Τά χτυπήματα, μέ Κυριακάτικα δημοσιεύματα, επί προσωπικών ζητημάτων σέ πολιτικούς, προκαλούν πόνο, ναί, αλλά φέρνουν πολιτικά οφέλη;

Οι πολιτικοί είναι άνθρωποι. Είναι άνδρες, είναι γυναίκες. Είναι ψηλοί, είναι κοντοί. Εχουν οικογένεια, διαζύγια, παρελθον, προσωπική ιστορία.
Εχουν δέ καί κάποιους ανθρώπους πού τούς αγαπούν (παιδιά, συγγενείς, φίλους εκτός πολιτικής κλπ)...
Στήν πολιτική βέβαια όλα τα χτυπήματα επιτρέπονται....
Ομως είναι αμφίβολο ότι κάποιου είδους χτυπήματα προκαλούν πολιτικά οφέλη...
Προκαλούν όμως πόνο, προσωπικό πόνο, στά οικεία πρόσωπα τών πολιτικών (εάν υποθέσουμε ότι ο προσωπικός πόνος στόν ίδιο τον πολιτικό είναι το ζητούμενο) οι οποίοι όχι μόνο δέν φταίνε σέ τίποτα αλλά βλέπουν οικογενειακά θέματα πού τούς αφορούν αλλά και προσωπικά ζητήματα τού αγαπημένου τους προσώπου να γίνονται θέματα σέ Κυριακάτικα φύλλα...

Εμείς εδώ δέν είμαστε ηθικολόγοι...
Εάν και εφόσον κάποιοι πιστεύουν ότι με τέτοια δημοσιεύματα κάνουν πολιτική ας την κάνουν...
Πιστεύουμε όμως ότι τέτοια δημοσιεύματα δέν φέρνουν κανένα πολιτικό όφελος σέ όποιον τα εμπνέεται...
Ο προσωπικός πόνος τών οικείων προσώπων τών πολιτικών σέ καμμία περιπτωση δέν θα έπρεπε να αποτελεί ζητούμενο μιάς προεκλογικής καμπάνιας...
Αυτό δέν είναι ηθικολογική θέση...
Είναι πολιτική θέση....