Ενα βιβλίο τών Μ. Ιγνατίου - Κ. Βενιζέλου καί μιά σημερινή (στίς 9:30 το πρωί) κρίσιμη απόφαση τού Αρείου Πάγου τής Κύπρου...

Ο Αρειος Πάγος της Κύπρου επέλεξε την 15η Ιουλίου, επέτειο του προδοτικού πραξικοπήματος εναντίον του Μακαρίου, να ανακοινώσει την απόφαση για την μήνυση του Σωκράτη Ηλιάδη, αρχισυμβούλου του Γεωργίου Γρίβα και της ΕΟΚΑ Β' εναντίον του Εκδοτικού Οργανισμού Λιβάνη και των Δημοσιογράφων Κώστα Βενιζέλου και Μιχάλη Ιγνατίου για το βιβλίο "Τα μυστικά αρχεία του Κίσινγκερ".
Δεν ντρέπονται καθόλου οι Κύπριοι αρχιδικαστές;

Σήμερα στις 9.30 το πρωί η απόφαση...
Ομως η απόφαση αυτή θα γράψει τη δική της ιστορία...
Εάν κερδίσει ο Ηλιάδης δικαιώνεται το πραξικόπημα και ο αρχηγός της ΕΣΑ Δημήτριος Ιωαννίδης...
Εάν κερδίσουν οι δημοσιογράφοι, όλα τελειώνουν γι' αυτούς που κατέλυσαν την Δημοκρατία στην Κύπρο...
Περί τίνος πρόκειται όμως?
Τί βιβλίο είναι αυτό και σέ τί αναφέρεται?
Ας διαβάσουμε ένα σχετικό ρεπορτάζ τού Κυπριακού τύπου ....
Σημαντικές ευθύνες για την μη αποτροπή της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974, επέρριψε στον Χένρι Κίσινγκερ ο τότε υπεύθυνος για την Κύπρο στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ πρέσβης Τομ Μπόγιατ, μιλώντας στη διάρκεια του ετήσιου συνεδρίου της ΠΣΕΚΑ και του ΣΑΕ στην Ουάσιγκτον. Η ομιλία του κ. Μπόγιατ έγινε με αφορμή την έκδοση του βιβλίου "Τα μυστικά αρχεία του Κίσινγκερ" των δημοσιογράφων Ιγνατίου και Βενιζέλου, όπου παρουσιάζεται εκτενώς ο ρόλος του "μάγου της διπλωματίας".

Ο κ. Μπόγιατ ήταν υπεύθυνος για την Κύπρο από 1971 έως τον Ιούλιο του ’74, ενώ είχε προηγουμένως υπηρετήσει και στην πρεσβεία των ΗΠΑ στη Λευκωσία από 1967 έως το 1970. Η πλούσια γνώση και εμπειρία του γύρω από την κυπριακή πραγματικότητα και οι πληροφορίες του από το νησί τον είχαν οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η ΕΟΚΑ Β, με την υποστήριξη του δικτατορικού καθεστώτος της Αθήνας θα προσπαθούσε να ανατρέψει ή και να δολοφονήσει τον Μακάριο σε μια απόπειρα να πετύχει την "ένωση" με την Ελλάδα.

Προειδοποίησε τους προϊσταμένους του λέγοντας ότι διαγραφόταν σοβαρός κίνδυνος για ανατροπή της νομιμότητας στην Κύπρο που θα οδηγούσε σε ελληνοτουρκικό πόλεμο, κάτι που δεν ήταν σύμφωνο με τα αμερικανικά συμφέροντα. Γι αυτό και ο ίδιος πρότεινε ως μόνη ενέργεια με σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας, ένα αυστηρό αμερικανικό διάβημα προς τον Ιωαννίδη και όχι την πολιτική ηγεσία στην Αθήνα.

Μετά από επανειλημμένες προσπάθειες να κινήσει το ενδιαφέρον των προϊσταμένων του που απέβησαν άκαρπες, υπήρξε διάβημα αλλά - μετά τη σχετική άρνηση του πρέσβη στην Αθήνα Χένρι Τάσκα - αυτό έγινε από την τρίτη στην ιεραρχία της αμερικανικής πρεσβείας προς τον ?Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ.

Ο κ. Μπόγιατ σημείωσε πως εκείνη την εποχή το κενό εξουσίας στην Ουάσιγκτον, λόγω του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ, είχε καταστήσει τον Χένρι Κίσινγκερ - ο οποίος εκτός από Υπουργός Εξωτερικών ήταν ταυτόχρονα και σύμβουλος εθνικής ασφαλείας - παντοδύναμο και ουσιαστικά "πρόεδρο εξωτερικών θεμάτων".

Ο Αμερικανός διπλωμάτης δήλωσε με κάθε βεβαιότητα ότι ο Κίσινγκερ δεν ήθελε τον Μακάριο, τον οποίο ταύτιζε με τα πιο αντιδραστικά και αντιαμερικανικά στοιχεία του Τρίτου Κόσμου, ενώ χαρακτήρισε καταστροφικό λάθος την αναρρίχηση του Νίκου Σαμψών στην προεδρία της Κύπρου, λέγοντας πως το παρελθόν του καθιστούσε παραπάνω από βέβαιη την σκληρή αντίδραση της Αγκυρας.

Ο κ. Μπόγιατ έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους ομογενείς κυπριακής καταγωγής, τους εκπροσώπους της κυπριακής κυβέρνησης και τις ηγεσίες οργανώσεων αγνοουμένων και εγκλωβισμένων που συμμετείχαν στο συνέδριο.

Χειροκροτήθηκε για "τη σωστή και έγκαιρη διάγνωση της κατάστασης" αλλά και τις επανειλημμένες – αν και αποτυχημένες - προσπάθειές του να ενημερώσει σχετικά τον Χένρι Κίσινγκερ και να εξασφαλίσει την έγκαιρη αντίδρασή του, οι οποίες του στοίχισαν τη θέση καθώς μετά την εισβολή απομακρύνθηκε από τα καθήκοντά του.

"Δεν άρεσε στον Κίσινγκερ το γεγονός ότι είχα δίκιο, ότι προσπάθησα να τον προειδοποιήσω και αυτός δεν έκανε τίποτε", σημείωσε ο κ. Μπόγιατ με μια αίσθηση πικρίας αλλά και προσωπικής δικαίωσης, προσθέτοντας ότι ο τότε Υπουργός Εξωτερικών δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να ταξιδέψει σε πολλές χώρες του κόσμου, μεταξύ αυτών τη Γαλλία, την Ισπανία, κ.ά. διότι κινδυνεύει να συλληφθεί. "Αντίθετα εγώ μπορώ να πάω όπου θέλω", είπε με εμφανή δόση ικανοποίησης.