Οι Τούρκοι συνεχίζουν τα τσαλίμια στο Αιγαίο. Κι αφού δεν έχει κρικέλια για να το πάρουν στον ώμο και να φύγουν, σφυρίζουν από αέρος και δηλώνουν πως θα θερίσουν το πέλαγο κοντά στο Καστελόριζο.
«Αξίζει να γελιούμαστε; Αυτό δεν θα 'ταν βέβαια ελληνοπρεπές», όπως ετυμηγορεί ο Αλεξανδρινός ποιητής.
Ο γείτονας είναι ατάσθαλος, έχει γραμμένο το διεθνές δίκαιο στα παλαιότερα των υποδημάτων του, πολιτεύεται με απειλές και ζοριλίκια. Τον βοηθά βέβαια και η συγκυρία και το διαφαινόμενο αμερικανικό χάδι, λόγω χρησιμότητας της Αγκυρας στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς της υπερδύναμης.
Εμείς πάλι, είμαστε φρόνιμοι. Κι «ο φρόνιμος τη μοίρα δεν τηνε ξαγριεύει», ψάχνει να βρει το «μικρότερο κακό», καταπώς λέει o Σεφέρης. «Ετσι, με το μικρότερο κακό» βαδίζει η μοίρα, με την πολιτική της σταδιακής εξομάλυνσης των σχέσεων, με τη στήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας, με το σκεπτικό ότι για να μπει στο κλαμπ, θα 'χει αλλάξει και δεν θα κάνει σαματάδες.
Από καιρού εις καιρόν, υπενθυμίζουμε ότι δεν είναι λευκή επιταγή η στήριξή μας, αλλά ποιος νοιάζεται και κυρίως ποιος σκιάζεται. Αναμενόμενη η συμπεριφορά μας. Δεν σπέρνει το ζιζάνιο της αβεβαιότητας στους προπετείς γείτονες.
Και η Ευρωπαϊκή Ενωση; 'Η Πιλάτος ή ανήμπορος θεατής εγκλωβισμένος στα δικά του αδιέξοδα. «Η Ε.Ε. μην μπορώντας να δώσει στην Τουρκία όλα όσα επιθυμεί, θα επιδιώκει να την κατευνάσει με ελληνικά έξοδα, πιέζοντας δηλαδή την Ελλάδα να δεχτεί τις τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο και στην Κύπρο.
Αν αυτό πράγματι συμβεί, όπως φοβούμαι εντονότατα, τότε θα δούμε μια ακόμη από τις τραγικές εκείνες ειρωνείες τις οποίες τόσο συνηθίζει η Ιστορία... Η τουρκική επιρροή θα ασκείται πάνω στην Ελλάδα όχι άμεσα, αλλά -κάπως μετριασμένη- μέσω των ευρωπαϊκών και των αμερικανικών αγωγών και δεν αποκλείεται η ελληνική πλευρά, ανίσχυρη και αναζητώντας παρηγόριες ή εκλογικεύσεις, ν' αρχίζει κάποτε να θεωρεί και η ίδια τις υποχωρήσεις έναντι της Τουρκίας ως αυτονόητο μέρος και αυτονόητο καθήκον του "εξευρωπαϊσμού" της» (Παναγιώτης Κονδύλης, «Θεωρία του Πολέμου» εκδόσεις «Θεμέλιο», 1999).ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑΚΗhttp://www.naftemporiki.gr/news/static/09/07/23/1693649.htm
Σχόλια