απο βημα.(20/3/05)
Το 1932 ο Μπάλφουρ εμφανίζεται στο Αγιον Ορος και εγκαταβιοί αρχικά στο λεγόμενο Ρωσικό Μοναστήρι και στη συνέχεια στα Καντουνάκια. Οπως λέει στο «Βήμα» ο ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, ακαδημαϊκός κ. Αντώνιος - Αιμίλιος Ταχιάος, «όταν ο Μπάλφουρ ήρθε στον Αθω ήταν ακόμη ανώριμος για να μονάσει εκεί. Εζησε ως ερημίτης και ασκητής»............
............H ακριβής χρονολογία στρατολόγησης του Μπάλφουρ στην Intelligence Service δεν είναι γνωστή. Πάντως το 1936 ο παπα-Δημήτρης εμφανίζεται στην Αθήνα και μεταβάλλεται σε μαγνήτη για την ελληνική αστική τάξη. Ορίζεται εφημέριος του Ναού του «Ευαγγελισμού» και καταφέρνει γρήγορα να ελιχθεί. Διαθέτει σχέσεις με την αδελφότητα θεολόγων «H Ζωή» και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρύσανθο (Φιλιππίδη) και φτάνει να υπηρετήσει ακόμη και στον Ναό των Ανακτόρων. Οι σχέσεις του με τον βασιλέα Γεώργιο B´, τον διάδοχό του Παύλο και ιδιαίτερα με την τότε πριγκίπισσα Φρειδερίκη ήταν πολύ στενές. Πολλοί λένε ότι ο Μπάλφουρ «ήταν το μάτι και το αυτί» των Βρετανών στο Παλάτι...........
Σχόλια
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον μεγαλώνει και ο ρωμαιοκαθολικός στο δόγμα Βρετανός Ντέιβιντ Μπάλφουρ ο οποίος προσελκύει το ενδιαφέρον των μυστικών υπηρεσιών της πατρίδας του. Είναι ένας άνθρωπος με σπουδές στα πανεπιστήμια της Πράγας, του Σάλτσμπουργκ, της Ρώμης και αργότερα των Αθηνών. Γνωρίζει εκτός απο τη μητρική του γλώσσα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ρωσικά, πολωνικά και ελληνικά και αργότερα θα μάθει και τουρκικά.
* Μοναχός
Στα τέλη της δεκαετίας του '20 ο Μπάλφουρ γίνεται ρωμαιοκαθολικός μοναχός και εντάσσεται στο τάγμα των Βενεδικτίνων. Υπηρετεί στη Μονή του Τάγματος στο Chevetogne του Βελγίου. Πρόκειται για μοναστήρι με ξεχωριστή δράση καθώς όλοι οι μοναχοί εξειδικεύονται στην Ορθόδοξη Θεολογία και Δογματική. Μάλιστα προσπαθούν να βοηθήσουν την προσέγγιση των δύο Εκκλησιών η οποία αποτελούσε αδιανόητο γεγονός την εποχή εκείνη. Το έργο του Μοναστηριού και του ηγουμένου της Lambert Beauouin καταστρέφεται με απόφαση του Βατικανού όταν τρεις μοναχοί, ο Μπάλφουρ, ο Lev Gilet και ο Alexis van der Mensbrughe, εγκαταλείπουν τον Ρωμαιοκαθολικισμό για χάρη της Ορθοδοξίας. Τότε ο Μπάλφουρ με τη βοήθεια των ρώσων κληρικών της διασποράς παίρνει το ορθόδοξο σχήμα και ονομάζεται Δημήτριος.
Το 1932 ο Μπάλφουρ εμφανίζεται στο Αγιον Ορος και εγκαταβιοί αρχικά στο λεγόμενο Ρωσικό Μοναστήρι και στη συνέχεια στα Καντουνάκια. Οπως λέει στο «Βήμα» ο ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, ακαδημαϊκός κ. Αντώνιος - Αιμίλιος Ταχιάος, «όταν ο Μπάλφουρ ήρθε στον Αθω ήταν ακόμη ανώριμος για να μονάσει εκεί. Εζησε ως ερημίτης και ασκητής». Στο Περιβόλι της Παναγιάς ο παπα-Δημήτρης δεν αναπτύσσει ιδιαίτερα φιλικές σχέσεις, ίσως επειδή οι μοναχοί της εποχής δεν διαθέτουν τη δική του μόρφωση και γνώση. Ωστόσο τότε γνωρίζει τον μετέπειτα Αγιο Σιλουανό και τον λευκορώσο πρίγκιπα πατέρα Σωφρόνιο, έναν διακεκριμένο και μορφωμένο μοναχό ο οποίος αργότερα θα ιδρύσει το Μοναστήρι του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Εσεξ της Βρετανίας. H αλληλογραφία που ανέπτυξε ο Μπάλφουρ με τον πατέρα Σωφρόνιο ακόμη και για θεολογικά ζητήματα μπήκε πολλές φορές στο μικροσκόπιο. Μάλιστα ορισμένοι άφηναν να εννοηθεί ότι και ο πατήρ Σωφρόνιος είχε σχέσεις με τις μυστικές υπηρεσίες. Πρόκειται για ψιθύρους, λένε πολλοί, που προκαλεί η ανθρώπινη ζήλια.
H ακριβής χρονολογία στρατολόγησης του Μπάλφουρ στην Intelligence Service δεν είναι γνωστή. Πάντως το 1936 ο παπα-Δημήτρης εμφανίζεται στην Αθήνα και μεταβάλλεται σε μαγνήτη για την ελληνική αστική τάξη. Ορίζεται εφημέριος του Ναού του «Ευαγγελισμού» και καταφέρνει γρήγορα να ελιχθεί. Διαθέτει σχέσεις με την αδελφότητα θεολόγων «H Ζωή» και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρύσανθο (Φιλιππίδη) και φτάνει να υπηρετήσει ακόμη και στον Ναό των Ανακτόρων. Οι σχέσεις του με τον βασιλέα Γεώργιο B´, τον διάδοχό του Παύλο και ιδιαίτερα με την τότε πριγκίπισσα Φρειδερίκη ήταν πολύ στενές. Πολλοί λένε ότι ο Μπάλφουρ «ήταν το μάτι και το αυτί» των Βρετανών στο Παλάτι. Ωστόσο ο καθηγητής κ. Ταχιάος δηλώνει σήμερα ότι έχοντας με τον Μπάλφουρ μια μακροχρόνια φιλική σχέση απέκτησε το θάρρος να προχωρήσει και σε πιο ιδιωτικές πτυχές της ζωής του. «Τόλμησα» τονίζει «να υπαινιχθώ αυτά για τα οποία τον κατηγορούσαν. Τότε μου απάντησε ευθαρσώς: "Γιατί θα 'πρεπε εγώ να κατασκοπεύω και να καθοδηγώ τον βασιλέα Γεώργιο B΄, τη στιγμή που αυτός συζούσε με βρετανίδα ερωμένη;"».
* Ταγματάρχης
Το 1941, λίγο προτού οι Γερμανοί κηρύξουν τον πόλεμο στην Ελλάδα, ο Μπάλφουρ αναχωρεί για το Κάιρο. Και είναι χαρακτηριστικό ότι δεν βρίσκεται στον Ναό του Ευαγγελισμού την 25η Μαρτίου του 1941, λίγες ημέρες δηλαδή πριν από τη γερμανική εισβολή. Στο Κάιρο έχει άμεσες σχέσεις με την ελληνική βασιλική οικογένεια και τους πρώην πρωθυπουργούς Παναγιώτη Κανελλόπουλο και Γεώργιο Παπανδρέου. Επιστρέφει στην Ελλάδα με τη νίκη των συμμάχων ως ταγματάρχης του Βρετανικού Στρατού και μέλος της Βρετανικής Πρεσβείας στην Αθήνα. Σε αυτόν αποδίδουν ορισμένοι την τοποθέτηση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Δαμασκηνού (Παπανδρέου) σε θέση αντιβασιλέως και ήταν σίγουρα, όπως λέγεται, ο σύνδεσμος των Βρετανών με τον αντιβασιλέα Δαμασκηνό. Καθοριστικός φαίνεται ότι είναι και ο ρόλος του στη Συμφωνία της Βάρκιζας, στις 12 Φεβρουαρίου 1945. Χαρακτηριστική ήταν η επίσκεψη που έκανε, σύμφωνα με μαρτυρίες, στο σπίτι του Στρατηγού του ΕΛΑΣ Στέφανου Σαράφη στου Μακρυγιάννη την παραμονή της υπογραφής της Συμφωνίας. Ακόμη, είχε σχέσεις και με τον Ηλία Τσιριμώκο.
* Βιβλιοθηκάριος
Ο Μπάλφουρ αποχώρησε από την Ελλάδα όταν καταγγέλθηκε ως πράκτορας με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ριζοσπάστης». Στη συνέχεια ως διπλωματικός υπάλληλος της βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών υπηρέτησε στο Ισραήλ, στο Προξενείο της Σμύρνης, στην Γενεύη και αλλού. Ακόμη, εργάστηκε στη βιβλιοθήκη του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε.
Πέθανε τον Οκτώβριο του 1989, αφού εκπόνησε πλήθος μελετών για την Ορθόδοξη Θεολογία και ιδιαίτερα για τον Αγιο Γρηγόριο τον Παλαμά και τον Αγιο Συμεών, Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης. Οπως επισημαίνει ο ακαδημαϊκός κ. Ταχιάος, «ο Μπάλφουρ ήταν πραγματικός θεολόγος, είχε καθαρή θεολογική σκέψη και βαθιά πνευματικά κριτήρια για τη ζωή. [...] Δεν μπορεί να είναι ένας υποκριτής ή κάποιος που απλώς, ψυχρά και μελετημένα, εκτελεί μια αποστολή κατασκόπου, όπως τον ερμήνευσαν άνθρωποι που δεν μπορούν να κατανοήσουν τις παλινδρομήσεις μιας ανήσυχης ψυχής, ούτε τι είναι αμαρτία και μετάνοια. Ενας στρατολογημένος κατάσκοπος δεν χρειαζόταν, για να εκτελέσει την αποστολή του στην Αθήνα, να σπουδάσει χρόνια Θεολογία στη Ρώμη, να γίνει ρωμαιοκαθολικός μοναχός, στη συνέχεια να γίνει ορθόδοξος μοναχός, ιερέας, και να ζήσει στα απόκρημνα βράχια του Αγίου Ορους».
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος γνώρισε τον Ντέιβιντ ή Δημήτριο Μπάλφουρ το 1978 στο Εσεξ. «Είδα» λέει στην εφημερίδα της Μητρόπολής του «έναν μεγαλόσωμο Αγγλο στον ναό. Οταν ήρθε η ώρα κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας να διαβαστεί το Σύμβολο της Πίστεως, έκπληκτος άκουγα ότι αυτός ο μεγαλόσωμος Αγγλος ανέγνωσε το "Πιστεύω" με τη βροντερή φωνή του σε τέλεια ελληνικά, με προφορά που δεν διέκρινες αν ήταν ξένος ή Ελληνας. Καθ' όλη τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας έκλαιγε»...
ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΙ
Ο Γιοχάνες, ο Αλέξιος και ο Φιλάρετος
Την ίδια περίοδο με τον Ντέιβιντ Μπάλφουρ στην Αθήνα δρα ένας ακόμη κληρικός γνωστός πράκτορας. Πρόκειται για τον αρμενοκαθολικό επίσκοπο Ελλάδος Γιοχάνες Γκαμσαραγιάν ο οποίος δούλευε για τις μυστικές υπηρεσίες της Γερμανίας και είχε φτάσει να δημιουργήσει στην καρδιά της Αθήνας, στην Πλατεία Συντάγματος, μυστική σχολή σαμποτέρ. Από αυτή τη σχολή βγήκαν τουλάχιστον 300 σαμποτέρ που έδρασαν στα χρόνια του πολέμου σε όλη τη Μέση Ανατολή.
Τη δεκαετία του '90 «έκπληκτοι» οι ορθόδοξοι κληρικοί όλων των βαθμίδων διάβαζαν στις ξένες εφημερίδες τους επί πολλά έτη δικούς του ψιθύρους. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, πολλοί κληρικοί του Πατριαρχείου Ρωσίας και των άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών των πρώην ανατολικών χωρών εργάστηκαν για τις μυστικές υπηρεσίες. Ο Πατριάρχης Μόσχας κ. Αλέξιος ποτέ δεν αποδέχθηκε όσα του καταλόγισε ο διεθνής Τύπος, σύμφωνα με τα οποία ήταν ο «Αδάμας» της KGB. Ανάλογη στάση τήρησε και ο άλλοτε Μητροπολίτης Κιέβου του Πατριαρχείου Ρωσίας και σήμερα σχισματικός κ. Φιλάρετος, ο οποίος φέρεται ότι υπηρέτησε στην KGB έχοντας τον κωδικό «κρίκος αλυσίδας».
Βεβαίως ψίθυροι μεταξύ των ορθοδόξων κληρικών υπήρχαν και για έλληνες κληρικούς που έζησαν και ζουν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ορισμένοι από αυτούς φέρονται πράκτορες της KGB, άλλοι της CIA και άλλοι της ΕΥΠ ή της ΚΥΠ, όπως ονομαζόταν παλαιότερα...
Το ΒΗΜΑ, 20/03/2005 , Σελ.: A30
Κωδικός άρθρου: B14419A301http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14419&m=A30&aa=1
Τώρα εγώ... ποιον Καραμανλή να πιστέψω; Αυτόν του Ιουλίου του 2008, ή τον σημερινό;
Τί έλεγε ο Καραμανλής για τις εξεταστικές στην απαντητική επιστολή του προς τον Γ. Παπανδρέου για την υπόθεση της Siemens:
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Αθήνα, 17 Ιουλίου 2008
Ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής απέστειλε σήμερα προς τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργο Παπανδρέου επιστολή, το κείμενο της οποίας έχει ως εξής:
«Πήρα την επιστολή σας και ελπίζω – αφού σας χαροποιεί, όπως αναφέρετε, η πρόταση διακομματικής συνεργασίας για την περαιτέρω εμπέδωση της Διαφάνειας στο Δημόσιο Βίο – να συμπράξετε, τελικά, στη συγκρότηση Διακομματικής Επιτροπής, που πρότεινα γι' αυτόν ακριβώς το σκοπό. Οφείλω, ωστόσο, να επισημάνω:
Πρώτον: Η Διακομματική Επιτροπή, την οποία πρότεινα, αφορά στην κατάρτιση ολοκληρωμένης πρότασης, με τη συμμετοχή όλων των πολιτικών δυνάμεων και την αξιοποίηση κάθε γόνιμης ιδέας, για την περαιτέρω εμπέδωση της διαφάνειας στο Δημόσιο Βίο. Ιδίως σε ό,τι αφορά στην εσωτερική λειτουργία των Κομμάτων, τη διαφάνεια των λειτουργικών και εκλογικών δαπανών τους, τη χρηματοδότησή τους, στο μεγαλύτερο δυνατό μέρος, από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και την ενίσχυση των κανόνων διαφάνειας σε ό,τι αφορά ενδεχόμενους ιδιωτικούς πόρους.
Μπορεί, πράγματι, μέσα από τις πρόσφατες δημόσιες ομολογίες στελεχών του κόμματός σας, να αντλούνται χρήσιμα συμπεράσματα για τα μέτρα που χρειάζονται. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν μπορεί η λειτουργία της προτεινόμενης Διακομματικής Επιτροπής να συνδέεται ή να συγχέεται με τη συνεχιζόμενη έρευνα της Δικαιοσύνης.
Δεύτερον: Η προσποίηση βιασύνης είναι παντελώς ακατανόητη, όταν προέρχεται από εσάς, που δεν διστάσατε, για λόγους κομματικής αδυναμίας, να υπονομεύσετε την κορυφαία Κοινοβουλευτική Διαδικασία, την Αναθεώρηση του Συντάγματος και να καταστήσετε σήμερα αδύνατη, τόσο τη συνταγματική κατοχύρωση διαδικασιών διαφάνειας, όσο και την εφαρμογή προτάσεων τις οποίες προβάλλατε και, υποτίθεται, ότι θεωρούσατε ως επιτακτικά αναγκαίες. Παρ' όλα αυτά ζητάτε τώρα την σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών για θέματα διαφάνειας, όταν, κατά την άποψή μου - και εσείς το γνωρίζετε – μπορούν να αντιμετωπιστούν κατά τον καλύτερο τρόπο στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, με την Διακομματική Επιτροπή που προτείνω.
Τρίτον: Σε ό,τι αφορά τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής, έχω καταστήσει σαφή την κυβερνητική θέση. Εξεταστική Επιτροπή θα συγκροτηθεί για την αποκάλυψη και όχι για τη συγκάλυψη. Πραγματική επιδίωξη του στόχου αυτού επιβάλλει πρώτα την ολοκλήρωση του ανακριτικού έργου. Η εμπειρία του παρελθόντος, ιδίως μάλιστα μέσα από την πιο πρόσφατη περίπτωση, εκείνη της Εξεταστικής Επιτροπής για τα εξοπλιστικά, ανατρέπει τον ισχυρισμό σας ότι η Εξεταστική είναι ο πιο αποτελεσματικός δρόμος. Η Επιτροπή αυτή, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, δεν μπόρεσε να φτάσει ως την αλήθεια, ενώ η Δικαιοσύνη είναι τώρα, με συγκεκριμένα στοιχεία, στα ίχνη των υπόλογων. Ο ισχυρισμός σας ότι «όποιος αρνείται την Επιτροπή, συγκαλύπτει», ούτε ευσταθεί, ούτε, προπάντων, μας αφορά. Το αντίθετο μάλιστα! Η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, σ' αυτή τη φάση, με αυτά τα δεδομένα, θα οδηγούσε στη συγκάλυψη.
Τέταρτον: Κατόπιν αυτών, είναι προφανές ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος έκτακτης σύγκλησης της Ολομέλειας της Βουλής, η οποία θα συνέλθει, όπως ακριβώς προβλέπεται, τον προσεχή Οκτώβριο.
Πέμπτον: Αβασάνιστα και αβάσιμα, κάνετε λόγο για «θεσμικές παρεκτροπές» και «αδρανοποίηση της Βουλής», ενώ συνεχίζετε και την επιθετικότητά σας εναντίον της Δικαιοσύνης. Οφείλω να επισημάνω ότι η απόπειρα αμφισβήτησης των θεσμών του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος, και μάλιστα κατά συρροήν και κατ' εξακολούθηση, δεν είναι δικαίωμα κανενός. Οφείλουμε όλοι, ακόμη και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να σεβόμαστε τους θεσμούς. Ιδίως, μάλιστα, τη Βουλή των Ελλήνων, την καρδιά της Δημοκρατίας μας και την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.
Αξιοποιώντας την ευκαιρία της επικοινωνίας μας αυτής, θα ήθελα να σας ζητήσω, αντί να καταφεύγετε συνεχώς σε καταγγελτικό λόγο, να συμπράξετε και εσείς στην αποδοτική και αποτελεσματική λειτουργία των θεσμών και των αρμόδιων ελεγκτικών μηχανισμών».
Διαλέξτε και πάρτε...