήποτε οι δύο αγαπημένοι του συνεργάτες τρέχοντας (με εντυπωσιακή ταχύτητα ομολογουμένως) βγήκαν απο τήν άλλη πόρτα ενώ ταυτόχρονα έμπαινε στό δωμάτιο ένας τραχύς και άγριος Γερμανός κομισάριος ελεγκτής ο οποίος με βαριά προφορά τόν ρώτησε απότομα καί αυταρχικά...
Where is this piece of shit?
Ηταν φανερό ότι εννοούσε τον Γιώργο (απο τήν Κοζάνη)...
Πάντα τόν ενοχλούσε το αξάν τών Γερμανών όταν μιλούσαν Αγγλικά...
Στήν πραγματικότητα τον ενοχλούσαν όλοι οι Ευρωπαίοι αλλά οι Γερμανοί ειδικά τού γυρίζαν τα άντερα...
Τού θύμιζαν τόν Κινέζο (μιλούσε Αγγλικά με Γερμανική προφορά, Holy shit !!)...
Ανατρίχιασε στή σκέψη καί μόνο...
Ο Γερμανός όμως πλησίασε ακόμα περισσότερο καί τώρα ούρλιαζε μέσα στό αυτι του ζητώντας να μάθει πού είναι ο Γιώργος (απο τήν Κοζάνη)...
Χωρίς να χάσει τήν ψυχραιμία του είπε στή γραμματέα του να καλέσει τόν Θόδωρο ( τόν Σούμο)...
Οταν μπήκε μέσα ο Θόδωρος (ο Σούμο) ο Γερμανός τα χρειάστηκε...
Στή θέα του καί μόνο ο άνθρωπος είναι σίγουρο ότι σκέφτηκε να γυρίσει πίσω στήν πατρίδα του και να αλλάξει αμέσως επάγγελμα...
Παρόλα αυτά τόλμησε να ρωτήσει ξανά πού ήταν ο Γιώργος (απο τήν Κοζάνη)...
Ο Θόδωρος (ο Σούμο) απάντησε διπλωματικά...
"Δέ γαμιέσαι, πρωί πρωί?", τού είπε επί λέξει...
Φυσικά ο Γερμανός κομισάριος έφυγε αμέσως καί τό ίδιο έκανε και ο Θόδωρος (ο Σούμο) ασθμαίνοντας καί κατεβάζοντας όλο τον εορτολόγιο...
Σκέφτηκε ξανά τήν πράσινη ανάπτυξη...
Αυτή η επιθεώρηση απο τούς κομισάριους τού χαλασε λίγο τή διάθεση, αλλά λίγο...
Εφερε ξανά στό νού του τήν Πανεπιστημίου γεμάτη λιμνούλες κλπ...
Εστίασε ιδιαίτερα στήν γλυκιά εικόνα τών μεταναστών με τα σαρίκια, τίς κελεμπίες, τίς μπούργκες (καί τήν ιθαγένεια) πού άκουγαν παραμύθια απο τή γιαγιά...
I have a dream, κι έτσι...
to be continued...