Ενας πολιτικός θα σού πεί αυτό πού θές να ακούσεις όχι τί πιστεύει. Ομως έχει σημασία να ξέρουμε τί πιστεύει πραγματικά.

Ολοι μας καταλαβαίνουμε ότι οι πολιτικοί (όλοι οι πολιτικοί) θα μας πούνε αυτό που θέλουμε να ακούσουμε.

Οχι αυτό πού πιστεύουν πραγματικά.

Πολύ συχνά δε πράττουν επίσης με αυτό το κριτήριο.

Σε κορυφαία και κρίσιμα θέματα όμως μάλλον πράττουν με βάση τα αληθινά πιστεύω τους.

Στά κορυφαία θέματα αφήνουν τη σφραγίδα τους.

Μερικές φορές παίζουν και το (πολιτικό) κεφάλι τους.

Με αυτά κατά νου αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε τίς θέσεις πού πήραν πχ στο σχέδιο Αναν οι Καραμανλής και Παπανδρέου αντίστοιχα.

Αυτή ήταν μιά κορυφαία στιγμή.

Δεν μπορούσαν να πούνε ψέματα.

Θυμίζουμε ότι τότε οι Αμερικανοί πίεζαν (πολύ, πάρα πολύ) τη χώρα να πεί ναί.

Ο κ. Παπανδρέου ήταν υπέρ.

Ο κ. Καραμανλής δεν ήταν υπέρ.

Στο θέμα τών αγωγών και του Ρώσικου ανοίγματος.

Στο σκοπιανό.

Τί πιστεύει πραγματικά μέσα του ο κ. Παπανδρέου?

Η γνωριμία του με τον κ. Βαλλιανάτο δεν είναι πρόσφατη.

Είναι φίλοι.

Λογικά μιλώντας πρέπει να έχουν την ίδια οπτική ματιά σε πολλά θέματα.

Το θέμα δεν είναι γιά να κάνει κανείς πλάκα με την ελαφριά πλευρά του...

Το ερώτημα - γιά εμάς τουλάχιστον- παραμένει.

Τί πιστεύει πραγματικά ο κ. Παπανδρέου για το σκοπιανό, τούς αγωγούς, το άνοιγμα στη Ρωσία?