Τσοβόλας, Ματζουράνης & Σία Vs Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων. Λόγος και αντίλογος.

Για όσους δεν θυμούνται.
Από τη μια ο Τσοβόλας που εκτός από τη μετάλαξη του σε μεγαλοδικηγόρο, είναι γνωστός και από το πασοκικό σύνθημα του ’89, “Τσοβόλα δώστα όλα” και ο Ματζουράνης ως συντάκτης του καθ’ υπαγόρευση περίφημου Νόμου (ΝΑΙ, ΝΟΜΟΥ) που συνέταξε μαζί με τον Κουτσόγιωργα, επίσης το ’89, για τον Κοσκωτά.
Από την άλλη το συνδικαλιστικό όργανο της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.
Τα κανάλια έπαιξαν κατά κόρο το “από τη μια”.
Διαβάστε τώρα και το “από την άλλη”.
Αυτό που δε παίξανε τα κανάλια.
Ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων για τον ανακριτή Ν. Ζαγοριανό
Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων με αφορμή τις πρόσφατες δημόσιες επικρίσεις πολιτικών και μη προσώπων εναντίον του ανακριτή Ν. Ζαγοριανού, που χειρίζεται την υπόθεση Siemens, σε ανακοίνωσή της αναφέρει τα εξής:
«Δημόσια επίκριση, από παράγοντες της πολιτικής ζωής του τόπου, με στόχο τις ενέργειες του ανακριτή, του εισαγγελέα ή άλλης δικαστικής αρχής, μπορεί να εκληφθεί ως απόπειρα επηρεασμού και ενέχει επέμβαση στην προσωπική ανεξαρτησία των δικαστικών λειτουργών, διότι με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται η άσκηση πίεσης για τη ματαίωση της επιχειρούμενης διαδικασίας και η καταπτόηση και αποθάρρυνση των αρχών αυτών, κατά την ενάσκηση των δικαστικών τους καθηκόντων (βλ. σχετ. άρθρο 87 παρ. 2 του Συντάγματος και 1 παρ. 2 της Σύστασης 94/12 της 13.10.1994 της εξ υπουργών Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τη Δικαιοσύνη και τον ανακριτή, που χειρίζεται την υπόθεση, τους αφήνουν αδιάφορους οι διενέξεις και οι ευκαιριακές εκτιμήσεις, καθώς και δημόσιες δηλώσεις πολιτικών και άλλων προσώπων, όσον αφορά την υπόθεση Siemens.
Ο επιχειρούμενος αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης από τις τυχόν ποινικές ευθύνες εμπλεκομένων προσώπων, όσο και αν είναι κατανοητός, εν τούτοις είναι ανεπίτρεπτο να επιχειρείται με «θήραμα» τη Δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της.
Ο ανακριτής της υπόθεσης επιτελεί με προσοχή και υπευθυνότητα τα καθήκοντά του, έχοντας επίγνωση της συνταγματικής του θέσης και της κοινωνικής του αποστολής, ενεργώντας με γνώμονα το νόμο, τη συνείδησή του και το τεκμήριο αθωότητας.
Έτσι, δεν μπορεί να επικρίνεται, άλλοτε γιατί δεν εξέδωσε εντάλματα σύλληψης κατά συγκεκριμένων κατηγορουμένων, όταν η συμπεριφορά τους δεν δικαιολογούσε κάτι τέτοιο (εμφανίσθηκαν, επανειλημμένως, τόσον ενώπιον του Εισαγγελέα, κατά το στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης, όσο και ενώπιον του ανακριτή, κατά το στάδιο της ανάκρισης, όταν εκλήθησαν και ζήτησαν προθεσμία για να απολογηθούν) και άλλοτε γιατί εξέδωσε εντάλματα σύλληψης κατά κατηγορουμένων για τις κακουργηματικές πράξεις της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της παθητικής και ενεργητικής δωροδοκίας.
Εύκολα μπορεί κάποιος να συμπεράνει, ποια θα ήταν η δημόσια τοποθέτηση των «επικριτών», αν δεν εκδίδονταν τα εντάλματα συλλήψεως και οι ανωτέρω κατηγορούμενοι διέφευγαν στο εξωτερικό.
Τέλος, επιθυμούμε, να τονίσουμε, για μία ακόμη φορά, προς κάθε κατεύθυνση, ότι η Δικαιοσύνη δεν προσφέρεται για πολιτικές αντιπαραθέσεις. Τα όργανα της επιτελούν το έργο τους με υψηλό αίσθημα ευθύνης και ότι ενδεχόμενη αστοχία τους θα ελεγχθεί από δικαστικά και πάλι όργανα, στα πλαίσια των προβλεπόμενων δικονομικών διαδικασιών.
Εκδηλώσεις αποδοκιμασίας και μειωτικοί χαρακτηρισμοί δεν έχουν θέση σε μια δικαιοκρατούμενη πολιτεία. Ούτε, άλλωστε επηρεάζουν τη συντεταγμένη Δικαιοσύνη».
gtsom.

Σχόλια