Είναι δεδομένο ότι έγκλημα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει σε κάθε κοινωνία.
Επίσης δεδομένο είναι ότι αργά η γρήγορα το έγκλημα οργανώνεται...
Αυτό γίνεται όταν μπούν στο παιγνίδι νέοι παίκτες (συνήθως απο έξω) πού ζητάνε μερίδιο στα κέρδη.
Διότι μέχρι να οργανωθεί όλα τα κέρδη πήγαιναν στούς εγχώριους παίκτες.
Ομως και όταν το έγκλημα οργανωθεί πάλι προκύπτουν ζητήματα μοιρασιάς κλπ.
Αλλά αυτά είναι χωρίς γενικότερο ενδιαφέρον.
Μέ δεδομένο ότι έγκλημα πάντα θα υπάρχει το ενδιαφέρον εστιάζεται στο να είναι ελεγχόμενο απο τα θεσμικά κανάλια.
Αυτό το λεπτό παιγνίδι ελέγχου τού οργανωμένου εγκλήματος είναι απο τα πιό δύσκολα σημεία για τις υπηρεσίες ασφαλείας όλου τού κόσμου.
Πρέπει να υπάρχουν διάφορες υπηρεσίες πού η μία να ελέγχει την άλλη κλπ.
Βέβαια πού και πού γίνονται και εγκλήματα "εκτός ελέγχου".
Στήν Ελλάδα το έγκλημα άρχισε να οργανώνεται περί το 1989.
Σχόλια
Bιαιότητα
Εκτελέσεις εν ψυχρώ, ξεκαθαρίσματα λογαριασμών «έως τρίτης γενιάς», απαγωγές με τη χρήση σύγχρονων όπλων και μέσων -τα τελευταία 20 χρόνια- έχουν μετατρέψει (κυρίως) την Αθήνα σε ένα πεδίο επικράτησης (ναρκωτικά, διακίνηση γυναικών, προστασία, όπλα) σκληρών ομάδων, στις οποίες συμμετέχουν και πολλοί αλλοδαποί οι οποίοι διακρίνονται για τη βιαιότητά τους. Ομάδες που εκτός του ότι είναι οργανωμένες στα πρότυπα της μαφίας εκσυγχρονίζονται συνεχώς αντιγράφοντας πρακτικές που θυμίζουν «κινηματογραφικά σενάρια».
«Εχουν συμβούλους, εκτελεστές, μυαλά, know how και τεχνολογία, την οποία βεβαίως εν πολλοίς έχει και η Αστυνομία, γι’ αυτό και όταν γίνεται λάθος από την πλευρά του εγκλήματος εξιχνιάζεται ευκολότερα», λέει στον ΕΤ ο καθηγητής Εγκληματολογίας κ. Γιάννης Πανούσης. Σύμφωνα με τον κ. Πανούση (τοποθετεί την αλλαγή στην εγκληματικότητα από το 1989), «οι μαφίες ξεκαθαρίζουν τους λογαριασμούς τους. Είναι θέμα μοιρασιάς της πίτας της εγκληματικότητας στο εσωτερικό τους. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο, ένα διεθνοποιημένο πρόβλημα που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με εθνικό τρόπο.
Το ζήτημα είναι αν οι μαφίες συνεργάζονται με θεσμικούς παράγοντες (πολιτική διαφθορά) ή με τρομοκρατικές οργανώσεις. Δεν υπάρχει πια εθνικό έγκλημα. Σε επίπεδο προσώπων και τεχνικών, το έγκλημα κινείται σε όλο τον κόσμο, είτε παίρνει τη μορφή διακίνησης ναρκωτικών ή όπλων, είτε απαγωγών κ.τ.λ.». Στην Ελλάδα, μετά το πρώτο ξάφνιασμα (όταν δεκάδες αλλοδαποί και Ελληνες μετά το 1990 οργανώνονταν κυρίως σε εμπόριο όπλων και σωματεμπορία), ο αριθμός των ομάδων περιορίστηκε σημαντικά. Προηγήθηκε μια περίοδος με αιματηρά ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, κατά τα οποία σκοτώθηκαν περισσότερα από 40 άτομα. Σήμερα Ελληνες και αλλοδαποί συνεργάζονται, συγκροτούν μικτές ομάδες και ελέγχουν οποιαδήποτε παράνομη δραστηριότητα με όρους που υπαγορεύουν οι ίδιοι, με ιδιαίτερα σκληρές τακτικές και κυρίως χωρίς διαπραγματεύσεις.
Το περίεργο στην υπόθεση είναι ότι ακόμη και όταν η Αστυνομία καταφέρει να συλλάβει κάποιους, εκείνοι έχουν τη δυνατότητα -μέσα από τις φυλακές- να ελέγχουν τα πάντα.
Κλιμάκωση
Για «μετεξέλιξη» και «ενηλικίωση» της εγκληματικότητας κάνει λόγο ο καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κ. Αγγελος Τσιγκρής. «Από τη δεκαετία του ’90 παρατηρείται κλιμάκωση της εγκληματικότητας στους ποιοτικούς και ποσοτικούς δείκτες της, ενώ εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια οργανωμένου εγκλήματος εγχώριου και διεθνούς τύπου.Το άνοιγμα των συνόρων των βόρειων γειτόνων μας, οι κοσμοϊστορικές αλλαγές στις γεωστρατηγικές ισορροπίες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, η διεύρυνση και οι τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα των τηλεπικοινωνιών αποτελούν τους βασικούς διεθνείς παράγοντες της γιγάντωσης του εγχώριου και διεθνικού οργανωμένου εγκλήματος».http://www.e-tipos.com/newsitem?id=69897