«Η 10η Ιουλίου είναι μια ακόμη ημέρα στο ημερολόγιο της Ρωσίας. Έτυχε να είναι η μέρα που σταμάτησα να κάνω αλλαγές σε αυτό το βιβλίο.
Γραφει η Αννα Πολιτικοσφαγια στο βιβλίο της, "Η Ρωσία του Πούτιν" (2004, ελλ. εκδ. Ωμέγα/Οξύ, 2005) και συνεχιζει:
«Αργά χθες ( 10 Ιουλιου 2004) το απόγευμα, ο Πολ Κλεμπνίκοφ, ο αρχισυντάκτης της ρωσικής έκδοσης του "Forbes Mabazine", δολοφονήθηκε στη Μόσχα. Τον θέρισαν καθώς έφευγε από τα γραφεία του περιοδικού.
Χθες το απόγευμα ανατινάχθηκε, επίσης, και ο Βίκτορ Τσερέπκοφ από μια χειροβομβίδα στο Βλαδιβοστόκ.
Ήταν μέλος του κοινοβουλίου μας, της Ντούμα, και γνωστός προασπιστής των φτωχών και αδύνατων αυτής της χώρας. Ο Τσερέπκοφ είχε θέσει υποψηφιότητα για δήμαρχος στη γενέτειρά του, το Βλαδιβοστόκ, την πιο σημαντική πόλη της Άπω Ανατολής της Ρωσίας. Είχε περάσει επιτυχώς στο δεύτερο γύρο και φαινόταν ότι είχε σημαντικές πιθανότητες να εκλεχθεί. Καθώς έφευγε από το γραφείο της εκλογικής του περιφέρειας ανατινάχθηκε από μια νάρκη που ενεργοποιήθηκε από ένα σύρμα παγίδευσης. »
*****************************************************************************************
Το Κρεμλινο των αποστρατων της Γκα Γκε Μπε εν δρασει
Ένα χρονο νωριτερα τον Ιουλιο του 2003 ( όπως θα διαπιστωσετε ο Ιουλιος είναι ο αγαπημενος μηνας των δολοφονων) ο δημοσιογράφος Γιούρι Σκεκοτσίκιν, γνωστός συνεργάτης της Αννας Πολιτκόφσκαγια στην αντιπολιτευόμενη εφημερίδα «Νόβαγια Γαζέτα» πέθανε υπό μυστηριώδεις συνθήκες από «αλλεργική αντίδραση», σύμφωνα με τους γιατρούς. Ο Σκεκοτσίκιν ερευνούσε την εποχή εκείνη μια υπόθεση φοροδιαφυγής που αφορούσε μέλη των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών. Κανείς ποτέ δεν εξήγησε τη μυστηριώδη αλλεργία του και η οικογένειά του υποστηρίζει ότι δηλητηριάστηκε
Τον Σεπτεμβριο του 2004, ο τότε υποψήφιος για την προεδρία της Ουκρανίας και επικεφαλής της «Πορτοκαλιάς Επανάστασης», σφοδρός επικριτής του Πούτιν, Βίκτορ Γιούσενκο, λίγο έλειψε να χάσει τη ζωή του έπειτα από δηλητηρίαση από διοξίνη η οποία του προκάλεσε τεράστια προβλήματα στην υγεία του και μεγάλη δυσμορφία. Εκτοτε, δύο μέλη της ρωσικής Bουλής δολοφονήθηκαν στη Μόσχα, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2006 δολοφονήθηκε ο αντιπρόεδρος της ρωσικής κεντρικής τράπεζας Αντρέι Κοζλόφτ
Όμως τελικως και η Αννα Πολιτικοσφαγια δεν ειχε καλλιτερη τυχη, από εκεινη που περιεγραφε στα Βιβλια της και τα αρθρα της για τους αντιπολιτευομενους δημοσιογραφους της «δημοκρατιας » αλα Πουτιν στην Ρωσσια . Στις 7/10/2006, «αγνωστοι» δολοφόνοι με πέντε σφαίρες, δεν έκαναν καμμια προσπάθεια να συγκαλύψουν τι ακριβώς ήταν η πράξις τους. Η δολοφονία της Αννας Πολιτικοσφαγια συνεπεσε με τα 54α γενέθλια του Κου Πούτιν, που υπήρξε ο στόχος των εντόνων επικρίσεων της. Στα χέρια της αστυνομίας κατέληξε και ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή της με το υλικό που είχε ετοιμάσει για άρθρο σχετικώς με τα βασανιστήρια στην Τσετσενία.
Μερικες εβδομαδες αργοτερα στις 23/11/2006 ο πρωην συνταγματάρχης της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας FSB (πρωην KGB) Αλεξαντερ Λιτβινενκο 43 ετών, φιλος και συνεργατης της Αννας Πολιτικοσφαγια, απεβίωσε συνεπεία τοξικής δηλητηριάσεως μετά απο ολιγοήμερη νοσηλεία σε νοσοκομείο του Λονδίνου. Πριν απο εντεκα χρόνια, τον Νοέμβριο του 1998, συνταγματάρχης τότε της KGB, κατηγόρησε δημοσίως τους ανωτερους του ότι του έδωσαν εντολή να δολοφονήσει τον Ρώσο μεγιστάνα Μπορις Μπερεζοφσκι. Εν συνεχεία συνεληφθη και φυλακίσθηκε στο Λεφορτοβο. Επικεφαλής της KGB ήταν τότε ο Βλαντιμιρ Πούτιν. Βεβαίως η Ρωσική δικαιοσύνη απηλλαξε δυο φορές τον Λιτβινενκο, ο οποίος τελικώς έφυγε με την οικογένεια του το 2000 και εγκατεσταθη στο Λονδίνο, όπου δημοσίευσε βιβλίο με στοιχεία που συσχέτιζαν τις βομβιστικές ενέργειες σε κτίρια της Μόσχας το 1999 με την προεκλογική εκστρατεία του Κου Πουτιν. Ο εκπρόσωπος του Νοσοκομείου περιεγραψε την τραγική καταστασι του ετοιμοθάνατου Λιτβινενκο, που έχασε τα μαλλιά του, τα νεφρά του κατεστράφησαν και το νευρικό του σύστημα κατέρρευσε εντός ολίγων ημερών.
Η αστυνομία ανεκαλυψε ίχνη απο το ίδιο ραδιενεργό υλικό πολώνιο 210, που βρέθηκε στο αίμα του Λιτβινενκο, και στο εστιατόριο – μπαρ που επεσκεφθη την ημέρα που δηλητηριάσθηκε, όταν συναντησε τον πληροφοριοδότη-κατάσκοπο της FSB (διαδόχου της KGB) Μαριο Σκαρμελά.Τον πράκτορα που του έδωσε στοιχεία για της δολοφονία της δημοσιογράφου Άννας Πολιτκοσφάγια Στο τελευταίο μήνυμα που υπαγόρευσε την 21ην Νοεμβρίου, όταν ο Λιτβινενκο κατάλαβε ότι έχανε και την ζωή του, κατηγόρησε τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμιρ Πουτιν για την καταστασί του. «Μπορεί να καταφέρετε να κλείσετε το στόμα ενός ανθρώπου, αλλά η κατακραυγή απο ολόκληρο τον κόσμο θα αντηχή , κε Πουτιν στ’αυτιά σας για όλη σας τη ζωή..» ήταν το κύκνειο άσμα του.Το ίδιο δήλωσε και ο πατέρας του Λιτβινενκο, γιατρός, ότι τον γιό του « δολοφόνησε το καθεστώς με μια μικροσκοπική πυρηνική βόμβα».H επίσημη απάντησι του Κρεμλίνου εδοθη αμέσως απο τον Ντμιτρι Πεσκοφ, εκπρόσωπο του Ρώσου Προεδρου.Χαρακτηρισε τις κατηγορίες παράλογες για τις οποίες δεν έχει να προσθεση τίποτα περισσότερο. Ενώ συμπλήρωσε - ως εάν η σειρά των άλλων(;) τελείωσε- « ..Τώρα είναι η σειρά της Βρετανικής αστυνομίας να διαλευκάνει την υποθεσι..». Ο Ρώσος Πρόεδρος ήταν πλέον σαφής στις δηλώσεις του. « Στο πόρισμα των Βρετανών ιατρών δεν αναφέρεται ότι πρόκειται για βίαιο θανατο.Αρα δεν υπάρχει λόγος για τέτοιου είδους συζητήσεις» Ξεκαθάρισε ο κος Πούτιν.
Όμως ο χορος των δολοφονιων είναι ατελειωτος…
Στις 19 Ιανουαριου 2009 ο Στανισλάβ Μάρκελοφ, δικηγόρος της οικογένειας Κουνγκάεβα διαμαρτυρήθηκε ματαίως και για τελευταια φορα, για την πρόωρη αποφυλάκιση του Μπουντανοφ**. Την ιδια ημερα έδωσε συνέντευξη Τύπου για να υποστηρίξει ότι ο κ. Μπουντάνοφ απελευθερώθηκε με πλαστή άδεια της εισαγγελίας. Μετά τη συνέντευξη Τύπου, ο κ. Μάρκελοφ περπάτησε προς το σταθμό του μετρό της Μόσχας σ’ έναν πολυσύχναστο δρόμο συνοδευόμενος από την Αναστασία Μπαμπούροβα, μια 25χρονη δημοσιογράφο της «Νόβαγια Γκαζέτα». Ενας μασκοφόρος άνδρας τους ακολούθησε, πυροβόλησε και σκότωσε τον Μάρκελοφ. Η Μπαμπούροβα κυνήγησε τον δολοφόνο· εκείνος γύρισε και την πυροβόλησε στο κεφάλι. Αργότερα εκείνη εξέπνευσε. Ηταν γύρω στις 3 μ.μ., σε μικρή απόσταση από το Κρεμλίνο.
Και φθανουμε στις ημερες μας..
Στις 16 Ιουλιου 2009, βρεθηκε η σορος της Νατάλιας Εστεμίροβα, σε μα δασική περιοχή της Ινγκουσετία, κοντά στη πόλη Ναζράν. Μια μερα μολις, μετα την απαγωγη της. Η Ναταλια Ετσμιροβα , ηταν φίλη της δολοφονημένης δημοσιογράφου Άννας Πολιτόφσκαγια και , εργαζόταν για τη μη κυβερνητική οργάνωση Memorial στην πρωτεύουσα της Τσετσενίας, Γκρόζνι, καταγράφοντας καταγγελίες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου. Γνώριζε πολύ καλά την τσετσενική γλώσσα και είχε εργαστεί ως διερμηνέας της Πολιτκόφσκαγια στα ταξίδια της στην Τσετσενία
Ενώ λιγες ημερες νωριτερα στις 10 Ιουλιου 2009, βρέθηκε νεκρος ο επικεφαλής της ανθρωπιστικής οργάνωσης «Δικαιοσύνη» στη ρωσική περιοχή της Καρέλια, Αντρέι Κουλάγκιν, ο οποίος αγνοείτο εδώ και δύο μήνες.«Το σώμα του Αντρέι Κουλάγκιν, κατοίκου Πετροζαβόντσκ, βρέθηκε στις 10 Ιουλίου σε ένα λατομείο κοντά στην Κλουτσεβάγια, συνοικία του Πετροζαβόντσκ» ανακοίνωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Interfax πηγή που δεν κατονομάζεται. Ομως ολοι γνωριζαν ότι ο ατυχος Κουλαγκιν συνεργαζοταν με το τοπικό υπουργείο Δικαιοσύνης για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των κρατουμένων και η δολοφονια του σχετιζεται με τους ανεξιχνιαστους φονους της Νατάλια Εστεμίροβα και της δημοσιογράφου Αννας Πολιτκόφσκαγια..
*********************************************************************************************
Η ειδοποιος σχεσι που ενωνει και συσχετιζει τους δολοφονημενους δημοσιογραφους και δικηγορους είναι η αντιπολιτευτικη τους θεσι εναντι της «νεας δημοκρατιας» του Κρεμλινου των αποστρατων της αλησμονητης Κα -γκε- Μπε και η δρασις της Ρωσσιας στην Τσετσενια…
Όμως οσοι ταφοι κι αν ανοιγουν για τους Αθωους Μαρτυρες της Αληθειας, δεν υπηρξε, δεν υπαρχει, δεν θα υπαρξει ταφος της Αληθειας..Οι αλυτρωτες ψυχες των βασανισμενων θα την αποκαλυψουν.
Ιασων
** Ρώσος συνταγματάρχης, ο Γιούρι Μπουντάνοφ, εισέβαλε σ’ ένα σπίτι στο τσετσενικό χωριό Τανγκί, όπου ζούσε ένα 18χρονο κορίτσι, η Ελζα Κουνγκάεβα. Ο Μπουντάνοφ διέταξε τους στρατιώτες του να την τυλίξουν σε μια κουβέρτα, να τη βάλουν στο προσωπικό του όχημα και να τη μεταφέρουν στο αρχηγείο του. Δύο ώρες αργότερα ήταν νεκρή, το στραγγαλισμένο γυμνό της σώμα έφερε σημάδα άγριου ξυλοδαρμού. Το κορίτσι θάφτηκε μυστικά αλλά αργότερα η αυτοψία έδειξε ότι είχε βιαστεί. Μετά τρία χρόνια νομικής οδύσσειας, ο συνταγματάρχης Μπουντάνοφ καταδικάστηκε σε φυλάκιση δέκα ετών. Για να ελευθερωθη εν συνεχεια μμε εισαγγελικη αποφασι στις 15 Ιανουαριου 2008
Γραφει η Αννα Πολιτικοσφαγια στο βιβλίο της, "Η Ρωσία του Πούτιν" (2004, ελλ. εκδ. Ωμέγα/Οξύ, 2005) και συνεχιζει:
«Αργά χθες ( 10 Ιουλιου 2004) το απόγευμα, ο Πολ Κλεμπνίκοφ, ο αρχισυντάκτης της ρωσικής έκδοσης του "Forbes Mabazine", δολοφονήθηκε στη Μόσχα. Τον θέρισαν καθώς έφευγε από τα γραφεία του περιοδικού.
Χθες το απόγευμα ανατινάχθηκε, επίσης, και ο Βίκτορ Τσερέπκοφ από μια χειροβομβίδα στο Βλαδιβοστόκ.
Ήταν μέλος του κοινοβουλίου μας, της Ντούμα, και γνωστός προασπιστής των φτωχών και αδύνατων αυτής της χώρας. Ο Τσερέπκοφ είχε θέσει υποψηφιότητα για δήμαρχος στη γενέτειρά του, το Βλαδιβοστόκ, την πιο σημαντική πόλη της Άπω Ανατολής της Ρωσίας. Είχε περάσει επιτυχώς στο δεύτερο γύρο και φαινόταν ότι είχε σημαντικές πιθανότητες να εκλεχθεί. Καθώς έφευγε από το γραφείο της εκλογικής του περιφέρειας ανατινάχθηκε από μια νάρκη που ενεργοποιήθηκε από ένα σύρμα παγίδευσης. »
*****************************************************************************************
Το Κρεμλινο των αποστρατων της Γκα Γκε Μπε εν δρασει
Ένα χρονο νωριτερα τον Ιουλιο του 2003 ( όπως θα διαπιστωσετε ο Ιουλιος είναι ο αγαπημενος μηνας των δολοφονων) ο δημοσιογράφος Γιούρι Σκεκοτσίκιν, γνωστός συνεργάτης της Αννας Πολιτκόφσκαγια στην αντιπολιτευόμενη εφημερίδα «Νόβαγια Γαζέτα» πέθανε υπό μυστηριώδεις συνθήκες από «αλλεργική αντίδραση», σύμφωνα με τους γιατρούς. Ο Σκεκοτσίκιν ερευνούσε την εποχή εκείνη μια υπόθεση φοροδιαφυγής που αφορούσε μέλη των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών. Κανείς ποτέ δεν εξήγησε τη μυστηριώδη αλλεργία του και η οικογένειά του υποστηρίζει ότι δηλητηριάστηκε
Τον Σεπτεμβριο του 2004, ο τότε υποψήφιος για την προεδρία της Ουκρανίας και επικεφαλής της «Πορτοκαλιάς Επανάστασης», σφοδρός επικριτής του Πούτιν, Βίκτορ Γιούσενκο, λίγο έλειψε να χάσει τη ζωή του έπειτα από δηλητηρίαση από διοξίνη η οποία του προκάλεσε τεράστια προβλήματα στην υγεία του και μεγάλη δυσμορφία. Εκτοτε, δύο μέλη της ρωσικής Bουλής δολοφονήθηκαν στη Μόσχα, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2006 δολοφονήθηκε ο αντιπρόεδρος της ρωσικής κεντρικής τράπεζας Αντρέι Κοζλόφτ
Όμως τελικως και η Αννα Πολιτικοσφαγια δεν ειχε καλλιτερη τυχη, από εκεινη που περιεγραφε στα Βιβλια της και τα αρθρα της για τους αντιπολιτευομενους δημοσιογραφους της «δημοκρατιας » αλα Πουτιν στην Ρωσσια . Στις 7/10/2006, «αγνωστοι» δολοφόνοι με πέντε σφαίρες, δεν έκαναν καμμια προσπάθεια να συγκαλύψουν τι ακριβώς ήταν η πράξις τους. Η δολοφονία της Αννας Πολιτικοσφαγια συνεπεσε με τα 54α γενέθλια του Κου Πούτιν, που υπήρξε ο στόχος των εντόνων επικρίσεων της. Στα χέρια της αστυνομίας κατέληξε και ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή της με το υλικό που είχε ετοιμάσει για άρθρο σχετικώς με τα βασανιστήρια στην Τσετσενία.
Μερικες εβδομαδες αργοτερα στις 23/11/2006 ο πρωην συνταγματάρχης της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας FSB (πρωην KGB) Αλεξαντερ Λιτβινενκο 43 ετών, φιλος και συνεργατης της Αννας Πολιτικοσφαγια, απεβίωσε συνεπεία τοξικής δηλητηριάσεως μετά απο ολιγοήμερη νοσηλεία σε νοσοκομείο του Λονδίνου. Πριν απο εντεκα χρόνια, τον Νοέμβριο του 1998, συνταγματάρχης τότε της KGB, κατηγόρησε δημοσίως τους ανωτερους του ότι του έδωσαν εντολή να δολοφονήσει τον Ρώσο μεγιστάνα Μπορις Μπερεζοφσκι. Εν συνεχεία συνεληφθη και φυλακίσθηκε στο Λεφορτοβο. Επικεφαλής της KGB ήταν τότε ο Βλαντιμιρ Πούτιν. Βεβαίως η Ρωσική δικαιοσύνη απηλλαξε δυο φορές τον Λιτβινενκο, ο οποίος τελικώς έφυγε με την οικογένεια του το 2000 και εγκατεσταθη στο Λονδίνο, όπου δημοσίευσε βιβλίο με στοιχεία που συσχέτιζαν τις βομβιστικές ενέργειες σε κτίρια της Μόσχας το 1999 με την προεκλογική εκστρατεία του Κου Πουτιν. Ο εκπρόσωπος του Νοσοκομείου περιεγραψε την τραγική καταστασι του ετοιμοθάνατου Λιτβινενκο, που έχασε τα μαλλιά του, τα νεφρά του κατεστράφησαν και το νευρικό του σύστημα κατέρρευσε εντός ολίγων ημερών.
Η αστυνομία ανεκαλυψε ίχνη απο το ίδιο ραδιενεργό υλικό πολώνιο 210, που βρέθηκε στο αίμα του Λιτβινενκο, και στο εστιατόριο – μπαρ που επεσκεφθη την ημέρα που δηλητηριάσθηκε, όταν συναντησε τον πληροφοριοδότη-κατάσκοπο της FSB (διαδόχου της KGB) Μαριο Σκαρμελά.Τον πράκτορα που του έδωσε στοιχεία για της δολοφονία της δημοσιογράφου Άννας Πολιτκοσφάγια Στο τελευταίο μήνυμα που υπαγόρευσε την 21ην Νοεμβρίου, όταν ο Λιτβινενκο κατάλαβε ότι έχανε και την ζωή του, κατηγόρησε τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμιρ Πουτιν για την καταστασί του. «Μπορεί να καταφέρετε να κλείσετε το στόμα ενός ανθρώπου, αλλά η κατακραυγή απο ολόκληρο τον κόσμο θα αντηχή , κε Πουτιν στ’αυτιά σας για όλη σας τη ζωή..» ήταν το κύκνειο άσμα του.Το ίδιο δήλωσε και ο πατέρας του Λιτβινενκο, γιατρός, ότι τον γιό του « δολοφόνησε το καθεστώς με μια μικροσκοπική πυρηνική βόμβα».H επίσημη απάντησι του Κρεμλίνου εδοθη αμέσως απο τον Ντμιτρι Πεσκοφ, εκπρόσωπο του Ρώσου Προεδρου.Χαρακτηρισε τις κατηγορίες παράλογες για τις οποίες δεν έχει να προσθεση τίποτα περισσότερο. Ενώ συμπλήρωσε - ως εάν η σειρά των άλλων(;) τελείωσε- « ..Τώρα είναι η σειρά της Βρετανικής αστυνομίας να διαλευκάνει την υποθεσι..». Ο Ρώσος Πρόεδρος ήταν πλέον σαφής στις δηλώσεις του. « Στο πόρισμα των Βρετανών ιατρών δεν αναφέρεται ότι πρόκειται για βίαιο θανατο.Αρα δεν υπάρχει λόγος για τέτοιου είδους συζητήσεις» Ξεκαθάρισε ο κος Πούτιν.
Όμως ο χορος των δολοφονιων είναι ατελειωτος…
Στις 19 Ιανουαριου 2009 ο Στανισλάβ Μάρκελοφ, δικηγόρος της οικογένειας Κουνγκάεβα διαμαρτυρήθηκε ματαίως και για τελευταια φορα, για την πρόωρη αποφυλάκιση του Μπουντανοφ**. Την ιδια ημερα έδωσε συνέντευξη Τύπου για να υποστηρίξει ότι ο κ. Μπουντάνοφ απελευθερώθηκε με πλαστή άδεια της εισαγγελίας. Μετά τη συνέντευξη Τύπου, ο κ. Μάρκελοφ περπάτησε προς το σταθμό του μετρό της Μόσχας σ’ έναν πολυσύχναστο δρόμο συνοδευόμενος από την Αναστασία Μπαμπούροβα, μια 25χρονη δημοσιογράφο της «Νόβαγια Γκαζέτα». Ενας μασκοφόρος άνδρας τους ακολούθησε, πυροβόλησε και σκότωσε τον Μάρκελοφ. Η Μπαμπούροβα κυνήγησε τον δολοφόνο· εκείνος γύρισε και την πυροβόλησε στο κεφάλι. Αργότερα εκείνη εξέπνευσε. Ηταν γύρω στις 3 μ.μ., σε μικρή απόσταση από το Κρεμλίνο.
Και φθανουμε στις ημερες μας..
Στις 16 Ιουλιου 2009, βρεθηκε η σορος της Νατάλιας Εστεμίροβα, σε μα δασική περιοχή της Ινγκουσετία, κοντά στη πόλη Ναζράν. Μια μερα μολις, μετα την απαγωγη της. Η Ναταλια Ετσμιροβα , ηταν φίλη της δολοφονημένης δημοσιογράφου Άννας Πολιτόφσκαγια και , εργαζόταν για τη μη κυβερνητική οργάνωση Memorial στην πρωτεύουσα της Τσετσενίας, Γκρόζνι, καταγράφοντας καταγγελίες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου. Γνώριζε πολύ καλά την τσετσενική γλώσσα και είχε εργαστεί ως διερμηνέας της Πολιτκόφσκαγια στα ταξίδια της στην Τσετσενία
Ενώ λιγες ημερες νωριτερα στις 10 Ιουλιου 2009, βρέθηκε νεκρος ο επικεφαλής της ανθρωπιστικής οργάνωσης «Δικαιοσύνη» στη ρωσική περιοχή της Καρέλια, Αντρέι Κουλάγκιν, ο οποίος αγνοείτο εδώ και δύο μήνες.«Το σώμα του Αντρέι Κουλάγκιν, κατοίκου Πετροζαβόντσκ, βρέθηκε στις 10 Ιουλίου σε ένα λατομείο κοντά στην Κλουτσεβάγια, συνοικία του Πετροζαβόντσκ» ανακοίνωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Interfax πηγή που δεν κατονομάζεται. Ομως ολοι γνωριζαν ότι ο ατυχος Κουλαγκιν συνεργαζοταν με το τοπικό υπουργείο Δικαιοσύνης για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των κρατουμένων και η δολοφονια του σχετιζεται με τους ανεξιχνιαστους φονους της Νατάλια Εστεμίροβα και της δημοσιογράφου Αννας Πολιτκόφσκαγια..
*********************************************************************************************
Η ειδοποιος σχεσι που ενωνει και συσχετιζει τους δολοφονημενους δημοσιογραφους και δικηγορους είναι η αντιπολιτευτικη τους θεσι εναντι της «νεας δημοκρατιας» του Κρεμλινου των αποστρατων της αλησμονητης Κα -γκε- Μπε και η δρασις της Ρωσσιας στην Τσετσενια…
Όμως οσοι ταφοι κι αν ανοιγουν για τους Αθωους Μαρτυρες της Αληθειας, δεν υπηρξε, δεν υπαρχει, δεν θα υπαρξει ταφος της Αληθειας..Οι αλυτρωτες ψυχες των βασανισμενων θα την αποκαλυψουν.
Ιασων
** Ρώσος συνταγματάρχης, ο Γιούρι Μπουντάνοφ, εισέβαλε σ’ ένα σπίτι στο τσετσενικό χωριό Τανγκί, όπου ζούσε ένα 18χρονο κορίτσι, η Ελζα Κουνγκάεβα. Ο Μπουντάνοφ διέταξε τους στρατιώτες του να την τυλίξουν σε μια κουβέρτα, να τη βάλουν στο προσωπικό του όχημα και να τη μεταφέρουν στο αρχηγείο του. Δύο ώρες αργότερα ήταν νεκρή, το στραγγαλισμένο γυμνό της σώμα έφερε σημάδα άγριου ξυλοδαρμού. Το κορίτσι θάφτηκε μυστικά αλλά αργότερα η αυτοψία έδειξε ότι είχε βιαστεί. Μετά τρία χρόνια νομικής οδύσσειας, ο συνταγματάρχης Μπουντάνοφ καταδικάστηκε σε φυλάκιση δέκα ετών. Για να ελευθερωθη εν συνεχεια μμε εισαγγελικη αποφασι στις 15 Ιανουαριου 2008
Σχόλια