Ενώ η οικονομία είναι στά πρόθυρα τής κατάρρευσης, ενώ καμμία υπόσχεση δέν θα πραγματοποιηθεί, ο ελληνικός λαός ζεί το παραμύθι του...
Αν καί αδικεί τήν ΝΔ η οποία στάθηκε στό ύψος τών περιστάσεων το άρθρο τού Πρετεντέρη σήμερα λέει αλήθειες...
Τι δεν λένε
Ι. Κ. Πρετεντέρης
Πάλι καλά που γίνεται Σύνοδος Κορυφής για την οικονομία στις Βρυξέλλες, μήπως και συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν σοβαρότερα ζητήματα από τον Τσιτουρίδη και τον Μπασιάκο . Οχι πως θα ασχοληθεί κανείς με τη Σύνοδο Κορυφής μέσα σε αυτό το νταβαντούρι. Αλλά, τουλάχιστον, μπορούμε να προσποιηθούμε ότι η πολιτική δεν περιορίζεται στον αφόρητο επαρχιωτισμό όσων πρωταγωνιστούν στον δημόσιο διάλογο.
Εντάξει, έχουμε εκλογές. Και σε αυτές τις εκλογές τα πραγματικά προβλήματα, όπως η οικονομία, έχουν συζητηθεί πολύ περισσότερο από άλλες φορές, να το δεχτώ. Αλλά πώς έχουν συζητηθεί; Ολη η κουβέντα είναι τα λεφτά. Πού θα τα βρει για να μοιράσει ο Παπανδρέου, πόσα και από ποιους θα πάρει ο Καραμανλής , πόσα θα δώσουν οι μεν ή οι δε.
Η συζήτηση για τα λεφτά, όμως, δεν είναι συζήτηση για την οικονομία. Τη στιγμή που το δημόσιο χρέος πλησιάζει στο ιλιγγιώδες ποσό των 300 δισ. ευρώ, τη στιγμή που η εξυπηρέτηση του χρέους θα ξεπεράσει τα 12 δισ. ετησίως- το 5% του ΑΕΠ (!)-, τη στιγμή που η ανάπτυξη είναι μηδενική, αν όχι αρνητική, τη στιγμή που η ελληνική οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, το σύνολο της πολιτικής τάξης συμπεριφέρεται με τη λογική του «business as usual». Αποτέλεσμα; Αποκρύπτουν από τον κόσμο την πραγματική εικόνα της κατάστασης. Η απόκρυψη είναι σκόπιμη. Οι μεν επειδή θέλουν να καλύψουν τις ευθύνες τους που είναι τεράστιες. Οι δε επειδή θέλουν να υποσχεθούν ένα ρόδινο μέλλον. Και οι διάφοροι μικροί επειδή δεν δίνουν δεκάρα για την πραγματική οικονομία από τη στιγμή που δεν πρόκειται να τη διαχειριστούν.
Ετσι, τίποτε απ΄ όσα κουβεντιάζουμε σήμερα δεν πρόκειται να εφαρμοστεί αύριο. Και αυτά που θα προκύψουν αύριο, δεν έχουν καμία σχέση με όσα συζητούμε σήμερα. Και όμως! Αυτές οι εκλογές προσφέρονταν να μιλήσουν όλοι τη γλώσσα της αλήθειας. Με το αποτέλεσμα σχεδόν προδιαγεγραμμένο, τα δύο κόμματα εξουσίας μόνο κερδισμένα θα έβγαιναν από μια αντιπαράθεση ουσίας.
Το ερώτημα, όμως, είναι ποιος θα τους άκουγε. Η απάντηση στην οποία έχω καταλήξει είναι απλή: κανείς! Είμαστε ένας λαός που του αρέσει να ζει στο παραμύθι μιας χώρας που δεν υπάρχει και να πιστεύει ότι η λύση είναι πάντα να πληρώσουν κάποιοι άλλοι. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι τράπεζες, οι πλούσιοι... Μόνο που, δυστυχώς, οι «άλλοι» μας τελείωσαν. Και αυτό κάποτε θα πρέπει να το πούμε στον ελληνικό λαό.
jpretenteris@dolnet.gr http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=6&artId=273027&dt=18/09/2009
Τι δεν λένε
Ι. Κ. Πρετεντέρης
Πάλι καλά που γίνεται Σύνοδος Κορυφής για την οικονομία στις Βρυξέλλες, μήπως και συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν σοβαρότερα ζητήματα από τον Τσιτουρίδη και τον Μπασιάκο . Οχι πως θα ασχοληθεί κανείς με τη Σύνοδο Κορυφής μέσα σε αυτό το νταβαντούρι. Αλλά, τουλάχιστον, μπορούμε να προσποιηθούμε ότι η πολιτική δεν περιορίζεται στον αφόρητο επαρχιωτισμό όσων πρωταγωνιστούν στον δημόσιο διάλογο.
Εντάξει, έχουμε εκλογές. Και σε αυτές τις εκλογές τα πραγματικά προβλήματα, όπως η οικονομία, έχουν συζητηθεί πολύ περισσότερο από άλλες φορές, να το δεχτώ. Αλλά πώς έχουν συζητηθεί; Ολη η κουβέντα είναι τα λεφτά. Πού θα τα βρει για να μοιράσει ο Παπανδρέου, πόσα και από ποιους θα πάρει ο Καραμανλής , πόσα θα δώσουν οι μεν ή οι δε.
Η συζήτηση για τα λεφτά, όμως, δεν είναι συζήτηση για την οικονομία. Τη στιγμή που το δημόσιο χρέος πλησιάζει στο ιλιγγιώδες ποσό των 300 δισ. ευρώ, τη στιγμή που η εξυπηρέτηση του χρέους θα ξεπεράσει τα 12 δισ. ετησίως- το 5% του ΑΕΠ (!)-, τη στιγμή που η ανάπτυξη είναι μηδενική, αν όχι αρνητική, τη στιγμή που η ελληνική οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, το σύνολο της πολιτικής τάξης συμπεριφέρεται με τη λογική του «business as usual». Αποτέλεσμα; Αποκρύπτουν από τον κόσμο την πραγματική εικόνα της κατάστασης. Η απόκρυψη είναι σκόπιμη. Οι μεν επειδή θέλουν να καλύψουν τις ευθύνες τους που είναι τεράστιες. Οι δε επειδή θέλουν να υποσχεθούν ένα ρόδινο μέλλον. Και οι διάφοροι μικροί επειδή δεν δίνουν δεκάρα για την πραγματική οικονομία από τη στιγμή που δεν πρόκειται να τη διαχειριστούν.
Ετσι, τίποτε απ΄ όσα κουβεντιάζουμε σήμερα δεν πρόκειται να εφαρμοστεί αύριο. Και αυτά που θα προκύψουν αύριο, δεν έχουν καμία σχέση με όσα συζητούμε σήμερα. Και όμως! Αυτές οι εκλογές προσφέρονταν να μιλήσουν όλοι τη γλώσσα της αλήθειας. Με το αποτέλεσμα σχεδόν προδιαγεγραμμένο, τα δύο κόμματα εξουσίας μόνο κερδισμένα θα έβγαιναν από μια αντιπαράθεση ουσίας.
Το ερώτημα, όμως, είναι ποιος θα τους άκουγε. Η απάντηση στην οποία έχω καταλήξει είναι απλή: κανείς! Είμαστε ένας λαός που του αρέσει να ζει στο παραμύθι μιας χώρας που δεν υπάρχει και να πιστεύει ότι η λύση είναι πάντα να πληρώσουν κάποιοι άλλοι. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι τράπεζες, οι πλούσιοι... Μόνο που, δυστυχώς, οι «άλλοι» μας τελείωσαν. Και αυτό κάποτε θα πρέπει να το πούμε στον ελληνικό λαό.
jpretenteris@dolnet.gr http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=6&artId=273027&dt=18/09/2009
Σχόλια
Με την ευκαιρία θέλω να θυμίσω ένα περιστατικό που όλοι σήμερα έχουμε ξεχάσει...
Ξεκινώ με την παραδοχή ότι το κράτος είναι υποδουλωμένο στους διεθνείς δανειστές του και ότι αυτοί διαθέτουν τους εγχώριους παπαγάλους τους... Έλληνες σύγχρονοι εφιάλτες...
Το 2005 ο Αλογοσκούφης και ο Κοντοπυράκης της Στατιστικής ζήτησαν ανθεώρηση του ΑΕΠ κατά 25% εκμεταλλευόμενοι ευρωπαϊκές πρακτικές και νομοθεσίες. Ο Κοντοπυράκης σε συνένετυξή του σε διεθνές μέσο (Bloomberg αν θυμάμαι καλά) ανακοινώνει την πρόθεσή της Ελληνικής κυβέρνησης... Τότε αρχίζει να γίνεται ένας χαμός τόσο στην Ελλάδα όσο και στα διεθνή μέσα: Ο Ντρεπεντέρης ήταν ο από τους πρώτους σχολιαστές που περιγελούσαν και καυτηρίαζαν αυτή την επιλογή εκτοξεύοντας κοροιδίες και χλευασμούς κατά του υπουργού και της Στατιστικής υπηρεσίας: Θέλει να μας κάνει πλουσιότερους σε μιά νύχτα επειδή θέλει να καταγράψει την παραοικονομία της πουτ@Ν@ς και του μπουρδέλου!!! Θα μας κοστίσει περισσότερα χρήματα προς την ΕΕ... και πολλά άλλα τέτοια φαιδρά και απαξιωτικά προς τον υπουργό και την κυβέρνηση... παράλληλες πορείες ακολουθούσε και ο διεθνής τύπος, ο οποίος αναφερόταν στην αντίδραση που υπήρχε εντός Ελλαδας (ΠΑΣΟΚ, ΜΜΕ κλπ), αλλά προσέθετε σχόλια υπερ της βλακείας του υπουργού!!! Τελικά, η ΕΕ αποδέχτηκε μια αναπρασαρμογή 9% μόνο...
Αποτέλεσμα αυτού (συν αποκρατικοποιήσεις) ήταν να μας πιάσει η διεθνής κρίση με Δημόσιο χρέος 92% και όχι κάτω από 80% που θα είχε επιτευχθεί εάν είχε γίνει δεκτή η αναπροσαρμογή!!! Αυτό θα σήμαινε μικρότερο κόστος δανεισμού τόσο πριν την κρίση, όσο κατά την διάρκεια της και μετά από αυτή...
Σας θυμίζω ότι τα spreads κατά τη διάρκεια της κρίσης (μετά τον Οκτώβριο, με εκτόξευση λόγω των Δεκεμβριανών) ήταν κυρίαρχο θέμα στις συζητήσεις των Σημίτιδων, των Χρυσοχοιδηδων, των Παπανδρέου και των ΔΟΛιων (Ντρεμπεντέρης) και άλλων μέσων. Όλοι αυτοί αύξησαν υπερβολικά τον κρατικό δανεισμό... όλοι αυτοί έπαιξαν εφιαλτικό ρόλο... άλλοι αφανώς (τρομοκρατία, Δεκεμβριανά, φωτιές) και άλλοι εμφανέστατο όπως ο Ντρεμπεντέρης... Δυστυχώς!!!
ps ΔΕΝ θέλω να σκέφτομαι τι θα είχε συμβεί στη χώρα αν δεν είχε κάνει ΑΠΟΓΡΑΦΗ το 2004. Η αξιοπιστία που κερδήθηκε με τη βούλα της ΕΕ ήταν η ισχυρή ασπίδα στην κρίση. Αν όμως ήταν και το Δημόσιο χρέος κάτω από 80% τότε...
Πασοκική κληρονομιά... έρεβος