Μετά τις εκλογές το τοπίο ήταν λίγο – πολύ σταθεροποιημένο. Και όμως τον Σεπτέμβριο διαμορφώθηκαν συνθήκες αστάθειας. Μέσα σε ένα μήνα πέρασε από τρεις φάσεις. Αυτές, σε γενικές γραμμές, κατεγράφησαν από διάφορες δημοσκοπήσεις. Θα σταθούμε όμως, στις τρεις δημοσκοπήσεις της MRB για τον Ε.Τ. της Κυριακής (7 Σεπτεμβρίου, 16 Σεπτεμβρίου και 5 Οκτωβρίου) για μια πιο συγκροτημένη εικόνα.
• Αρχικά είχαμε τις αντιδράσεις στα φορολογικά μέτρα και τη φημολογία περί των τεκμηρίων.
• Ακολούθησε στη δεύτερη φάση, η παρουσία του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ που επισκιάσθηκε από ζητήματα τα οποία αφορούσαν τον (εν τέλει παραιτηθέντα) Υπουργό Ναυτιλίας. Ενώ ακολούθησε και το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου.
• Τέλος, διανύουμε τώρα την τρίτη φάση που αποτυπώνει αντιδράσεις μετά την ομιλία του Πρωθυπουργού στην Κ.Ε. της ΝΔ και την όλη παρουσία του υπό τη σκιά της διεθνούς κρίσης. ................
• Αρχικά είχαμε τις αντιδράσεις στα φορολογικά μέτρα και τη φημολογία περί των τεκμηρίων.
• Ακολούθησε στη δεύτερη φάση, η παρουσία του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ που επισκιάσθηκε από ζητήματα τα οποία αφορούσαν τον (εν τέλει παραιτηθέντα) Υπουργό Ναυτιλίας. Ενώ ακολούθησε και το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου.
• Τέλος, διανύουμε τώρα την τρίτη φάση που αποτυπώνει αντιδράσεις μετά την ομιλία του Πρωθυπουργού στην Κ.Ε. της ΝΔ και την όλη παρουσία του υπό τη σκιά της διεθνούς κρίσης. ................
.......Η τρίτη φάση είναι εκείνη που διαμορφώθηκε μετά την ομιλία Καραμανλή στην Κ.Ε. και το ότι ο ίδιος έγινε ο κεντρικός άξονας αντεπίθεσης του κυβερνώντος κόμματος. Με δυο λόγια διαμορφώθηκε μια νέα ισορροπία όταν το ισχυρότερο χαρτί της ΝΔ επαναβεβαίωσε την «ηγετικότητά του».
Μετά την ομιλία αυτή, δύο δημοσκοπήσεις που συνέκριναν την εικόνα των αρχηγών των δύο μεγαλύτερων κομμάτων (GPO, και Public Issue) έδειχναν τον Καραμανλή να κυριαρχεί στα πιο «σκληρά» ηγετικά χαρακτηριστικά (αποτελεσματικότητα, δυναμισμό, τόλμη) και τον Παπανδρέου να επικρατεί στα πιο «μαλακά» ανθρώπινα χαρακτηριστικά (συμπάθεια, κοινωνική ευαισθησία, προσιτότητα στον ψηφοφόρο). Όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που αναδείκνυε η GPO προδίκαζαν περαιτέρω ανάκαμψη της ΝΔ, μέσω της ηγεσίας της. .........................
Μετά την ομιλία αυτή, δύο δημοσκοπήσεις που συνέκριναν την εικόνα των αρχηγών των δύο μεγαλύτερων κομμάτων (GPO, και Public Issue) έδειχναν τον Καραμανλή να κυριαρχεί στα πιο «σκληρά» ηγετικά χαρακτηριστικά (αποτελεσματικότητα, δυναμισμό, τόλμη) και τον Παπανδρέου να επικρατεί στα πιο «μαλακά» ανθρώπινα χαρακτηριστικά (συμπάθεια, κοινωνική ευαισθησία, προσιτότητα στον ψηφοφόρο). Όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που αναδείκνυε η GPO προδίκαζαν περαιτέρω ανάκαμψη της ΝΔ, μέσω της ηγεσίας της. .........................
...................Συμπεραίνοντας: Η τρίτη φάση του τοπίου οδηγεί στην ενίσχυση του δικομματισμού και σε μια νέα ισορροπία. Η στατική εικόνα που εισπράττεται, με μια επιφανειακή ματιά, καταγράφει μια «ισοπαλία». Όμως η δυναμική ευνοεί (για την ώρα) το κυβερνών κόμμα. Τούτο συμβαίνει λόγω της ενίσχυσης του «ισχυρού χαρτιού» της κυβέρνησης, δηλαδή του Πρωθυπουργού. Αλλά βεβαίως ο δικομματικός ανταγωνισμός έχει ακόμη πολύ δρόμο. Μέχρι την «επόμενη φάση» και το πώς αυτή θα διαμορφωθεί.....
Σχόλια
Μετά τις εκλογές το τοπίο ήταν λίγο – πολύ σταθεροποιημένο. Και όμως τον Σεπτέμβριο διαμορφώθηκαν συνθήκες αστάθειας. Μέσα σε ένα μήνα πέρασε από τρεις φάσεις. Αυτές, σε γενικές γραμμές, κατεγράφησαν από διάφορες δημοσκοπήσεις. Θα σταθούμε όμως, στις τρεις δημοσκοπήσεις της MRB για τον Ε.Τ. της Κυριακής (7 Σεπτεμβρίου, 16 Σεπτεμβρίου και 5 Οκτωβρίου) για μια πιο συγκροτημένη εικόνα.
• Αρχικά είχαμε τις αντιδράσεις στα φορολογικά μέτρα και τη φημολογία περί των τεκμηρίων.
• Ακολούθησε στη δεύτερη φάση, η παρουσία του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ που επισκιάσθηκε από ζητήματα τα οποία αφορούσαν τον (εν τέλει παραιτηθέντα) Υπουργό Ναυτιλίας. Ενώ ακολούθησε και το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου.
• Τέλος, διανύουμε τώρα την τρίτη φάση που αποτυπώνει αντιδράσεις μετά την ομιλία του Πρωθυπουργού στην Κ.Ε. της ΝΔ και την όλη παρουσία του υπό τη σκιά της διεθνούς κρίσης.
Στην πρώτη φάση, η ΝΔ συνέχιζε να προηγείται στην πρόθεση ψήφου της MRB με 2%, αλλά καταγράφοντας το χαμηλότερο ποσοστό της από τον Φεβρουάριο. Μεταξύ Ιουλίου και τις αρχές Σεπτεμβρίου, η ΝΔ έχασε 1,1% και το ΠΑΣΟΚ (χωρίς ιδιαίτερη δυναμική) κέρδισε μόνο 0,8%. Όμως η πρώτη προειδοποίηση για την κυβέρνηση ήταν ξεκάθαρη. Άλλωστε το 62,5% ζητούσε ανασχηματισμό. Ταυτόχρονα το 62,6% χαρακτήριζε τα οικονομικά μέτρα ως όχι στη σωστή κατεύθυνση.
Στην ικανότητα διακυβέρνησης η ΝΔ προηγείτο του ΠΑΣΟΚ με 24,7% έναντι 22,4%, την ώρα που είχαν εκτιναχθεί στη πρώτη θέση οι επιλογές «κανείς» με 29,6%. Στην διπολική σύγκριση για «καταλληλότερο Πρωθυπουργό», ο Καραμανλής προηγείτο με 16%, έχοντας όμως χάσει 6,4% από τον Μάρτιο.
Τη δεύτερη φάση που ξεκινά μετά την ΔΕΘ, την έχουμε αναλύσει εκτεταμένα και σε βάθος σε προηγούμενα σημειώματά μας. Η σχετική δημοσκόπηση της MRB έδειξε για πρώτη φορά το ΠΑΣΟΚ να προηγείται με 1,1%. Η ΝΔ υποχώρησε ελαφρά από το 28,1% στο 26,8%, ενώ και το ΠΑΣΟΚ σημείωσε επίσης ελαφρά άνοδο από το 26,1% στο 27,9%. Οι τάσεις αυτές ήταν αποτελέσματα σωρευτικών αντιδράσεων για τα δυσάρεστα οικονομικά μέτρα, την (καθυστερημένη) παραίτηση Υπουργού και το Βατοπαίδι. Η συσσωρευμένη δυσφορία προκάλεσε την πρώτη ορατή φθορά στην εικόνα του Πρωθυπουργού, και κυρίως στην κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα. Πρόσθετη επιβάρυνση στην εικόνα του τελευταίου ήταν η εντεινόμενη εσωστρέφεια στους κόλπους του.
Στη δεύτερη φάση λοιπόν, και ειδικά στο δίπολο σύγκρισης Καραμανλής – Παπανδρέου, η διαφορά συρρικνώθηκε στο 3%, ενώ κυμάνθηκε στο 6% όταν η σύγκριση αφορούσε όλους τους αρχηγούς των κομμάτων. Αν και συντριπτικά ποσοστά θεωρούσαν το ΠΑΣΟΚ ανέτοιμο να κυβερνήσει, για πρώτη φορά αυτό πέρασε μπροστά στην ικανότητα διακυβέρνησης με 35,2% έναντι 33,3% (όταν η σύγκριση γινόταν διπολικά). Συνολικά η εικόνα του ΠΑΣΟΚ ήταν πλέον ελαφρά καλύτερη από εκείνη της ΝΔ. Η ΝΔ έχανε 6% στο ΠΑΣΟΚ.
Με βάση όλα αυτά τα δεδομένα η διαφορά υπέρ του ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να είναι ακόμα μεγαλύτερη. Ασπίδα για την κυβέρνηση υπήρξε η εικόνα Καραμανλή που συνέχισε να «αντέχει». Στη σύγκριση Καραμανλή – Παπανδρέου ο πρώτος κυριαρχούσε πάντα, έστω και με μειωμένη διαφορά. Επίσης η όποια απήχηση του ΠΑΣΟΚ ήταν ιδιαίτερα εύθραυστη, διότι οι επιφυλάξεις γι’ αυτό έκρυβαν μια φανερή κρίση εμπιστοσύνης.
Η τρίτη φάση είναι εκείνη που διαμορφώθηκε μετά την ομιλία Καραμανλή στην Κ.Ε. και το ότι ο ίδιος έγινε ο κεντρικός άξονας αντεπίθεσης του κυβερνώντος κόμματος. Με δυο λόγια διαμορφώθηκε μια νέα ισορροπία όταν το ισχυρότερο χαρτί της ΝΔ επαναβεβαίωσε την «ηγετικότητά του».
Μετά την ομιλία αυτή, δύο δημοσκοπήσεις που συνέκριναν την εικόνα των αρχηγών των δύο μεγαλύτερων κομμάτων (GPO, και Public Issue) έδειχναν τον Καραμανλή να κυριαρχεί στα πιο «σκληρά» ηγετικά χαρακτηριστικά (αποτελεσματικότητα, δυναμισμό, τόλμη) και τον Παπανδρέου να επικρατεί στα πιο «μαλακά» ανθρώπινα χαρακτηριστικά (συμπάθεια, κοινωνική ευαισθησία, προσιτότητα στον ψηφοφόρο). Όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που αναδείκνυε η GPO προδίκαζαν περαιτέρω ανάκαμψη της ΝΔ, μέσω της ηγεσίας της.
Ταυτόχρονα με την ηγετική εμφάνιση Καραμανλή, παρουσιάσθηκε η ένταση της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Η κρίση αυτή ήταν φυσικό να ευνοήσει τον πολιτικό με την ισχυρότερη ηγετική εικόνα. Η MRB πλέον κατέγραψε «ισοπαλία» με την ΝΔ να ανεβαίνει (από το 26,8% στο 29,3% και το ΠΑΣΟΚ από το 27,9% στο 29,4%).
Το σημαντικό για το κυβερνών κόμμα στρατηγικά, ήταν πως σε όλους τους δείκτες σημείωσε βελτίωση: Ο Καραμανλής κέρδισε ξανά έδαφος έναντι του Παπανδρέου (από το 40,5% στο 42,3% με τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ στο 36,6%). Οι απώλειες της ΝΔ προς το ΠΑΣΟΚ μειώθηκαν. Ο πιο αξιοπρόσεκτος δείκτης αφορούσε το 45,5% που συμφώνησε με την άποψη ότι «ο Καραμανλής ως Πρωθυπουργός έχει πολλά να δώσει στον τόπο». Τέλος μειώθηκε στο όριο του στατιστικού λάθους η υπεροχή του ΠΑΣΟΚ σε κυβερνητική αξιοπιστία.
Συμπεραίνοντας: Η τρίτη φάση του τοπίου οδηγεί στην ενίσχυση του δικομματισμού και σε μια νέα ισορροπία. Η στατική εικόνα που εισπράττεται, με μια επιφανειακή ματιά, καταγράφει μια «ισοπαλία». Όμως η δυναμική ευνοεί (για την ώρα) το κυβερνών κόμμα. Τούτο συμβαίνει λόγω της ενίσχυσης του «ισχυρού χαρτιού» της κυβέρνησης, δηλαδή του Πρωθυπουργού. Αλλά βεβαίως ο δικομματικός ανταγωνισμός έχει ακόμη πολύ δρόμο. Μέχρι την «επόμενη φάση» και το πώς αυτή θα διαμορφωθεί. http://www.johnloulis.gr/default.asp?siteID=1&pageID=8&entryID=344&Tablepageid=4&langID=1