Πετούν γεράκια απ' τίς φωλιές, την τρομαγμένη μας ζωή να δούν εικόνα...

Πετούν γεράκια απ' τις φωλιές
την τρομαγμένη μας ζωή να δουν εικόνα
Σαν τις παλιές αμαρτωλές
που δεν τους στάθηκε αγκαλιά, ούτε κρυψώνα.

Κάτω απ' την άρρωστη βροχή
στις εθνικές των φορτηγών με τα ψυγεία
το μαύρο λάδι απ' τη ψυχή
δεν καιει για κάτι που να μοιάζει με ευλογία

Δι' ευχών των αγίων ημών
στους ναούς των μεγάλων λυγμών
Δι' ευχών των αγίων της γης
ορατής κι αοράτου πληγής
Δι' ευχών των αγίων που κλαις
που μπορείς σ' αγαπάω να λες
Δι' ευχών των αγίων κι αεί
με θεού πνοή

Κοιτάω τον ήλιο απ' το βουνό
κι οι δυναμίτες της ψυχής μου σπαν' την πέτρα
που εγώ να τρέξω ξεκινώ
μες στης παγκόσμιας λογικής τα πέντε μέτρα
με χαραγμένα τ' αρχικά
όνομα κι αίμα και φυλή κι αρχαία τείχη
και μ' ένα δέμα Ελληνικά
θα γράψω κόσμε τους χρησμούς μου με το νύχι

Δι' ευχών των αγίων ημών
στους ναούς των μεγάλων λυγμών
Δι' ευχών των αγίων της γης
ορατής κι αοράτου πληγής
Δι' ευχών των αγίων που κλαις
που μπορείς σ' αγαπάω να λες
Δι' ευχών των αγίων κι αεί
με θεού πνοή

ΥΓ. Τίς επόμενες μέρες οι αναρτήσεις μας θά είναι πολύ λίγες. Θά επανέλθουμε στήν κανονική ροή αναρτήσεων τήν Δευτέρα το βράδυ. Καλή Ανάσταση σέ όλους τούς φίλους μέ υγεία...