Τι προστίθενται να πράξουν γιά τά τουρκικά εγκλήματα πολέμου οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου;

Τι προστίθενται να πράξουν οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου; Υπάρχει έστω η παραμικρή διάθεση να καταγγελθεί το τουρκικό έγκλημα ή στο όνομα του «καλού κλίματος» στις συνομιλίες θα σιωπήσουν όπως πράττουν μόνιμα τα τελευταία χρόνια;

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
mignatiou@aol.com
Τι προστίθενται να πράξουν οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου; Υπάρχει έστω η παραμικρή διάθεση να καταγγελθεί το τουρκικό έγκλημα ή στο όνομα του «καλού κλίματος» στις συνομιλίες θα σιωπήσουν όπως πράττουν μόνιμα τα τελευταία χρόνια;
Είχαν κάνει μεγάλες προσπάθειες για να κρύψουν το τεράστιο θέμα των δολοφονιών Ελληνοκυπρίων και Ελλήνων αιχμαλώτων από τους Τούρκους εισβολείς... Καταδίκαζαν και λοιδορούσαν όσους αναφέρονταν στην ανάγκη να δώσει πειστικές εξηγήσεις η Τουρκία για εκείνα τα παιδιά που η προδοσία του 1974 τα έφερε αντιμέτωπα με τους Αττίλες, οι οποίοι ενισχυμένοι από τους Βρετανούς και τους Αμερικανούς εισέβαλαν στη διχασμένη Κύπρο καταστρέφοντας ό,τι βρισκόταν μπροστά τους...
Τις τελευταίες ημέρες, μετά την ταυτοποίηση των λειψάνων οικογένειας Ελληνοκυπρίων, που εκτελέστηκαν μέσα στο σπίτι τους κατά την τουρκική εισβολή και την αποκάλυψη ότι δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ οι πέντε νέοι εκείνης της φοβερής φωτογραφίας, έτρεξαν όλοι και έβγαλαν φωνές διαμαρτυρίας: Κυβερνήσεις, κόμματα, παρακόμματα και δημοσιογράφοι, οι οποίοι είχαν κρυφίως συνεργαστεί για να εξαφανιστεί το πιο στυγνό έγκλημα εναντίον αμάχων και στρατιωτών.

Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, θεωρούσαν το θέμα «καυτή πατάτα». Η μόνιμη δικαιολογία ήταν ότι διεξάγονταν συνομιλίες και δεν έπρεπε να επηρεαστεί το υποτιθέμενο «καλό κλίμα».
Η αλήθεια ήταν διαφορετική βέβαια. Χωρίς να νοιάζονται για τον πόνο των συγγενών τους, δεν ήθελαν να ενοχλούν τους Τούρκους. Μερικοί πολιτικοί έκαναν το καθήκον τους(!), περνώντας εδώ κι εκεί με τις λιμουζίνες τους από το οδόφραγμα-μαρτύριο της Λευκωσίας για να συναντήσουν τις χήρες και τις μάνες που αναζητούσαν τους συντρόφους τους και τα παιδιά τους. Τα παλιά τα χρόνια, το ίδιο έπρατταν και μερικοί Ελληνες πολιτικοί, μέχρι που έλαβαν το μήνυμα πως ό,τι σχέση με τους αγνοούμενους, μολύνει την «καλή ατμόσφαιρα» των διαπραγματεύσεων.
Καραγκιόζηδες πολιτικοί, χωρίς σπονδυλική στήλη, μπορεί κανείς να τους βρει εύκολα στην Αθήνα και την Λευκωσία.
Εχυσαν, λοιπόν, κροκοδείλια δάκρυα οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι, προσπαθώντας να ρίξουν στάχτη στα μάτια μας. Ισως να πιστεύουν ότι ξεχάσαμε την συμπεριφορά τους, ίσως να νομίζουν πως η παραδοχή του συγκεκριμένου απαράδεκτου λάθους θα συγχωρεθεί. Αυτό, βέβαια, που έχει σημασία είναι ότι έχουμε αποδείξεις πλέον ότι οι Τούρκοι Αττίλες και οι Τουρκοκύπριοι συνεργάτες τους σκότωναν αιχμαλώτους και μάλιστα ύστερα από φρικτά βασανιστήρια.
Μετά τις αποκαλύψεις τίθεται ένα μέγα ερώτημα: Τι προστίθενται να πράξουν οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου;
Υπάρχει έστω η παραμικρή διάθεση να καταγγελθεί το τουρκικό έγκλημα ή στο όνομα του «καλού κλίματος» στις συνομιλίες θα σιωπήσουν όπως πράττουν μόνιμα τα τελευταία χρόνια;
Εχοντας ως κακό προηγούμενο απαράδεκτης συμπεριφοράς και μη αντίδρασης στην υπόθεση του Τούρκου ηθοποιού, που μας έδειξε μέσω της τουρκικής τηλεόρασης τον τρόπο με τον οποίο εκτελούσε αιχμαλώτους, θα προβλέψω ότι η Αθήνα και η Λευκωσία θα κλείσουν το στόμα;
Εχετε φανταστεί την αντίδραση της ίδιας της Τουρκίας εάν οι άγρια δολοφονημένοι ήταν δικά της παιδιά; Σήμερα, από τον Ομπάμα μέχρι τον Πούτιν, από τα Ηνωμένα Εθνη μέχρι το ΝΑΤΟ, θα γνώριζαν πως οι κακοί Ελληνοκύπριοι σκότωσαν τους φιλειρηνικούς Τούρκους. Μην περιμένετε από τους δικούς μας να ασχοληθούν...
Τα τελευταία χρόνια, με την βοήθεια δυστυχώς Ελληνοκύπριων δημοσιογράφων, η Αγκυρα προσπαθεί να παρουσιάσει ότι τα εγκλήματα στην Κύπρο έγιναν μόνο από την ελληνική πλευρά. Πρόκειται για ένα τεράστιο ψέμα. Οι Τούρκοι, και το 1964 και το 1974, όπου και όποτε μπορούσαν δεν άφηναν τίποτα στο πέρασμά τους...http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12338&subid=2&pubid=14229142#