Σέ δίλημμα ο Γιώργος γιά τή ΔΕΘ. Νά μιλήσει συγκεκριμένα ή θολά (λαικιστικά); Ακόμα δέν έχει αποφασίσει...
Δύο αντιλήψεις στο ΠαΣοΚ.
Αυτή η προεκλογική εκστρατεία αρχίζει να μου αρέσει. Πάντα ζήλευα τις χώρες όπου η πολιτική αντιπαράθεση δεν αφορούσε την «αλλαγή» ή την «απαλλαγή», τους «κλέφτες» ή τους «αστυνόμους», τα «φούμαρα» ή τα «φύκια», αλλά πολύ πιο γήινα και χειροπιαστά πράγματα, όπως οι φορολογικοί συντελεστές, τα δημόσια έσοδα, οι ασφαλιστικές εισφορές και οι ιδιωτικές επενδύσεις.
Προς το παρόν (να μη μας ματιάσω...), αυτά αρχίζουμε να συζητούμε κι εδώ. Ο Καραμανλής, στη Θεσσαλονίκη, έδειξε ήδη τα χαρτιά του. Περιμένουμε τώρα τον Παπανδρέου.
Απ΄ ό,τι αντιλαμβάνομαι, στο ΠαΣοΚ κυκλοφορούν δύο διαφορετικές απόψεις.
Η μια άποψη υποστηρίζει ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, γεγονός που το ΠαΣοΚ έχει εγκαίρως διαπιστώσει ζητώντας εκλογές. Αρα, λένε, χρειάζεται επειγόντως ένα αξιόπιστο και συνεκτικό σχέδιο εκτάκτου ανάγκης, το οποίο να παρουσιαστεί από τον Παπανδρέου προεκλογικά και να τεθεί υπόψη του ελληνικού λαού. Ετσι ο λαός θα ξέρει τι να περιμένει από τη νέα κυβέρνηση.
Η άλλη άποψη θεωρεί ότι το ΠαΣοΚ δεν έχει λόγο να αναλάβει καμία συγκεκριμένη δέσμευση. Οτι αρκεί να διατυπώσει ένα πλαίσιο γενικών αρχών και κατευθύνσεων κι ότι τα υπόλοιπα θα τα βρούμε μετά τις εκλογές, ανάλογα με τις συνθήκες και τις καταστάσεις που θα προκύψουν.
Και οι δύο αυτές απόψεις διαθέτουν ισχυρά επιχειρήματα. Επί της ουσίας, προκύπτουν από δύο διαμετρικά αντίθετες αντιλήψεις για την ίδια την πολιτική διαδικασία. Είμαι βέβαιος, ας πούμε, ότι ο Κ. Σημίτης θα επέλεγε τον πρώτο δρόμο και ο Α. Παπανδρέου τον δεύτερο. Αλλά τώρα κανένας από τους δύο δεν έχει την ευθύνη στις πλάτες του. Το ζητούμενο είναι τι θα κάνει ο Γ. Παπανδρέου.
Ομολογώ ότι δεν είναι εύκολη απόφαση. Και αυτό επειδή ό,τι κι αν αποφασίσει ο αρχηγός του ΠαΣοΚ, δεν θα επηρεάσει μόνο το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και τη μετεκλογική συγκυρία. Οπως είναι προφανές, διαφορετικά θα πορευτεί μια κυβέρνηση που έχει βάλει ανοιχτά στο τραπέζι τις δεσμεύσεις της και διαφορετικά μια κυβέρνηση που περιμένει να δει για να κάνει. Το βέβαιον είναι πως ό,τι από τα δύο επιλέξει ο Παπανδρέου, υπάρχουν επιχειρήματα να το υπερασπιστεί. Αντιθέτως το χειρότερο θα είναι να επιδιώξει τον συγκερασμό δύο απόψεων που υπηρετούν δύο διαφορετικές αντιλήψεις. Στην περίπτωση αυτή, ο αρχηγός του ΠαΣοΚ κινδυνεύει να βρεθεί στη Θεσσαλονίκη με ένα μήνυμα ασαφές και μπερδεμένο. Και ένα τέτοιο μήνυμα ποτέ δεν βοηθάει στις εκλογές.
jpretenteris@dolnet.grhttp://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=287683&dt=10/09/2009
Αυτή η προεκλογική εκστρατεία αρχίζει να μου αρέσει. Πάντα ζήλευα τις χώρες όπου η πολιτική αντιπαράθεση δεν αφορούσε την «αλλαγή» ή την «απαλλαγή», τους «κλέφτες» ή τους «αστυνόμους», τα «φούμαρα» ή τα «φύκια», αλλά πολύ πιο γήινα και χειροπιαστά πράγματα, όπως οι φορολογικοί συντελεστές, τα δημόσια έσοδα, οι ασφαλιστικές εισφορές και οι ιδιωτικές επενδύσεις.
Προς το παρόν (να μη μας ματιάσω...), αυτά αρχίζουμε να συζητούμε κι εδώ. Ο Καραμανλής, στη Θεσσαλονίκη, έδειξε ήδη τα χαρτιά του. Περιμένουμε τώρα τον Παπανδρέου.
Απ΄ ό,τι αντιλαμβάνομαι, στο ΠαΣοΚ κυκλοφορούν δύο διαφορετικές απόψεις.
Η μια άποψη υποστηρίζει ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, γεγονός που το ΠαΣοΚ έχει εγκαίρως διαπιστώσει ζητώντας εκλογές. Αρα, λένε, χρειάζεται επειγόντως ένα αξιόπιστο και συνεκτικό σχέδιο εκτάκτου ανάγκης, το οποίο να παρουσιαστεί από τον Παπανδρέου προεκλογικά και να τεθεί υπόψη του ελληνικού λαού. Ετσι ο λαός θα ξέρει τι να περιμένει από τη νέα κυβέρνηση.
Η άλλη άποψη θεωρεί ότι το ΠαΣοΚ δεν έχει λόγο να αναλάβει καμία συγκεκριμένη δέσμευση. Οτι αρκεί να διατυπώσει ένα πλαίσιο γενικών αρχών και κατευθύνσεων κι ότι τα υπόλοιπα θα τα βρούμε μετά τις εκλογές, ανάλογα με τις συνθήκες και τις καταστάσεις που θα προκύψουν.
Και οι δύο αυτές απόψεις διαθέτουν ισχυρά επιχειρήματα. Επί της ουσίας, προκύπτουν από δύο διαμετρικά αντίθετες αντιλήψεις για την ίδια την πολιτική διαδικασία. Είμαι βέβαιος, ας πούμε, ότι ο Κ. Σημίτης θα επέλεγε τον πρώτο δρόμο και ο Α. Παπανδρέου τον δεύτερο. Αλλά τώρα κανένας από τους δύο δεν έχει την ευθύνη στις πλάτες του. Το ζητούμενο είναι τι θα κάνει ο Γ. Παπανδρέου.
Ομολογώ ότι δεν είναι εύκολη απόφαση. Και αυτό επειδή ό,τι κι αν αποφασίσει ο αρχηγός του ΠαΣοΚ, δεν θα επηρεάσει μόνο το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και τη μετεκλογική συγκυρία. Οπως είναι προφανές, διαφορετικά θα πορευτεί μια κυβέρνηση που έχει βάλει ανοιχτά στο τραπέζι τις δεσμεύσεις της και διαφορετικά μια κυβέρνηση που περιμένει να δει για να κάνει. Το βέβαιον είναι πως ό,τι από τα δύο επιλέξει ο Παπανδρέου, υπάρχουν επιχειρήματα να το υπερασπιστεί. Αντιθέτως το χειρότερο θα είναι να επιδιώξει τον συγκερασμό δύο απόψεων που υπηρετούν δύο διαφορετικές αντιλήψεις. Στην περίπτωση αυτή, ο αρχηγός του ΠαΣοΚ κινδυνεύει να βρεθεί στη Θεσσαλονίκη με ένα μήνυμα ασαφές και μπερδεμένο. Και ένα τέτοιο μήνυμα ποτέ δεν βοηθάει στις εκλογές.
jpretenteris@dolnet.grhttp://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=287683&dt=10/09/2009
Σχόλια
Για να σε βοηθήσω, ο ΓΑΠ δεν μιλάει για τίποτε συγκεκριμένο από τότε που άρχισε την πολιτική του καριέρα.
Είναι πάντα και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ.
Είναι δυνατό να το κάνει τώρα, παραμονές εκλογών;