Το πολιτικό ρεπορτάζ προσφέρει πολλές εμπειρίες. Οι σημαντικότερες από αυτές συνήθως δεν γράφονται ή πάντως περιγράφονται με έναν μάλλον διακριτικό τρόπο, τέτοιον ώστε να μην αντιλαμβάνεται η κοινή γνώμη τη βαθιά αλήθεια της δημόσιας ζωής. Λέμε, για παράδειγμα, «ο πρωθυπουργός έβαλε τέλος στα σενάρια περί πρόωρων εκλογών» και εννοούμε ότι περιμένει την ευνοϊκότερη δημοσκόπηση για να τις προκηρύξει, στη μοναδική ευρωπαϊκή χώρα όπου η συνταγματικά προβλεπόμενη τετραετής κυβερνητική θητεία δεν έχει απολύτως καμία σημασία. Γράφουμε επίσης ότι «η Ντόρα Μπακογιάννη “στηρίζει τον πρωθυπουργό” και εννοούμε ότι εμφανίζεται νομιμόφρων προκειμένου να έχει ερείσματα στο καραμανλικό μπλοκ, όταν θα πάρει φόρα για να καταλάβει τη θέση του. Συμβαίνουν και άλλα πολύ ενδιαφέροντα τα οποία δεν υπονοούμε καν. Οτι, δηλαδή, υπουργοί που εμφανίζονται πολέμιοι των πρόωρων εκλογών έχουν στο νου τους ότι όσο πιο αργά τόσο χειρότερα για τη Νέα Δημοκρατία και άρα τόσο ευκολότερη η αλλαγή ηγεσίας μετά τη συντριβή......
...........Στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που κάνουν μία ημερησίως άσκηση νομιμοφροσύνης προς τον πρόεδρο, πίνουν καφέδες επί καφέδων με πολιτικούς συντάκτες για να εξηγήσουν πόσο και γιατί «δεν μπορεί ο Γιώργος». Και άλλοι αναζητούν στήριξη από εκδοτικά συγκροτήματα προκειμένου να επιβληθούν με εντολή άνωθεν. Στην άλλη όχθη, εκείνη του πολιτικού ρεπορτάζ, συμβαίνουν επίσης απίθανα πράγματα. Δημοσιογράφοι προσφέρονται εθελοντικά ως «παπαγάλοι», άλλοι ζητούν αντάλλαγμα, κάποιοι μεταφέρουν ό,τι μαθαίνουν από τον έναν πολιτικό στον αντίπαλό του για να έχουν ρόλο, ορισμένοι «δίνουν» συναδέλφους τους προκειμένου να τους υπονομεύσουν, πολλοί κρατούν για τον εαυτό τους την πραγματική πληροφορία και μεταδίδουν «διαρροές» που εξυπηρετούν τον πολιτικό τους φίλο.....
Σχόλια
http://blogs.e-tipos.com/aggelspanou/entry/πληροφορίες