ΟΚ. «Τα κατάφερε». Λίγο μάλιστα κόντεψαν να μας πείσουν ότι δεν άνοιξε μύτη. Κάτι «ψιλοπράγματα» έγιναν, αλλά κατά τα άλλα, η πορεία ήταν η πιο «ειρηνική» των τελευταίων ετών.
Α, τραυματίστηκαν 14 αστυνομικοί. 14... Τι ακριβώς έγινε; Να: κάτι «ψιλομπάχαλα» κάπου στην Αλεξάνδρας, κάτι «μανούρες» μπροστά στο κτίριο της ΓΑΔΑ αλλά και μπροστά στο κτίριο του Αρείου Πάγου, όπου έγιναν σχεδόν 300 προσαγωγές. Επίσης, σκηνές απείρου κάλλους διαδραματίστηκαν και στο Πεδίον του Άρεως, όπου έγιναν και εκατοντάδες προσαγωγές, αλλά και η ευρύτερη περιοχή του Χίλτον, όπου το δακρυγόνο έπεσε σύννεφο. Κατά τα άλλα, όλα καλά...
Πριν την εκτεταμένη αστυνομική επιχείρηση για τη διατήρηση της τάξης, έλαβε χώρα μια άλλη επιχείρηση: εκείνη για την επικοινωνιακή διαχείριση της όλης υπόθεσης «πως να τη βγάλουμε την 17η Νοεμβρίου 2009, πολιτικά καθαρή». Έγινε κοινώς αυτό που ποτέ δε γινόταν (επιτυχώς τουλάχιστον) επί Προκόπη Παυλόπουλου: κάτι «στενές επαφές τρίτου τύπου» με υψηλόβαθμους των καναλιών, για να μην δώσουν και τόση έμφαση στην «εικόνα».
Μέρα που είναι, να βοηθήσουν την κατάσταση (και την κυβέρνηση βέβαια). Και φυσικά, τα φιλοκυβερνητικά media ανταποκρίθηκαν. Οι δε αριστεριστές κατάπιαν τη γλώσσα τους. Μπορεί να έγιναν μωβ από το κακό τους, αλλά υπάκουσαν.
Τώρα, πείτε μου εσείς πως γίνεται να υπάρχουν 14 τραυματίες αστυνομικοί και να μην έγινε τίποτα. Λύστε το μυστήριο εσείς. Επικοινωνιακό μυστήριο. Τα θαύματα του ΠΑΣΟΚ ή πως λέμε το άσπρο μαύρο. Πάντως, από μόνη της η στάση ορισμένων, συνιστά ασέβεια στους τραυματίες. Κανείς δεν δείχνει να τους υπολογίζει. Ένας απλός αριθμός, μια στατιστική.
Είναι όμως συμπολίτες μας και συνάνθρωποί μας και όχι αναλώσιμοι και στοιχείο στατιστικής. Αντίθετα, είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον να μας προστατεύουν, να θέτουν τη ζωή τους καθημερινά σε κίνδυνο για εμάς, για πενταροδεκάρες, με τον πρωθυπουργό να υιοθετεί στη Βουλή άκριτα κάθε κίβδηλη και κακόβουλη κατηγορία εναντίον τους (βλέπε υπόθεση Νίκαιας) και να μην έχει το θάρρος να ζητήσει συγνώμη (μετά τη δημοσιοποίηση της ιατροδικαστικής έκθεσης), όπως έκανε σε ανάλογη περίπτωση ο Αμερικανός Πρόεδρος (σύλληψη καθηγητού του Harvard και απόδοση αρχικά «ρατσιστικών» κινήτρων στους αστυνομικούς).
Όπως και να έχει, εμείς οφείλουμε να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ στον κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη: η αξιοπρόσεκτη προσπάθειά του χθες να περιφρουρήσει την τάξη, καταγράφεται. Όντως, τα πράγματα ήταν αυτή τη φορά λίγο καλύτερα.
Αυτό όμως απέχει πολύ από το να λέμε ότι δεν έγινε τίποτα. Οι 14 τραυματίες αστυνομικοί, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για την ώρα. Δεδομένου μάλιστα ότι πλησιάζει η 6η Δεκεμβρίου, η προσπάθεια του κ. Χρυσοχοΐδη, θα κριθεί όσον αφορά στην αποτελεσματικότητά της, συνολικότερα.
Νίκος Χιδίρογλου http://www.elora.gr/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=1743:2009-11-19-12-36-56&catid=5:hellas&Itemid=4
Α, τραυματίστηκαν 14 αστυνομικοί. 14... Τι ακριβώς έγινε; Να: κάτι «ψιλομπάχαλα» κάπου στην Αλεξάνδρας, κάτι «μανούρες» μπροστά στο κτίριο της ΓΑΔΑ αλλά και μπροστά στο κτίριο του Αρείου Πάγου, όπου έγιναν σχεδόν 300 προσαγωγές. Επίσης, σκηνές απείρου κάλλους διαδραματίστηκαν και στο Πεδίον του Άρεως, όπου έγιναν και εκατοντάδες προσαγωγές, αλλά και η ευρύτερη περιοχή του Χίλτον, όπου το δακρυγόνο έπεσε σύννεφο. Κατά τα άλλα, όλα καλά...
Πριν την εκτεταμένη αστυνομική επιχείρηση για τη διατήρηση της τάξης, έλαβε χώρα μια άλλη επιχείρηση: εκείνη για την επικοινωνιακή διαχείριση της όλης υπόθεσης «πως να τη βγάλουμε την 17η Νοεμβρίου 2009, πολιτικά καθαρή». Έγινε κοινώς αυτό που ποτέ δε γινόταν (επιτυχώς τουλάχιστον) επί Προκόπη Παυλόπουλου: κάτι «στενές επαφές τρίτου τύπου» με υψηλόβαθμους των καναλιών, για να μην δώσουν και τόση έμφαση στην «εικόνα».
Μέρα που είναι, να βοηθήσουν την κατάσταση (και την κυβέρνηση βέβαια). Και φυσικά, τα φιλοκυβερνητικά media ανταποκρίθηκαν. Οι δε αριστεριστές κατάπιαν τη γλώσσα τους. Μπορεί να έγιναν μωβ από το κακό τους, αλλά υπάκουσαν.
Τώρα, πείτε μου εσείς πως γίνεται να υπάρχουν 14 τραυματίες αστυνομικοί και να μην έγινε τίποτα. Λύστε το μυστήριο εσείς. Επικοινωνιακό μυστήριο. Τα θαύματα του ΠΑΣΟΚ ή πως λέμε το άσπρο μαύρο. Πάντως, από μόνη της η στάση ορισμένων, συνιστά ασέβεια στους τραυματίες. Κανείς δεν δείχνει να τους υπολογίζει. Ένας απλός αριθμός, μια στατιστική.
Είναι όμως συμπολίτες μας και συνάνθρωποί μας και όχι αναλώσιμοι και στοιχείο στατιστικής. Αντίθετα, είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον να μας προστατεύουν, να θέτουν τη ζωή τους καθημερινά σε κίνδυνο για εμάς, για πενταροδεκάρες, με τον πρωθυπουργό να υιοθετεί στη Βουλή άκριτα κάθε κίβδηλη και κακόβουλη κατηγορία εναντίον τους (βλέπε υπόθεση Νίκαιας) και να μην έχει το θάρρος να ζητήσει συγνώμη (μετά τη δημοσιοποίηση της ιατροδικαστικής έκθεσης), όπως έκανε σε ανάλογη περίπτωση ο Αμερικανός Πρόεδρος (σύλληψη καθηγητού του Harvard και απόδοση αρχικά «ρατσιστικών» κινήτρων στους αστυνομικούς).
Όπως και να έχει, εμείς οφείλουμε να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ στον κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη: η αξιοπρόσεκτη προσπάθειά του χθες να περιφρουρήσει την τάξη, καταγράφεται. Όντως, τα πράγματα ήταν αυτή τη φορά λίγο καλύτερα.
Αυτό όμως απέχει πολύ από το να λέμε ότι δεν έγινε τίποτα. Οι 14 τραυματίες αστυνομικοί, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για την ώρα. Δεδομένου μάλιστα ότι πλησιάζει η 6η Δεκεμβρίου, η προσπάθεια του κ. Χρυσοχοΐδη, θα κριθεί όσον αφορά στην αποτελεσματικότητά της, συνολικότερα.
Νίκος Χιδίρογλου http://www.elora.gr/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=1743:2009-11-19-12-36-56&catid=5:hellas&Itemid=4
Σχόλια