Οι "ενισχύσεις" δέν περνούσαν στα επίσημα βιβλία τού ΠΑΣΟΚ αλλά σέ ξεχωριστό «τετράδιο». Τσουκάτος, Αυγερινός, Σκανδαλίδης, Λάμπρου, Σουμάκης ξέρουν..
Μέρος μεγαλύτερου ποσού η πληρωμή του 1 εκατ. μάρκων προς Τσουκάτο
Τ. Τελλογλου
Το έμβασμα που κατέληξε στον λογαριασμό Πιταούλη στις 4 Ιανουαρίου του 1999 ήταν μέρος μιας μεγαλύτερης «πολιτικής πληρωμής» που είχε υπογραφεί από τον κ. Ράινχαρντ Πέτερ Νιντλ στις 2/3/1998, ύψους 18 εκατ. γερμανικών μάρκων, από τις συμφωνίες 8002/1 και 8002/2. Στο σημείωμά του, ο κ. Νιντλ ανέφερε ότι 1 εκατ. μάρκα θα έπρεπε να διοχετευθεί σε λογαριασμό του κ. Μ. Βόγια στη Ζυρίχη, έμβασμα που έγινε. Αλλα 2,3 εκατ. διοχετεύθηκαν μέσω του κ. Βόγια στο τότε κυβερνητικό κόμμα, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με πληροφορίες, τον «δρόμο» Βόγια είχε υποδείξει άλλο στέλεχος του κομματικού μηχανισμού που συμβούλευσε τον κ. Μ. Χριστοφοράκο να εμφανιστεί στον κ. Θ. Τσουκάτο. Το πρώτο ραντεβού των δύο ανδρών έγινε τον Νοέμβριο και ένα μήνα αργότερα έγινε ένα δεύτερο, στο οποίο ο κ. Τσουκάτος παρέδωσε στον κ. Χριστοφοράκο τον αριθμό λογαριασμού του κ. Πιταούλη.
Ο κ. Χριστοφοράκος όχι μόνο δρομολόγησε την πληρωμή προς τον κ. Τσουκάτο, αλλά ύστερα από αυτήν έδωσε το πράσινο φως, προκειμένου «να φύγουν τρεις συνολικά πληρωμές, δύο προς την εταιρεία Σάντμπερι και μία προς λογαριασμό της τράπεζας Μέριλ Λιντς, συνολικού ύψους 6 εκατ. μάρκων που κάλυψαν τις ανάγκες των βουλευτικών εκλογών του 2000 pro rata», δηλαδή ανάλογα με το ύψος υλοποίησης της σύμβασης, όπως γράφει το αρχικό έγγραφο Νιντλ στις 2 Μαρτίου του 1998.
Οι πληρωμές προς το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη Ν.Δ. για τις εκλογές του 2000 από μεγάλες επιχειρήσεις ξεπέρασαν λόγω της έκρηξης του Χρηματιστηρίου και της πολυδάπανης εκλογικής περιόδου κάθε προηγούμενο, προσεγγίζοντας τα 20 δισ. δραχμές. Στο ΠΑΣΟΚ εκτός από τα 160 εκατ. της Siemens την περίοδο 1999-2000 έδωσε, σύμφωνα με πληροφορίες, 700 εκατ. μία άλλη εταιρεία τηλεπικοινωνιών και 500 εκατ. ένας ασφαλιστής, μεταξύ των άλλων.
Σύμφωνα με τον κ. Τσουκάτο, που πιθανώς θα αναφερθεί στο θέμα κατά τη σημερινή του απολογία, η διαχείριση των εκλογικών «ενισχύσεων», που καταγράφονταν σε ξεχωριστό βιβλίο -το... «τετράδιο»- γινόταν από την επιτροπή οικονομικών του κόμματος στην οποία συμμετείχαν εκτός του κ. Θ. Τσουκάτου, ο κ. Σπ. Αυγερινός που κατέθεσε χθες, ο κ. Κ. Σκανδαλίδης, ο κ. Π. Λάμπρου και ο κ. Στ. Σουμάκης. Η θέση του κ. Τσουκάτου ότι τα χρήματα παραδόθηκαν στον ίδιο στο πλαίσιο πολιτικών πληρωμών επιβεβαιώνεται και από το υλικό της δίκης του εμπορικού διευθυντή τηλεπικοινωνιών της Siemens Μίκαελ Κουτσενρόιτερ που θα γίνει τον Οκτώβριο στο Μόναχο. Σε αυτήν ο κ. Κουτσενρόιτερ επικαλείται τοποθετήσεις του κ. Μ. Χριστοφοράκου, σύμφωνα με την οποία «το σύστημα» επέβαλε πληρωμές από μεγάλες επιχειρήσεις στα κόμματα στην Ελλάδα. Τέτοιες πληρωμές έγιναν με βάση το ανακριτικό υλικό της υπόθεσης Κουτσενρόιτερ και στις εκλογές του 2004.http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100025_01/07/2009_320537
Τ. Τελλογλου
Το έμβασμα που κατέληξε στον λογαριασμό Πιταούλη στις 4 Ιανουαρίου του 1999 ήταν μέρος μιας μεγαλύτερης «πολιτικής πληρωμής» που είχε υπογραφεί από τον κ. Ράινχαρντ Πέτερ Νιντλ στις 2/3/1998, ύψους 18 εκατ. γερμανικών μάρκων, από τις συμφωνίες 8002/1 και 8002/2. Στο σημείωμά του, ο κ. Νιντλ ανέφερε ότι 1 εκατ. μάρκα θα έπρεπε να διοχετευθεί σε λογαριασμό του κ. Μ. Βόγια στη Ζυρίχη, έμβασμα που έγινε. Αλλα 2,3 εκατ. διοχετεύθηκαν μέσω του κ. Βόγια στο τότε κυβερνητικό κόμμα, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με πληροφορίες, τον «δρόμο» Βόγια είχε υποδείξει άλλο στέλεχος του κομματικού μηχανισμού που συμβούλευσε τον κ. Μ. Χριστοφοράκο να εμφανιστεί στον κ. Θ. Τσουκάτο. Το πρώτο ραντεβού των δύο ανδρών έγινε τον Νοέμβριο και ένα μήνα αργότερα έγινε ένα δεύτερο, στο οποίο ο κ. Τσουκάτος παρέδωσε στον κ. Χριστοφοράκο τον αριθμό λογαριασμού του κ. Πιταούλη.
Ο κ. Χριστοφοράκος όχι μόνο δρομολόγησε την πληρωμή προς τον κ. Τσουκάτο, αλλά ύστερα από αυτήν έδωσε το πράσινο φως, προκειμένου «να φύγουν τρεις συνολικά πληρωμές, δύο προς την εταιρεία Σάντμπερι και μία προς λογαριασμό της τράπεζας Μέριλ Λιντς, συνολικού ύψους 6 εκατ. μάρκων που κάλυψαν τις ανάγκες των βουλευτικών εκλογών του 2000 pro rata», δηλαδή ανάλογα με το ύψος υλοποίησης της σύμβασης, όπως γράφει το αρχικό έγγραφο Νιντλ στις 2 Μαρτίου του 1998.
Οι πληρωμές προς το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη Ν.Δ. για τις εκλογές του 2000 από μεγάλες επιχειρήσεις ξεπέρασαν λόγω της έκρηξης του Χρηματιστηρίου και της πολυδάπανης εκλογικής περιόδου κάθε προηγούμενο, προσεγγίζοντας τα 20 δισ. δραχμές. Στο ΠΑΣΟΚ εκτός από τα 160 εκατ. της Siemens την περίοδο 1999-2000 έδωσε, σύμφωνα με πληροφορίες, 700 εκατ. μία άλλη εταιρεία τηλεπικοινωνιών και 500 εκατ. ένας ασφαλιστής, μεταξύ των άλλων.
Σύμφωνα με τον κ. Τσουκάτο, που πιθανώς θα αναφερθεί στο θέμα κατά τη σημερινή του απολογία, η διαχείριση των εκλογικών «ενισχύσεων», που καταγράφονταν σε ξεχωριστό βιβλίο -το... «τετράδιο»- γινόταν από την επιτροπή οικονομικών του κόμματος στην οποία συμμετείχαν εκτός του κ. Θ. Τσουκάτου, ο κ. Σπ. Αυγερινός που κατέθεσε χθες, ο κ. Κ. Σκανδαλίδης, ο κ. Π. Λάμπρου και ο κ. Στ. Σουμάκης. Η θέση του κ. Τσουκάτου ότι τα χρήματα παραδόθηκαν στον ίδιο στο πλαίσιο πολιτικών πληρωμών επιβεβαιώνεται και από το υλικό της δίκης του εμπορικού διευθυντή τηλεπικοινωνιών της Siemens Μίκαελ Κουτσενρόιτερ που θα γίνει τον Οκτώβριο στο Μόναχο. Σε αυτήν ο κ. Κουτσενρόιτερ επικαλείται τοποθετήσεις του κ. Μ. Χριστοφοράκου, σύμφωνα με την οποία «το σύστημα» επέβαλε πληρωμές από μεγάλες επιχειρήσεις στα κόμματα στην Ελλάδα. Τέτοιες πληρωμές έγιναν με βάση το ανακριτικό υλικό της υπόθεσης Κουτσενρόιτερ και στις εκλογές του 2004.http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100025_01/07/2009_320537
Σχόλια