Ανεβασμένος στό βάθρο εκφωνούσε ήδη τόν πρώτο προεκλογικό του λόγο....
Αναρωτήθηκε άν αυτοί πού ούρλιαζαν απο κάτω άκουγαν τί έλεγε...
Τούς περιφρονούσε βαθιά...
Οι αλλαλαγμοί τών οπαδών του, οι κόρνες, οι σημαιούλες τού έφερναν ναυτία...
Ενιωσε την ανάγκη να κάνει ένα μπάνιο...
Από κάτω σέ ημιάγρια κατάσταση οι οπαδοί του επιβεβαίωναν αυτό πού ήδη ήξερε...
Ο όχλος κυβερνιέται με ψέματα καί μάλιστα ευχαριστιέται όταν τον κοροιδεύεις...
Βαλκάνιοι σοσιαλιστές...
Δέν μπόρεσε να συγκρατήσει ένα χαμόγελο...
Θυμήθηκε τόν πατέρα του...
Τό πρόσωπό του σκοτείνιασε...
Ηταν καλύτερος απο αυτόν τό ήξερε...
Πάντα ένιωθε κατώτερός του...
Ποτέ δέν θα τον έφτανε...
Στήν πραγματικότητα μισούσε τό επάγγελμά του...
Ομως έπρεπε για μιά ώρα έστω να τον φτάσει...
Θά έκανε τα πάντα γιαυτό...
Θά έλεγε όσα ψέματα χρειαζόταν για να το πετύχει...
Αν και σιχαινόταν τόν εαυτό του θα τό έκανε...
Το έκανε ήδη...
Αρκεί να τον έφτανε...
Από κάτω συνέχιζαν να αλλαλάζουν...
Συνέχισε να τούς ταίζει με ψέματα καί το ένιωθε πλέον καθαρά, τούς άρεσε αυτό...
Ενας κόσμος πού ήθελε το ψέμα, το είχε ανάγκη...
Θά τούς τάιζε με όσο ψέμα τράβαγε η ψυχή τους....
Φαίνονταν να το ευχαριστιούνται....
Δέν τον ένοιαζε τίποτα...
Αρκεί να πετύχαινε, να έφτανε τον πατέρα του, έστω για μιά ώρα...
Ενα ψυχόδραμα έφτανε στό τέλος του...
Ενιωσε το βλέμμα της μητέρας του να τον καθοδηγεί καί αισθάνθηκε καλύτερα...
to be continued....
Σχόλια