Guardian : Στην Τουρκία με το άκουσμα της νίκης του Παπανδρέου "τό’ ριξαν στο χορό".

Γράφει η Helena Smith, ανταποκρίτρια του Guardian σε Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο.

Ο νέος ηγέτης Ελλάδος ξεπρόβαλλε τελικά μέσα από τη σκιά του πατέρα του. Τώρα όμως πρέπει να αποδείξει ότι ο αριστερός ιδεαλισμός είναι ακόμα ζωντανός. Του πήρε πολύ καιρό, αλλά προχθές το βράδυ ο Γιώργος Παπανδρέου διέλυσε τελικά το φάντασμα του πατέρα του.
Αφού φόρτωσε στη Νέα Δημοκρατία τη χειρότερη ήττα στην ιστορία της, ο σοσιαλιστής ηγέτης όχι μόνο ανέτρεψε πέντε χρόνια καταστροφικής συντηρητικής διακυβέρνησης αλλά εγκαθίδρυσε εν ριπή οφθαλμού τη δική του.
Δύο χρόνια πριν ήταν ξεγραμμένος
Καθώς τα ψηφοδέλτια έπεφταν στις κάλπες, γινόταν όλο και πιο ξεκάθαρο πόσο καλά τα πήγαινε στις εκλογές το φρέσκο και ανανεωμένο ΠΑΣΟΚ, γινόταν όλο και πιο ευδιάκριτος ο προσωπικός θρίαμβος του Παπανδρέου.
Μόλις δύο χρόνια πριν, ο γεννημένος στις ΗΠΑ πολιτικός ήταν σχεδόν ξεγραμμένος. Είχε οδηγήσει το κόμμα του σε δύο διαδοχικές ήττες, μία εξ’ αυτών τόσο καταστροφική που πολλοί αναρωτιούνταν εάν θα μπορούσε να ανακάμψει.
Διέψευσε όσους τον θεωρούσαν χλωμή απομίμηση του πατέρα του
Στα 57 του χρόνια, 28 έτη μετά την είσοδό του στην πολιτική σκηνή, ο Παπανδρέου διέψευσε τελικά όσους -καιρό τώρα- ισχυρίζονταν ότι ο ίδιος δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα χλωμό είδωλο του μοναδικού Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ μέσα από τις δυνάμεις του αντιδικτατορικού αγώνα όταν ο γιος του ήταν ακόμη μαθητής.
Ύστερα από μπόλικη λοιδορία και πολλές μειωτικές αναφορές στα φτωχά ελληνικά του και την έλλειψη χαρίσματος, ο Παπανδρέου διέλυσε το φάντασμα του πατέρα του. Η ήρεμη επανάσταση που επεβλήθη στο ΠΑΣΟΚ κατά τη διάρκεια της αρχηγίας του (ανάδειξη γυναικών, παραμερισμός παλαιών και διεφθαρμένων στελεχών, επέκταση της κομματικής βάσης μέσα από σύγχρονες εκλογικές διαδικασίες και τη χρήση νέας τεχνολογίας) είχαν, τελικώς, αποτέλεσμα.
Η συντάκτις του άρθρου χαρακτηρίζει τραγική ειρωνεία την αντίφαση που βίωνε ο Γιώργος Παπανδρέου (να θαυμάζεται στο εξωτερικό και να υποτιμάται στη χώρα του και αφού αναφερθεί στα της εκλογικής βραδυάς, κάνει μια προφανώς υπερβολική και σίγουρα άστοχη εκτίμηση ότι στην Τουρκία με το άκουσμα της νίκης του Παπανδρέου "τό’ ριξαν στο χορό".
(...) Λίγες μόνον ώρες μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, ο Γ. Παπανδρέου άρχισε να δέχεται συγχαρητήρια τηλεφωνήματα (...) Ο Αμερικανός Πρόεδρος ήταν ακόμη πιο γρήγορος. Του τηλεφώνησε μέσα σε λίγα λεπτά.
Στη γειτονική Τουρκία, όπου οι συμφιλιωτικές πολιτικές του Παπανδρέου ως Υπουργού Εξωτερικών τη δεκαετία του '90 ανακαλούνται με συμπάθεια, πανηγύρισαν (για την εκλογή του).
Με τις προοδευτικές, και μη δογματικές του απόψεις, η ηγέτης του ΠΑΣΟΚ δημιούργησε ελπίδες ότι ο αριστερός ιδεαλισμός είναι ακόμη ζωντανός, παρά την υποχώρηση των σοσιαλιστών παντού στην Ευρώπη.
Απήλλαξε το ΠΑΣΟΚ από τους λαϊκιστές
Ο Παπανδρέου επέδειξε μεγάλη αντοχή και συναισθηματική νοημοσύνη (γνώρισμα που κληρονόμησε από τη μητέρα του, την Αμερικανίδα φεμινίστρια Μάργκαρετ Τσαντ). Χωρίς αυτά δεν θα μπορούσε να απαλλάξει το ΠΑΣΟΚ από τους λαϊκιστές δημαγωγούς, πολλοί εκ των οποίων ήταν φίλοι και εκλεκτοί του πατέρα του, και να το μεταμορφώσει στο κεντρώο και ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που είναι σήμερα (...)
Οι Έλληνες αφού είδαν μεγάλο τμήμα του φυσικού τους περιβάλλοντος να καταστρέφεται ύστερα από τις πυρκαγιές του 2007 και τις πρόσφατες του Αυγούστου, θέλουν τώρα από τους σοσιαλιστές να πάρουν στα σοβαρά τις πράσινες πολιτικές, με πρώτη ευκαιρία τη δημιουργία υπουργείου Περιβάλλοντος.
Τώρα τα δύσκολα είναι μπροστά του
Αυτά είναι απλά. Τα δύσκολα θα είναι να διασώσουν την ένα βήμα προ της χρεωκοπίας ελληνική οικονομία και να οδηγήσουν τη χώρα στον 21ο αιώνα, υπερασπιζόμενοι την αξιοκρατία και δείχνοντας μηδενική ανοχή στην ευνοιοκρατία, τη διαφθορά, τις πελατειακές σχέσεις -ενδημικές ασθένειες που κατατρύχουν για χρόνια τη χώρα και βοήθησαν στην εκδήλωση των ταραχών που ξέσπασαν τον περασμένο Δεκέμβριο.
Ότι ο Παπανδρέου είναι ένας αξιοπρεπής άνθρωπος προικισμένος με τις καλύτερες των προθέσεων, δεν το αμφισβητεί κανείς. Όμως ο δρόμος μπροστά του δεν είναι εύκολοςhttp://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=6786816