Ο Σαρκοζί φοβάται «μετάδοση των ταραχών». «Δείτε τι συμβαίνει στην Ελλάδα!», λέει. Θυμίζουμε ότι στή Γαλλία δέν κυβερνά ο Καραμανλής.


«Τα προβλήματα της ελληνικής νεολαίας που παίζει με τη φωτιά, μοιάζουν με αυτά των συνομηλίκων της στο Παρίσι ή το Βερολίνο. Αν κάποιος αφήσει τη συνοικία Κρόιζμπεργκ στο Βερολίνο και προσγειωθεί κάπου μεταξύ Εξαρχείων και Ομόνοιας, θα νιώσει σαν στο σπίτι του», γράφει η γερμανική εφημερίδα «Die Ζeit».
Το δημοσίευμα της «Die Ζeit» είναι χαρακτηριστικό για τον τρόπο που αντιμετωπίζει ο ευρωπαϊκός Τύπος τις ταραχές. Σύμφωνα με τον απεσταλμένο της γερμανικής εφημερίδας, «η Ελλάδα δεν ζει μια εξέγερση των μη προνομιούχων αλλά των παραχαϊδεμένων, οι οποίοι σήμερα κοιτάζουν κατάματα το τέλος των προνομίων τους. Και αυτό είναι ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό φαινόμενο».
Φοβάται ο Σαρκοζί. Ανάλογες υποθέσεις για «μετάδοση των ταραχών» διατυπώνει στη Γαλλία όχι μόνο ο Τύπος, αλλά και ο Γάλλος πρόεδρος. «Δείτε τι συμβαίνει στην Ελλάδα!», τόνισε ο Νικολά Σαρκοζί σε μέλη του κόμματός του, απορρίπτοντας πρόταση των στελεχών για οικονομική ενίσχυση του κεφαλαίου, ενώ εξέφρασε τον φόβο του για αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στη Γαλλία........

Σχόλια

Ο χρήστης wolf είπε…
«Τα προβλήματα της ελληνικής νεολαίας που παίζει με τη φωτιά, μοιάζουν με αυτά των συνομηλίκων της στο Παρίσι ή το Βερολίνο. Αν κάποιος αφήσει τη συνοικία Κρόιζμπεργκ στο Βερολίνο και προσγειωθεί κάπου μεταξύ Εξαρχείων και Ομόνοιας, θα νιώσει σαν στο σπίτι του», γράφει η γερμανική εφημερίδα «Die Ζeit».

Το δημοσίευμα της «Die Ζeit» είναι χαρακτηριστικό για τον τρόπο που αντιμετωπίζει ο ευρωπαϊκός Τύπος τις ταραχές. Σύμφωνα με τον απεσταλμένο της γερμανικής εφημερίδας, «η Ελλάδα δεν ζει μια εξέγερση των μη προνομιούχων αλλά των παραχαϊδεμένων, οι οποίοι σήμερα κοιτάζουν κατάματα το τέλος των προνομίων τους. Και αυτό είναι ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό φαινόμενο».

Φοβάται ο Σαρκοζί. Ανάλογες υποθέσεις για «μετάδοση των ταραχών» διατυπώνει στη Γαλλία όχι μόνο ο Τύπος, αλλά και ο Γάλλος πρόεδρος. «Δείτε τι συμβαίνει στην Ελλάδα!», τόνισε ο Νικολά Σαρκοζί σε μέλη του κόμματός του, απορρίπτοντας πρόταση των στελεχών για οικονομική ενίσχυση του κεφαλαίου, ενώ εξέφρασε τον φόβο του για αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στη Γαλλία. Οι φόβοι του Γάλλου προέδρου δεν είναι αβάσιμοι, σύμφωνα με το δημοφιλές ηλεκτρονικό περιοδικό Rue 89, το οποίο επισημαίνει ορισμένες ομοιότητες ανάμεσα σε Ελλάδα και Γαλλία: την προοδευτική αύξηση της ανεργίας από τον περασμένο Αύγουστο, την κρίση, την κινητοποίηση των νέων και μια δεξιά πλειοψηφία που αδιαφορεί για τον κοινωνικό διάλογο.

Το «Τime» γράφει ότι δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε δυτικές πόλεις να μετατρέπονται σε εμπόλεμες ζώνες. Τώρα, όμως, υπάρχει μια διαφορά: στη νευρική και απαισιόδοξη από την οικονομική κρίση Ευρώπη, οι εικόνες από την Αθήνα μοιάζουν τρομακτικές και πολύ κοντινές. Για το περιοδικό «Εconomist», πάντως, η Ελλάδα χρειάζεται μια προσωπικότητα σαν του Περικλή για να τη σώσει από τις βαθύτερες αιτίες των ταραχών. Και αυτές είναι η διαφθορά, η κακοδιοίκηση και πιο πρόσφατα η οργή για τα σκάνδαλα.

Ο Αυστραλός «Αλέξης». Μείζον θέμα δημιουργεί και στην Αυστραλία ο θάνατος ενός 15χρονου από πυρά τριών αστυνομικών. Πολλοί μάλιστα έσπευσαν να συγκρίνουν το συμβάν με τον θάνατο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ο Τάιλερ Κάσιντι έχασε τη ζωή του από δύο σφαίρες σε ένα πάρκο στη Μελβούρνη.


«Ασυλία για την αναρχική υποκουλτούρα»


Ως σύμπτωμα ενός πολιτιστικού παρά κοινωνικού προβλήματος βλέπει τις ταραχές των τελευταίων ημερών ο Στάθης Καλύβας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ και συγγραφέας του βιβλίου «Η λογική της βίας στον εμφύλιο πόλεμο». Όπως σημειώνει σε ανάλυσή του στη «Ηerald Τribune», οι εξεγερμένοι νέοι δεν προέρχονται από τις τάξεις των μη προνομιούχων, των φτωχών ή των μεταναστών. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι έφηβοι της μεσαίας τάξης, όπως και ο 15χρονος που δολοφονήθηκε από την Αστυνομία. Γιατί αντιδρούν, λοιπόν, με αυτόν τον τρόπο; «Μετά την πτώση της δικτατορίας στα μέσα της δεκαετίας του ΄70, αναδείχθηκε κι έγινε κυρίαρχη αντίληψη αντίστασης στην εξουσία. Η πολιτική ανυπακοή με βίαιες διαδηλώσεις και καταστροφές της δημόσιας περιουσίας δικαιολογούνται πάντοτε αν δεν υμνούνται. Η Αστυνομία κάνει πάντα λάθος: αν ενεργεί σκληρά είναι βάρβαρη. Αν όχι, είναι ανίκανη» σημειώνει στην ανάλυσή του ο Στάθης Καλύβας, προσθέτοντας ότι αυτή η αντίληψη αποδείχθηκε εξαιρετικά ανθεκτική στον χρόνο και σε ιστορικά γεγονότα όπως η πτώση του Τείχους του Βερολίνου.

«Ανέχθηκαν τα Εξάρχεια». Οι πολιτικοί, αναφέρει ο καθηγητής του Γέιλ, χρησιμοποίησαν αυτή την αντίληψη για πολιτικά ή ακόμη και οικονομικά οφέλη: «Όλες οι κυβερνήσεις ανέχθηκαν την ανάπτυξη μιας αναρχικής υποκουλτούρας με τον αστικό της θύλακο, τα Εξάρχεια. Σε κανονικά διαστήματα και σε διάφορες περιπτώσεις, όπως η επίσκεψη Κλίντον και διάφορες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, οι αναρχικοί πραγματοποίησαν βίαιες διαδηλώσεις και εκτεταμένες καταστροφές. Ο πυρήνας τους, 500 έως 1.000 άτομα, μεγάλωσε από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και φαντασιώνεται ότι ζει κάποιο είδος κοινωνικής επανάστασης του 19ου αιώνα εναντίον της αστικής τάξης».

Ο Στάθης Καλύβας επισημαίνει ότι αυτή η κατάσταση βιώνεται στην Ελλάδα σε συνθήκες ατιμωρησίας. Ελάχιστοι συλλαμβάνονται και σχεδόν κανένας δεν καταδικάζεται. Από την άλλη μεριά, η Αστυνομία δεν έχει σαφή στάση. Και η πολιτική- πνευματική ηγεσία δεν δείχνει καμία διάθεση να αντιμετωπίσει την αναρχική υποκουλτούρα. «Πράγματι, κάποιοι πολιτικοί δικαιολογούν και σε ορισμένες περιπτώσεις υποστηρίζουν ανοικτά αυτό το φαινόμενοειδικά τα μικρά κόμματα της Αριστεράς, όπως και οι εφημερίδες της Κεντροαριστεράς» αναφέρει. «Είναι σαφές», καταλήγει ο πανεπιστημιακός καθηγητής, «ότι οι ταραχές υπονομεύουν μια ήδη αδύναμη κυβέρνηση. Η σοσιαλιστική αντιπολίτευση ζήτησε την παραίτησή της. Ωστόσο η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος δεν απαιτεί τίποτε λιγότερο από μια διαφορετική αντίληψη στην κορυφή». http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4491973