«Δεν είμαι άντρας;» διερωτάτο ο Ζορμπάς… «Εχω γυναίκα, παιδιά, σπίτι… όλες τις καταστροφές.»
Τελευταία, η ελληνική οικονομία μοιάζει με «όλες τις καταστροφές» του Ζορμπά. Με το δημόσιο χρέος υψηλότερο από το 100% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος, οι επενδυτές ξαφνικά συνειδητοποιούν την τρομαχτική προοπτική να «χτυπήσει» και το έλλειμμα του προϋπολογισμού το 12% του ΑΕΠ το 2010 και 2011.
Σαν μια «Ισλανδία στο Αιγαίο,» τα spreads του 10ετούς ομολόγου του ελληνικού δημοσίου έναντι των αντίστοιχων γερμανικών, έχουν εκτιναχθεί. Ομοίως, τα ελληνικά credit default swaps είναι πλέον υψηλότερα από της Νοτίου Αφρικής, της Πολωνίας ή του Περού.
Πιεστικό οικονομικό πρόβλημα για την Ελλάδα είναι η πιθανότητα «απεργίας» αγοραστών από τους ξένους επενδυτές. Το κυβερνών κόμμα ΠΑΣΟΚ έχει δεσμευθεί να συρρικνώσει το έλλειμμα κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες. Θα είναι μια επίπονη προσαρμογή, με «φτωχό» ιστορικό για να την στηρίξει –αν και ίσως αυτή τη φορά αξιόπιστο, αφού το ΠΑΣΟΚ απολαμβάνει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Και ενώ οι Βρυξέλλες μέμφονται την Ελλάδα που παραβιάζει τους όρους του Μάαστριχτ, η Γαλλία, η Ισπανία, το Βέλγιο και η Πορτογαλία ακολουθούν από κοντά. Η προσέλκυση κεφαλαίων γίνεται όλο και πιο δύσκολη για όλους τους παραβάτες. Αν η Ελλάδα αποδείξει ότι μπορεί να διαθέσει υψηλής ποιότητας, υψηλής απόδοσης ευρω-ομόλογα, οι επενδυτές θα συνεχίζουν να έρχονται.
Είναι γεγονός ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ελλάδας αφορούν το μακροπρόθεσμο μέλλον. Η οικονομία της γίνεται όλο λιγότερο ανταγωνιστική. Η χώρα θα πρέπει να ολοκληρώσει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όπως στο ασφαλιστικό και την αγορά εργασίας, τις οποίες είχε υποσχεθεί όταν εντάχθηκε στο ευρώ, αλλά δεν έχει καν ξεκινήσει. Χωρίς αυτές, η οικονομία της αντιμετωπίζει έναν αργό θάνατο. Τα ναυπηγεία της θα γίνουν η «σκουριά» της Μεσογείου.
Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν είναι μόνη. Ο ολέθριος συνδυασμός της κλιμακούμενης ανεργίας και της συνεχιζόμενης αύξησης μισθών, μάλλον εξασφάλισαν στην χώρα κοινωνική ειρήνη. Αλλά είναι κάτι που συμβαίνει και στα άλλα μέλη της ευρωζώνης, Ισπανία και Ιταλία. Και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό δίδαγμα αυτής της ελληνικής τραγωδίας.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved...http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/194/articles/557886/ArticleFTgr.aspx
Τελευταία, η ελληνική οικονομία μοιάζει με «όλες τις καταστροφές» του Ζορμπά. Με το δημόσιο χρέος υψηλότερο από το 100% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος, οι επενδυτές ξαφνικά συνειδητοποιούν την τρομαχτική προοπτική να «χτυπήσει» και το έλλειμμα του προϋπολογισμού το 12% του ΑΕΠ το 2010 και 2011.
Σαν μια «Ισλανδία στο Αιγαίο,» τα spreads του 10ετούς ομολόγου του ελληνικού δημοσίου έναντι των αντίστοιχων γερμανικών, έχουν εκτιναχθεί. Ομοίως, τα ελληνικά credit default swaps είναι πλέον υψηλότερα από της Νοτίου Αφρικής, της Πολωνίας ή του Περού.
Πιεστικό οικονομικό πρόβλημα για την Ελλάδα είναι η πιθανότητα «απεργίας» αγοραστών από τους ξένους επενδυτές. Το κυβερνών κόμμα ΠΑΣΟΚ έχει δεσμευθεί να συρρικνώσει το έλλειμμα κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες. Θα είναι μια επίπονη προσαρμογή, με «φτωχό» ιστορικό για να την στηρίξει –αν και ίσως αυτή τη φορά αξιόπιστο, αφού το ΠΑΣΟΚ απολαμβάνει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Και ενώ οι Βρυξέλλες μέμφονται την Ελλάδα που παραβιάζει τους όρους του Μάαστριχτ, η Γαλλία, η Ισπανία, το Βέλγιο και η Πορτογαλία ακολουθούν από κοντά. Η προσέλκυση κεφαλαίων γίνεται όλο και πιο δύσκολη για όλους τους παραβάτες. Αν η Ελλάδα αποδείξει ότι μπορεί να διαθέσει υψηλής ποιότητας, υψηλής απόδοσης ευρω-ομόλογα, οι επενδυτές θα συνεχίζουν να έρχονται.
Είναι γεγονός ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ελλάδας αφορούν το μακροπρόθεσμο μέλλον. Η οικονομία της γίνεται όλο λιγότερο ανταγωνιστική. Η χώρα θα πρέπει να ολοκληρώσει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όπως στο ασφαλιστικό και την αγορά εργασίας, τις οποίες είχε υποσχεθεί όταν εντάχθηκε στο ευρώ, αλλά δεν έχει καν ξεκινήσει. Χωρίς αυτές, η οικονομία της αντιμετωπίζει έναν αργό θάνατο. Τα ναυπηγεία της θα γίνουν η «σκουριά» της Μεσογείου.
Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν είναι μόνη. Ο ολέθριος συνδυασμός της κλιμακούμενης ανεργίας και της συνεχιζόμενης αύξησης μισθών, μάλλον εξασφάλισαν στην χώρα κοινωνική ειρήνη. Αλλά είναι κάτι που συμβαίνει και στα άλλα μέλη της ευρωζώνης, Ισπανία και Ιταλία. Και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό δίδαγμα αυτής της ελληνικής τραγωδίας.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved...http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/194/articles/557886/ArticleFTgr.aspx
Σχόλια