Δυό λόγια γιά τον Π. Παναγόπουλο τόν άνθρωπο πού απήχθη σήμερα το πρωί (προφανώς για λύτρα)......Ο Π. Παναγόπουλος είναι εφοπλιστής πρώτης γενιάς και η ζωή του μοιάζει με παραμύθι. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Δεκεμβρίου 1935. Πατέρας του είναι ο Μεσσήνιος Σταύρος Παναγόπολος, ο οποίος στις αρχές του περασμένου αιώνα είχε μεταναστεύσει στην Αμερική. Η μητέρα του, προέρχεται από την ομογένεια της Κωνσταντινούπολης. Ο Περικλής ορφάνεψε από μικρό παιδί. Ο πατέρας του Σταύρος είχε αντιστασιακή δράση στην περίοδο της Κατοχής και πέθανε από βασανιστήρια από τους Γερμανούς και κατά άλλους στην περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου. Ωστόσο, η γνωριμία και η συγγένεια της μητέρας του με τον αείμνηστο εφοπλιστή και εθνικό ευεργέτη Ευγένιο Ευγενίδη (οποίος καταγόταν και αυτός από την Κωνσταντινούπολη), ο οποίος ίδρυσε την παγκοσμίως γνωστή ναυτιλιακή εταιρεία Home Lines Inc. έμελε να στιγματίσει την επαγγελματική του καριέρα......
Σχόλια
Η αποχώρηση την περασμένη Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008 και τυπικά του εφοπλιστή κ. Περικλή Παναγόπουλου από την προεδρία της Attica Grou, παρά το γεγονός ότι ήταν αναμενόμενη σόκαρε για ακόμα μία φορά την Ακτή Μιαούλη. Ο πατριάρχης της ελληνικής κρουαζιέρας και γενικότερα της ελληνικής επιβατηγού ναυτιλίας, που τα τελευταία χρόνια είναι πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας ( πρώην Ένωση Εφοπλιστών Επιβατηγών Πλοίων) κατόρθωσε να ενώσει όλο το χώρο κάτω από την σκέπη του και τη σοφία του. Αυτό δεν έγινε τυχαία. Είναι ο μόνος εφοπλιστής που επί τέσσερις δεκαετίες, παρέμεινε στα κρουαζιερόπλοια και στην ακτοπλοΐα και όχι μόνο επιβίωσε, αλλά έφυγε από την επιβατηγό ακτοπλοΐα, αποκομίζοντας πολλά εκατομμύρια ευρώ, που μπορούν να θρέψουν πολλές γενιές απογόνων του. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ανταγωνιστές του, όλα αυτά τα χρόνια, όλες οι ελληνικές εταιρείες κρουαζιεροπλοίων χρεωκόπησαν, ενώ όλες οι παραδοσιακές εταιρείες στην ακτοπλοΐα, άλλαξαν χέρια, μορφή και δομή. Ουσιαστικά είναι ο μόνος εφοπλιστής που κολύμπησε για τόσα χρόνια στο Αιγαίο και επέζησε! Τώρα, μαζί με τον γιο του Αλέξανδρο Παναγόπουλο, καταστρώνουν και πάλι νέα σχέδια, που δεν αποκλείεται να εντυπωσιάσουν σύντομα την ναυτιλιακή κοινότητα. Άλλωστε ο Π. Παναγόπουλος ποτέ δεν έφυγε από την ναυτιλία, αφού εδώ και χρόνια διατηρεί και εταιρεία διαχείρισης ποντοπόρων πλοίων την Magna Marine. Ο Π. Παναγόπουλος είναι εφοπλιστής πρώτης γενιάς και η ζωή του μοιάζει με παραμύθι. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Δεκεμβρίου 1935. Πατέρας του είναι ο Μεσσήνιος Σταύρος Παναγόπολος, ο οποίος στις αρχές του περασμένου αιώνα είχε μεταναστεύσει στην Αμερική. Η μητέρα του, προέρχεται από την ομογένεια της Κωνσταντινούπολης. Ο Περικλής ορφάνεψε από μικρό παιδί. Ο πατέρας του Σταύρος είχε αντιστασιακή δράση στην περίοδο της Κατοχής και πέθανε από βασανιστήρια από τους Γερμανούς και κατά άλλους στην περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου. Ωστόσο, η γνωριμία και η συγγένεια της μητέρας του με τον αείμνηστο εφοπλιστή και εθνικό ευεργέτη Ευγένιο Ευγενίδη (οποίος καταγόταν και αυτός από την Κωνσταντινούπολη), ο οποίος ίδρυσε την παγκοσμίως γνωστή ναυτιλιακή εταιρεία Home Lines Inc. έμελε να στιγματίσει την επαγγελματική του καριέρα. Από μαθητής περνούσε τον ελεύθερο του χρόνο και τις διακοπές του από το σχολείο πάνω στα πλοία της Home Lines. Σπούδασε στην Ελβετία, φοίτησε στην Ecole Superiense de Commerce, από όπου πήρε το πτυχίο του. Αμέσως μετά εργάσθηκε στην εταιρεία του Ευγένιου Ευγενίδη. 'Οταν πέθανε ο Ευγένιος Ευγενίδης το 1954, ο Παναγόπουλος εργαζόταν ως εκπαιδευόμενος σε θυγατρική εταιρεία του συγκροτήματος στο Λονδίνο. Τον επόμενο χρόνο μετατέθηκε στα γραφεία της εταιρείας στη Γένοβα. Εκεί εργάσθηκε σε όλα τα τμήματα της εταιρείας και απόκτησε εμπειρία και ειδίκευση για τον τρόπο διαχείρισης ναυτιλιακής εταιρείας. Στη Γένοβα ασχολήθηκε με το σχεδιασμό του κρουαζιερόπλοιου Oceanic, το οποίο κατασκευάσθηκε τη διετία 1964-65. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα εργάσθηκε στα γραφεία της Home Lines στη Γαλλική πρωτεύουσα, το Παρίσι. Το 1962 ορίσθηκε passenger manager της εταιρείας στο γραφείο του Λονδίνου. Το 1965 επέστρεψε στον Πειραιά και ανέλαβε director και general manager της Sun Line του εφοπλιστή Μπάμπου Κιοσέογλου. Στη θέση αυτή παρέμεινε για έξι χρόνια. Το 1971, αποχώρησε από την Sun Line και ίδρυσε τη δική του εταιρεία, τη Royal Cruise Line. Η Royal Cruise Line ανεκηρύχθη επανειλημμένα η καλύτερη εταιρεία κρουαζιερόπλοιων στον κόσμο. Η εταιρεία του ναυπήγησε δύο κρουαζιερόπλοια με υψηλές προδιαγραφές. To Golden Odyssey και το Crown Odyssey. Επίσης η εταιρεία διέθετε και τρίτο κρουαζιερόπλοιο, το Royal Odyssey. To 1989 πώλησε την εταιρεία του, που εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στο καλύτερο σημείο της ιστορίας της και τα πλοία της είχαν μεγάλη πληρότητα. Οι αγοραστές της Royal Cruise Line ήταν Νορβηγοί. Η εταιρεία Kloster, λέγεται ότι κατέβαλε στον Περικλή Παναγόπουλο το ποσό των 300 εκατομμυρίων δολαρίων. Η πώληση αυτή χαρακτηρίσθηκε από πολλούς ως «η πώληση του αιώνα». Η φιλοσοφία του Περικλή Παναγόπουλου ακολουθεί το δόγμα: «Τα πάντα πωλούνται, αρκεί να είναι καλή η τιμή. Συναίσθημα με αντικείμενα δεν υπάρχει». Ίσως άλλος άνθρωπος να μην προχωρούσε στην πώληση της πρώτης του εταιρείας. Ουσιαστικά ο Παναγόπουλος πώλησε το δημιούργημα του. «Το επιχειρηματικό του παιδί». Για την πώληση αυτή ο Περικλής Παναγόπουλος υποστήριξε: «Πρώτα από όλα η κίνηση μου αυτή εντάσσεται μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο επιχειρηματικού σχεδιασμού, γιατί οι εταιρίες που ασχολούνται με τις κρουαζιέρες αυτές έχουν περιοριστεί. Τα δύο τελευταία χρόνια έγιναν πάρα πολλές συγχωνεύσεις εταιρειών, καθώς και εξαγορές εταιρειών από άλλες με αποτέλεσμα τη δημιουργία εταιρειών που έχουν εισαχθεί στις χρηματιστηριακές αγορές, και έτσι μπορούν να επεκτείνονται και να ανανεώνουν το στόλο τους» και πρόσθεσε: «Συνεπώς η ανταγωνιστικότητα μας και η δυνατότητα μας να επεκταθούμε μειώνεται και βρισκόμεθα προ των συμπληγάδων αυτών των κολοσσών, που ενώ εκείνοι αντλούν κεφάλαια από τις κεφαλαιαγορές, εμείς οι μικρές εταιρείες που δεν ήμασταν στα Χρηματιστήρια δεν έχουμε τη δυνατότητα. Η κατάσταση λοιπόν έχει αλλάξει εντελώς στον τομέα των κρουαζιερόπλοιων διεθνώς τα δύο τελευταία χρόνια». Την ίδια εποχή προέβλεπε: «Τα γεγονότα των δύο τελευταίων μηνών δείχνουν ότι μπαίνουμε σε μια περίοδο κοσμογονικών παγκοσμίων εξελίξεων. Αλλάζει ο χάρτης του κόσμου και για πολλά πράγματα αυτή τη στιγμή μόνο προφήτες μπορούν να προβλέψουν». Τα γεγονότα «των δύο τελευταίων μηνών» ήταν η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου και της ενοποίησης της Γερμανίας. Τον ίδιο χρόνο ίδρυσε νέα εταιρεία, την Magna Marine Inc., η οποία δραστηριοποιήθηκε στη διαχείριση φορτηγών πλοίων. Το 1994 η εταιρεία διέθετε 6 φορτηγά πλοία. Το 1990 αγοράζει το 20% της εταιρείας Vernicos Yachts, εταιρείας που διαχειριζόταν σκάφη αναψυχής. Λίγο αργότερα η εταιρεία αυτή εξαγοράζει την εταιρεία «Κυλινδρόμυλοι Αττικής», η οποία τότε ήταν εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Η μετοχή της εταιρείας τότε ήταν μόλις 270 δραχμές. Σε λίγους μήνες η μετοχή εκτινάχθηκε στις 3.500 δραχμές. Το 1992 συμμετέχοντας μαζί με τον Γεώργιο Βερνίκο, τον Κωνσταντίνο Ματαράγκα και τον Διονύσιο Μελισσηνό, αγοράζουν την πλειοψηφία των μετοχών του Ελληνικού Νηογνώμονα. Αμέσως ανέλαβε πρόεδρος του Ελληνικού Νηογνώμονα. Μετά από ένα χρόνο αποχώρησε, πουλώντας στους συνεργάτες του το πακέτο των μετοχών του στον Ελληνικό Νηογνώμονα.
Την ίδια περίοδο αγοράζει το 30% των μετοχών της μεγαλύτερης οικογενειακής ακτοπλοϊκής εταιρείας της χώρας, της Strintzis Lines. Μετά από ένα χρόνο αποχώρησε, από την εταιρεία. Το 1993 αγόρασε την πλειοψηφία των μετοχών των «Κυλινδρόμυλων Αττικής», που μετονομάσθηκε σε Επιχειρήσεις Αττικής. Η εταιρεία Vernicos Yachts επέστρεψε το 1994 στον ιδρυτή της Γιώργο Βερνίκο και οι Επιχειρήσεις Αττικής διέθεταν μόνο τα καταστήματα Άκρον- Ίλιον- Κρυστάλ, τα οποία πώλησε και αυτά το ίδιο έτος. Τότε, ο Περικλής Παναγόπουλος παράγγειλε για λογαριασμό των Επιχειρήσεων Αττικής, δύο επιβατηγά - οχηματαγωγά πλοία με σκοπό να τα δρομολογήσει στη γραμμή Πάτρας - Ιταλίας. Προηγουμένως, είχε έρθει σε επαφή με άλλους εφοπλιστές της γραμμής για συνεργασία μαζί τους, και ενώ φαινόταν ότι θα έκλεινε η συμφωνία, τη ματαίωσε γιατί, προφανώς είχε αποφασίσει να προχωρήσει μόνος του. Τα πλοία τα παράγγειλε στα γερμανικά ναυπηγεία του Bremerhaven. Στις 25 Μαρτίου του 1995, εθνική επέτειος για την Ελλάδα, ο Περικλής Παναγόπουλος, έκανε την καθέλκυση αυτή και έδωσε τα ονόματα των δύο νέων πλοίων του. Τα ονόμασε Superfast Ι και Superfast II. Ανάδοχοι των δυο πλοίων ήταν οι χρυσές Ολυμπιονίκες της Βαρκελώνης, η Ελληνίδα Βούλα Πατουλίδου και η Γερμανίδα Heike Dreschler. Ο στόχος της επιλογής των δύο αθλητριών ήταν εμφανής. Ήθελε να συνδέσει τη σχέση των πρωταθλητριών αυτών στην ταχύτητα με τις υψηλές επιδόσεις των νέων πλοίων του. Άλλωστε, τα ονόματα των δυο πλοίων φανέρωναν και το νέο προϊόν που δρομολογούσε στην γραμμή της Ιταλίας. Τα δύο αυτά πλοία κάλυπταν την απόσταση Πάτρα - Αγκόνα, μέσα σε 20 ώρες, δημιουργώντας νέες συνθήκες στην Αδριατική, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην ποιοτική αναβάθμιση της γραμμής της Ιταλίας.
Το πρώτο πλοίο, το Superfast Ι ξεκίνησε το παρθενικό του ταξίδι από την Πάτρα στις 15 Απριλίου και το δεύτερο Superfast II στις 16 Ιουνίου του 1995. Τα δύο πλοία είχαν μεταφορική ικανότητα 1.400 επιβατών και 830IX αυτοκίνητων ή 110 φορτηγών και 120 IX αυτοκινήτων. Η επένδυση για τα δύο πλοία έφθασε τα 150 εκατομμύρια δολάρια και όπως τόνισε στην τελετή ονομασίας των πλοίων ο Περικλής Παναγόπουλος, «ο στόχος με τη δρομολόγηση των πλοίων είναι να επιτευχθεί η ταχύτερη απευθείας σύνδεση με τον πλησιέστερο εταίρο μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
'Όταν παρήγγειλε τα δύο νεότευκτα επιβατηγά οχηματαγωγά πλοία, αρκετοί ήταν αυτοί που αμφισβήτησαν την επιχειρηματική του αυτή απόφαση και υποστήριξαν χαρακτηριστικά: «Δεν θα βγάλει ούτε τους τόκους». Εκείνος τότε έλεγε με απόλυτη σιγουριά: «Η απόσβεση του έργου θα πραγματοποιηθεί από το έντονο αγοραστικό ενδιαφέρον». Η εκτίμηση του αυτή επιβεβαιώθηκε από τους πρώτους μήνες δρομολόγησης των πλοίων. Αμέσως με τα δύο πλοία, κατέκτησε το 20% των μεταφορών από και προς την Ιταλία. Ο Περικλής Παναγόπουλος με ιδιαίτερη έπαρση τόνιζε εκείνη την εποχή: «Το εθνικό συμφέρον επισκίασε τον εκσυγχρονισμό της ακτοπλοΐας, όσο το δυνατό πιο έγκαιρα και πιο αποτελεσματικά προτού επέλθει η άλωση και στο πεδίο του σκληρού ανταγωνισμού, όπου θα πέσουν τα τείχη ενός κακώς εννοουμένου προστατευτιισμού».
Για τους ανταγωνιστές του, που είχαν πολυετή παρουσία στη γραμμή της Ιταλίας, ήταν προκλητικός. Έλεγε, τότε χαρακτηριστικά: «Προσωπικά, θα χαρώ ιδιαίτερα αν υπάρξουν γρήγορα μιμητές αυτού του εγχειρήματος. Βεβαίως, με βούληση εκ μέρους τους να επενδύσουν κεφάλαια και από κέρδη που απεκόμισαν μέχρι τώρα στην εκμετάλλευση του κλάδου. Γιατί νομίζω, ότι με "τζάμπα λεφτά" δουλειές πια δεν γίνονται και το επιχειρηματικό παιχνίδι δεν έχει ελπίδα επιτυχίας». Ο Περικλής Παναγόπουλος απέκτησε δύο παιδιά με την πρώτη γυναίκα, Μπρούνα, τον και την Ειρήνη.
Η πρώτη μεγάλη επιχειρηματική κίνηση έγινε το έτος 1989, όταν η Ελλάδα πέρναγε κρίσιμες στιγμές δεδομένου ότι όλοι οι πολίτες και οι πολιτικοί ασχολούνταν με τις συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις και τις κατηγορίες εναντίον του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, από σύσσωμη την αντιπολίτευση. Ο κόσμος συγκλονιζόταν από την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου. Ωστόσο, ο Π. Παναγόπουλος διαβλέποντας τις εξελίξεις στο χώρο της παγκόσμιας κρουαζιέρας, κατόρθωσε και πώλησε την εταιρεία Royal Cruise Line, που διέθετε τότε τρία πλοία, στους Νορβηγούς της Closter στο αστρονομικό ποσό των 300 εκατομμυρίων δολαρίων, ενισχύοντας την ρευστότητα του σε μια στιγμή που όλοι θαύμαζαν και επεδίωκαν να ταξιδεύσουν με το νεότευκτο κρουαζιερόπλοιο Crown Odyssey, που είχε κατασκευασθεί στα Ναυπηγεία του Πάπεμπουργκ στη Γερμανία. Η κίνηση αυτή του Έλληνα εφοπλιστή αποκτά ιδιαίτερη σημασία από το γεγονός ότι οι άλλοι Έλληνες εφοπλιστές που δραστηριοποιούνταν στην κρουαζιέρα, Γ. Πουλίδης, Α. Κυρτάτας, Ι. Καβουνίδης, Α. Ποταμιάνος και άλλοι σημαντικοί εφοπλιστές, στα επόμενα χρόνια χρεοκόπησαν. Μια κίνηση που δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί απλώς και μόνο ως ευφυής. Τον Αύγουστο του 1999 εξασφάλισε το 38,8% των Γραμμών Στρίντζη Ναυτιλιακή Α.Ε. και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα απέκτησε το 48,8%. Αποκτώντας την απόλυτη κυριαρχία από την οικογένεια Στρίντζη σταδιακά άλλαξε το όνομα της εταιρεία η οποία μετονομάσθηκε σε Blou Star Ferries. Σε λίγο καιρό παρέλαβε και πέντε νεότευκτα επιβατηγά οχηματαγωγά πλοία, το Blue Star Ι, το Blue Star II, το Blue Star Paros, το Blue Star Naxos και το Blue Star Ithaki.
Όλα αυτά τα χρόνια που ασχολείται με την κρουαζιέρα και την ακτοπλοΐα αναδείχθηκε μια πλευρά του χαρακτήρα του, που ίσως είναι και μοναδική για την ναυτιλία. Η εμμονή του στα καινούργια πλοία και στις καινοτομίες. Η αποστροφή του για οποιαδήποτε μορφής σκουριές είναι εντυπωσιακή. «Είμαι εραστής της ελληνικής σημαίας, δήλωσε σε μια συνέντευξή του στον γράφοντα, αλλά χρειάζονται μέτρα ενίσχυσης της». Επί πέντε περίπου δεκαετίες, σε όλα τα βαπόρια που ναυπήγησε ή αγόρασε, ύψωσε την ελληνική σημαία. Είναι μια σταθερή εμμονή και αισθάνεται υπερήφανος που είναι ένας από τους εφοπλιστές που δείχνουν την προτίμησή τους στο Νηολόγιο του Πειραιά. Στεναχωριέται που αρκετοί εφοπλιστές ακολουθούν άλλο δρόμο και στρέφονται στις ξένες σημαίες. Ωστόσο, παραδέχεται ότι «η διαφορά που υπάρχει στο κόστος, μεταξύ του ελληνικού πλοίου και των ξένων σημαιών είναι μεγάλο και γι’ αυτό η Ελληνική Πολιτεία, απαιτείται να λάβει γενναία μέτρα και να μειώσει την απόσταση». «Θα είναι», προσθέτει με σιγουριά ο Περικλής Παναγόπουλος, «ένα ισχυρό κίνητρο για να έρθουν και άλλοι στην ελληνική σημαία, αλλά το σπουδαιότερο να εξακολουθήσουμε να μείνουμε σε αυτήν και εμείς».
Τα τελευταία τρία χρόνια ξάφνιασε και πάλι τους ανταγωνιστές του και απέκτησε μεγάλα μερίδια στην Hellenic Seaways, αρχικά και στις Μινωϊκές Γραμμές σε επόμενη φάση. Ωστόσο, πώλησε τα πακέτα των μετοχών του σε αυτές τις εταιρείες στον κυριότερο ανταγωνιστή του τον κ. Πάνο Λασκαρίδη. Στη συνέχεια, τον Οκτώβριο του 2007 πώλησε έναντι του ποσού – ρεκόρ για την ιστορία της ελληνικής ακτοπλοΐας στην MIG, την Attica Group. Συνολικά εισέπραξε το το εκπληκτικό ποσό των 286,1 εκατομμυρίων ευρώ.
Σήμερα η οικογένεια Παναγόπουλου, που αποτελείται από την γυναίκα του Περικλή, Κατερίνα, τον γιο του Αλέξανδρο και την κόρη του Ειρήνη.
Ο Αλέξανδρος Παναγόπουλος
Ο Αλέξανδρος Παναγόπουλος» είναι ένας σαραντάρης, αλλά διαθέτει ήδη μία εμπειρία και διαδρομή πάνω από είκοσι ετών στη ναυτιλία. Δίπλα στον πατέρα του Περικλή Παναγόπουλο έχει διανύσει την αυτόνομη πορεία του και ανέβηκε όλα σχεδόν τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας στην εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών εταιρείας «Κυλινδρόμυλοι Αττικής», «Επιχειρήσεις Αττικής» και της Attica Group. Νυμφεύθηκε στις 9 Απριλίου 1992 την Αθηνά Γκιόκα, κόρη του Μιχάλη Γκιόκα της εταιρείας Navarone. Συνήθως λένε γενικά για τους εφοπλιστές ότι ο «γιος δεν βγαίνει καλύτερος από τον πατέρα». Αυτό δεν ισχύει πάντα. Στην ναυτιλία έχουμε κει πέντε και έξι γενιές στη θάλασσα και επιτυχημένους απόγονους. Ο Αλέξανδρος, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Ιουλίου 1966 και φορτισμένος και με το όνομα και με το επώνυμο τα τελευταία χρόνια παίζει πιο ενεργό και καθοριστικό ρόλο στην εταιρεία και στις ευρύτερες επιχειρηματικές επιχειρήσεις της οικογένειας. Ένα ρόλο που όλοι προεξοφλούν ότι θα συνεχίσει επάξια στην ελληνική ναυτιλία. Μπορεί ορισμένοι να θεωρούν ότι δεν έχει την προσωπικότητα του και το κύρος του πατέρα του και ίσως έχουν δίκαιο, αλλά κανείς δεν μπορεί να του αμφισβητήσει τη μόρφωσή του, τις ικανότητες του, την εμπειρία του και την διορατικότητα του. Τώρα, μαζί με τον πατέρα του σχεδιάζουν το μέλλον. Εμείς, θεωρούμε σίγουρο ότι το νέο τους επιχειρηματικό τους τόλμημα θα είναι στη ναυτιλία και αναμφισβήτητα θα είναι πρωτοποριακόhttp://www.mediashipping.gr/?q=node/688