Power game, part16. Friendship.


Ηταν ευαίσθητος.
Τό ήξερε.
Από μικρός έτσι ήταν.
Η mom συχνά τού διηγόταν ιστορίες από την νηπιακή του ηλικία.
Αλλά καί τώρα.
Τόν συγκινούσαν όλοι οι απόκληροι, ταυτιζόταν με τα θύματα.
Δώστου gay, δώστου γύφτους, δώστου τσιγγάνους  καί πάρτου τήν ψυχή.
Αλλά καί άλλες κατηγορίες συμπολιτών μας είχαν την συμπάθειά του.
Τραβεστές, τζανκιά, πορτοφολάδες, χαρτοκλέφτες, νταβατζήδες αλλά καί κάθε είδους κατακάθι τού αιχμαλώτιζε την προσοχή του.
Ακόμα -ακόμα και δημοσιογράφοι.
Ακόμα καί γιά αυτούς θα έβρισκε ένα καλό λόγο να σού πεί.
Πίστευε στή φιλία.
Θυμόταν τήν επαφή του μέ τον Γρηγόρη (τόν χαρούμενο)
Πόσα ατελείωτα βράδια να συζητάνε γιά τήν άδικη την κοινωνία....
Θα άλλαζαν τόν κόσμο....
Μαζί....
Οι δυό τους.
Ο ενθουσιασμός τους ήταν μεγάλος.
Μιά φορά μάλιστα -πάνω στον ενθουσιασμό του- ο Γρηγόρης (ο χαρούμενος) τόν είχε αγκαλιάσει.
Ενιωσε φρίκη.
Είπαμε αλλά από μακριά....
Η σκέψη τού Γρηγόρη (τού χαρούμενου) είχε επηρεάσει βαθειά τον Πρόεδρο.
Η  αποψή του περί κώλου (ο κώλος τού καθενός είναι δικός του, τόν κάνει ότι θέλει καί βάζει ότι θέλει μέσα) τού είχε αλλάξει την οπτική γωνία πού έβλεπε τον κόσμο.
Τίποτα δεν ήταν ίδιο , γιά τον Πρόεδρο, μετά από αυτό.
Τού μίλαγε επίσης καί γιά τούς βόρειους γείτονες.
Τί θα πείραζε άν τραγούδαγαν τα τραγούδια τους?
Γιατί αντιδρούσε η κοινή γνώμη?
Υπανάπτυκτος λαός.
Βαλκάνια.
Πραγματικά.
Στήν πατρίδα γιά παράδειγμα κανείς δεν είχε πρόβλημα πχ με τούς ερυθρόδερμους.
Αφού είχαν περάσει από μαχαίρι τούς ζωηρούς (ή τούς πολλούς άν θέλετε, θέλετε να πούμε την συντριπτική πλειοψηφία? να το πούμε) οι υπόλοιποι ήταν απολύτως ελέυθεροι να αυτοπροσδιορίζονται.
Καί μετά.
Η προδοσία.
Βγήκε καί τόν έδωσε.
Στεγνά.
Ω πόσο υποκριτής ήταν ο φίλος του.
Ω ούτε η φιλία λοιπόν?
Τί έμεινε?
Ποιές αξίες?
Ευτυχώς είχε ακόμα όμως σταθερούς και καλούς φίλους.
Σήκωσε τό κινητό καί σχημάτισε τόν αριθμό τού Βαγγέλη.
Οχι.
Οχι .
Η αξία τής φιλίας εξακολουθούσε να υπάρχει.
to be continued.....

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Δεν ασχολείτε πιά με τέτοια ο Gioρgakis, το έχει ρίξει στα σεμινάρια για την οικονομία. Με τον Giorgakis τα οικονομικά μας θα ήταν πολύ καλύτερα.
Οι νέοι θα είχαν όλοι καλοπληρωμένες δουλειές στο αντικείμενο που είχαν σπουδάσει, οι συνταξιούχοι θα έπαιρναν σύνταξη 1200 ευρώ τουλάχιστον, τα πανεπιστήμιά μας θα έκαναν τόση έρευνα που δεν θα είχαν χρόνο για πορείες και καφετέριες, οι έμποροι θα τα κονομούσαν από το άφθονο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών, οι εταιρίες δεν θα φοροδιέφευγαν διότι δεν θα ήταν διεφθαρμένοι οι εφοριακοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι θα έπαιρναν αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό (λόγω υψηλής παραγωγικότητας), οι τιμές στο supermarket θα ήταν χαμηλές, λόγω του υγειούς ανταγωνισμού και οι Λαμπρακο-Μπομπολο-Κοντομηνέοι θα ζητούσαν ακόμη καλύτερες μέρες, διότι, ως γνωστόν, είναι πάντα με το λαό.
Καλό έ;
Όπως και τα προηγούμενα 20 πράσινα χρόνια.
Dear Bravogiorgos,, δυστυχώς για σένα και τα αφεντικά σου, θυμόμαστε.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Γιατί ο Θεός έφτιαξε το Γιωργάκη;
Για πλάκα!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Ακόμη και τις ψήφους από τους πισωγλέντηδες εκλιπαρούν τα πράσινα μουνάκια και μετά βρίζουν του δεξιούς για υποκρισία!
Μαστόρια υποκρισίας οι πρασινοφρουροί, όποιος δημοκράτης ψηφίσει πασόκ θα βαράει το κεφάλι του στο τοίχο!
Τι νέα πράγματα να περιμένουμε από τα πράσινα λαμόγια, ΠΟΣΟ ΑΛΛΟ θέλουν να ΚΛΕΨΟΥΝ;
Νομίζουν οι απατεώνες ότι επειδή άρχισαν να τρώνε και οι δεξιοί ΞΕΧΑΣΑΜΕ τι μας κάνανε 20 χρόνια, οι ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΗΣ ΚΛΕΨΙΑΣ;
Επειδή βάλανε το κασετάκια τον Παπακωνσταντίνου να βγαίνει στις τηλεοράσεις νομίζουν ότι ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΑ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΑΝ ΤΟΥΣ ΞΑΝΑΨΗΦΙΣΟΥΜΕ;
Άρχισαν πάλι να ξαναβγαίνουν στα κανάλια των αφεντικών τους ο Αμερικανός επιτετραμένος Χρυσοχοίδης, η Βασούλα στη Θεσσαλονίκη με το Μπραβογιώργο, ο Βερελής και ο Λοβέρδος σχεδόν καθημερινά κλπ.
Όποιος αριστερός ψηφίσει πασόκ είναι άξιος της μοίρας του και να μην ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΤΑΙ για αυτά που θα λουστεί!