ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ. «Δύσκολο να πυροβολήσεις απέναντι όταν ξέρεις ότι εκεί μπορεί να βρίσκεται ο αδερφός σου».

Δύο απόψεις γιά τήν ταινία καί βίντεο...

Πρώτα η άποψη τού Ιάσονα ....

Διαρκης η επιλεκτικη ευαισθησια


" Ψυχη Βαθεια"

«Δύσκολο να πυροβολήσεις απέναντι όταν ξέρεις ότι εκεί μπορεί να βρίσκεται ο αδερφός σου».

1949, τρίτη χρονιά του Εμφυλίου Πολέμου.

Στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας σε μεγάλες και μικρές μάχες, μέρα και νύχτα, το αίμα κυλάει ποτάμι.

Μακάρι τα λάθη του παρελθόντος να γίνουν μπροστάρης οδηγός για τα παιδιά που μεγαλώνουν σήμερα στην αγνοια

****************************************************
Αν οι δολοφονοι ειχαν ζητησει συγνωμη.

Αν οι εγκληματικες ηγεσιες του ΚΚΕ ειχαν μεταμεληθη. Ειχαν δειξει σεβασμο στα αμετρητα θυματα τους. Αν ειχαν αποκηρυξει τις εθνοπροδοτικες τους θεσεις , για τον αποχωρισμο της Μακεδονιας , για την ανυπαρκτη μειονοτητα των σλαβομακεδονων, Αν ειχαν ζητησει συγνωμη για την συνδρομη τους στην διαλυσι του μετωπου και την συμμετοχη τους στην μικρασιατικη κατασυροφη.Αν επαψαν να παραχαρασσουν να χαλκευουν την ιστορια και να παριστανουν το «απαυγασμα»της δημοκρατιας ενώ εξακολοθουν μισητικα τυραννικα να επαγγελονται την ανατροπη του αστικου κοινοβουλευτικου καθεσττωτος με επαναστασι



Αν κυριως ειχαν δειξει τον ελαχιστο σεβασμο στα χιλιαδες βασανισμενα θυματα αθωων ελληνων που πληρωσαν με την ζωη τους την διαφωνια τους , στην υποταγη ης Ελλαδος στο κομουνιστικο μπλοκ. Ισως ταινιες όπως τααβαθεια νερα και η ρηχη ψυχη να ειχαν καποιο νοημα.

Όμως σημερα αυτές οι ταινιες εχουν τον ιδιο παντα σκοπο.

Να εξισωσουν μεεπιλεκτικη ἁνθρωπινη» ευαισθησια, το θυμα με τον θυτη.Να πεισουν ότι υπηρξε εμφυλιος και όχι συμμοριτοπολεμος ανταρτικο κατσαπλιαδων που σκοτωναν εκλεβαν βιαζαν βασανιζαν μ’ενα μονο σκοπο να υποδουλωσουν την Ελλαδα, Την αδαμαστη πλειοψηφια του Ελληνικου λαου σε ένα ασημαντο φανατικο μονοψηφιο ποσοστο δουλοφρονων που ειχε την πειθω των οπλωμ και της βιας..

Όμως είναι αδιαμφισβητητο ιστορικο γεγονος ότι η στοχος και το προγραμμα του ΚΚΕ ἜΑΜ/ΕΛΑΣ/ΔΣΕ ηταν η διαλυσι ολων των Εθνικων αντιστασιακων οργανωσεωςν και η υπδουλωσι της Ελλαδος στη σοβιετικη μητερα , τον πατερουλη σταλιν,

Οποιος σημερα επιμενη να αγνοη αυτά τα γεγονοτα, , απλως ΘΕΛΕΙ να αγνοη την αληθεια. Δεν υπαρχει άλλη δικαιολογια .

Ναι. Μακάρι τα λάθη του παρελθόντος να γίνουν μπροστάρης οδηγός για τα παιδιά που μεγαλώνουν σήμερα στην αγνοια..Αλλα πρεπει πρωτα να ομολογησουν οι εγκληματιες τα λαθη τους, να μετανοησουν γι αυτά....
***************************************************
1. Ποιος είναι ο αδελφος?

«Δύσκολο να πυροβολήσεις απέναντι όταν ξέρεις ότι εκεί μπορεί να βρίσκεται ο αδερφός σου».

Η απαντησι είναι αυτή

«.. Το βράδυ δίπλα στο τζάκι, ένας νέος του χωριού, τότε φοιτητής σήμερα δικηγόρος στην Αθήνα, τον ρώτησε (τον Αρη) ποια ήταν τα αίτια της ήττας του ΕΑΜ /ΕΛΑΣ

‘ ΄Δε σκοτώσαμε αρκετούς’ , του απήντησε ο Αρης. ‘ … Οι επαναστάσεις πετυχαίνουν όταν τα ποτάμια κοκκινίσουν από το αίμα. Και αξίζει τον κόπο να το χύσης έτσι, όταν η αμοιβή είναι η τελειότητα της ανθρώπινης κοινωνίας’

Φωτιά και τσεκούρι», εκδόσεις ‘ΕΣΤΙΑΣ’ σελίς 172, του Αβέρωφ Τοσίτσα.

Ναι. Μακάρι τα λάθη του παρελθόντος να γίνουν μπροστάρης οδηγός για τα παιδιά που μεγαλώνουν σήμερα στην αγνοια..Αλλα πρεπει πρωτα να ομολογησουν οι εγκληματιες τα λαθη τους, να μετανοησουν γι αυτά

*****************************************************************
2. Ετσι είναι ο αδελφος ?

Δύσκολο να πυροβολήσεις απέναντι όταν ξέρεις ότι εκεί μπορεί να βρίσκεται ο αδερφός σου».

Η Απαντησι είναι αυτη

«..Η επιχείρησι ΠΕΡΓΑΜΟΣ όπως ειχε ονομαστεί ειχε λήξει. ... Παρά τη σχετικώς μικρή κλίμακα των επιχειρήσεων ο στρατός έχασε 596 αξιωματικούς και οπλίτες σε νεκρούς καθώς και 178 αγνοουμένους. Για την τύχη αυτών των αγνοουμένων έχει γίνει πολύς λόγος. Σύμφωνα με όλες τις πηγές, πρόκειται για άνδρες του 611 Τάγματος Πεζικού, το οποίο αιφνιδιασθέν στις 5 Μαρτίου 1948 αποδεκατίσθηκε και και διαλύθηκε από επίθεση ανταρτών.Απο τους αιχμαλωτισθέντες σε πρώτη φάση τέσσερις αξιωματικοί ‘’ δικάστηκαν’’ με συνοπτική διαδικασία στο χωριό Τσαμαντά και εκετελέστηκαν.Στους αιχμαλώτους στρατιώτες προσεφέρθησαν δύο επιλογές.Ή να προσχωρήσουν στο αντάρτικο ή να παραδώσουν τις στολές τους και να φύγουν για τα σπίτια τους.Οι περισσότεροι προτίμησαν την δεύτερη λύση και οδηγήθησαν απο τους αντάρτες προς την ελευθερία....Απο κεί και πέρα τα ίχνη τους χάθησαν και οι οικογένειες τους ματαίως περίμεναν επι πολλά χρονια την επιστροφή τους.

Το 1971 ένας τσοπάνος ανακάλυψε κοντά σ’ ενα ασβεστόλακκο έναν ανθρώπινο σκελετό....Η έρευνα απεκάλυψε 120 σκελετούς , ο καθένας με μία σφαίρα στο κρανίο και τα οστά των χεριών δεμένα με καλώδια..»

Η Τραγική Αναμέτρηση’’

Αλέξανδρος Ζαούσης, Εκδόσεις Ωκεανίδα, τόμος Β’ σελίς 33,34

Ναι. Μακάρι τα λάθη του παρελθόντος να γίνουν μπροστάρης οδηγός για τα παιδιά που μεγαλώνουν σήμερα στην αγνοια..Αλλα πρεπει πρωτα να ομολογησουν οι εγκληματιες τα λαθη τους, να μετανοησουν γι αυτά

******************************************************************
3. Είναι δυνατον αυτοι να είναι αδελφια μας?

Δύσκολο να πυροβολήσεις απέναντι όταν ξέρεις ότι εκεί μπορεί να βρίσκεται ο αδερφός σου

Η απαντησι είναι αυτη

Συνελήφθησαν την 6η Σεπτεμβρίου 1947, απο τους «αντρες του ΔΣΕ» με εντολή και παρουσία του Καπετάν Γιώτη. Η μητέρα υπεχρεώθη να παρακολουθήση τον ομαδικό βιασμό και ξυλοδαρμό εν συνεχεία με βούρδουλα, μεχρι θανάτου της κόρης της ενω η ιδία εσφάγη, κυριολεκτικώς, δίπλα στην ξεψυχισμένη κόρη της, πάντοτε παρουσία του «γενναίου» αυτού Καπετάνιου του Δ.Σ.Ε Οπως ο διασωθεις γιός της Δασκάλας Ουρανίας, Γιάννης Ηλιόπουλος δάσκαλος και αυτός ( αλλά και μέλη του εκτελεστικού αποσπάσματος που επιζούν, μαρτύρησαν και μαρτυρούν) περιέγραψε το μαρυρικο τελος της Μητερας του και της Αδελφης του, στο φύλλο της ΕΣΤΙΑΣ της 20/01/2006. Τω 2007, η ζωή και η συγκλονιστικη τραγικη θυσια δολοφονια της δασκαλας Ουρανιας Παναγιωτοπουλου-Ηλιοπουλου και της κορης της Ολγας, εξιστορήθη απο τον μικρο γιο της τοτε, σημερα δασκαλο συνταξιουχο, Γαννη Ηλιοπουλο στο βιβλιο με τιτλο «Η Δασκαλα Ουρανια» που εξεδωσε ο ιδιος , αφου το αριστερο κατεστημενο των εκδοτικων οικων δεν δεχθηκε να εκδωση το βιβλιο –μαρτυρια.

Στο ιδιο αυτο βιβλιο , που αποτελει αδιαψευστη μαρτυρια των εγκληματων του Χαριλαου Φλωρακη και των ανδρών του, καταγραφονται και τα θυματα απο το διπλανο χωριο – ομηροι των Ελασιτων που εν αγνοια της δολοφονιας της δασκαλας ειχαν σπευσει στο αρχηγειο του ΕΛΑΣ στη Γρανιτσα, για να ζητησουν την απελευθερωσι της. Ησαν οι Παζαχαρίου, ο Αυγεροπουλος και ο Κατσιμπας. Κρατηθησαν αρχικως ως ομηροι, εν συνεχεια δε μετα απο σκληρα βασανιστηρια εκτελεστηκαν φρικτα δια τεμαχισμου των μελων τους.

Αντιγραφω σχετικο αποσπασμα απο το βιβλιο του γιου της δασκαλας.

«Δυο τρεις ‘’ηρωες ‘’ του δημοκρατικου ‘’στρατου’’ προσπαθησαν να την κρατησουν ορθια, να δει το μαρτυριο του παιδιου της, να βασανιστει περισσοτερο και η ιδια.Καρφωναν με το μαχαιρι το μητρικο της φιλτρο.

Σαν τελιωσαν την Ολγα τα «παληκαρια», οι δημιοι κρατωντας την απ’το παλτο –χιτωνα την αφησαν να ξεγλιστρησει προς την θυγατερα της τρεχοντας μ’ανοιχτα χερια.Τεσσαρα-πεντε βηματα ακομα και θα εφτανε στο κορμι που τη μια μαζευοταν και την αλλη απλωνοταν ολο και πιο αδυναμα, καθως η ζωή ειχε φυγει απο μεσα του και νεκρωνοταν με ξυλιασμενα τα νευρα.Εκανε τον σταυρο της η δασκαλα και πλησιασε να πεσει πανω στην Ολγα που ξεψυχαγε και τιναζοταν για τελευταια φορά. Ομως ο χαρος την ανταμωσε δυο μολις βηματα μακρια της. Χτυπηθηκε προς το μερος της καρδιας.. Οι δημιοι κυκλοφορησαν διαταγη –φοβερα με τη ποινη θανατου να μεινουν τα πτωματα αταφα στη θεα των διερχομενων.Ομως σαν περασαν δυο-τρεις μερες δυο παιδια ο Νικος Μπετχαβας και ο Θανασης Καλμαντης, δεκαεφταρηδες τοτε ,.. ανοιξαν ενα προχειρο ταφο με πετρες με ξυλα και με τα χερια και τα αραχωσαν βιαστικα οσο καλυτερα μπορουσαν..» Η εκταφη των οστων απο τον προσωρινο ταφο που εχα ανοιξει αυτα τα παιδια το 1947 και εκ νεου ταφη στο κοιμητηριο του Ζωραινου εγινε το 1951.

(Γιαννης Ηλιοπουλος, Κουκουρα Ευπαλιου, τηλ.2634051892, ‘’Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΟΥΡΑΝΙΑ’’ Η ζωή και η προσφορα μιας Ελληνιδας δασκαλας-Ναυπακτος 2007, ISBN : 978-960-930298-2)

Ναι. Μακάρι τα λάθη του παρελθόντος να γίνουν μπροστάρης οδηγός για τα παιδιά που μεγαλώνουν σήμερα στην αγνοια..Αλλα πρεπει πρωτα να ομολογησουν οι εγκληματιες τα λαθη τους, να μετανοησουν γι αυτά
***************************************************************************
4. Υπαρχουν τετοια αδελφια?

Δύσκολο να πυροβολήσεις απέναντι όταν ξέρεις ότι εκεί μπορεί να βρίσκεται ο αδερφός σου

Η απαντησι είναι αυτη

Στις 14 Μαιου 2005, δημοσιευθηκαν στην Εστια αποσπασματα απο τον απορρητο φακελο

του Αρη Βελουχιώτη, στα Βρεταννικά Αρχεία, οπως τα μετεφερε μετα απο δραστηρια ερευνα, ο Δικηγόρος Πετρος Στ. Μακρής –Στάικος. «....Ο λοχαγός Νάτ Μπάρκερ αξιωματικός σύνδεσμος με τον Άρη Βελουχιώτη περιγράφει τον Άρη ως εξής:‘’...Είναι γενναίος και σε ήρεμη συζήτηση συμπαθής.Ομως όπως παραδέχθηκε σ’ εμένα είναι ομοφυλόφιλος.(έχει πάντοτε μαζί του ένα μικρό αγόρι που κρατάει τα χαρτία του και είναι υπασπιστής του.)...Στις 26 Ιανουαρίου 1943, ο Βελουχιώτης έφθασε στο Γαρδίκι.Εφερε μαζί του τον γνωστό Αθηναίο μουσικό Λεωνίδα Μακρίδη, την γυναίκα του, άλλους οκτώ άνδρες και τέσσαρες γυναίκες.Το ίδιο πρωί κάλεσε τον Μπαρκερ να επισκεφθεί το κτίριο του σχολείου, όπου τους κρατούσε, για να δεί πως τιμωρεί τους προδότες. Ο Μπάρκερ αντίκρυσε τους άντρες και τις γυναίκες ολόγυμνους και χτυπημένους σε όλο τους το σώμα προκειμένου να ομολογήσουν κάτι που όμως δεν έπραξαν.Οταν έπεσαν αναίσθητοι έρριξαν καυτό λάδι στις πληγές τους και τους άφησαν έτσι για 24 ώρες. Μονον ένας άνδρας δεν υπέστη αυτό το μαρτύριο.Αυτόν τον μαχαίρωσε μέχρι θανάτου ο Θάνος, ο υπαρχηγός του Αρη.Την επομένη ζούσαν μόνο δύο άνδρες που πυροβολήθησαν χωρίς άλλη σκέψη.Τότε ο Βελουχιώτης διέταξε να πεταχθούν τα σώματα έξω απο το νεκροταφείο και απαγόρευσε στους χωρικούς να τα θάψουν ‘..»

Ναι. Μακάρι τα λάθη του παρελθόντος να γίνουν μπροστάρης οδηγός για τα παιδιά που μεγαλώνουν σήμερα στην αγνοια..Αλλα πρεπει πρωτα να ομολογησουν οι εγκληματιες τα λαθη τους, να μετανοησουν γι αυτά..

*********************************************************
Βεβαια αληθινες ιστοριες με υπαρκτα προσωπα, που εγιναν ταινιες το κομμουνιστικο κατεστημενο στο τελευταια κομμουνιστικο εκτρωμα που λεγεται Νέο Ελλαδισταν, απηγορευσε την προβολη της..

Ετσι η αληθινη ιστορια της Ελενης Γκατζογιανη γυρίστηκε και ταινία η οποία προβλήθηκε μόνο για λίγες ημέρες στην Ελλάδα αλλα λόγω ‘δημοκρατικών’ απειλών , βομβιστικών επιθέσεων και προπηλακισμών των θεατών απο τους οργανωμένους οπαδούς του ΚΚΕ τελικώς η προβολή της διεκόπη.

Το γύρισμα των κυρίων σκηνών του έργου στο χωριό Λιά της Ηπείρου, όπου διεδραματίσθησαν τα δραματικά γεγονότα της εκτέλεσεως της μητέρας του Ελένης και της Θείας του Αλέξως απο τους κομμουνιστές, που περιγράφονται στο βιβλίο ‘’Ελένη’’ του Νικου Γκατζογιάννη,απηγορεύθη υπό της κυβενήσεως του ΠΑΣΟΚ, εν ονόματι της επιλεκτικης λήθης

Δυστυχως.Αληθινο, στο σημερινο αριστερικρατουμενο καθεστως των ντροπαλων εραστων του σταλινισμου και των φιλων της επαναστασης που χαθηκε, αληθινο ειναι μονο ο,τι υμνει τον κομμουνισμο και καλυπτει τους εγκληματιες του παρελθοντος μετατρεποντας την προβια του κατασαπλια σε λεοντη "ηρωα" ...
Ιασων
Υ.Γ
Να θυμισουμε ότι ο Νίκος Γκατζογιάννης είναι ο μοναχογιός , το μόναδικό αγόρι της Ελένης και Χρήστου Γκατζογιάννη, που γλύτωσε το παιδομάζωμα αλλα το ακριβοπλήρωσε με την δολοφονία της μάνας του.Οι αδελφές του Ολγα, Αλέξω (Κάντα), Γλυκερία και Φωτεινή όλες πήγαν στην Αμερική όπου με ο πατέρας τους ο Χρήστος Γκατζογιαννης τις πάντρεψε όλες με Έλληνες μετανάστες.

Αντιγραφω από το βιβλιο

«Στις 28 Αυγούστου 1948 η Ελένη Γκατζογιάννη σαρανταενός ετών με την γυναικάδελφή της Αλέξω πενήνταέξι ετών τουφεκίσθησαν απο τους κομμουνιστές απο το ανταρτοδικείο, με την κατηγορία ότι ‘’κατέστρωσε την απόδραση απο το χωριό τεσσάρων παδιών της (καθώς και της μάνας της, της αδελφής της) και της ανηψιάς της’’ για να γλυτώσουν απο το παιδωμάζωμα των κομμουνιστών...

Ανάμεσα στους καταδίκους ήσαν και πέντε χωριανοί του Λιά:Τρεις άντρες και δύο γυναίκες ...Η θεία μου η Αλέξω Γκατζογιάννη πενήντα έξι χρονών.Η νεότερη με καστανά μαλλιά γαλανά μάτια .. ήταν η μάνα μου Ελένη Γκατζογιάννη σαράνταενός χρονών....Σε μερικά λεπτά ακούστηκε μια ομοβροντία απο τουφεκιές , κατόπιν σκόρπιες πιστολιές καθώς αποτελείωναν κάθε θύμα με μιά σφαίρα στο κεφάλι.Οταν οι αντάρτες ξαναπέρασν απο τον ίδιο δρόμο ήσαν μόνοι. Είχαν παρατήσει τα θύματά τους στη ρεματιά όπου έπεσαν, τα κουφάρια σκεπασμένα με κοτρώνια.»,

περιγράφει ο ίδιος ο Γκατζογιάννης στο βιβλίο του, «Ελένη» Δ’ Εκδοσις Ελληνική Ευρωεκδοτική, σελίς 13,14

Στο ίδιο βιβλίο, σελίς 506,507, διαβάζουμε την απολογία της:

«...Η Ελένη τον κοίταξε *( τον Κάτη) για μια στιγμή σιωπηλή , ύστερα είπε ήρεμα αλλά πεντακάθαρα.’’ Μια κόρη μου την στρατολογήσανε αλλά την έστειλαν πίσω Μία άλλη μου κόρη θερίζει στάρι για το Δημοκρατικό σταρτό.Τί θα έλεγα όμως στον άντρα μου άν σας έδινα τον μοναχογιό μου?Εστειλα τα παιδιά μου εκεί που ο πατέρας τους μπορεί να τα ζήση, γιατί εγώ δεν μπορούσα πια να τα θρέψω. Δεν έβλαψα κανένα μήτε ευχήθηκα να πα΄θει κανείς κακό.Ηθελα μόνο τα παιδιά μου να είναι ευτυχισμένα.’»




Καί μετά μιά κριτική τής ταινίας .....

Το 1949, την τρίτη χρονιά του Εμφυλίου Πολέμου, στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας, δύο αδέλφια, ο 17χρονος Ανέστης και ο 14χρονος Βλάσης, τσοπανόπουλα, των οποίων οι δρόμοι χώρισαν χωρίς να το επιλέξουν τα ίδια, πολεμούν ο πρώτος για λογαριασμό του Εθνικού Στρατού, υπό τον ανθυπολοχαγό Τριαντάφυλλο, και ο δεύτερος για λογαριασμό των ανταρτών, υπό τον καπετάν Ντούλα. Μοιραία θα βρεθούν να πολεμούν απέναντι σε μάχες, ενώ ο Ανέστης προσπαθεί να προστατέψει με κάθε τρόπο τον μικρό αδελφό του...

Η πιο πολυαναμενόμενη ελληνική ταινία του 2009, φέρνει στη μεγάλη οθόνη το κεφάλαιο του ελληνικού Εμφυλίου μέσα από το πρίσμα της απλής ιστορίας δύο νεαρών αδελφών που χωρίζονται χωρίς να το θέλουν και πολεμούν χωρίς να ξέρουν πραγματικά γιατί.
Πάνω σε αυτή τη συνθήκη ξετυλίγεται η «Ψυχή βαθιά», σημαντικό πόνημα για τον Παντελή Βούλγαρη, που εδώ και χρόνια ήθελε να καταθέσει την προσωπική του ματιά πάνω σ' αυτό το μαύρο κεφάλαιο της ελληνικής Ιστορίας, το οποίο μπορεί να καίει ακόμα τους παλιότερους με τα φριχτά του εγκλήματα και την ιδεολογική του αντιπαράθεση, αλλά για την πλειονότητα των νεότερων δεν είναι παρά ένα κομμάτι του παρελθόντος που έχει ξεπεραστεί.
Η ταινία όμως δεν ψάχνει τίποτα γύρω από την πολιτική όξυνση, δεν παίρνει θέσεις, δεν κρίνει τις δύο πλευρές, δεν δίνει καμία πληροφορία ως προς τα αίτια του πολέμου και τα παρασκηνιακά του κυκλώματα.
Δεν ασχολείται μάλιστα και πολύ με τους γύρω από τα δύο αδέλφια χαρακτήρες, παρά τους κοιτά σαν σύνολο - σαν παραπλανημένα πιόνια της ιμπεριαλιστικής ατζέντας των Αμερικανών, χωρίς αληθινή υπόσταση πέραν αυτής της καρικατούρας. Ετσι ξετυλίγεται σαν μια οποιαδήποτε άλλη πολεμική περιπέτεια με μελοδραματικά χαρακτηριστικά και χολιγουντιανή δυναμική, με μάχες στημένες στα πρότυπα της «Διάσωσης του στρατιώτη Ράιαν» (εντυπωσιακός ο χειρισμός της κάμερας και το στακάτο μοντάζ, ειδικά στις σεκάνς της πρώτης μάχης) και έναν εκτός κάδρου ποιητικό μονόλογο της μάνας των δύο αδελφών.
Αψογη και η φωτογραφία του Σίμου Σαρκετζή, που αναδεικνύει την ομορφιά και την αγριάδα του τοπίου, αλλά η αλήθεια είναι ότι το τεχνικό μέρος της παραγωγής δεν θα ικανοποιήσει την ανάγκη ενός θεατή που έχει άγνοια γύρω από το ζήτημα να πάρει έστω και μια μυρωδιά από τι ήταν τελικά εκείνος ο ελληνικός Εμφύλιος.
Δεν ψάξαμε για μαθήματα Ιστορίας, αλλά για πέντε - δέκα πράγματα που θα μας έβαζαν στην ουσία του ζητήματος, πέραν του κατάδηλου αντιπολεμικού μηνύματος.http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=12181&subid=2&pubid=7344828