Power game, part2. Η δημοσκόπηση.

Ο Γιώργος κοίταζε απο το παράθυρο την κίνηση και μια αδιόρατη μελαγχολία χαράχτηκε στο πρόσωπό του.

Αναρωτιόταν αν ήταν στο σωστό επάγγελμα.

Στη σωστή χώρα.

Πολλές φορές αισθανόταν μια ακατανίκητη επιθυμία να πάει πίσω.

Home sweet  home.

Αν μπορούσε να διαλέξει?

Θα έβαζε ένα σακίδιο στην πλάτη, θα έπαιρνε το ποδήλατό του και θα ξεκίναγε τον γύρο της Αμερικής.

Μόνος.

Ελεύθερος.

Μακριά απο όλες τις υποχρεώσεις.

Σαν τα ταξιδιάρικα πουλιά.

Το βλέμμα του γύρισε ξανά μέσα στο δωμάτιο.

Ο Γιάννης ο Πάριος και ο Γιώργος (απο την Κοζάνη) τσακώνονταν.

Είχαν τηλεφωνήσει απο την otithessoubgazo-analysis και ρώταγαν που να αφήσουν την διαφορά.

Ο Γιαννάκης ο Πάριος πίστευε οτι έπρεπε να την πάνε στο 5 με 5,5%. Θα πάθει την πλάκα του ο Βαγγέλης ήταν το επιχείρημα του.

Ο Γιώργος (απο την Κοζάνη) κάτι μουρμούριζε για ντομάτες.

Πίστευε ότι έπρεπε να ξεκινήσουν απο ενα συντηρητικό 1,5 με 1,8% και σιγα - σιγα να την πάνε στο 5 με 5,5.

Θα φαινόταν πιό λογικό.

Τον έπιασε μια απελπισία.

Αναρωτήθηκε αν άθροιζαν ολων τα IQs πόσο θα έπιαναν.

Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο.

Ηταν η Λούκα και ήθελε να μιλήσουνε για οικονομικά θέματα και την παγκόσμια κρίση.

Αν το παράθυρο δεν ήταν κλειστό, μπορεί και να πήδαγε...

to be continued....