Οι γυναίκες τών υπουργών πού χαρτοπαίζουν, τά μηχανάκια πού χαρίζονται καί τό ειδικών αναγκών κοινό αυτών τών εκπομπών...

Στήν ελληνική τηλεόραση υπάρχει μιά εκπομπή πού την παρουσιάζει κάποιος δημοσιογράφος άν δέν κάνουμε λάθος καί στήν οποία υποτίθεται ότι πουλάνε ένα μηχανάκι τών 1000 περίπου ευρώ μόνο 50 ευρώ......
Μέ κραυγές - συνήθως άναρθρες - καί χοροπηδητά ο αναμαλιασμένος παρουσιαστής καλεί το κοινό τής εκπομπής να πάρει τηλέφωνο σέ ένα απο αυτά πού χρεώνουν τρελά λεφτά ανά δευτερόλεπτο καί το μηχανάκι θα γίνει δικό του...

Υποθέτουμε ότι για να συνεχίζεται αυτή ηεκπομπή θα υπάρχει ένα κοινό πού όντως παίρνει τηλέφωνο...
Κατά τη γνώμη μας το κοινό αυτό είναι ένα ειδικό κοινό...
Τό να χαρακτηρίσει κανείς αυτούς τούς ανθρώπους ηλιθίους δέν νομίζουμε ότι είναι η πλήρης αλήθεια...
Κανείς δέν μπορεί να ξέρει πόσο απελπισία μπορεί να νιώθει ένα ανθρώπινο όν και πόση μοναξιά ενδεχομένως πόσο περιθωριακά καί πόση ανημπορια προσωπική για να εμπιστεύεται τέτοιους ανθρώπους οι οποίοι εκμεταλεύονται αυτές τις καταστάσεις...
Κατά την προσωπική μας γνώμη όλο αυτό το σκηνικό δέν απέχει και πολυ απο εκπομπές (στό ίδιο κανάλι εξάλλου) όπου οι παρουσιαστές υπόσχονται αποκαλύψεις για γυναίκες υπουργών (χωρίς αποδείξεις, χωρίς στοιχεία, χωρίς ονόματα έτσι στόν άερα λένε κάτι) τις οποίες βέβαια μετά παίρνουν πίσω με την ίδια λογική πού βέβαια κανείς ποτέ δέν ακούστηκε να πήρε ένα μηχανάκι τών 1000 ευρώ με 50 ευρώ...
Κατηγορούμε όλοι τούς δημοσιογράφους πού κάνουν αυτή τη δουλειά...
Κάποτε πρέπει να μιλήσουμε και για το κοινό πού ασχολείται όμως...
Υπάρχει ένα κοινό πού είναι ηλίθιο, μόνο και απελπισμένο, περιθωριακό...
Ενα κοινό ευκολόπιστο πού εύκολα γίνεται βορά σέ σκιτζήδες και απατεώνες...

Αφού δεν υπάρχουν θεσμοί να προστατέψουν τούς δύστυχους αυτούς ανθρώπους ας το κάνει η κοινωνία, τα υπόλοιπα ΜΜΕ...
Η κάποια ανθρωπιστική οργάνωση...
Εδώ υπάρχει οργάνωση που προστατεύει τις φώκιες...
Γιατι να μην φτιαχτεί και μιά οργάνωση πού να προστατεύει τούς τηλεθεατές τέτοιων εκπομπών?