Ελλάδα, δύστυχη χώρα. Μέ Λούκα Κατσέλη θα γυρίσουμε πίσω στό 80, στό μοντέλο Ανδρέα Παπανδρέου. «Θα δανειστούμε να ξεμπλέξουμε»
Λίγος ρεαλισμός για τα μελλούμενα. Η κυρία Λούκα Κατσέλη κατέθεσε τις απόψεις της στο μοτίβο: «θα δανειστούμε να ξεμπλέξουμε».
Είπε ότι αυτή είναι η δική της επιλογή, να είναι ελαφρώς φουσκωμένος ο δανεισμός στην αρχή, να καθαρίσουν τα βιβλία και να στείλει τον λογαριασμό «σε αυτούς που τον μεγάλωσαν». Κατόπιν θα ακολουθήσει «πολύ σφικτή δημοσιονομική πολιτική». Ολα τούτα υπό την προϋπόθεση να διοριστεί υπουργός Οικονομίας, κάτι πιθανό αλλά όχι βέβαιο: στην πολιτική τίποτε δεν είναι σίγουρο, γίνονται καραμπόλες, υπάρχουν εκπλήξεις της τελευταίας ώρας. Εδώ και δύο χρόνια τομεάρχης ήταν η Λούκα αλλά η πρόταση έγινε στον Λουκά. Σύμφωνα με τους «Financial Τimes», ο κ. Παπαδήμος αρνήθηκε πρόταση που του έγινε από τον κ. Γ. Παπανδρέου να αναλάβει καθήκοντα υπουργού Οικονομίας.
Προτού διεκδικήσει υπουργείο, η κυρία Λούκα Κατσέλη θα διεκδικήσει μια καλή θέση στη Β΄ Αθήνας. Εκεί έχει, καθώς λέγεται, ισχυρό μηχανισμό, δώρο από την αδελφή της Νόρα, η οποία εξελέγη τέσσερις φορές βουλευτίνα του ΠαΣοΚ και πλέον έχει αφιερωθεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στη Νέα Σμύρνη. Καλό αποτέλεσμα θα είναι η πρωτιά, στην πιο δύσκολη περιφέρεια, με σκληρούς αντιπάλους. Η επικράτησή της θα συμβολίσει την επικράτηση του παλαιομοδίτικου τμήματος του κόμματος αλλά, όπως και στα ρούχα, οι μόδες επανέρχονται. Η κυρία Κατσέλη λανσάρει εκ νέου το μοντέλο Ανδρέα Παπανδρέου, μιλώντας για τόνωση της αγοράς και ενίσχυση του εισοδήματος. Λέει grosso modo ότι αν πέσει χρήμα στα νοικοκυριά θα υπάρξει ανάκαμψη, κάτι που δεν είναι και τόσο φρέσκο, εφαρμόστηκε και τη δεκαετία του 1980 από τον σύζυγό της, τσάρο της Οικονομίας κ. Γεράσιμο Αρσένη. Δεν λέμε ότι είναι άσχημες οι παροχές προς τους εργαζόμενους, ίσα ίσα ακούγεται δίκαιο και αισιόδοξο. Αν δεν υπήρχαν μνήμες από φουντωμένους πληθωρισμούς του τότενες, θα παραδινόμασταν άνευ όρων. Η εκλογή στη Β΄ Αθήνας θα επισφραγίσει μια σειρά από νίκες της κυρίας Κατσέλη. Δεν αναγορεύτηκε απλώς τομεάρχης Οικονομίας, έγινε η έμπιστη του κ. Γ. Παπανδρέου, με αποκλειστικότητα. Η οικειότητα δεν ήταν ξαφνική, γνωρίζονταν από το πάλαι ποτέ, ως φοιτητές σε διπλανά πανεπιστήμια στις ΗΠΑ. Σε εκείνα τα χρόνια ανάγε ται και η γνωριμία της με τον Ανδρέα Παπανδρέου και η μύησή της στο ΠΑΚ. Οταν εξελέγη το ΠαΣοΚ για πρώτη φορά, η επαγγελματική εμπειρία της κυρίας Κατσέλη ήταν αντιστρόφως ανάλογη με την ηλικία της: δίδασκε ήδη τέσσερα χρόνια στο Γέιλ και ήταν μόλις 29 ετών. Ηταν σχεδόν αυτονόητο να γίνει μέλος της εξαμελούς Επιτροπής προετοιμασίας του κυβερνητικού προγράμματος των «100 ημερών». Υπήρξε επιστημονική διευθύντρια του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών ΚΕΠΕ, τοποθετήθηκε στο Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων και το χρονικό διάστημα 1993-1996 ήταν ειδική σύμβουλος του πρωθυπουργού.
Το ΠαΣοΚ αξιοποιούσε την κυρία Λούκα Κατσέλη ώσπου έγινε η άλωση των εκσυγχρονιστών. Η πρόσφατη εξαφάνισή τους από το τοπίο δεν συγκαταλέγεται στις νίκες της αλλά όσο να ΄ναι τη βολεύει. Δεν θα έχει στα πόδια της κανένα Γιάννο να την επιπλήττει και να την κοντράρει. Πώς θα μπορούσαν να συνεννοηθούν όταν ομιλούν άλλη γλώσσα (αυτός κινέζικα, εκείνη αμερικάνικα). Το ερώτημα είναι με ποιους θα συνεργαστεί, σε περίπτωση που καταλάβει το κορυφαίο υπουργείο. Τους υπολογισμούς και τα σχέδιά της δεν τα μοιράζεται ούτε με τον εκπρόσωπο Τύπου του ΠαΣοΚ. Τις προάλλες ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου έλεγε ότι όσα υποσχέθηκε η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχουν κοστολογηθεί αλλά δεν έχουν καμία σχέση με τα 10,3 δισ. ευρώ που κατήγγειλε η Νέα Δημοκρατία. Η κυρία Κατσέλη ήταν πάντως σαφέστατη, σε ραδιοφωνική συνέντευξη: «Το συνολικό κομμάτι των δράσεών μας δεν ξεπερνά τα 3 δισ. τον πρώτο χρόνο. Εχουμε επίσης 1-1,5 δισ. που είναι αύξηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, το οποίο όμως καλύπτεται για το 2010 εξ ολοκλήρου από τους κοινοτικούς πόρους». Πέρα από τις νίκες στη σταδιοδρομία καθενός υπάρχει και η τύχη. Η κυρία Λούκα Κατσέλη, η άξια οικονομολόγος, όπως αναγνωρίζουν οι αντίπαλοί της, ευνοείται από τις συνθήκες. Δεν είναι η δέσμη των μέτρων που σχεδίασε ούτε όσα συζητιούνται για την «πράσινη ανάπτυξη» και τις μεγάλες προοπτικές. Το τυχερό της κυρίας Κατσέλη είναι η διοικητική παράνοια της Νέας Δημοκρατίας. Η φορολογική πολιτική άλλαζε κάθε εβδομάδα ενώ ταυτόχρονα η Ελλάδα έγινε η χώρα που δεν παράγει ούτε καρφίτσα. Η τύχη πάντως δεν φτουράει για πάντα.http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=6&artId=273032&dt=18/09/2009
Σχόλια
ΠΑΝΕ ΝΑ ΒΓΟΥΝΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΑ ΤΡΙΣΑΘΛΙΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΑΚΗ
Απάντηση του Υπουργού Οικονομίας κ. Γιάννη Παπαθανασίου, στην ερώτηση της εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ για θέματα Οικονομίας κ. Λούκας Κατσέλη ότι ο ελληνικός λαός θα περίμενε από τη Νέα Δημοκρατία να εξηγήσει πού πήγαν τα επιπλέον 100 δισ. ευρώ που δανείσθηκε η Κυβέρνηση μέσα σε πέντε χρόνια:
"...Το ερώτημα που θέτει η κ. Κατσέλη και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ για το πού πήγαν τα 100 δις., είναι χαρακτηριστικό της...
άγνοιας που έχει το ΠΑΣΟΚ για κρίσιμα θέματα της οικονομίας.
Η αλήθεια είναι ότι το χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης στο τέλος του 2003 ήταν 182.390 εκατ. ευρώ και στο τέλος του 2008 είχε ανέλθει σε 262.071 εκατ. ευρώ.
Αυξήθηκε, δηλαδή, κατά 79.681 εκατ. ευρώ.
Ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης του χρέους της Κεντρικής Κυβέρνησης στην περίοδο 2004 – 2008 ήταν 7,5%, ο χαμηλότερος ρυθμός αύξησης από το 1981 έως σήμερα. Όταν στην περίοδο 1981 - 1989 του ΠΑΣΟΚ, ο αντίστοιχος ρυθμός ήταν 33,6%.
Παρ’ όλα αυτά, το ΠΑΣΟΚ ρωτά πού πήγαν τα χρήματα από τον πρόσθετο δανεισμό. Απαντώ:
Το 87% της αύξησης του χρέους οφείλεται σε ανελαστικές υποχρεώσεις που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ έως το 2003 και οι οποίες βαρύνουν τον ελληνικό λαό έως σήμερα.
Και εξηγώ:
1. Το 62,5% του πρόσθετου χρέους πήγε για αποπληρωμή τόκων του χρέους των 182.390 εκατ. ευρώ που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ έως το τέλος του 2003. Συγκεκριμένα, μιλάμε για 9.464 εκατ. ευρώ το 2004, 9.774 εκατ. ευρώ το 2005, 9.589 εκατ. ευρώ το 2006, 9.796 εκατ. ευρώ το 2007 και 11.206 εκατ. ευρώ το 2008. Παρά την ονομαστική αύξηση του χρέους, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πέτυχε να διατηρήσει στα ίδια επίπεδα τη δαπάνη για τόκους έως το 2007, πριν δηλαδή ξεσπάσει ουσιαστικά η χρηματοοικονομική κρίση.
2. Το 12,5% του πρόσθετου χρέους πήγε σε πληρωμές εξοπλιστικών δαπανών. Πληρωμές για προμήθειες εξοπλισμών που έγιναν την περίοδο 2000 -2003. Πληρωμές, που θα βαρύνουν τους Έλληνες τα επόμενα τρία χρόνια με ένα επιπλέον ποσό της τάξης των 3 δις. ευρώ.
3. Το 3,3% του πρόσθετου χρέους πήγε για πληρωμές σε χρέη Νοσοκομείων. Πληρωμές που αφορούσαν την τρίτη ρύθμιση των χρεών των Νοσοκομείων, τα οποία είχαν δημιουργηθεί πριν το 2004.
4. Το 8,9% του πρόσθετου χρέους πήγε στην Κοινωνική Ασφάλιση. Πληρωμές που έγιναν, προκειμένου το κράτος να ανταποκριθεί στους νόμους που ψηφίσθηκαν πριν το 2003 (Νόμος Βερελή για ΔΕΗ – ΟΤΕ, Νόμος Χριστοδουλάκη για ΙΚΑ – ΟΓΑ και άλλοι νόμοι για λοιπά ταμεία).
Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας:
1. Το 8,8% του πρόσθετου χρέους πήγε για την κάλυψη του συνολικού Πρωτογενούς Ελλείμματος, το οποίο δημιουργήθηκε την περίοδο 2004 -2008.
2. Το 4% του πρόσθετου χρέους πήγε για πληρωμές σε Λοιπές Υποχρεώσεις. Περιλαμβάνουν πληρωμές και το καθαρό αποτέλεσμα από έσοδα αποκρατικοποιήσεων, αγορές μετοχών, καταπτώσεις εγγυήσεων κ.λπ.
Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Εάν θέλει συνεπώς το ΠΑΣΟΚ να ρωτά πού πήγαν τα χρήματα από τον πρόσθετο δανεισμό, ας κοιτάξει στον καθρέφτη..."