Power game, part19. Αλαλα τα χείλη τών ασεβών....

Μπήκε αργά καί ευλαβικά στήν αίθουσα συσκέψεων.

Μέ τα χέρια διπλωμένα ευλαβικά μπροστά έσκυψε καί φίλησε το εικονοστάσι.

Το καντηλάκι πού έκαιγε , μέρα -νύχτα, έκανε ακόμα πιό ευλαβική την ατμόσφαιρα.

Πάνω-πάνω υπήρχε ένα μεγάλο alpha κεφαλαίο.

Ακριβώς από κάτω μιά μεγάλη, ολόσωμη φωτογραφία τού Μηνά (τού κοντού).

Πιό κάτω σε πιό μικρό μέγεθος, πορτραίτο τρείς εξίσου σημαντικές φωτογραφίες.

Αριστερά ήταν ο Δήμος (ο στρατηλάτης), καί δεξιά ο Γιώργος (ο βλαχαδερός) καί βέβαια ο Γιώργος ο Πρωινός (ποντικομαμή).

Τό ίδιο τελετουργικό ακολούθησαν πίσω του ο Γιαννάκης ο Πάριος, ο Γιώργος (απο την Κοζάνη) και βέβαια ο Αρκούδος.

Η ατμόσφαιρα ήταν ευλαβική καί κατανυκτική.

Οι συσκέψεις εδώ καί τρείς μήνες είχαν άλλο χαρακτήρα.

Πάνε τα ανέκδοτα με τις ξανθιές (πού έτσι κιαλλιώς δεν καταλάβαινε ο πρόεδρος).

Πάνε τα πειράγματα τού Αρκούδου στον Γιαννάκη τον Πάριο.

Η ιδέα ήταν , ασφαλώς, τού ίδιου του προέδρου.

Εξάλλου το είχε κάνει τάμα.

ΟΠως οι ανάπηροι πού περπατάνε ή οι τυφλοί πού βρίσκουν πάλι το φώς τους και χρωστάνε αιώνια (και ειλικρινή) ευγνομωσύνη στούς Αγίους πού έκαναν το θαύμα έτσι και ο πρόεδρος τιμούσε αυτούς πού τον έφεραν μπροστά στίς δημοσκοπήσεις.

Ο Γιαννάκης ο Πάριος μάλιστα είχε προτείνει να μπούν απο κάτω στο εικονοστάσι και φωτογραφίες τών πιό γνωστών δημοσκόπων της τηλεόρασης.

Είχαν κάνει καί σύσκεψη αλλά είχε περάσει η γραμμή τού Αρκούδου.

Νά πάνε να πνιγούνε τόσα λεφτά τούς έχουμε δώσει, σιγά μη τούς φιλάω καί κάθε μέρα στή αίθουσα συσκέψεων.

Προχώρησαν πρός τίς καρέκλες τους.

Το νέο τελετουργικό προέβλεπε πρίν απο κάθε σύσκεψη να λέει κάποιος απο τούς τέσσερις το Πάτερ ημών και μετά να ψέλνουν όλοι μαζί ένα τρισάγιο.

Ακολουθούσε η ανακοίνωση τού θέματος  πρός συζήτηση απο τον πρόεδρο καί μετά έβγαζε ο καθένας απο ένα λόγο.

Οσο μίλαγε όμως ο πρόεδρος ο Γιαννάκης ο Πάριος ήταν υποχρεωμένος να ψέλνει χαμηλόφωνα (χωρίς παύσεις) τό Αλαλα τά χείλη τών ασεβών.

Ταυτόχρονα ο Αρκούδος μέ ένα θυμιατό λιβάνιζε διαρκώς τήν αίθουσα.

Η ιδέα τού Γιώργου (απο την Κοζάνη) να φοράνε όλοι ράσα κρίθηκε υπερβολική.

Σήμερα θα παραλάμβαναν ο καθένας απο ένα Βlackberry  ώστε να μπορούν να σερφάρουν και να επικοινωνούν καλύτερα.

Ηταν μιά ιδέα τού Αρκούδου.

Ηταν όλοι ανθουσιασμένοι, μέχρι πού ο Γιαννάκης ο Πάριος αναρωτήθηκε φωναχτά άν αυτά τά μηχανήματα ήταν τού διαβόλου καί κατά πόσο θα ήταν ευλαβικό να τα χρησιμοποιούν.

Αποφάσισαν να αναβάλλουν την απόφαση και να συμβουλευτούν τον Δήμο τον στρατηλατη.

Στό άκουσμα τής λέξης Δήμος ο στρατηλάτης έκαναν όλοι ευλαβικά τον Σταυρό τους.

Η λέξη Μηνάς (ο κοντός) αναφερόταν σπάνια...

Ου λείψει το όνομα Κυρίου τού Θεού σου επί ματαίω....

to be continued.....