Άμα θέλεις να κάνεις χαρούμενο τόν Καραμανλή κάλεσέ τον σ΄ ένα κουτούκι που είναι γεμάτο περιθωριακούς τύπους. Σιχαίνεται τίς επισημότητες...
«Ο επόμενος στόχος του η Προεδρία της Δημοκρατίας»
Τα ξημερώματα της 9ης Απριλίου του 2000 ο Κώστας Καραμανλής έφυγε ζαλισμένος από τη Ρηγίλλης. Είχε χάσει οριακά τις εκλογές από τον Κώστα Σημίτη, αφού έζησε ένα θρίλερ που τον πήγε από τον παράδεισο στην κόλαση. Από τις 8 μέχρι τις 10 το βράδυ πρόβαρε το κοστούμι του πρωθυπουργού και λίγο πριν από τα μεσάνυχτα η κάλπη έδειξε ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν πάλι αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Κατάκοπος γύρισε στη Ραφήνα, έδιωξε τους αστυνομικούς που τον συνόδευαν και περπάτησε επί ώρα στο λιμάνι. Λίγο πριν ξημερώσει, τον συνάντησε ένας ψαράς. «Μη στενοχωριέσαι, πρόεδρε, θα έρθουν και οι νίκες», του είπε με χαμόγελο. Ήταν η φράσηκλειδί- όπως ο ίδιος λέει στους φίλους- που του πήρε το βάρος της ήττας. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. τον αγκάλιασε και πήγαν μαζί για καφέ μέχρι που βγήκε ο ήλιος.
Ο ψαράς της Ραφήνας είχε την ευκαιρία να μιλήσει επί ώρες στον Καραμανλή, τον οποίο δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του, ενώ στελέχη της πολιτικής και παράγοντες της κοινωνίας, επί 13 χρόνια που έμεινε στο τιμόνι της Ν.Δ., δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν ένα δεκάλεπτο ραντεβού μαζί του. Τις ίδιες ευκαιρίες με τον ψαρά είχαν και δύο παλιοί οργανοπαίχτες, που καλούσε στη Ραφήνα να παίζουν ρεμπέτικα για την κλειστή παρέα του, στην οποία δεν μπήκαν ποτέ πολιτικά στελέχη.
Για ποδόσφαιρο. Ο κ. Κ. Καραμανλής όταν κάθεται στο τραπέζι δεν του αρέσει να μιλάει πολιτικά. Του αρέσει να αστειεύεται, να τραγουδάει- εάν η παρέα το αντέχει- και να μιλάει για ποδόσφαιρο. Έτσι αποφεύγει τις βραδινές συνευρέσεις με πολιτικούς. Ένα κορυφαίο στέλεχος της Ν.Δ. αφηγείται με πανικό το πάθημά του, όταν ένα Σαββατόβραδο τον κάλεσε, στις 9 το βράδυ, σε δείπνο στη Ραφήνα ο πρόεδρος. Μόλις μπήκε στο σπίτι τον άκουσε να λέει: «Πάμε να περπατήσουμε στο λιμάνι μέχρι να γίνει το φαγητό. Στη βόλτα πες όσα πολιτικά θέλεις. Όταν καθήσουμε στο τραπέζι όμως θα μιλάμε μόνο για ποδόσφαιρο». Η βραδιά κύλησε βαρετά και αμήχανα, καθώς το κορυφαίο στέλεχος το μόνο που ξέρει από ποδόσφαιρο είναι πως η μπάλα είναι στρογγυλή.
Με απλούς ανθρώπους.
Όσοι γνωρίζουν τον Κώστα Καραμανλή εξ απαλών ονύχων και έχουν παρακολουθήσει από κοντά την πορεία του προς την κορυφή, καθώς και την απότομη πτώση του ισχυρίζονται ότι ο Κώστας έχει δύο πλευρές, εξίσου δυνατές, που συγκρούονται καθημερινά μεταξύ τους. Από τη μία είναι πρόσωπο εξουσίας. Του αρέσει να είναι αρχηγός, να κουμαντάρει με αυστηρό ύφος και να έχει τη φήμη του σκληρού. Ακόμη περισσότερο, τον γοητεύει να μιλάει σε ενθουσιασμένο πλήθος που τον αποθεώνει.
Από την άλλη είναι ένας άνθρωπος μονήρης, που απεχθάνεται την κοινωνική και ακόμη περισσότερο την κοσμική ζωή, ενώ σιχαίνεται τις επισημότητες. «Η μεγαλύτερη τιμωρία που μπορείς να του επιβάλεις είναι να τον καλέσεις σε δεξίωση», λέει ένας παιδικός του φίλος και συμπληρώνει: «Άμα θέλεις όμως να τον κάνεις χαρούμενο, κάλεσέ τον σ΄ ένα κουτούκι που είναι γεμάτο περιθωριακούς τύπους. Θα καθήσει μέχρι να κλείσει το μαγαζί». Όταν αυτή η πλευρά του υπερισχύει, χάνεται και μιλάει μόνο με τους παλιούς του φίλους και απλούς ανθρώπους, τους οποίους συναντά στο ταβερνάκι της Ραφήνας, όταν πηγαίνει για τσίπουρο και καλό μεζέ.
«Ο επόμενος στόχος του η Προεδρία της Δημοκρατίας»
«Ένα ούζο στο ηλιοβασίλεμα με καλή παρέα». Αυτή ήταν η απάντηση του Κώστα όταν ρωτήθηκε από «ΤΑ ΝΕΑ» τι είναι αυτό που γαληνεύει την ψυχή του. Η απάντηση που μοιάζει να είναι πιο επίκαιρη από ποτέ είχε δοθεί πριν από 12 χρόνια. Τώρα όμως ήρθε η ώρα ο πρώην πρωθυπουργός να ζήσει το όνειρο και να αναπνεύσει μακριά από την πολιτική.
Μόνο που αυτό το όνειρο δεν είναι όπως ακριβώς το είχε φανταστεί. Έτσι θα περάσουν μήνες και χρόνια για να ξεπεράσει το σοκ της μεγάλης ήττας και να αισθανθεί τη γαλήνη που αποζητά. Προφανώς και δεν ήθελε να φύγει τόσο νωρίς και βίαια από την αρχηγική καρέκλα ενός κόμματος που ο ίδιος ανέστησε και το οδήγησε στην εξουσία. Ήθελε να φύγει ήρεμα και ομαλά, με δόξες και τιμές, έχοντας αφήσει πίσω του κάτι σημαντικό για να τον θυμούνται και να τον μνημονεύουν φίλοι και αντίπαλοι.
Κακή εξέλιξη. Τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς ανάποδα για τον ίδιο και για την παράταξή του. Η Ν.Δ. ηττήθηκε με 10 μονάδες και στη συνείδηση του κόσμου έχει περάσει ως η κυβέρνηση των μεγάλων σκανδάλων με πρωταγωνιστές υπουργούς και στελέχη που δεν μπόρεσε να ελέγξει ο πρωθυπουργός. Με άλλα λόγια, ο πολιτικός του κύκλος δεν έκλεισε με τον τρόπο που ο ίδιος ήθελε. Πίσω από το χαμόγελο που παίρνει μπροστά στις κάμερες κάθε φορά που βγαίνει από τη Ρηγίλλης με μπλουτζίν, το βλέμμα του έχει μια βαθιά μελαγχολία. «Έχει την ψυχολογία του ανθρώπου που δεν δικαιώθηκε», λέει ένα στέλεχος της Ν.Δ. που τον ξέρει καλά και προβλέπει ότι δεν πρόκειται να βγει τόσο νωρίς στη σύνταξη, παρ΄ ότι ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί ότι φεύγει οριστικά από την πρώτη γραμμή. «Ο Καραμανλής θα επιστρέψει. Όχι για να πάρει ξανά την καρέκλα του προέδρου της Ν.Δ., αυτό το κεφάλαιο έχει κλείσει», λέει το ίδιο στέλεχος και κάνει την εξής πρόβλεψη: «Για 5-6 μήνες θα εξαφανιστεί, στη συνέχεια όμως θα αρχίσει να παρεμβαίνει πολιτικά εντός και εκτός Βουλής με την ιδιότητα του πρώην πρωθυπουργού. Δεν θα μιλάει όμως κομματικά. Θα επιχειρήσει να χτίσει το προφίλ ενός υπεύθυνου αρχηγού που έμαθε από τα λάθη του. Ο στόχος του- παρ΄ ότι δεν το παραδέχεται- θα είναι η Προεδρία της Δημοκρατίας στη μετά Παπούλια εποχή. Άλλωστε είναι μόλις 54 ετών και ο χρόνος τού δίνει τη δυνατότητα να περιμένει». http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4544872&ct=1
Τα ξημερώματα της 9ης Απριλίου του 2000 ο Κώστας Καραμανλής έφυγε ζαλισμένος από τη Ρηγίλλης. Είχε χάσει οριακά τις εκλογές από τον Κώστα Σημίτη, αφού έζησε ένα θρίλερ που τον πήγε από τον παράδεισο στην κόλαση. Από τις 8 μέχρι τις 10 το βράδυ πρόβαρε το κοστούμι του πρωθυπουργού και λίγο πριν από τα μεσάνυχτα η κάλπη έδειξε ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν πάλι αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Κατάκοπος γύρισε στη Ραφήνα, έδιωξε τους αστυνομικούς που τον συνόδευαν και περπάτησε επί ώρα στο λιμάνι. Λίγο πριν ξημερώσει, τον συνάντησε ένας ψαράς. «Μη στενοχωριέσαι, πρόεδρε, θα έρθουν και οι νίκες», του είπε με χαμόγελο. Ήταν η φράσηκλειδί- όπως ο ίδιος λέει στους φίλους- που του πήρε το βάρος της ήττας. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. τον αγκάλιασε και πήγαν μαζί για καφέ μέχρι που βγήκε ο ήλιος.
Ο ψαράς της Ραφήνας είχε την ευκαιρία να μιλήσει επί ώρες στον Καραμανλή, τον οποίο δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του, ενώ στελέχη της πολιτικής και παράγοντες της κοινωνίας, επί 13 χρόνια που έμεινε στο τιμόνι της Ν.Δ., δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν ένα δεκάλεπτο ραντεβού μαζί του. Τις ίδιες ευκαιρίες με τον ψαρά είχαν και δύο παλιοί οργανοπαίχτες, που καλούσε στη Ραφήνα να παίζουν ρεμπέτικα για την κλειστή παρέα του, στην οποία δεν μπήκαν ποτέ πολιτικά στελέχη.
Για ποδόσφαιρο. Ο κ. Κ. Καραμανλής όταν κάθεται στο τραπέζι δεν του αρέσει να μιλάει πολιτικά. Του αρέσει να αστειεύεται, να τραγουδάει- εάν η παρέα το αντέχει- και να μιλάει για ποδόσφαιρο. Έτσι αποφεύγει τις βραδινές συνευρέσεις με πολιτικούς. Ένα κορυφαίο στέλεχος της Ν.Δ. αφηγείται με πανικό το πάθημά του, όταν ένα Σαββατόβραδο τον κάλεσε, στις 9 το βράδυ, σε δείπνο στη Ραφήνα ο πρόεδρος. Μόλις μπήκε στο σπίτι τον άκουσε να λέει: «Πάμε να περπατήσουμε στο λιμάνι μέχρι να γίνει το φαγητό. Στη βόλτα πες όσα πολιτικά θέλεις. Όταν καθήσουμε στο τραπέζι όμως θα μιλάμε μόνο για ποδόσφαιρο». Η βραδιά κύλησε βαρετά και αμήχανα, καθώς το κορυφαίο στέλεχος το μόνο που ξέρει από ποδόσφαιρο είναι πως η μπάλα είναι στρογγυλή.
Με απλούς ανθρώπους.
Όσοι γνωρίζουν τον Κώστα Καραμανλή εξ απαλών ονύχων και έχουν παρακολουθήσει από κοντά την πορεία του προς την κορυφή, καθώς και την απότομη πτώση του ισχυρίζονται ότι ο Κώστας έχει δύο πλευρές, εξίσου δυνατές, που συγκρούονται καθημερινά μεταξύ τους. Από τη μία είναι πρόσωπο εξουσίας. Του αρέσει να είναι αρχηγός, να κουμαντάρει με αυστηρό ύφος και να έχει τη φήμη του σκληρού. Ακόμη περισσότερο, τον γοητεύει να μιλάει σε ενθουσιασμένο πλήθος που τον αποθεώνει.
Από την άλλη είναι ένας άνθρωπος μονήρης, που απεχθάνεται την κοινωνική και ακόμη περισσότερο την κοσμική ζωή, ενώ σιχαίνεται τις επισημότητες. «Η μεγαλύτερη τιμωρία που μπορείς να του επιβάλεις είναι να τον καλέσεις σε δεξίωση», λέει ένας παιδικός του φίλος και συμπληρώνει: «Άμα θέλεις όμως να τον κάνεις χαρούμενο, κάλεσέ τον σ΄ ένα κουτούκι που είναι γεμάτο περιθωριακούς τύπους. Θα καθήσει μέχρι να κλείσει το μαγαζί». Όταν αυτή η πλευρά του υπερισχύει, χάνεται και μιλάει μόνο με τους παλιούς του φίλους και απλούς ανθρώπους, τους οποίους συναντά στο ταβερνάκι της Ραφήνας, όταν πηγαίνει για τσίπουρο και καλό μεζέ.
«Ο επόμενος στόχος του η Προεδρία της Δημοκρατίας»
«Ένα ούζο στο ηλιοβασίλεμα με καλή παρέα». Αυτή ήταν η απάντηση του Κώστα όταν ρωτήθηκε από «ΤΑ ΝΕΑ» τι είναι αυτό που γαληνεύει την ψυχή του. Η απάντηση που μοιάζει να είναι πιο επίκαιρη από ποτέ είχε δοθεί πριν από 12 χρόνια. Τώρα όμως ήρθε η ώρα ο πρώην πρωθυπουργός να ζήσει το όνειρο και να αναπνεύσει μακριά από την πολιτική.
Μόνο που αυτό το όνειρο δεν είναι όπως ακριβώς το είχε φανταστεί. Έτσι θα περάσουν μήνες και χρόνια για να ξεπεράσει το σοκ της μεγάλης ήττας και να αισθανθεί τη γαλήνη που αποζητά. Προφανώς και δεν ήθελε να φύγει τόσο νωρίς και βίαια από την αρχηγική καρέκλα ενός κόμματος που ο ίδιος ανέστησε και το οδήγησε στην εξουσία. Ήθελε να φύγει ήρεμα και ομαλά, με δόξες και τιμές, έχοντας αφήσει πίσω του κάτι σημαντικό για να τον θυμούνται και να τον μνημονεύουν φίλοι και αντίπαλοι.
Κακή εξέλιξη. Τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς ανάποδα για τον ίδιο και για την παράταξή του. Η Ν.Δ. ηττήθηκε με 10 μονάδες και στη συνείδηση του κόσμου έχει περάσει ως η κυβέρνηση των μεγάλων σκανδάλων με πρωταγωνιστές υπουργούς και στελέχη που δεν μπόρεσε να ελέγξει ο πρωθυπουργός. Με άλλα λόγια, ο πολιτικός του κύκλος δεν έκλεισε με τον τρόπο που ο ίδιος ήθελε. Πίσω από το χαμόγελο που παίρνει μπροστά στις κάμερες κάθε φορά που βγαίνει από τη Ρηγίλλης με μπλουτζίν, το βλέμμα του έχει μια βαθιά μελαγχολία. «Έχει την ψυχολογία του ανθρώπου που δεν δικαιώθηκε», λέει ένα στέλεχος της Ν.Δ. που τον ξέρει καλά και προβλέπει ότι δεν πρόκειται να βγει τόσο νωρίς στη σύνταξη, παρ΄ ότι ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί ότι φεύγει οριστικά από την πρώτη γραμμή. «Ο Καραμανλής θα επιστρέψει. Όχι για να πάρει ξανά την καρέκλα του προέδρου της Ν.Δ., αυτό το κεφάλαιο έχει κλείσει», λέει το ίδιο στέλεχος και κάνει την εξής πρόβλεψη: «Για 5-6 μήνες θα εξαφανιστεί, στη συνέχεια όμως θα αρχίσει να παρεμβαίνει πολιτικά εντός και εκτός Βουλής με την ιδιότητα του πρώην πρωθυπουργού. Δεν θα μιλάει όμως κομματικά. Θα επιχειρήσει να χτίσει το προφίλ ενός υπεύθυνου αρχηγού που έμαθε από τα λάθη του. Ο στόχος του- παρ΄ ότι δεν το παραδέχεται- θα είναι η Προεδρία της Δημοκρατίας στη μετά Παπούλια εποχή. Άλλωστε είναι μόλις 54 ετών και ο χρόνος τού δίνει τη δυνατότητα να περιμένει». http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4544872&ct=1
Σχόλια