Πάντως η κατηγορία εναντίον τού Χριστοφοράκου είναι γιά δωροδοκία βουλευτών, όχι κομμάτων (όπως εφαλμένα γράφεται στην Ελλάδα).
Δωροδοκία βουλευτών, όχι κομμάτων
Η κατηγορία εις βάρος Χριστοφοράκου
Του Τασου Tελλογλου
Η Εισαγγελία του Μονάχου δεν ζητεί την καταδίκη του κ. Μιχάλη Χριστοφοράκου για «δωροδοκία κομμάτων», όπως εσφαλμένα γράφτηκε, αλλά για δωροδοκία αλλοδαπών βουλευτών την περίοδο 2004-2007, με βάση νόμο (IntBestG) που ψήφισε η γερμανική Βουλή στις 10 Σεπτεμβρίου 1998 και με τον οποίο εξισώνεται η δωροδοκία στο εσωτερικό με τη δωροδοκία στο εξωτερικό. Αν και στη Γερμανία δεν διώκονται βουλευτές για δωροδοκία (οι Πράσινοι και η Αριστερά το έχουν προτείνει, όμως τα άλλα τρία κόμματα δεν δέχονται την ψήφισή του) ο νόμος του 1998 αναφέρει ρητά ότι στις τιμωρούμενες πράξεις περιλαμβάνεται και η δωροδοκία στην υπηρεσία στο εξωτερικό και η δωροδοκία βουλευτών στο εξωτερικό. Στο άρθρο 2 καθορίζεται η έννοια της δωροδοκίας βουλευτών. Οποιος υπόσχεται όφελος με σκοπό να κερδίσει ένα συμβόλαιο σε ένα μέλος νομοθετικού οργάνου μίας ξένης χώρας… τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως 5 χρόνια και με χρηματικό πρόστιμο. Ο νόμος τιμωρεί και την απόπειρα.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», το αίτημα της εισαγγελέως Μπόιμλερ-Χεσλ για την επιβολή ποινής διά βουλεύματος δεν στηρίχθηκε αποκλειστικά σε αυτά που είπε ο κ. Χριστοφοράκος, αλλά και σε καταθέσεις άλλων μαρτύρων καθώς και το εν γένει αποδεικτικό της υπόθεσης «Δίκτυο», όπως ονομάζεται το σύμπλεγμα Siemens στην αργκό της προανάκρισης. Ετσι ο κ. Μίχαελ Κουτσενρόιτερ είχε αναφέρει ότι ο κ. Χριστοφοράκος τού είχε ζητήσει χρήματα για να εξασφαλίσει την εκλογή πολιτικών που θα ήταν ευνοϊκά προσκείμενοι στη Siemens, ισχυρισμό που αργότερα αποδέχθηκε η Siemens σε δικόγραφό της (έγγραφο του δικηγόρου της Siemens Γκλάις Λουτζ τον Φεβρουάριο του 2008 στην εκδίκαση αστικής διαφοράς της Siemens εναντίον του κ. Κουτσενρόιτερ). Το περιεχόμενο του υλικού που συγκεντρώθηκε από την Εισαγγελία θα επιχειρήσει να μάθει και ο κ. Ζαγοριανός που θα επισκεφθεί το πρωί της Πέμπτης τους Γερμανούς συναδέλφους του στο Μόναχο, αν και η Εισαγγελία ενημέρωσε το Εφετείο στην Αθήνα ότι για δικονομικούς λόγους επίσημη ενημέρωση είναι αδύνατη.
Φυσικά οι δικηγόροι του κ. Χριστοφοράκου δεν συμφωνούν με την αίτηση της εισαγγελέως και κατέθεσαν αντίρρηση στο πρωτοδικείο της πόλης που θα αποφασίσει για το ύψος της ποινής. Η κ. Μπόιμλερ-Χεσλ προτείνει ποινή ενός χρόνου και πρόστιμο 750.000 ευρώ που θα αποδοθεί σε κοινωφελές ίδρυμα. Η δικανική της κρίση φαίνεται ότι δεν διαμορφώθηκε μόνο από τις καταθέσεις των κ. Χριστοφοράκου, Κουτσενρόιτερ και Σίκατσεκ, αλλά και από το γεγονός ότι ένα ποσό 1,7 εκατ. ευρώ που διατέθηκε από τη μητρική Siemens προς την υπεράκτια εταιρεία του κ. Χριστοφοράκου Fairways και σε έναν λογαριασμό στην Ελβετία, από τον οποίον έφθασαν στην Ελλάδα μόλις 400.000 ευρώ (σ.σ. τα υπόλοιπα μπλοκαρίστηκαν από τις ελβετικές αρχές). Οι συνήγοροι του κ. Χριστοφοράκου θεωρούν ότι οι χορηγίες σε κόμματα δεν αποτελούν δωροδοκία κατά το γράμμα και το πνεύμα του νόμου του 1998.
Πάντως, η εκκρεμότητα τής εις βάρος του κ. Χριστοφοράκου επιβολής της ποινής δεν θα καθυστερήσει το ελληνικό αίτημα έκδοσης, καθώς το άρθρο 37 του γερμανικού νόμου για την έκδοση προβλέπει ότι αυτή είναι δυνατή, ενώ εκκρεμεί ποινική δίωξη εις βάρος του εκζητουμένου υπό την προϋπόθεση το κράτος που επιδιώκει την έκδοση να δεσμευτεί σχετικά με τον χρόνο «επιστροφής του κ. Χριστοφοράκου στη Γερμανία».
«Η αίτηση της εισαγγελέως Μονάχου αποκαλύπτει με τον πλέον επίσημο τρόπο ό,τι λυσσωδώς συγκαλύπτεται στην ελληνική πολιτικώς χειραγωγούμενη ανάκριση: ότι πολιτικό χρήμα από τα «μαύρα ταμεία της Siemens», εισέρρεε στα ταμεία της Ν.Δ.», δήλωσε ο συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορούμενου Γ. Σκαρπέλη, κ. Γιάννης Ματζουράνηςhttp://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100040_11/08/2009_325328.
Η κατηγορία εις βάρος Χριστοφοράκου
Του Τασου Tελλογλου
Η Εισαγγελία του Μονάχου δεν ζητεί την καταδίκη του κ. Μιχάλη Χριστοφοράκου για «δωροδοκία κομμάτων», όπως εσφαλμένα γράφτηκε, αλλά για δωροδοκία αλλοδαπών βουλευτών την περίοδο 2004-2007, με βάση νόμο (IntBestG) που ψήφισε η γερμανική Βουλή στις 10 Σεπτεμβρίου 1998 και με τον οποίο εξισώνεται η δωροδοκία στο εσωτερικό με τη δωροδοκία στο εξωτερικό. Αν και στη Γερμανία δεν διώκονται βουλευτές για δωροδοκία (οι Πράσινοι και η Αριστερά το έχουν προτείνει, όμως τα άλλα τρία κόμματα δεν δέχονται την ψήφισή του) ο νόμος του 1998 αναφέρει ρητά ότι στις τιμωρούμενες πράξεις περιλαμβάνεται και η δωροδοκία στην υπηρεσία στο εξωτερικό και η δωροδοκία βουλευτών στο εξωτερικό. Στο άρθρο 2 καθορίζεται η έννοια της δωροδοκίας βουλευτών. Οποιος υπόσχεται όφελος με σκοπό να κερδίσει ένα συμβόλαιο σε ένα μέλος νομοθετικού οργάνου μίας ξένης χώρας… τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως 5 χρόνια και με χρηματικό πρόστιμο. Ο νόμος τιμωρεί και την απόπειρα.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», το αίτημα της εισαγγελέως Μπόιμλερ-Χεσλ για την επιβολή ποινής διά βουλεύματος δεν στηρίχθηκε αποκλειστικά σε αυτά που είπε ο κ. Χριστοφοράκος, αλλά και σε καταθέσεις άλλων μαρτύρων καθώς και το εν γένει αποδεικτικό της υπόθεσης «Δίκτυο», όπως ονομάζεται το σύμπλεγμα Siemens στην αργκό της προανάκρισης. Ετσι ο κ. Μίχαελ Κουτσενρόιτερ είχε αναφέρει ότι ο κ. Χριστοφοράκος τού είχε ζητήσει χρήματα για να εξασφαλίσει την εκλογή πολιτικών που θα ήταν ευνοϊκά προσκείμενοι στη Siemens, ισχυρισμό που αργότερα αποδέχθηκε η Siemens σε δικόγραφό της (έγγραφο του δικηγόρου της Siemens Γκλάις Λουτζ τον Φεβρουάριο του 2008 στην εκδίκαση αστικής διαφοράς της Siemens εναντίον του κ. Κουτσενρόιτερ). Το περιεχόμενο του υλικού που συγκεντρώθηκε από την Εισαγγελία θα επιχειρήσει να μάθει και ο κ. Ζαγοριανός που θα επισκεφθεί το πρωί της Πέμπτης τους Γερμανούς συναδέλφους του στο Μόναχο, αν και η Εισαγγελία ενημέρωσε το Εφετείο στην Αθήνα ότι για δικονομικούς λόγους επίσημη ενημέρωση είναι αδύνατη.
Φυσικά οι δικηγόροι του κ. Χριστοφοράκου δεν συμφωνούν με την αίτηση της εισαγγελέως και κατέθεσαν αντίρρηση στο πρωτοδικείο της πόλης που θα αποφασίσει για το ύψος της ποινής. Η κ. Μπόιμλερ-Χεσλ προτείνει ποινή ενός χρόνου και πρόστιμο 750.000 ευρώ που θα αποδοθεί σε κοινωφελές ίδρυμα. Η δικανική της κρίση φαίνεται ότι δεν διαμορφώθηκε μόνο από τις καταθέσεις των κ. Χριστοφοράκου, Κουτσενρόιτερ και Σίκατσεκ, αλλά και από το γεγονός ότι ένα ποσό 1,7 εκατ. ευρώ που διατέθηκε από τη μητρική Siemens προς την υπεράκτια εταιρεία του κ. Χριστοφοράκου Fairways και σε έναν λογαριασμό στην Ελβετία, από τον οποίον έφθασαν στην Ελλάδα μόλις 400.000 ευρώ (σ.σ. τα υπόλοιπα μπλοκαρίστηκαν από τις ελβετικές αρχές). Οι συνήγοροι του κ. Χριστοφοράκου θεωρούν ότι οι χορηγίες σε κόμματα δεν αποτελούν δωροδοκία κατά το γράμμα και το πνεύμα του νόμου του 1998.
Πάντως, η εκκρεμότητα τής εις βάρος του κ. Χριστοφοράκου επιβολής της ποινής δεν θα καθυστερήσει το ελληνικό αίτημα έκδοσης, καθώς το άρθρο 37 του γερμανικού νόμου για την έκδοση προβλέπει ότι αυτή είναι δυνατή, ενώ εκκρεμεί ποινική δίωξη εις βάρος του εκζητουμένου υπό την προϋπόθεση το κράτος που επιδιώκει την έκδοση να δεσμευτεί σχετικά με τον χρόνο «επιστροφής του κ. Χριστοφοράκου στη Γερμανία».
«Η αίτηση της εισαγγελέως Μονάχου αποκαλύπτει με τον πλέον επίσημο τρόπο ό,τι λυσσωδώς συγκαλύπτεται στην ελληνική πολιτικώς χειραγωγούμενη ανάκριση: ότι πολιτικό χρήμα από τα «μαύρα ταμεία της Siemens», εισέρρεε στα ταμεία της Ν.Δ.», δήλωσε ο συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορούμενου Γ. Σκαρπέλη, κ. Γιάννης Ματζουράνηςhttp://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100040_11/08/2009_325328.
Σχόλια