Πώς είναι δυνατόν να αυτοπροσδιορίζεται ως φιλελεύθερο ένα κόμμα όταν απαγορεύονται οι συζητήσεις; Η «μούγκα» δεν πέτυχε ως συνταγή...
Απαγορευμένη, λοιπόν, για τη Ν.Δ. η συζήτηση περί συνεργασιών. Υποπτος «φιλοκαρατζαφερισμού» όποιος τολμά να υποστηρίξει ότι «τα νούμερα δεν βγαίνουν». Ποινή επιπλήξεως σε όποιον θέτει σε δημόσιο διάλογο προβληματισμούς για τη μετεξέλιξη της Ν.Δ. Η δικαιολογία;
«Μας κάνει ζημιά αυτή η κουβέντα». Μεγαλύτερη ζημιά από την πτώση των δέκα μονάδων στις ευρωεκλογές; Δεν νομίζουμε! Εδώ, όμως, υπάρχουν δύο ζητήματα:
▪ Δεν γίνεται να απαγορεύσεις σε επίπεδο παράταξης μια συζήτηση που διεξάγεται ήδη σε επίπεδο κοινωνίας. Ποια είναι αυτή; Τα δύο κόμματα θα βρεθούν μετά τις επόμενες εκλογές μπροστά σε ένα δίλημμα: Με ποιον θα συνεργαστώ για να σχηματίσω κυβέρνηση; Με το μικρότερο κόμμα που βρίσκεται στα αριστερά μου ή στα δεξιά μου ή με το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα; Είτε το θέλουμε είτε όχι, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών μάς έδειξε ότι η «οροφή» του πρώτου κόμματος δύσκολα θα μπορέσει να ξεπεράσει το 40%-41%.
Ποιο θα είναι, λοιπόν, το ζητούμενο της εκλογής; Να προκύψει, μέσα από συνεργασίες, μια καθαρή πλειοψηφία «160+» εδρών. Ο κόσμος δεν θέλει άλλο «151»... Τα κόμματα, λοιπόν, οφείλουν να σκεφθούν: «Με ποιον θα πάω, ποιον θα αφήσω» και να επεξεργαστούν στρατηγικές βάθους. 160 μίνιμουμ βγάζει το δίδυμο Ν.Δ.-ΛΑΟΣ, 160 το δίδυμο ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, 160+ και το δίδυμο Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ. Αυτή η συζήτηση είναι λοιπόν υποχρεωτική για τη Ν.Δ. Αρκεί να την εντάξει στη μεγάλη εικόνα. Αρκεί να μην την περιορίσει στο σκέλος «ΛΑΟΣ».
▪ Πώς είναι δυνατόν να αυτοπροσδιορίζεται ως φιλελεύθερο ένα κόμμα όταν απαγορεύονται οι συζητήσεις; Ελευθερία και περιορισμός δεν πάνε μαζί. Η «μούγκα» δεν πέτυχε ως συνταγή. Σκεφτείτε: Αυτοί που στο παρελθόν πρόσταζαν «silence» σε όποιον πρότεινε στον Καραμανλή το μοντέλο Σαρκοζί, σήμερα σπεύδουν να του το παρουσιάσουν ως «σωτήριο λύση».
Τι ωραίοι που είναι!http://blogs.e-tipos.com/manoliskotakis/archive/2009/06/17/6530.aspx
«Μας κάνει ζημιά αυτή η κουβέντα». Μεγαλύτερη ζημιά από την πτώση των δέκα μονάδων στις ευρωεκλογές; Δεν νομίζουμε! Εδώ, όμως, υπάρχουν δύο ζητήματα:
▪ Δεν γίνεται να απαγορεύσεις σε επίπεδο παράταξης μια συζήτηση που διεξάγεται ήδη σε επίπεδο κοινωνίας. Ποια είναι αυτή; Τα δύο κόμματα θα βρεθούν μετά τις επόμενες εκλογές μπροστά σε ένα δίλημμα: Με ποιον θα συνεργαστώ για να σχηματίσω κυβέρνηση; Με το μικρότερο κόμμα που βρίσκεται στα αριστερά μου ή στα δεξιά μου ή με το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα; Είτε το θέλουμε είτε όχι, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών μάς έδειξε ότι η «οροφή» του πρώτου κόμματος δύσκολα θα μπορέσει να ξεπεράσει το 40%-41%.
Ποιο θα είναι, λοιπόν, το ζητούμενο της εκλογής; Να προκύψει, μέσα από συνεργασίες, μια καθαρή πλειοψηφία «160+» εδρών. Ο κόσμος δεν θέλει άλλο «151»... Τα κόμματα, λοιπόν, οφείλουν να σκεφθούν: «Με ποιον θα πάω, ποιον θα αφήσω» και να επεξεργαστούν στρατηγικές βάθους. 160 μίνιμουμ βγάζει το δίδυμο Ν.Δ.-ΛΑΟΣ, 160 το δίδυμο ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, 160+ και το δίδυμο Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ. Αυτή η συζήτηση είναι λοιπόν υποχρεωτική για τη Ν.Δ. Αρκεί να την εντάξει στη μεγάλη εικόνα. Αρκεί να μην την περιορίσει στο σκέλος «ΛΑΟΣ».
▪ Πώς είναι δυνατόν να αυτοπροσδιορίζεται ως φιλελεύθερο ένα κόμμα όταν απαγορεύονται οι συζητήσεις; Ελευθερία και περιορισμός δεν πάνε μαζί. Η «μούγκα» δεν πέτυχε ως συνταγή. Σκεφτείτε: Αυτοί που στο παρελθόν πρόσταζαν «silence» σε όποιον πρότεινε στον Καραμανλή το μοντέλο Σαρκοζί, σήμερα σπεύδουν να του το παρουσιάσουν ως «σωτήριο λύση».
Τι ωραίοι που είναι!http://blogs.e-tipos.com/manoliskotakis/archive/2009/06/17/6530.aspx
Σχόλια
emily