......Όμως ίσως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα της δημοσκόπησης της GPO αναφέρεται στο ποια κυβέρνηση θα επέλεγαν οι ψηφοφόροι για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Εδώ οι αντιδράσεις είναι χαρακτηριστικές:
• Το 24,4% επιλέγει μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ
• Ακολουθεί το 23,3% που επιλέγει κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
• Το 19,9% προτιμά κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – Συνασπισμού
• Ενώ μόνο το 14,6% επιλέγει αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ......................
..............Μέσα σε αυτό το κλίμα έντονης ανασφάλειας των ψηφοφόρων, όπου η πρωταρχική επιδίωξή τους είναι η διασφάλιση της σταθερότητας, το κυβερνών κόμμα είναι εκείνο που κυρίως ευνοείται. Και τούτο διότι σε σύγκριση με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προκαλεί μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ιδίως όταν συγκρίνονται οι ηγεσίες τους..................
• Το 24,4% επιλέγει μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ
• Ακολουθεί το 23,3% που επιλέγει κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
• Το 19,9% προτιμά κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – Συνασπισμού
• Ενώ μόνο το 14,6% επιλέγει αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ......................
..............Μέσα σε αυτό το κλίμα έντονης ανασφάλειας των ψηφοφόρων, όπου η πρωταρχική επιδίωξή τους είναι η διασφάλιση της σταθερότητας, το κυβερνών κόμμα είναι εκείνο που κυρίως ευνοείται. Και τούτο διότι σε σύγκριση με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προκαλεί μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ιδίως όταν συγκρίνονται οι ηγεσίες τους..................
Σχόλια
Ο παράγων "εμπιστοσύνη", η αναζήτηση της "σταθερότητας" και το πολιτικό τοπίο
Είναι δεδομένο ότι η οικονομική κρίση που μαστίζει την παγκόσμια οικονομία βοηθάει πολιτικά το κυβερνών κόμμα στη χώρα μας. Ακόμη και στη Βρετανία που η διαφορά υπέρ των Συντηρητικών ήταν 20% και η εικόνα του Κάμερον ήταν συντριπτικά καλύτερη εκείνης του Μπράουν, η κυβέρνηση των Εργατικών έχει μειώσει τη διαφορά αυτή στο μισό. Ταυτόχρονα, αν και ο Κάμερον διατηρεί την υπεροχή του έναντι του Μπράουν, ο τελευταίος, διαχειριζόμενος με στοιβαρότητα τις δυσκολίες, έχει βελτιώσει μια εικόνα σχεδόν απαξιωμένη πριν ξεσπάσει η κρίση.
Όπως γράφαμε και στο προηγούμενο σημείωμά μας, αν δεν υπήρχε το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου, τα σημάδια ανάκαμψης του κυβερνώντος κόμματος θα ήταν πιο ορατά. Όμως, ούτως ή άλλως, το οικονομικό πεδίο, εν μέσω κρίσης, αποτελεί προνομιακό τομέα σύγκρισης για τη ΝΔ. Και τούτο κυρίως διότι το κυβερνών κόμμα υπερτερεί στην μεγαλύτερη εμπιστοσύνη που προκαλεί η ηγεσία του έναντι εκείνης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Να θυμίσουμε και πάλι στο σημείο αυτό, όπως δείχνει η GPO, πως ο Καραμανλής θεωρείται καλύτερος χειριστής των οικονομικών σε σύγκριση με τον Παπανδρέου με 40,8% έναντι 32,8%, αλλά και συνολικά πιο «αποτελεσματικός» με 40,9% έναντι 26,8%.
Σύμφωνα με την GPO είναι επίσης ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση κέρδισε υψηλά ποσοστά (σχεδόν 45%) με τις αρχικές αντιδράσεις της στη κρίση. Ενώ επίσης όλο και υψηλότερα ποσοστά επιρρίπτουν πλέον ευθύνες όχι στην ίδια για τις οικονομικές δυσκολίες (38,1%), αλλά στην παγκόσμια κρίση (43,4%). Με δυο λόγια οι τοποθετήσεις και η παρουσία του Πρωθυπουργού δημιούργησαν κάποια αισθήματα ασφάλειας, την ώρα μάλιστα που η αξιωματική αντιπολίτευση διατηρεί χαμηλή κυβερνητική αξιοπιστία και πάντα ευάλωτη ηγετική εικόνα.
Όμως ίσως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα της δημοσκόπησης της GPO αναφέρεται στο ποια κυβέρνηση θα επέλεγαν οι ψηφοφόροι για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Εδώ οι αντιδράσεις είναι χαρακτηριστικές:
• Το 24,4% επιλέγει μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ
• Ακολουθεί το 23,3% που επιλέγει κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
• Το 19,9% προτιμά κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – Συνασπισμού
• Ενώ μόνο το 14,6% επιλέγει αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ
Κατ’ αρχάς, τα χαμηλά ποσοστά τα οποία συγκεντρώνει μια αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δείχνουν τη χαμηλή κυβερνητική αξιοπιστία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Συγκριτικά τα ποσοστά που συγκεντρώνει η αυτοδυναμία της ΝΔ είναι πολύ υψηλότερα. Όμως το πιο ενδιαφέρον βρίσκεται αλλού: Στο ότι δηλαδή για πρώτη φορά μια κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει υψηλότερα ποσοστά από μια κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Να σημειώσουμε εδώ ότι το 30,2% των ψηφοφόρων της ΝΔ επιλέγει κυβέρνηση συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων, άποψη με την οποία συμφωνεί (και τούτο είναι το πιο εντυπωσιακό) και το 16,4% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.
Αυτή η στροφή των ψηφοφόρων, που οδηγεί στην επιλογή κυβέρνησης είτε αυτοδυναμίας των δύο μεγάλων κομμάτων, είτε συνεργασίας τους (και που ξεπερνάει αθροιστικά το 60%), δείχνει ότι σε ώρες διεθνούς οικονομικής κρίσης οι ψηφοφόροι επιζητούν τη σταθερότητα. Αυτή η σταθερότητα αναζητείται στα πλαίσια του δικομματισμού και μάλιστα με την εκδοχή της συνεργασίας εντός αυτού του πλαισίου. Έτσι η πάλαι ποτέ δημοφιλής επιλογή της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ έχει υποχωρήσει σημαντικά στο 19,9%.
Μέσα σε αυτό το κλίμα έντονης ανασφάλειας των ψηφοφόρων, όπου η πρωταρχική επιδίωξή τους είναι η διασφάλιση της σταθερότητας, το κυβερνών κόμμα είναι εκείνο που κυρίως ευνοείται. Και τούτο διότι σε σύγκριση με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προκαλεί μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ιδίως όταν συγκρίνονται οι ηγεσίες τους. Άλλωστε, σε μια εποχή προσωποποίησης της πολιτικής, όπου οι ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές των δύο μεγάλων κομμάτων θεωρούνται περιορισμένες, η εμπιστοσύνη ή μη εμπιστοσύνη στους ηγέτες αποδεικνύεται καταλυτική. Και μάλιστα σε ώρες κρίσης.
Αλλά βεβαίως, εν μέσω κρίσης, κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη.