Ερωτας από τούς «Τimes» γιά τόν Σαρκοζή. Διάβολε, το επόμενο βήμα θα είναι να χρησιμοποιήσει σαπούνι και να κερδίσει πολέμους. Quelle horreur!..

Ο πρόεδρος που δεν αγαπούσε τους Γάλλους
Ο Σαρκοζί δεν αντέχει τη γαλλική νωχέλεια και καλοπέραση και οι Βρετανοί βρίσκουν την ευκαιρία να τον αποθεώσουν

Δεν συμπαθούν όλοι τους Γάλλους- είναι αλήθεια. Είναι δυνατόν όμως να περιλαμβάνεται και ο ίδιος ο πρόεδρος στους επικριτές τους; Στην αρχή ο κόσμος σκέφτηκε ότι ο Νικολά Σαρκοζί είχε απλώς λιποθυμήσει την ώρα που έκανε τζόγκινγκ, μέσα στη ζέστη του μεσημεριού. Σήμερα μαθαίνουμε ότι όχι μόνο βρισκόταν σε δίαιτα, την οποία έφτιαξε ειδικά γι΄ αυτόν ο προπονητής της Κάρλα, αλλά ότι η δίαιτα αυτή του απαγόρευε το τυρί.

«Πώς; Δεν τρώει τυρί; Ούτε μια μπουκιά μπρι; καμαμπέρ, ροκφόρή έστω ρεμπλοσόν; Σίγουρα για έναν Γάλλοαυτή είναι μια μοίρα χειρότερη από τον θάνατο» γράφουν οι «Τimes».

Και μετά μαθαίνουμε ότι δεν πίνει κρασί. Ω, ναι, c΄est vrai. Ο Σαρκό απέχει συστηματικά από το αλκοόλ. Δροσίζεται με μεταλλικό νερό και χυμό πορτοκαλιού. Γεγονός που έχει εξοργίσει τους οινοπαραγωγούς της Γαλλίας. «Πώς μπορούμε να εμπιστευθούμε έναν πρόεδρο που δεν του αρέσει το κρασί;» λέει ένας αγρότης στην κοιλάδα του Λίγηρα, εκεί όπου οι πωλήσεις του κρασιού έχουν πάρει την κατιούσα από το 2007. Εφέτος γάλλος κυβερνητικός αξιωματούχος από τον χώρο της Υγείας συνέστησε ολοκληρωτική αποχή από την κατανάλωση οίνου. «Πρόκειται, το δίχως άλλο, για ζήτημα εθνικής μειοδοσίας» σχολιάζει η βρετανική εφημερίδα.

Είναι δυνατόν να αρέσει το τζόγκινγκ σε έναν Γάλλο; Πριν από το επεισόδιο γνωστός φιλόσοφος είχε εμφανιστεί στο μεγαλύτερο κρατικό κανάλι για να απευθύνει έκκληση στον πρόεδρο να σταματήσει να κάνει τζόγκινγκ.

«Ο δυτικός πολιτισμός, στην ανώτερη μορφή του, γεννήθηκε από τον περίπατο» είπε ειλικρινώς ενοχλημένος. Θύμισε τους περιπατητές φιλοσόφους της αρχαίας Ελλάδας για να τονίσει ότι «το περπάτημα είναι μια ευαίσθητη, πνευματική πράξη. Το τζόγκινγκ, με τον ιδρώτα και το λαχάνιασμα, είναι η διαχείριση του σώματος». Ο Σαρκοζί, είπε, πρέπει απλώς να περπατά, όπως έκανε ο Ρεμπό.

Το τζόγκινγκ, κατ΄ άλλον σχολιαστή, είναι για να συγκεντρώνεται κανείς στη la politique, τη βρώμικη επιχείρηση των συμφωνιών και του συμβιβασμού, σε αντίθεση με το le politique, το πιο φιλοσοφικό αντίστοιχό της.

Επιπλέον ο πρόεδρος κάνει τζόγκινγκ φορώντας ένα μπλουζάκι που γράφει ΝΥΡD, εκφράζοντας προφανώς τον θαυμασμό του για τους σκληρούς άνδρες της αστυνομίας της Νέας Υόρκης.

Ο Σαρκό ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη του για τις ΗΠΑ. Ζήλωσε το αξίωμα ενός αμερικανού προέδρου σε τέτοιον βαθμό ώστε έφτασε στο σημείο να αλλάξει το γαλλικό σύνταγμα για να δώσει στον εαυτό του το δικαίωμα να απευθύνει ομιλία και στα δύο σώματα της Βουλής ταυτοχρόνως, κάτι το οποίο δεν είχε επιτραπεί από το 1873 με στόχο τη διασφάλιση της κοινοβουλευτικής ανεξαρτησίας. «Σας θυμίζει μήπως την ομιλία για την Κατάσταση του Εθνους που εκφωνεί στο Κογκρέσο ο πρόεδρος των ΗΠΑ;» ρωτάνε οι «Τimes».

Τ ο πρώτο καλοκαίρι του στην προεδρία δεν το πέρασε στην Κυανή Ακτή αλλά στο Νιου Χάμσιρ. Στην Αμερική. Εμεινε σε βίλα ιδιώτη και οι γάλλοι Σοσιαλιστές έκαναν μεγάλη φασαρία. «Ο γαλλικός λαός έχει δικαίωμα να ξέρει ποιος είναι ο γενναιόδωρος χορηγός που πληρώνει τέτοιο τίμημα για τον πρόεδρό μαςκαι σε ποιον πρέπει να δείξει ευγνωμοσύνη με τον έναν ή τον άλλον τρόπο» κάγχασε ένας πρώην υπουργός Γεωργίας.

Ακόμη χειρότερα, ο πρόεδρος φαίνεται ότι θαυμάζει και τη Βρετανία. «Πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί οι Αγγλοι αγοράζουν τα σπίτια μας στη Νορμανδία, στην Προβηγκία και αλλού» είχε πει ως υπουργός Εσωτερικών το 2006. «Η απάντηση είναι απλώς επειδή το βρετανικό ΑΕΠ είναι κατά 10% υψηλότερο από το γαλλικό και το επίπεδο ζωής των Βρετανών είναι ανώτερο από αυτό των Γάλλων». Και δεν είπε ούτε λέξη για το απαίσιο φαγητό ή για το τσουρουφλισμένο κατακόκκινο δέρμα των Αγγλων. «Δεν είναι φυσιολογικό» γράφουν οι «Τimes».

Τα αγγλικά του Σαρκοζί είναι κατά γενική ομολογία αξιοθρήνητα. Το αποδεικνύουν αρκετά ξεκαρδιστικά βίντεο στο Υou Τube, αρκεί να αφιερώσει κανείς λίγο χρόνο για να τα ψάξει. Αλλά έκανε μαθήματα προτού επισκεφθεί πέρυσι τη Βρετανία. Πριν από λίγα χρόνια είχε αφήσει να εννοηθεί ότι οι Γάλλοι πρέπει να σταματήσουν να μιλούν τη δική τους γλώσσα στις διεθνείς διαπραγματεύσεις και να ομιλούν την αγγλική, όπως όλοι οι άλλοι. Ο Σαρκό είναι ο πρώτος πρόεδρος που τόλμησε να θίξει θέματα-ταμπού για τη γαλλική πολιτική, όπως ο διαχωρισμός Εκκλησίας και κράτους. Στη Γαλλία το κράτος και η Εκκλησία είναι χωρισμένα από την Επανάσταση και ο κοσμικός χαρακτήρας του κράτους είναι κατοχυρωμένος από το 1905.

«Πρόκειται για ένα απίστευτο μπέρδεμα επειδή το κράτος χρηματοδοτεί εκκλησίες οι οποίες έχουν χτιστεί πριν από το 1905 αλλά δεν έχει τη δύναμη να αναμειχθεί σε άλλους τόπους λατρείας (π.χ., στα τζαμιά). Την ίδια ώρα, όταν οι Γάλλοι ψηφίζουν νόμους, όπως η απαγόρευση της μαντίλας στα σχολεία, πρέπει να το κάνουν χωρίς να αναφερθούν καθόλου σε ζητήματα θρησκείας, κάτι παραπάνω από ανόητο. Ο Σαρκό επιθυμεί μια λεπτομερή αναθεώρηση» γράφουν οι «Τimes».

Η ψύχωση με τη δουλειά την Κυριακή

«Π ώς μπορούμε να εξηγήσουμε ότι είμαστε η μόνη χώρα όπου τα καταστήματα είναι κλειστά την Κυριακή;» αναρωτήθηκε το 2007. Εκτοτε διεξάγεται μια μακροχρόνη μάχη κατά την οποία ο Σαρκό έφτιαξε έναν νόμο, αναγκάστηκε να τον εγκαταλείψει και μόλις κατάφερε να περάσει έναν δεύτερο. Το επόμενο βήμα θα είναι να αναγκάσει τους Γάλλους να δουλεύουν την ώρα του μεσημεριανού φαγητού.

Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, το 2007, κατηγόρησε την κυβέρνηση Σιράκ για «γαλλική αλαζονεία» για την άρνησή της να λάβει μέρος στον πόλεμο στο Ιράκ. Μόνο ένας ορκισμένος μισητής των Γάλλων θα θεωρούσε τη γαλλική υπεροψία κάτι κακό.

Τέλος, παντρεύτηκε μια Ιταλίδα. Βέβαια, αυτό το τελευταίο είναι λίγο άδικο. Η Κάρλα Μπρούνι γεννήθηκε μεν στην Ιταλία αλλά μετακόμισε στη Γαλλία σε ηλικία 7 ετών. Ο Σαρκό έχει παντρευτεί άλλες δύο φορές, κάτι τόσο «γαλλικό» όσο τίποτε άλλο.

«Να ΄μαστε λοιπόν. Σαρκό, ο Γάλλος που μισεί τον εαυτό του. Ολα εκείνα για τα οποία αισθάνεται υπερήφανη η Γαλλίααυτός ο άνθρωπος φαίνεται να τα μισεί. Πιθανόν να μην έχει κάνει ποτέ ούτε μία ημέρα απεργία στη ζωή του. Διάβολε, το επόμενο βήμα θα είναι να χρησιμοποιήσει σαπούνι και να κερδίσει πολέμους. Quelle horreur!» (σ.σ.: «Τι φρίκη») γράφουν οι «Τimes».http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=281087&dt=31/07/2009