Οι απλοί άνθρωποι μπροστά σέ μία εκλογή. Μιά επιστημονική ανάλυση τής εκλογικής συμπεριφοράς τού απλού ανθρώπου....
Γράφει ο Dr Gamata Ola (ειδικός επιστήμων, αναλυτής προεκλογικών εκστρατειών, πρώην πανελίστας)
Οι οπαδοί τών κομμάτων είναι "απλοί" άνθρωποι...
Η έννοια τού απλού ανθρώπου είναι παρεξηγημένη...
Οι διαμορφωτές τής κοινής γνώμης (δημοσιογράφοι, πολιτικοί, φιλόσοφοι, στοχαστές, αναλυτές) θεωρούν τόν απλό άνθρωπο μαλάκα...
Αυτό είναι ξεκάθαρο...
Πιστεύουν ότι βασικά δέν μπορεί να σκεφτεί καί παρασύρεται από επικοινωνιακά κόλπα και γιαυτό επικεντρώνουν τη προσπάθειά τους σέ αυτά...
Φυσικά έχουν άδικο....
Αυτό τό ξέρει και ο τελευταίος πανελίστας σέ μεσημεριανή εκπομπή...
Αντίθετα από ότι πιστεύεται οι μεσημεριανές εκπομπές - ασχέτως εάν δέν έχουν συνείδηση - είναι πολύ πιό οξυδερκείς αναλυτές τής ψυχολογίας τού λεγόμενου απλού ανθρώπου...
Κατ΄αρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι ο απλός ανθρωπος μπορεί και αναλύει τούς περισπούδαστους λόγους τών πολιτικών και τών διαμορφωτών κοινής γνώμης με μιά οξυδέρκεια τής οποίας εάν οι βαθυστόχαστοι αναλυτές είχαν συνείδηση θα ένιωθαν μεγάλη έκπληξη....
Θα τούς έφευγε το κλαπέτο , ούτως ειπείν...
Μπορεί δηλαδή ένας υποψήφιος να μιλάει επί δυό ώρες απο κάτω να επικρατεί ενθουσιαμός....
Αυτό δέν λέει τίποτα...
Οταν ένας απλός άνθρωπος πού ήταν στήν εκδήλωση (και επευφημούσε ενθουσιασμένος) γυρίσει σπίτι του και τον ρωτήσει η γυναίκα του τί έγινε εκεί πού πήγε το πιθανότερο είναι να λάβει μιά απάντηση τού στύλ..
"Ελα μωρέ , μαλακίες, έπηξα στήν παπαριά, άστα είχε και ζέστη γαμώ το κέρατό μου δέν είχαν ανοίξει το ερκοντίσιον οι ξεφτίλες" κλπ κλπ...
Η χυδαιότητα εκφοράς λόγου (κατακριτέα ασφαλώς) απο τον απλό άνθρωπο δέν πρέπει να μάς παρασύρει σέ βιαστικά καί άρα λανθασμένα συμπεράσματα για την οξυδέρκεια και διεισδυτικότητα τής σκέψης του...
Επιστημονικά μιλώντας είναι δεδομένο ότι στό τέλος μιάς προεκλογικής εκστρατείας ο απλός , λέγόμενος , άνθρωπος είναι σέ θέση να σου απαντήσει με μιά μόνο φράση για τον κάθε υποψήφιο και μάλιστα με μιά φράση πού θα τα λέει όλα...
Αυτό δηλαδή πού ψάχνουν ακριβοπληρωμένοι διαφημιστές να πετύχουν (μιά φράση κλειδί, μιά λέξη πού να χαρακτηρίζει τον υποψήφιό τους) ο απλός κόσμος μπορεί να το κάνει ....
Και μάλιστα χαλαρά...
Μπορεί δηλαδή να ακούσεις για τον τάδε υποψήφιο...
Ο τάδε?
Αυτόν θα ψηφίσω, μαλακάκος φαίνεται αλλά - μάλλον - δέν θα κλέβει πολύ κλπ κλπ...
Η για τον δείνα....
Είναι χαβαλές και παπάρας αλλά είναι γάτος, μάλλον θα διορίσει κόσμο κλπ...
Καταλήγοντας το επιστημονικό αυτό σχόλιο ξαναεπισημαίνουμε τήν ουσία μιάς προεκλογικής εκστρατείας....
Στο τέλος της, εάν ρωτήσεις έναν απλό άνθρωπο πές μου ρε συ για τον τάδε υποψήφιο τι θα σου πεί?
Αυτή η μία λέξη, η μία φράση, ποιά θα είναι?
Θα επανέλθουμε γιατί το θέμα είναι ασφαλώς πολύ ενδιαφέρον....
Οι οπαδοί τών κομμάτων είναι "απλοί" άνθρωποι...
Η έννοια τού απλού ανθρώπου είναι παρεξηγημένη...
Οι διαμορφωτές τής κοινής γνώμης (δημοσιογράφοι, πολιτικοί, φιλόσοφοι, στοχαστές, αναλυτές) θεωρούν τόν απλό άνθρωπο μαλάκα...
Αυτό είναι ξεκάθαρο...
Πιστεύουν ότι βασικά δέν μπορεί να σκεφτεί καί παρασύρεται από επικοινωνιακά κόλπα και γιαυτό επικεντρώνουν τη προσπάθειά τους σέ αυτά...
Φυσικά έχουν άδικο....
Αυτό τό ξέρει και ο τελευταίος πανελίστας σέ μεσημεριανή εκπομπή...
Αντίθετα από ότι πιστεύεται οι μεσημεριανές εκπομπές - ασχέτως εάν δέν έχουν συνείδηση - είναι πολύ πιό οξυδερκείς αναλυτές τής ψυχολογίας τού λεγόμενου απλού ανθρώπου...
Κατ΄αρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι ο απλός ανθρωπος μπορεί και αναλύει τούς περισπούδαστους λόγους τών πολιτικών και τών διαμορφωτών κοινής γνώμης με μιά οξυδέρκεια τής οποίας εάν οι βαθυστόχαστοι αναλυτές είχαν συνείδηση θα ένιωθαν μεγάλη έκπληξη....
Θα τούς έφευγε το κλαπέτο , ούτως ειπείν...
Μπορεί δηλαδή ένας υποψήφιος να μιλάει επί δυό ώρες απο κάτω να επικρατεί ενθουσιαμός....
Αυτό δέν λέει τίποτα...
Οταν ένας απλός άνθρωπος πού ήταν στήν εκδήλωση (και επευφημούσε ενθουσιασμένος) γυρίσει σπίτι του και τον ρωτήσει η γυναίκα του τί έγινε εκεί πού πήγε το πιθανότερο είναι να λάβει μιά απάντηση τού στύλ..
"Ελα μωρέ , μαλακίες, έπηξα στήν παπαριά, άστα είχε και ζέστη γαμώ το κέρατό μου δέν είχαν ανοίξει το ερκοντίσιον οι ξεφτίλες" κλπ κλπ...
Η χυδαιότητα εκφοράς λόγου (κατακριτέα ασφαλώς) απο τον απλό άνθρωπο δέν πρέπει να μάς παρασύρει σέ βιαστικά καί άρα λανθασμένα συμπεράσματα για την οξυδέρκεια και διεισδυτικότητα τής σκέψης του...
Επιστημονικά μιλώντας είναι δεδομένο ότι στό τέλος μιάς προεκλογικής εκστρατείας ο απλός , λέγόμενος , άνθρωπος είναι σέ θέση να σου απαντήσει με μιά μόνο φράση για τον κάθε υποψήφιο και μάλιστα με μιά φράση πού θα τα λέει όλα...
Αυτό δηλαδή πού ψάχνουν ακριβοπληρωμένοι διαφημιστές να πετύχουν (μιά φράση κλειδί, μιά λέξη πού να χαρακτηρίζει τον υποψήφιό τους) ο απλός κόσμος μπορεί να το κάνει ....
Και μάλιστα χαλαρά...
Μπορεί δηλαδή να ακούσεις για τον τάδε υποψήφιο...
Ο τάδε?
Αυτόν θα ψηφίσω, μαλακάκος φαίνεται αλλά - μάλλον - δέν θα κλέβει πολύ κλπ κλπ...
Η για τον δείνα....
Είναι χαβαλές και παπάρας αλλά είναι γάτος, μάλλον θα διορίσει κόσμο κλπ...
Καταλήγοντας το επιστημονικό αυτό σχόλιο ξαναεπισημαίνουμε τήν ουσία μιάς προεκλογικής εκστρατείας....
Στο τέλος της, εάν ρωτήσεις έναν απλό άνθρωπο πές μου ρε συ για τον τάδε υποψήφιο τι θα σου πεί?
Αυτή η μία λέξη, η μία φράση, ποιά θα είναι?
Θα επανέλθουμε γιατί το θέμα είναι ασφαλώς πολύ ενδιαφέρον....
Σχόλια
Τον υπερτιμάς τον απλό άνθρωπο, που ψηφίζει πάντα με βάση :
1. Ποιός τάζει ότι θα του διορίσει το παιδί στο δημόσιο;
2. Ποιός τάζει ότι θα πάρει χρήματα από τους πλούσιους και θα τα δώσει στους φτωχούς;
3. Ποιός λέει ότι θα του λύσει όλα του τα προβλήματα χωρίς αυτός να κάνει τίποτε απολύτως;
Αυτός.
Τελείωσε.
Απλός άνθρωπος - απλή επιλογή.
Άντε πάμε για κανα κοκορέτσι στα καλύβια την κυριακή.