Φόρα, φόρα κατηφόρα πήραν τα δακτυλοδεικτούμενα εντός των θεσμοθετημένων εντύπων..
...μίσθαρνα όργανα της ΕΛΑΣ για να φιμώσουν τα blogs αρχής γενομένης από το PRESSMME. Έωλο επιχείρημα; Ο βιασμός της προσωπικότητας κυρίως εκείνων που με τις μυθοπλασίες τους βιάζουν μαζικά και καθημερινά την λαϊκή νόηση. Ανεξαρτήτως της γενικής παραδοχής πως προ του μείζονος κακού το έλασσον προτιμάται, αυτό που κυρίως ελέγχεται, είναι η ύπαρξη της όποιας προσωπικότητας στα «πρόσωπα» εκείνων που με τα δημοσιογραφικά τους ρυπαρογραφήματα καταπνίγουν έναν ολόκληρο λαό στην δυσοσμία μιας ενημερωτικής χωματερής. Αποτέλεσμα. Να αλλοιώνεται από τις αναθυμιάσεις η πολιτική, οικονομική και κοινωνική του κρίση κατά την στιγμή της μέγιστης επιλογής. Των κοινοβουλευτικών εκλογών. (Πρόσφατα αλλά όχι και τρανά παραδείγματα το Βήμα και το Έθνος σε σχέση με την επίσκεψη Ερντογάν..) Δυστυχώς ο λαός δεν έχει ως όρος νομική υπόσταση. Αν είχε θα κατέφευγε εναντίον τους ποινικά για την κατά συρροή και εξακολούθηση προσβολή της δικής του προσωπικότητας. Είναι έτσι εξαιρετικά αστείο αν όχι ακραία προκλητικό ο θύτης ( το Μέσο) να μεταλλάσσεται σε θύμα και εκ του ασφαλούς καταθέτοντα μάρτυρα να επιτίθενται στα blogs και τους blogers. Γιατί εκτός όλων των υπολοίπων εν τη βλακεία του τους αναβαθμίζει δημόσια σε υπ’ αριθμόν έναν κίνδυνο κατά της ύπαρξής του, αποκαλύπτοντας πως αυτή ως τα σήμερα εδραζόταν στην εκ του συστήματος μονοπωλιακή του επιβολή.
Μ’ από την άλλη και οι blogers ελάχιστα απέχουν από την αυτογελοιοποίησή τους επειδή συχνά πυκνά σπάζουν τα μούτρα τους στις ξέρες της επικοινωνιακής άγνοιας. Κι αυτό γιατί η διαχείριση ενός ιστολογίου ως Μέσο Ενημέρωσης και όχι ως διελκυστίνδα αμφίδρομης επικοινωνίας απαιτεί δυνατότητες που στις πλείστες των περιπτώσεων απλώς υπερβαίνουν τους διαχειριστές για να μεταλλαχτούν κάποιοι εξ ‘αυτών σε κακέκτυπα εκδοτών! Ακόμη και στην «πολιτισμένη» εσπερία δεν έχουν αντιληφθεί πως τα blogs δεν είναι Μέσα Ενημέρωσης απλώς γιατί δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που απαιτούνται. Δηλαδή την εξής μία. Ένα πλήρες δίκτυο επαγγελματιών δημοσιογράφων (δεν εννοώ κατά τα πρότυπα της ηγετικής ομάδας των υπαρχόντων) που θα καταγράφουν τα γεγονότα έτσι όπως αυτά εξελίσσονται γιατί κατέχοντας τα ιστορικά αίτιά τους λειτουργούν αντανακλαστικά και με ταχύτητα αστραπιαία στην αποτύπωση των συνεπειών τους.. Ανήμποροι έτσι οι διαχειριστές καταφεύγουν και εκεί στην υποκλοπή πνευματικού έργου το οποίο παράγεται από την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Τα Έντυπα ή Hλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης. Τα εδώ παραδείγματα είναι ακόμη χυδαιότερα. Υποκλέπτουν καθημερινά μυριάδες ειδήσεις ή θέματα και μάλιστα δίχως ουδεμία αναφορά στην πηγή, που τα εμφανίζουν, όχι για να δώσουν ως όφειλαν μια ευκαιρία σχολιασμού στους αναγνώστες τους, αλλά ως προϊόν δικής τους παραγωγής που θα τους εξασφαλίσει την επικοινωνιακή τους παρουσία. Ποιο το όφελος; Θα την εξαργυρώσουν αργότερα πολιτικά ή οικονομικά.
Έτσι θα το επαναλάβω για χιλιοστή φορά. Τα blogs πέρα και πάνω απ’ όλα είναι καταδικασμένα να υπερέχουν εκεί όπου τα θεσμοθετημένα Μέσα Ενημέρωσης πονούν. (γι αυτό και τους διαβάζετε να σκούζουν εναντίον τους). Στην δημοσίευση της πηγαίας αλήθειας την οποία τα Μέσα εξ αιτίας των δεσμεύσεών τους αποστρέφονται όπως ο διάβολος το λιβάνι. Την ιερή κατά την άποψή μου πρώτη αναφορά ενός γεγονότος που είτε ως καταγγελία είτε ως μαρτυρία θα κατατεθεί συνοδευόμενη από την συναισθηματική φόρτιση της προσωπικής εμπειρίας και θα αποτελέσει την μαγιά ενός γόνιμου και γιατί όχι, συχνά καυτού διαλόγου. Τώρα αν δια μέσου αυτής της επικοινωνίας αναδειχτούν κρυφές επικοινωνιακές δεξιότητες του καθενός από τους μετέχοντες, καλώς να έλθουν και να τις χαρούμε. Και πρώτος απ’ όλους θα τις χαρώ εγώ.. Αν όμως κάποιος ή κάποιοι θεωρήσουν εσφαλμένα πως τα blogs είναι η κολυμπήθρα βάφτισης δημοσιογράφων τους πληροφορώ ότι κάνουν λάθος. Γιατί άλλο είναι να καταθέτεις μια μαρτυρία κι άλλο να διαχειρίζεσαι την μαρτυρία αυτή. Σας βεβαιώ πως η διαφορά είναι μεγάλη. Οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά.
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eansrik@otenet.gr
...μίσθαρνα όργανα της ΕΛΑΣ για να φιμώσουν τα blogs αρχής γενομένης από το PRESSMME. Έωλο επιχείρημα; Ο βιασμός της προσωπικότητας κυρίως εκείνων που με τις μυθοπλασίες τους βιάζουν μαζικά και καθημερινά την λαϊκή νόηση. Ανεξαρτήτως της γενικής παραδοχής πως προ του μείζονος κακού το έλασσον προτιμάται, αυτό που κυρίως ελέγχεται, είναι η ύπαρξη της όποιας προσωπικότητας στα «πρόσωπα» εκείνων που με τα δημοσιογραφικά τους ρυπαρογραφήματα καταπνίγουν έναν ολόκληρο λαό στην δυσοσμία μιας ενημερωτικής χωματερής. Αποτέλεσμα. Να αλλοιώνεται από τις αναθυμιάσεις η πολιτική, οικονομική και κοινωνική του κρίση κατά την στιγμή της μέγιστης επιλογής. Των κοινοβουλευτικών εκλογών. (Πρόσφατα αλλά όχι και τρανά παραδείγματα το Βήμα και το Έθνος σε σχέση με την επίσκεψη Ερντογάν..) Δυστυχώς ο λαός δεν έχει ως όρος νομική υπόσταση. Αν είχε θα κατέφευγε εναντίον τους ποινικά για την κατά συρροή και εξακολούθηση προσβολή της δικής του προσωπικότητας. Είναι έτσι εξαιρετικά αστείο αν όχι ακραία προκλητικό ο θύτης ( το Μέσο) να μεταλλάσσεται σε θύμα και εκ του ασφαλούς καταθέτοντα μάρτυρα να επιτίθενται στα blogs και τους blogers. Γιατί εκτός όλων των υπολοίπων εν τη βλακεία του τους αναβαθμίζει δημόσια σε υπ’ αριθμόν έναν κίνδυνο κατά της ύπαρξής του, αποκαλύπτοντας πως αυτή ως τα σήμερα εδραζόταν στην εκ του συστήματος μονοπωλιακή του επιβολή.
Μ’ από την άλλη και οι blogers ελάχιστα απέχουν από την αυτογελοιοποίησή τους επειδή συχνά πυκνά σπάζουν τα μούτρα τους στις ξέρες της επικοινωνιακής άγνοιας. Κι αυτό γιατί η διαχείριση ενός ιστολογίου ως Μέσο Ενημέρωσης και όχι ως διελκυστίνδα αμφίδρομης επικοινωνίας απαιτεί δυνατότητες που στις πλείστες των περιπτώσεων απλώς υπερβαίνουν τους διαχειριστές για να μεταλλαχτούν κάποιοι εξ ‘αυτών σε κακέκτυπα εκδοτών! Ακόμη και στην «πολιτισμένη» εσπερία δεν έχουν αντιληφθεί πως τα blogs δεν είναι Μέσα Ενημέρωσης απλώς γιατί δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που απαιτούνται. Δηλαδή την εξής μία. Ένα πλήρες δίκτυο επαγγελματιών δημοσιογράφων (δεν εννοώ κατά τα πρότυπα της ηγετικής ομάδας των υπαρχόντων) που θα καταγράφουν τα γεγονότα έτσι όπως αυτά εξελίσσονται γιατί κατέχοντας τα ιστορικά αίτιά τους λειτουργούν αντανακλαστικά και με ταχύτητα αστραπιαία στην αποτύπωση των συνεπειών τους.. Ανήμποροι έτσι οι διαχειριστές καταφεύγουν και εκεί στην υποκλοπή πνευματικού έργου το οποίο παράγεται από την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Τα Έντυπα ή Hλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης. Τα εδώ παραδείγματα είναι ακόμη χυδαιότερα. Υποκλέπτουν καθημερινά μυριάδες ειδήσεις ή θέματα και μάλιστα δίχως ουδεμία αναφορά στην πηγή, που τα εμφανίζουν, όχι για να δώσουν ως όφειλαν μια ευκαιρία σχολιασμού στους αναγνώστες τους, αλλά ως προϊόν δικής τους παραγωγής που θα τους εξασφαλίσει την επικοινωνιακή τους παρουσία. Ποιο το όφελος; Θα την εξαργυρώσουν αργότερα πολιτικά ή οικονομικά.
Έτσι θα το επαναλάβω για χιλιοστή φορά. Τα blogs πέρα και πάνω απ’ όλα είναι καταδικασμένα να υπερέχουν εκεί όπου τα θεσμοθετημένα Μέσα Ενημέρωσης πονούν. (γι αυτό και τους διαβάζετε να σκούζουν εναντίον τους). Στην δημοσίευση της πηγαίας αλήθειας την οποία τα Μέσα εξ αιτίας των δεσμεύσεών τους αποστρέφονται όπως ο διάβολος το λιβάνι. Την ιερή κατά την άποψή μου πρώτη αναφορά ενός γεγονότος που είτε ως καταγγελία είτε ως μαρτυρία θα κατατεθεί συνοδευόμενη από την συναισθηματική φόρτιση της προσωπικής εμπειρίας και θα αποτελέσει την μαγιά ενός γόνιμου και γιατί όχι, συχνά καυτού διαλόγου. Τώρα αν δια μέσου αυτής της επικοινωνίας αναδειχτούν κρυφές επικοινωνιακές δεξιότητες του καθενός από τους μετέχοντες, καλώς να έλθουν και να τις χαρούμε. Και πρώτος απ’ όλους θα τις χαρώ εγώ.. Αν όμως κάποιος ή κάποιοι θεωρήσουν εσφαλμένα πως τα blogs είναι η κολυμπήθρα βάφτισης δημοσιογράφων τους πληροφορώ ότι κάνουν λάθος. Γιατί άλλο είναι να καταθέτεις μια μαρτυρία κι άλλο να διαχειρίζεσαι την μαρτυρία αυτή. Σας βεβαιώ πως η διαφορά είναι μεγάλη. Οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά.
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eansrik@otenet.gr
Σχόλια