Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να επιτρέψει την προσγείωση του κυβερνητικού αεροσκάφους των Σκοπίων ήταν λάθος ....
Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να επιτρέψει την προσγείωση του κυβερνητικού αεροσκάφους των Σκοπίων ήταν λάθος και δεν υπάρχει περίπτωση αυτή η ελληνική υποχώρηση να λειτουργήσει θετικά και να αλλάξει έστω και στο ελάχιστο τον αρνητικό τρόπο σκέψης του πρωθυπουργού Γκρουέφσκι και όλων των άλλων υπερ-εθνικιστών που τον περιβάλλουν.
Αλλωστε, η αντίδραση του υπουργού Εξωτερικών Μιλοσέφσκι, στο άκουσμα της είδησης για την απόφαση της Αθήνας, αποδεικνύει πως στα Σκόπια η ελληνική υποχώρηση δεν εκτιμήθηκε, αντίθετα θεωρήθηκε ως νίκη της πολιτικής των εθνικιστών.
Ακούστηκαν διάφοροι ισχυρισμοί, ακόμα και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, αλλά δεν είναι τίποτα περισσότερο από σαχλές δικαιολογίες. Κυκλοφόρησε επίσης ότι ήταν επιθυμία της αμερικανικής κυβέρνησης η έλευση του κ. Μιλοσέφκσι στην Κέρκυρα με το κυβερνητικό αεροσκάφος.
Αμφιβάλλω ότι έθεσε θέμα η αμερικανική κυβέρνηση, διότι η ίδια δεν υποκύπτει, ούτε υποχωρεί ποτέ όταν πρόκειται για τα συμφέροντά της. Αλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι επιμένει σε ένα βλακώδες εμπάργκο εναντίον της Κούβας, το οποίο -οι περισσότεροι συμφωνούν- ότι προσφέρει ζωή στο καθεστώς των αδελφών Κάστρο.
Η ελληνική κυβέρνηση είχε μία σπάνια ευκαιρία να υπερτονίσει την αδιαλλαξία των Σκοπιανών και την επιρροή των εθνικιστών στις πολιτικές υποθέσεις των Σκοπίων και την απώλεσε.
Τι θα ήταν πιο ωφέλιμο; Τα αναιμικά «μπράβο» των ξένων αντιπροσωπιών ή η επιμονή σε μία σταθερή θέση ότι η ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας» δεν είναι αποδεκτή για τους γνωστούς λόγους, που εξήγησε ο πρωθυπουργός και υποστήριξε η αξιωματική αντιπολίτευση; Η υποχώρηση της ελληνικής πλευράς, έστω και αν πρόκειται για «τακτική διπλωματική κίνηση» (!) θα επηρεάσει αρνητικά τη θέση της Αθήνας στις διαπραγματεύσεις, που άρχισαν ξανά χθες στη Γενεύη.
Δυστυχώς, οι υποχωρήσεις στο Κυπριακό, που αποδείχτηκαν οδυνηρές και επικίνδυνες, δεν έγιναν μάθημα σε αυτούς που απασχολούνται με το Σκοπιανό. Οι υποχωρήσεις των Ελληνοκυπρίων ηγετών, έδωσαν την ευκαιρία στα τσιράκια του Τζορτζ Μπους και του Ντικ Τσέινι να καταθέσουν ένα κάκιστο κείμενο, όπως ήταν το αντιδημοκρατικό Σχέδιο Ανάν, το οποίο κάλυπτε πλήρως όλες τις αξιώσεις της Αγκυρας.
Η επιστολή του Κόλιν Πάουελ προς τον Αμντουλάχ Γκιούλ, τρεις μήνες πριν από το δημοψήφισμα, που αποκάλυψε το «Εθνος», είναι αποκαλυπτική και ομιλεί από μόνη της. Τα πήρατε όλα, έλεγε λίγο - πολύ ο τότε Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών στον Τούρκο ομόλογό του.
Η πορεία του Κυπριακού, το οποίο από θέμα εισβολής και κατοχής έφτασε να αφορά μόνο την... «απομόνωση» των Τουρκοκυπρίων, έπρεπε να αποτελεί οδηγό αποφυγής λαθών για την ελληνική διπλωματία. Αντίθετα, υπάρχουν αρκετοί στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών που πιστεύουν πως το σχέδιο Ανάν πρόσφερε λίγα στο πιάτο της Αγκυρας και των Τουρκοκυπρίων.
Ο κακός εθνικισμός είναι ένα φαινόμενο που απεχθάνομαι, διότι οι φανατικοί ανεξαρτήτως χρώματος είναι επικίνδυνοι. Στα Σκόπια κυβερνούν οι υπερ-εθνικιστές οι οποίοι στην «εθνική ατζέντα» τους έχουν δύο στόχους: Τη νίκη στις διαπραγματεύσεις για την ονομασία και την κατάργηση ή αλλαγή της συμφωνίας της Οχρίδας, που προστατεύει την αλβανική μειονότητα.
Ο δεύτερος στόχος είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί, εκτός εάν οι Σκοπιανοί είναι έτοιμοι «να πάρουν τ’ άρματα». Αλλά, με υποχωρήσεις όπως αυτή που αφορούσε το αεροπλάνο των «Μακεδονικών Αερογραμμών», ο πρώτος στόχος δεν είναι δύσκολο να επιτευχθεί...
Αλλωστε, η αντίδραση του υπουργού Εξωτερικών Μιλοσέφσκι, στο άκουσμα της είδησης για την απόφαση της Αθήνας, αποδεικνύει πως στα Σκόπια η ελληνική υποχώρηση δεν εκτιμήθηκε, αντίθετα θεωρήθηκε ως νίκη της πολιτικής των εθνικιστών.
Ακούστηκαν διάφοροι ισχυρισμοί, ακόμα και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, αλλά δεν είναι τίποτα περισσότερο από σαχλές δικαιολογίες. Κυκλοφόρησε επίσης ότι ήταν επιθυμία της αμερικανικής κυβέρνησης η έλευση του κ. Μιλοσέφκσι στην Κέρκυρα με το κυβερνητικό αεροσκάφος.
Αμφιβάλλω ότι έθεσε θέμα η αμερικανική κυβέρνηση, διότι η ίδια δεν υποκύπτει, ούτε υποχωρεί ποτέ όταν πρόκειται για τα συμφέροντά της. Αλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι επιμένει σε ένα βλακώδες εμπάργκο εναντίον της Κούβας, το οποίο -οι περισσότεροι συμφωνούν- ότι προσφέρει ζωή στο καθεστώς των αδελφών Κάστρο.
Η ελληνική κυβέρνηση είχε μία σπάνια ευκαιρία να υπερτονίσει την αδιαλλαξία των Σκοπιανών και την επιρροή των εθνικιστών στις πολιτικές υποθέσεις των Σκοπίων και την απώλεσε.
Τι θα ήταν πιο ωφέλιμο; Τα αναιμικά «μπράβο» των ξένων αντιπροσωπιών ή η επιμονή σε μία σταθερή θέση ότι η ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας» δεν είναι αποδεκτή για τους γνωστούς λόγους, που εξήγησε ο πρωθυπουργός και υποστήριξε η αξιωματική αντιπολίτευση; Η υποχώρηση της ελληνικής πλευράς, έστω και αν πρόκειται για «τακτική διπλωματική κίνηση» (!) θα επηρεάσει αρνητικά τη θέση της Αθήνας στις διαπραγματεύσεις, που άρχισαν ξανά χθες στη Γενεύη.
Δυστυχώς, οι υποχωρήσεις στο Κυπριακό, που αποδείχτηκαν οδυνηρές και επικίνδυνες, δεν έγιναν μάθημα σε αυτούς που απασχολούνται με το Σκοπιανό. Οι υποχωρήσεις των Ελληνοκυπρίων ηγετών, έδωσαν την ευκαιρία στα τσιράκια του Τζορτζ Μπους και του Ντικ Τσέινι να καταθέσουν ένα κάκιστο κείμενο, όπως ήταν το αντιδημοκρατικό Σχέδιο Ανάν, το οποίο κάλυπτε πλήρως όλες τις αξιώσεις της Αγκυρας.
Η επιστολή του Κόλιν Πάουελ προς τον Αμντουλάχ Γκιούλ, τρεις μήνες πριν από το δημοψήφισμα, που αποκάλυψε το «Εθνος», είναι αποκαλυπτική και ομιλεί από μόνη της. Τα πήρατε όλα, έλεγε λίγο - πολύ ο τότε Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών στον Τούρκο ομόλογό του.
Η πορεία του Κυπριακού, το οποίο από θέμα εισβολής και κατοχής έφτασε να αφορά μόνο την... «απομόνωση» των Τουρκοκυπρίων, έπρεπε να αποτελεί οδηγό αποφυγής λαθών για την ελληνική διπλωματία. Αντίθετα, υπάρχουν αρκετοί στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών που πιστεύουν πως το σχέδιο Ανάν πρόσφερε λίγα στο πιάτο της Αγκυρας και των Τουρκοκυπρίων.
Ο κακός εθνικισμός είναι ένα φαινόμενο που απεχθάνομαι, διότι οι φανατικοί ανεξαρτήτως χρώματος είναι επικίνδυνοι. Στα Σκόπια κυβερνούν οι υπερ-εθνικιστές οι οποίοι στην «εθνική ατζέντα» τους έχουν δύο στόχους: Τη νίκη στις διαπραγματεύσεις για την ονομασία και την κατάργηση ή αλλαγή της συμφωνίας της Οχρίδας, που προστατεύει την αλβανική μειονότητα.
Ο δεύτερος στόχος είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί, εκτός εάν οι Σκοπιανοί είναι έτοιμοι «να πάρουν τ’ άρματα». Αλλά, με υποχωρήσεις όπως αυτή που αφορούσε το αεροπλάνο των «Μακεδονικών Αερογραμμών», ο πρώτος στόχος δεν είναι δύσκολο να επιτευχθεί...
Σχόλια
ΥΓ. ΕΚΛΕΙΣΕ ΠΡΟΧΘΕΣ ΚΑΙ Ο ΕΛ.ΤΥΠΟΣ.