Ερχεται ολική μεταμόσχευση προσώπου. Η επιστήμη κάνει πραγματικότητα αυτό πού πρίν λίγα χρόνια ήταν σενάριο στό σινεμά.
Ετοιμος να προχωρήσει στην πρώτη ολική μεταμόσχευση προσώπου σε νεαρή εγκαυματία δηλώνει ο Γάλλος καθηγητής Χειρουργικής δρ Μπερνάρ Ντεβοσέλ, ο άνθρωπος που πραγματοποίησε την πρώτη μερική μεταμόσχευση προσώπου σε 38χρονη Γαλλίδα το Νοέμβριο του 2005. Την ημέρα της συμπλήρωσης τριών ετών από την επέμβαση-τομή στην ιστορία της Ιατρικής, ο δρ Ντεβοσέλ βρέθηκε στην Αθήνα με αφορμή το 22ο συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής (ΕΕΣΓΠΧ) και μίλησε στον ΕΤ. Αποκάλυψε τις δυσκολίες του εγχειρήματος της ολικής μεταμόσχευσης προσώπου, μίλησε για τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν από την εφαρμογή του και για το ρόλο που θα παίξει στο μέλλον η «μηχανική ανάπλαση ιστών», όπως για παράδειγμα η καλλιέργεια δέρματος στο εργαστήριο.......
Σ.Σ. Οσοι έχουν δεί το Face off θυμούνται ....
Σχόλια
«Μετά τη δική μας επέμβαση ακολούθησε μια πιο εκτεταμένη στην Κίνα και μία ακόμη πιο εκτεταμένη, επίσης στη Γαλλία. Τώρα είμαστε πια έτοιμοι να προχωρήσουμε σε ολική μεταμόσχευση προσώπου» λέει ο δρ Ντεβοσέλ. Το μόνο που απομένει είναι να βρεθεί το κατάλληλο μόσχευμα. «Η επέμβαση αυτή δεν διαφέρει ως προς το πνεύμα της από την προηγούμενη, διαφέρει μόνο ως προς την τεχνική. Το πρόβλημα δεν είναι το μέγεθος, η έκταση, αλλά το βάθος της μεταμόσχευσης, το αν δηλαδή θα πάρουμε τμήμα οστού ή όχι. Επίσης το να βρούμε μόσχευμα με κατάλληλο σχήμα και χρώμα. Σημαντικό ρόλο παίζει, τέλος, η δυνατότητα της ασθενούς, παράλληλα με τη χειρουργική αποκατάσταση, να καταφέρει να αναδιοργανωθεί ψυχολογικά. Και η πιο μεγάλη πρόκληση είναι να μπορέσουμε να επαναφέρουμε την ασθενή σε μια εικόνα όσο το δυνατό πλησιέστερη σε αυτό που ήταν πριν από το ατύχημα» τόνισε.
Τον ρωτάω για την ψυχολογική υποστήριξη που χρειάστηκε η Ιζαμπέλ Ντινουάρ, η γυναίκα που έχασε πριν από τρία χρόνια τμήμα του προσώπου της από επίθεση σκύλου, και πώς είναι σήμερα. «Η ψυχολογική υποστήριξη δεν έρχεται μετά την επέμβαση, προηγείται του χειρουργείου. Η Ιζαμπέλ μάς απέδειξε ότι μπορούσε να αποκαταστήσει ψυχολογικά τον εαυτό της και ότι συμφωνούσε με το σχεδιασμό μας».
Για την κριτική που δέχτηκε μετά τη μεταμόσχευση, ο δρ Ντεβοσέλ θεωρεί πως έχει ήδη αποδείξει ότι «η συγκεκριμένη επέμβαση ήταν πολύ καλά προετοιμασμένη». Απαντώντας δε σ’ εκείνους που είχαν αμφισβητήσει την αναγκαιότητά της –δεδομένου ότι δεν σχετιζόταν άμεσα με την επιβίωση της ασθενούς–επεσήμανε: «Η κ. Ντινουάρ δήλωσε φέτος ότι οι γιατροί τής έδωσαν ταυτότητα. “Οταν δεν έχεις πρόσωπο, δεν είσαι τίποτα” ήταν τα λόγια της. Πολλοί είχαν θέσει τότε και το ερώτημα πώς είναι δυνατόν να ζήσεις με το πρόσωπο ενός άλλου ανθρώπου. Αλλά δεν έχουν σκεφτεί πως είναι αδύνατον να ζήσεις χωρίς καθόλου πρόσωπο, φορώντας διαρκώς μια μάσκα»...
Οσο για το μέλλον; Ο δρ Ντεβοσέλ εκτιμά ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα –σύμφωνα και με τα όσα λένε οι ανοσολόγοι– θα μπορούμε να έχουμε «εξάλειψη των φαινομένων απόρριψης στις μεταμοσχεύσεις χρησιμοποιώντας βλαστοκύτταρα».
Σχετικά με τον εντελώς νέο τομέα της μηχανικής ανάπλασης ιστών ο δρ Ντεβοσέλ λέει: «Σήμερα με το tissue engineering μπορούμε να κατασκευάσουμε ένα επιφανειακό στρώμα δέρματος. Πολλοί γναθοπροσωπικοί χειρουργοί δουλεύουν επίσης στη μηχανική ανάπλαση οστών, στο πώς δηλαδή μπορούμε από βλαστοκύτταρα να φτιάξουμε οστό. Η πρόκληση όμως, ο στόχος μας, είναι να κατασκευάσουμε μια τρισδιάστατη δομή και να τη συνδυάσουμε στη συνέχεια με άλλους ιστούς. Αλλά αυτό ακόμη είναι μακριά. Αν μάλιστα σκεφθούμε ότι κάθε τμήμα του προσώπου αποτελεί ένα μίγμα διαφορετικών τύπων ιστών, θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε με τεχνητό τρόπο, π.χ., μια νέα γνάθο» καταλήγει ο κ. Ντεβοσέλ.http://www.e-tipos.com/newsitem?id=63696