Γράφει ο Dr Gamata Ola (Διεθνής οικονομικός αναλυτής, πρώην υπουργός σέ κράτος μπανανία)
Ακούγοντας κανείς τα διεθνή λαμόγια με τα κουστούμια να μιλάνε με ύφος καρδιναλίου αλλά καί τα εγχώρια λαμόγια τής πλάκας (βλαχαδερά golden boys καί κουστουμαρισμένους πολιτικούς) πού θέλουν να τούς μοιάσουν αλλά δέν μπορούν γιατί είναι λιγούρια συγκρινόμενα με αυτούς , μπορεί να χάσει τη μπάλα καί να καταλήξει να μήν κατανοεί για τί ακριβώς πράμα μιλάμε όταν μιλάμε για τήν διεθνή Οικονομική κρίση...
Εμείς εδώ θα το πούμε απλά...
Γιά να κατανοήσει ο αναγνώστης το θέμα θα πρέπει να σκεφθεί πλανητικά...
Ο πλανήτης έχει συγκεκριμένους (καί όχι απεριόριστους) πόρους πρός εκμετάλευση...
Συγκεκριμένες και όχι απεριόριστες πρώτες ύλες (πετρέλαιο, μέταλα κλπ)...
Αυτοί οι πόροι μπορούν - εάν καταναμηθούν ισότιμα σέ όλον τον πληθυσμό τού πλανήτη - να υποστηρίξουν ένα ανεκτό επίπεδο διαβίωσης...
Μιλάμε γιά πλανητική λιτότητα δηλαδή...
Τό θέμα είναι βέβαια ότι κάποια έθνη (η λεγόμενη δύση Αμερική, Ευρώπη κλπ) με τη δύναμη τών όπλων και τής ισχύος παίρνουν όλο τον πλούτο τού πλανήτη για να περνάνε καλά αυτοί (σπίτια, εξοχικά, αυτοκίνητα, αεροπλάνα, χλιδή κλπ) ενώ αφήνουν στήν μεγάλη πλειοψηφία τών κατοίκων τού πλανήτη ελάχιστα πού φθάνουν δέν φθάνουν για την επιβίωσή τους...
Οταν όμως χώρες με μεγάλο πληθυσμό (βασικά Κίνα αλλά και Ινδία και άλλοι τέτοιοι τριτοκοσμικοί) απέκτησαν αρκετή δύναμη (καί μιλάμε γιά δύναμη τών όπλων ασφαλώς, μόνο αυτή νοείται ώς πραγματική δύναμη) βασικά απαίτησαν και αυτοί να πάρουν μέρος στό πάρτυ...
Είπαν δηλαδή στούς δυτικούς...
Μάγκες μέχρι τώρα με τη δύναμη τών όπλων κλέβατε όλον τον πλανήτη και περνάγατε καλά ενώ όλοι οι άλλοι με το ζόρι επιβίωναν...
Καλά κάνατε...
Τώρα όμως έχουμε και εμείς αρκετά όπλα και άρα διεκδικούμε και εμείς απο τον πλούτο τού πλανήτη...
Τό πρόβλημα είναι βέβαια ότι οι Κινέζοι, Ινδοί κλπ είναι πολλοί...
Καί ένα αμάξι ο καθένας να πάρει (τό ελάχιστο δηλαδή πού απολαμβάνουν οι δυτικοί) αμέσως καταλαβαίνει κανείς ότι ο πλανήτης δέν το σηκώνει....
Δέν αντέχει δηλαδή ο πλανήτης τόσοι πολλοί άνθρωποι να ζούνε πλούσια και άνετα ακόμα και άν (μην το ξεχνάμε) η μεγάλη πλειοψηφία (Αφρική , Ασία κλπ) εξακολουθήσουν να λιμοκτονούν...
Πάνω εκεί, στή μοιρασιά δηλαδή τού πλανητικού πλούτου μεταξύ τών παλιών (Αμερική, Ευρώπη, Ιαπωνία ) και τών καινούργιων (Κίνα, Ρωσία, Ινδία κλπ) γίνεται μιά μάχη κατανομής τών κλοπιμαίων .....
Αυτήν η μοιρασιά έχει βέβαια ένα πρόβλημα...
Δέν φτάνουν γιά όλους τα κλοπιμαία...
Αυτό είναι - απλά καί όχι απλοικά μιλώντας - αυτό πού λέμε οικονομική κρίση...
Πρόκειται για την πάλη για την μοιρασιά τών κλοπιμαίων τού πλανητικού πλούτου μεταξύ τών παλιών ισχυρών και τών καινούργιων πού διεκδικούν μερίδιο....
Ακούγοντας κανείς τα διεθνή λαμόγια με τα κουστούμια να μιλάνε με ύφος καρδιναλίου αλλά καί τα εγχώρια λαμόγια τής πλάκας (βλαχαδερά golden boys καί κουστουμαρισμένους πολιτικούς) πού θέλουν να τούς μοιάσουν αλλά δέν μπορούν γιατί είναι λιγούρια συγκρινόμενα με αυτούς , μπορεί να χάσει τη μπάλα καί να καταλήξει να μήν κατανοεί για τί ακριβώς πράμα μιλάμε όταν μιλάμε για τήν διεθνή Οικονομική κρίση...
Εμείς εδώ θα το πούμε απλά...
Γιά να κατανοήσει ο αναγνώστης το θέμα θα πρέπει να σκεφθεί πλανητικά...
Ο πλανήτης έχει συγκεκριμένους (καί όχι απεριόριστους) πόρους πρός εκμετάλευση...
Συγκεκριμένες και όχι απεριόριστες πρώτες ύλες (πετρέλαιο, μέταλα κλπ)...
Αυτοί οι πόροι μπορούν - εάν καταναμηθούν ισότιμα σέ όλον τον πληθυσμό τού πλανήτη - να υποστηρίξουν ένα ανεκτό επίπεδο διαβίωσης...
Μιλάμε γιά πλανητική λιτότητα δηλαδή...
Τό θέμα είναι βέβαια ότι κάποια έθνη (η λεγόμενη δύση Αμερική, Ευρώπη κλπ) με τη δύναμη τών όπλων και τής ισχύος παίρνουν όλο τον πλούτο τού πλανήτη για να περνάνε καλά αυτοί (σπίτια, εξοχικά, αυτοκίνητα, αεροπλάνα, χλιδή κλπ) ενώ αφήνουν στήν μεγάλη πλειοψηφία τών κατοίκων τού πλανήτη ελάχιστα πού φθάνουν δέν φθάνουν για την επιβίωσή τους...
Οταν όμως χώρες με μεγάλο πληθυσμό (βασικά Κίνα αλλά και Ινδία και άλλοι τέτοιοι τριτοκοσμικοί) απέκτησαν αρκετή δύναμη (καί μιλάμε γιά δύναμη τών όπλων ασφαλώς, μόνο αυτή νοείται ώς πραγματική δύναμη) βασικά απαίτησαν και αυτοί να πάρουν μέρος στό πάρτυ...
Είπαν δηλαδή στούς δυτικούς...
Μάγκες μέχρι τώρα με τη δύναμη τών όπλων κλέβατε όλον τον πλανήτη και περνάγατε καλά ενώ όλοι οι άλλοι με το ζόρι επιβίωναν...
Καλά κάνατε...
Τώρα όμως έχουμε και εμείς αρκετά όπλα και άρα διεκδικούμε και εμείς απο τον πλούτο τού πλανήτη...
Τό πρόβλημα είναι βέβαια ότι οι Κινέζοι, Ινδοί κλπ είναι πολλοί...
Καί ένα αμάξι ο καθένας να πάρει (τό ελάχιστο δηλαδή πού απολαμβάνουν οι δυτικοί) αμέσως καταλαβαίνει κανείς ότι ο πλανήτης δέν το σηκώνει....
Δέν αντέχει δηλαδή ο πλανήτης τόσοι πολλοί άνθρωποι να ζούνε πλούσια και άνετα ακόμα και άν (μην το ξεχνάμε) η μεγάλη πλειοψηφία (Αφρική , Ασία κλπ) εξακολουθήσουν να λιμοκτονούν...
Πάνω εκεί, στή μοιρασιά δηλαδή τού πλανητικού πλούτου μεταξύ τών παλιών (Αμερική, Ευρώπη, Ιαπωνία ) και τών καινούργιων (Κίνα, Ρωσία, Ινδία κλπ) γίνεται μιά μάχη κατανομής τών κλοπιμαίων .....
Αυτήν η μοιρασιά έχει βέβαια ένα πρόβλημα...
Δέν φτάνουν γιά όλους τα κλοπιμαία...
Αυτό είναι - απλά καί όχι απλοικά μιλώντας - αυτό πού λέμε οικονομική κρίση...
Πρόκειται για την πάλη για την μοιρασιά τών κλοπιμαίων τού πλανητικού πλούτου μεταξύ τών παλιών ισχυρών και τών καινούργιων πού διεκδικούν μερίδιο....
Σχόλια