Κατευθείαν τον Παπανδρέου χτύπησε ο Ρουσόπουλος. Δεν είναι ανίκανος καλοκάγαθος, είναι ανίκανος κουτοπόνηρος...
την
Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές
Χτύπημα στον Παπανδρέου ήταν επικοινωνιακά η ομιλία Ρουσόπουλου.
Μέχρι τώρα έχει περάσει στον κόσμο μιά εικόνα ανίκανου αλλά καλοκάγαθου ανθρώπου αλλά ο Ρουσόπουλος προσπάθησε να δείξει την κουτοπόνηρη πλευρά ενός ανίκανου πολιτικού....
Σχόλια
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΡΕΣΑΛΤΟ.
Βουλή:Μια πρώτη αξιολόγηση της θεατρικής παράστασης
Θλιβερή εικόνα. Διαδικαστικοί καυγάδες και δημαγωγία ασυγκράτητη. Πολιτική ουσία μηδέν. Το ΠΑΣΟΚ ήταν το πλέον θλιβερό. Παντελώς ανίκανο να αρθρώσει και ίχνη πολιτικού λόγου, στένεψε δραματικά το πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης, στα «πρόσωπα» του σήμερα, χωρίς να προσκομίσει, ακόμα και γι’ αυτό το δραματικά συρρικνωμένο και κάλπικο πεδίο, ούτε μια πειστική απόδειξη, ούτε ένα ελάχιστο πειστικό λόγο. Αυτή η τραγική του αδυναμία και η αιχμαλωσία του στις ορειχάλκινες πλάκες της δικής του κυβερνητικής θητείας και πολιτικής, έλαμψε στον λόγο του Γ. Παπανδρέου. Ένας αξιοθρήνητος και πλαδαρός λόγος που αναλώθηκε σε ευχολόγια και σε ηθικολογίες. Μίλαγε ο άνθρωπος, σαν να κατέβηκε τώρα από το φεγγάρι. Και όμως ο ΓΑΠ ζει στην Ελλάδα και μάλιστα σε κυβερνητικά πόστα δεκαετιών. «Θα» και «θα» ήταν (μιμείται τον παππού του), ενώ κυβερνούσε το κόμμα του επί σειρά ετών. Καθαρή και άχαρη η προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να συγκρατήσει, με νύχια και με δόντια, το θέατρο της Βουλής στα πλαίσια εκείνα που δεν θα θίγουν τη δική του πολιτική των σκανδάλων και τις ευθύνες του.
Το ΚΚΕ, έκανε μια απόπειρα να θέσει την πολιτική ουσία του προβλήματος των σκανδάλων γενικά. Εκτιμούμε ότι «τύλιξε» πολλά ζητήματα μαζί και αποδυνάμωσε τις σωστές θέσεις του. Πάντως ήταν και το μόνο κόμμα που μίλησε για όλη αυτή την υποκρισία των Επιτροπών και των κοινοβουλευτικών παραστάσεων
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ψέλλισε και αυτός κάποιες πολιτικές νότες, αλλά καθορίστηκε και αυτός από τα εκλογικά οφέλη της παράστασης.
Ο ΛΑ.Ο.Σ. Αυτός αποδείχτηκε, για άλλη μια φορά, ότι αποτελεί την προβοκατόρικη αιχμή του «εκσυγχρονιστικού» παρακράτους. Οι ιπποκόμοι είναι πιο λάβροι και πιο προκλητικά στείροι και από τα αφεντικά τους. Ο Καρατζαφέρης, είχε μεγαλύτερο ζήλο και από το ΠΑΣΟΚ στην απολιτική παρέμβασή του: Ένα παραλήρημα εναντίον του Ρουσσόπουλου, με προβοκατόρικες σάλτσες, τις γνωστές δημαγωγικές σάλτες του Καρατζαφέρη…
Μέσα σε αυτό το θλιβερό κομματικό θέατρο έλαμψαν και ο Μαρκογιαννάκης και ο Ρουσσόπουλος και ο Παυλόπουλος. Μπροστά τους οι άλλοι φάνταζαν σαν νάνοι…
Ιδιαίτερα ο Ρουσσόπουλος εμφανίστηκε με έναν τέτοιο δυναμισμό και με έναν τέτοιο κοινοβουλευτικό λόγο, που έφτανε στο ύψος των μεγάλων λόγων των αστών πολιτικών του παρελθόντος. Αστικός, θεατρικός λόγος, αλλά πολύ ανώτερος και πειστικός από τους θλιβερούς επικριτές του, που ταχυδακτυλουργούσαν και ψέλλιζαν σαν το γουργουρητό της ρόδας του τροχού…
Φυσικά το πεδίο ήταν πιο ανοικτό για τους ομιλητές τη Ν.Δ. ΄Έθεταν πιο ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο διερεύνησης του ζητήματος, εν γνώσει τους φυσικά, ότι και αυτό το πλαίσιο είναι ένα κοινοβουλευτικό τρικ κουκουλώματος. Έθεταν το πλαίσιο της συνολικής διερεύνησης της υπόθεσης και ο καταλογισμός των ευθυνών ΟΛΩΝ των κυβερνητικών παραγόντων. Αυτό το δυνατό κοινοβουλευτικό «όπλο» της Ν.Δ. που έσερνε στη «λαιμητόμο» ενοχής και κυβερνητικούς αξιωματούχους του ΠΑΣΟΚ, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, πήγε να το αντικαταστήσει με το άλλο κοινοβουλευτικό τρικ της Προανακριτικής, τρικ που έβγαζε λάδι το ΠΑΣΟΚ.
Να γιατί το ΠΑΣΟΚ ψέλλιζε και ο Βενιζέλος επιδιδόταν σε ταχυδακτυλουργικά νομικίστικα τεχνάσματα. Στην ουσία αρνιόταν να εξηετεστεί και να ελεγχθεί και το ίδιο. Αυτός ο κόσμος τον αντιλαμβάνεται πολύ καλά.
Η ένοχη αυτή στάση του ΠΑΣΟΚ (όποιος αρνείται και τη δική του εξέταση της κυβερνητικής του θητείας είναι ένοχος), έδωσε τα περιθώρια στους αγορητές της Ν.Δ. να μιλάνε με μεγαλύτερο δυναμισμό και πιο πειστικό πολιτικό λόγο.
Κοινοβουλευτικά, οι συζητήσεις αυτές θα αποβούν το Βατερλό του ΠΑΣΟΚ.
Και το γεγονός ότι δεν θα μιλήσει σήμερα ο Καραμανλής είναι κοινοβουλευτική στρατηγική έξυπνη. Δεν χρειάζεται. Όλο το οικοδόμημα της κοινοβουλευτικής μεθόδευσης του ΠΑΣΟΚ καταρρέει. Ο Ρουσσόπουλος και οι υπουργοί αναδεικνύονται πιο ισχυροί από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό είναι ένα άλλο ισχυρό κοινοβουλευτικό πλήγμα. Διότι ο Πρωθυπουργός αναγορεύει, ουσιαστικά το Ρουσσόπουλο και τους υπουργούς του να απαντήσουν στον Γ. Παπανδρέου. Σημειολογικά, εμφανίζεται ο Καραμανλής, να θεωρεί τόσο άσφαιρα τα πυρά του ΠΑΣΟΚ, που δεν είναι απαραίτητο ο ίδιος να παρέμβει, μια και υπουργοί του θα κερδίσουν και τη μάχη των εντυπώσεων. Και αυτό έγινε…
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
otan xtizeis stin ammo epikinoniaka palatia, kapoia stigmi tha erthei ena kima kai tha sto xalasei..
pantos proti fora eida ton rousopoulo san "politiko on"
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Αντίο Θόδωρα, θα κυλάς για πάντα στην αποχέτευσή μας, θα υπάρχεις στις σκουπιδοσακούλες μας, θα ζείς στους εμετούς και τα κόπρανά μας.
Θα ζείς για πάντα στη θύμησή μας για όσα συντόνισες, για όσα είπες, για όσα έκανες, για όσα έκρυψες και για όσα - ολοι εσείς μαζί - μας φάγατε, για όσα εσείς τα απεχθή τρωκτικά της δημόσιας περιουσίας ροκανίσατε ώστε να πλουτίσετε σε μόλις μια θητεία...
Στον αγύριστο Θόδωρα, κακά ξεκουμπίδια, όχι όμως μόνο εσύ αλλά και όσοι μοιράζονται μαζί σου το αηθες της νοοτροπίας σου.
Ουστ παράσιτα και κόπροι.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΕΣ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ, ΑΚΟΛΟΥΘΑ ΤΟ ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ ΚΑΙ ΦΤΑΣΕ ΣΤΑ ΑΚΡΑ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙΣ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ...
"Εαν θέλεις φώναξε στο Μαξίμου ένα μεγαλονταβατζή και ζήτα να σου δώσει οδηγίες επιβίωσης στα δύσκολα-για το πως ν αντιμετωπίσεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Νταβατζή πρέπει ν ακούσεις σ αυτή τη συγκυρία, ούτε τον Γιάννη Λούλη, ούτε τον Αγγέλου και τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς..."
Αγαπητέ Κώστα, Θυμήσου τη περίοδο 2000 - 2004. Τότε που όλα τάσκιαζε η Πασοκική φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά, εσυ με τον Ανένδοτο και τους πύρινους λόγους κατα των νταβατζήδων, ήσουν για χιλιάδες συμπολίτες σου, κάτι σαν τον Λάκη τον Γλυκούλη. Ενας ενάρετος Δον Κιχώτης με τον Βαρδή Βαρδινογιάννη στο λιγοστό ακροατηρίο του, ο οποίος παρόλη την προσπάθειά του έβλεπε στις δημοσκοπήσεις την πλάτη του Σημίτη, του Καταλληλότερου. Με τα παραπανίσια κιλά σου και τα αναψοκοκκινισμένα σου μάγουλα, έδινες μια αίσθηση οικειότητας στον μέσο Ελληνα που σου μοιάζει-αντίθετα η εικόνα του λιπόσαρκου Σημίτη παρέπεμπε σε μύστη του πιο σκοτεινού κόσμου των Συνομωσιών. Εσυ Κώστα, ήσουνα το τροφαντό αγγελούδι όχι μόνο για τους Γαλάζιους αλλά και για κείνους που είχαν αγανακτήσει απο το θράσος της Πράσινης Συμμορίας που κατέστρεφε τα πάντα στο διάβα της, χορεύοντας το αέναο τανγκό με τους γνωστούς νταβατζήδες. Φτάσαμε στο Μάρτιο του 2004 κι αφού ο Σημίτης με μαεστρία που θα ζήλευαν ο Πάπας κι ο Εφραίμ, απέδρασε απο την ηγεσία του Πασόκ, εσυ κατάφερες να κερδίσεις τον Γιώργο και να γίνεις Πρωθυπουργός. Φοβερό βρε μπαγάσα, εαν σκεφθείς οτι πέρα απο κάτι φωτοτυπίες που έβγαλες σαν ασκούμενος στην Νομική φίρμα του Τρύφωνα Κουταλίδη, δεν είχες δουλέψει ποτέ στη ζωή σου-είχε δουλέψει για σένα ο Θείος απο το Παρίσι, το επώνυμο του οποίου ταλαιπωρείς. Σχεδόν με το που ήλθες στην εξουσία αγαπητέ Κώστα, μέσα σου άρχισε η οβιδιακή μεταμόρφωση παρότι εμείς εξακολουθούσαμε να βλέπουμε ένα καλωσυνάτο ευτραφή σαρανταπενταρούλη να περπατά με μικρά πηδηματάκια και να κάνει διαρκώς χειρονομίες-αγκαλίτσες, την κόψη του σπαθιού, παλάμη παράλληλη με το έδαφος-που κέρδιζαν τον τηλεθεατή ψηφοφόρο. Μόνο που εσύ, απο νωρίς είχες επιλέξει, απο ζήλια προς τους ληστές -καλοπερασάκηδες Πασόκους, απο τους δρόμους που ανοίγονται στη ζωή, το πονηρό μονοπάτι, που τραγουδούσε η θρυλική Σωτηρία Μπέλου. Αυτό φάνηκε απο τον τρόπο που διαχειρίστηκες την ληστεία στα Εξοπλιστικά τοποθετώντας επικεφαλής της Εξεταστικής επιτροπής, έναν ανεπαρκή Τραγάκη απέναντι στους Βενιζέλο και Λοβέρδο. Πράγματι εκείνη η επιλογή σου ήταν απο τα πρώτα δείγματα της μεγάλης προδοσίας απέναντι σ εκείνους που σε είχαν πιστέψει. Αμέσως μετά η εμπλοκή των υπουργών σου στην Ολυμπιάδα και συγκεκριμένα στην υπόθεση C4I, δεν άφηνε καμιά αμφιβολία για τις προτεραιότητες της διακυβέρνησής σου. Ούτε σεμνότητα, ούτε ταπεινότητα, ούτε επανίδρυση-απο παντού άρχισε ν αναδύεται μια αίσθηση γρήγορης αρπαχτής. Οι υπουργοί σου, με την δική σου ανοχή, ονειρεύονταν τις βίλες με τις εξω-εσω πισίνες με τους πανάκριβους βατήρες και τα ντους με την χρυσή επένδυση. Με τη μοχθηρία που στερημένου πέσατε με τα μούτρα στο μέλι. Για περισσότερα λεφτά στήσατε την κομπίνα με τα Ομόλογα, μια και αν το είχε κάνει μόνος του ο Αλογοσκούφης θα τον είχες στείλει μόνιμο τσεκαδόρο στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Γνώριζες τα πάντα αγαπητέ Κώστα για τις βαλίτσες που έκοβαν βόλτα στη Σταδίου. Δουλειά σου είναι να γνώριζες, αυτός είναι ο ρόλος του αρχηγού ενός κράτους-να γνωρίζει να διοικεί. Εαν η Ελλάδα ήταν Γιαπωνέζικη εταιρεία θα σε είχαν οδηγήσει ήδη σε χαρακίρι. Εκείνο το αλισβερίσι με τον Αλογοσκούφη σε κατέστησε σχεδόν αιχμάλωτό του κι εκείνον πανίσχυρο, να μοιράζει την τράπουλα κατα το δοκούν. Ν απαλλάσει για παράδειγμα με μια του υπογραφή βαρυποινίτες επιχειρηματίες που τους είχαν κάνει τσακωτούς με πλαστά και μαύρα τιμολόγια. Ο Αλογοσκούφης, με την παντοδυναμία που του εκχώρησες, πέρα απο το διακαίωμά του να ονειρεύεται την ηγεσία της ΝΔ, δεν άργησε να μετατρέψει σε άβατο-Βατικανό την πλατεία Συντάγματος. Το ίδιο διάστημα παρακολουθούσες άπραγος, τα σουλάτσα του Θοδωρή Ρουσόπουλου με τον έμπορο όπλων Πατεράκη και αργότερα με τον Εφραίμ. Λες και δεν υπήρχαν άλλοι άνθρωποι στην Ελληνική κοινωνία να γίνουν φίλοι του Ρουσόπουλου. Είχε προηγηθεί και η βάρβαρη υποτίμηση της νοημοσύνης μας απο σένα τον ίδιο και τον προσωπάρχη σου τον Αγγέλου, ο οποίος καλωσόριζε τον Κορωνιά στο Μαξίμου ξεδιπλώνοντας ένα Κόκκινο χαλί που κατέληγε στην Προεδρική σουίτα του Γηπέδου Καραισκάκη, για να επιστρέψει- ο άνθρωπος που διοικούσε την Εταιρεία η οποία υπέκλεπτε τις συνομιλίες σου με την σύζυγό σου Νατάσα-πάραυτα δίχως να λερώσει τα χειροποίητα υποδήματά του. Εσυ, ο άνθρωπος που φαινόσουν οτι θα γίνεις άλλος, έτρεχες πίσω απο τον Εφραίμ, τον έβλεπες να διαβαίνει τα σκαλοπάτια του Μαξίμου-Θεέ μου όλοι όσοι θάπρεπε να βρίσκονται στον Κορυδαλλό, πάνε με φοβερή ευκολία Μαξίμου (κατάντια)-τον έστελνες με καλές συστάσεις σε υπουργούς σαν τον Δούκα, που αποπειράθηκε να κάνει Γκόλφ την καμμένη Ηλεία. Γνώριζες και όφειλες να γνωρίζεις -είναι σοβαρή δουλειά η πρωθυπουργία, δεν είναι παίξε γέλασε. Να που απο Επανιδρυτής του Κράτους, κατέληξες έρμαιο των εκδοτών-καναλαρχών οι οποίοι απολύουν με άνεση τους υπουργούς σου. Υπερασπίστηκες τον Βουλγαράκη, αλλά εκείνοι τον απέλυσαν. Υπερασπίζεσαι τον Ρουσόπουλο αλλά απο στιγμή σε στιγμή θα τον στείλουν σπίτι του. Και συ Κώστα μου τι κάνεις; Αμήχανος ζεις το τέλος σου; Δεν βρίσκεις καν τη δύναμη να στείλεις σπίτι του τον Αλογοσκούφη, που είναι εξίσου μπλεγμένος με τον Ρουσόπουλο σ ενα σωρό σκάνδαλα; Εφ όσον επέλεξες το μονοπάτι του Κακού, για να μην καταντήσιες περίγελος της Ιστορίας βούτηξε ακόμη πιο βαθιά στον Ιλιγγο του αίματος: Aποκεφάλισε τον Αλογοσκούφη, άλλαξε υπουργείο στον Σουφλιά, κάνε το ίδιο και με τη Ντόρα. Βρες νέους και ηθικούς ανθρώπους και δώστους ευκαιρία. Ακολούθησε τις οδηγίες του Μακιαβέλι και πάρε τα κεφάλια ακόμη κι εκείνων με τους οποίους στήσατε μαζί τις γνωστές υποθέσεις. Εαν θέλεις φώναξε στο Μαξίμου ένα μεγαλονταβατζή και ζήτα να σου δώσει οδηγίες επιβίωσης στα δύσκολα-για το πως ν αντιμετωπίσεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Νταβατζή πρέπει ν ακούσεις σ αυτή τη συγκυρία, ούτε τον Γιάννη Λούλη, ούτε τον Αγγέλου και τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς. Διαφορετικά τι νόημα έχει να κυβερνάς, εαν κάποιοι άλλοι αναδομούν την κυβερνησή σου η εκβιάζουν με τις σφυγμομετρήσεις το εκλογικό αποτέλεσμα; Εστω και τώρα την τελευταία στιγμή, φέρσου σαν Ηγέτης: καλύτερα να δράσεις και να χάσεις τον πολέμο παρα να πας δίχως αντίσταση, άβουλο θύμα. Εαν πάλι ο πόλεμος σε κουράζει, τώρα κιόλας πρέπει να παραδώσεις τα κλειδιά του Μαξίμου και να καλέσεις στη Ραφήνα τον Σημίτη για να μιλήσετε για τις παλιές πρωθυπουργικές σας δόξες-όπως τα γερόντια στα ΚΑΠΗ -που περιγράφουν πως έβγαλαν γκόμενα την Σοφία Λόρεν , την Τζίνα Λολομπριτζίντα κι άλλα τέτοια φίδια...
Δύο μεγάλες εκπλήξεις και δύο αναμενόμενα κατακάθια από τη χθεσινή βουλή. -Έκπληξη πρώτη, η φοβερή σε περιεχόμενο και εκφραστική δεινότητα ομιλία του Ρουσόπουλου άφησε άφωνους τους πάντες (όχι μόνο τους 300 αλλά και όλους τους τηλεθεατές) -Έκπληξη δεύτερη, η μετριότατη ομιλία του πολυδιαφημισμένου καθηγηταρά Μπέννυ, που ήταν διαφήμιση του ξύλινου λόγου της δεκαετίας του 80, η απόλυτη βαρεμάρα. -Αναμενόμενο κατακάθι πρώτο, ο Γιωργάκης που εκτός από το ότι δεν ξέρει ούτε να διαβάζει τους λόγους που του γράφουν, ήταν και εξαιρετικά υποτινικός στην έκφραση (μήπως έχει αναιμία, ή πρόβλημα με τα αιμοπετάλια, να το κυτάξει επειγόντως). -Αναμενόμενο κατακάθι δεύτερο, ο έτερος Γιωργάκης ο Καρατζαφέρης, η αμετροέπεια και η εξυπναδίστικες ατάκες του οποίου απευθείνονταν σε παντελώς αγράμματους, ο τύπος έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Ο Βασιλάκης ....Η κατάντια ενος αποτυχημένου διευθυντή εφημερίδας που έγινε κλητήρας του Κομιστή,του ανταγωνιστή του δηλαδη. Σουρωμένος κάθεται και κάνει spam στα σχόλια των μπλογκς άγρια μεσάνυχτα ...ενω η κοτούλα στο δικό του ο σχολιασμός απαγορεύεται...Απολαύστε την κακομοιριά του
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Έχω λέει μιλήσει με υπουργούς που μου είπαν ότι ο Ρουσόπουλος συντόνιζε όλο παρασκήνιο με το Βατοπαίδι και αν μου ζητηθεί σαν καλός ρουφιάνος θα τους δώσω.Η βάση λέει βοά με τον Ρουσόπουλο.Εδώ που είμαι δεν εκπροσωπώ τους αναγνώστες της εφημερίδας μου μόνο,αλλά κυρίως τη βάση της Ν.Δ.Εσένα είχε εκπρόσωπο η βάση της Ν.Δ γι αυτό έμεινε στο πάγκο 20 χρόνια.Αντε χάσου ρε κοράκι που έχεις τη μούρη να μας εκπροσωπήσεις εσύ.Ντενεκέ.Ούστ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
ΡΙΧΤΕ ΤΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΞΕΙ ΚΑΙ ΝΤΑΒΑΤΖΗ ΤΩΝ Ν.ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΑΕΙ ΧΑ ΣΟΥ ΡΕ!!!!!!!!!!!!!!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Όταν είσαι πιό βλάκας από τα κουνουπίδια, τί διαφορά έχει εάν είσαι καλοκάγαθος ανίκανος ή κουτοπόνηρος ανίκανος, wolf? Παραμένει ανίκανος ναί ή όχι; Βάλε το μπραβο-γκιόργκο πρωθυπουργό για μία εβδομάδα και θα γελάσει κάθε πικραμένος!
Σχόλια
Βουλή:Μια πρώτη αξιολόγηση της θεατρικής παράστασης
Θλιβερή εικόνα. Διαδικαστικοί καυγάδες και δημαγωγία ασυγκράτητη. Πολιτική ουσία μηδέν.
Το ΠΑΣΟΚ ήταν το πλέον θλιβερό. Παντελώς ανίκανο να αρθρώσει και ίχνη πολιτικού λόγου, στένεψε δραματικά το πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης, στα «πρόσωπα» του σήμερα, χωρίς να προσκομίσει, ακόμα και γι’ αυτό το δραματικά συρρικνωμένο και κάλπικο πεδίο, ούτε μια πειστική απόδειξη, ούτε ένα ελάχιστο πειστικό λόγο.
Αυτή η τραγική του αδυναμία και η αιχμαλωσία του στις ορειχάλκινες πλάκες της δικής του κυβερνητικής θητείας και πολιτικής, έλαμψε στον λόγο του Γ. Παπανδρέου. Ένας αξιοθρήνητος και πλαδαρός λόγος που αναλώθηκε σε ευχολόγια και σε ηθικολογίες. Μίλαγε ο άνθρωπος, σαν να κατέβηκε τώρα από το φεγγάρι. Και όμως ο ΓΑΠ ζει στην Ελλάδα και μάλιστα σε κυβερνητικά πόστα δεκαετιών. «Θα» και «θα» ήταν (μιμείται τον παππού του), ενώ κυβερνούσε το κόμμα του επί σειρά ετών.
Καθαρή και άχαρη η προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να συγκρατήσει, με νύχια και με δόντια, το θέατρο της Βουλής στα πλαίσια εκείνα που δεν θα θίγουν τη δική του πολιτική των σκανδάλων και τις ευθύνες του.
Το ΚΚΕ, έκανε μια απόπειρα να θέσει την πολιτική ουσία του προβλήματος των σκανδάλων γενικά. Εκτιμούμε ότι «τύλιξε» πολλά ζητήματα μαζί και αποδυνάμωσε τις σωστές θέσεις του. Πάντως ήταν και το μόνο κόμμα που μίλησε για όλη αυτή την υποκρισία των Επιτροπών και των κοινοβουλευτικών παραστάσεων
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ψέλλισε και αυτός κάποιες πολιτικές νότες, αλλά καθορίστηκε και αυτός από τα εκλογικά οφέλη της παράστασης.
Ο ΛΑ.Ο.Σ. Αυτός αποδείχτηκε, για άλλη μια φορά, ότι αποτελεί την προβοκατόρικη αιχμή του «εκσυγχρονιστικού» παρακράτους. Οι ιπποκόμοι είναι πιο λάβροι και πιο προκλητικά στείροι και από τα αφεντικά τους.
Ο Καρατζαφέρης, είχε μεγαλύτερο ζήλο και από το ΠΑΣΟΚ στην απολιτική παρέμβασή του: Ένα παραλήρημα εναντίον του Ρουσσόπουλου, με προβοκατόρικες σάλτσες, τις γνωστές δημαγωγικές σάλτες του Καρατζαφέρη…
Μέσα σε αυτό το θλιβερό κομματικό θέατρο έλαμψαν και ο Μαρκογιαννάκης και ο Ρουσσόπουλος και ο Παυλόπουλος. Μπροστά τους οι άλλοι φάνταζαν σαν νάνοι…
Ιδιαίτερα ο Ρουσσόπουλος εμφανίστηκε με έναν τέτοιο δυναμισμό και με έναν τέτοιο κοινοβουλευτικό λόγο, που έφτανε στο ύψος των μεγάλων λόγων των αστών πολιτικών του παρελθόντος. Αστικός, θεατρικός λόγος, αλλά πολύ ανώτερος και πειστικός από τους θλιβερούς επικριτές του, που ταχυδακτυλουργούσαν και ψέλλιζαν σαν το γουργουρητό της ρόδας του τροχού…
Φυσικά το πεδίο ήταν πιο ανοικτό για τους ομιλητές τη Ν.Δ. ΄Έθεταν πιο ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο διερεύνησης του ζητήματος, εν γνώσει τους φυσικά, ότι και αυτό το πλαίσιο είναι ένα κοινοβουλευτικό τρικ κουκουλώματος. Έθεταν το πλαίσιο της συνολικής διερεύνησης της υπόθεσης και ο καταλογισμός των ευθυνών ΟΛΩΝ των κυβερνητικών παραγόντων.
Αυτό το δυνατό κοινοβουλευτικό «όπλο» της Ν.Δ. που έσερνε στη «λαιμητόμο» ενοχής και κυβερνητικούς αξιωματούχους του ΠΑΣΟΚ, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, πήγε να το αντικαταστήσει με το άλλο κοινοβουλευτικό τρικ της Προανακριτικής, τρικ που έβγαζε λάδι το ΠΑΣΟΚ.
Να γιατί το ΠΑΣΟΚ ψέλλιζε και ο Βενιζέλος επιδιδόταν σε ταχυδακτυλουργικά νομικίστικα τεχνάσματα. Στην ουσία αρνιόταν να εξηετεστεί και να ελεγχθεί και το ίδιο. Αυτός ο κόσμος τον αντιλαμβάνεται πολύ καλά.
Η ένοχη αυτή στάση του ΠΑΣΟΚ (όποιος αρνείται και τη δική του εξέταση της κυβερνητικής του θητείας είναι ένοχος), έδωσε τα περιθώρια στους αγορητές της Ν.Δ. να μιλάνε με μεγαλύτερο δυναμισμό και πιο πειστικό πολιτικό λόγο.
Κοινοβουλευτικά, οι συζητήσεις αυτές θα αποβούν το Βατερλό του ΠΑΣΟΚ.
Και το γεγονός ότι δεν θα μιλήσει σήμερα ο Καραμανλής είναι κοινοβουλευτική στρατηγική έξυπνη. Δεν χρειάζεται. Όλο το οικοδόμημα της κοινοβουλευτικής μεθόδευσης του ΠΑΣΟΚ καταρρέει. Ο Ρουσσόπουλος και οι υπουργοί αναδεικνύονται πιο ισχυροί από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό είναι ένα άλλο ισχυρό κοινοβουλευτικό πλήγμα. Διότι ο Πρωθυπουργός αναγορεύει, ουσιαστικά το Ρουσσόπουλο και τους υπουργούς του να απαντήσουν στον Γ. Παπανδρέου. Σημειολογικά, εμφανίζεται ο Καραμανλής, να θεωρεί τόσο άσφαιρα τα πυρά του ΠΑΣΟΚ, που δεν είναι απαραίτητο ο ίδιος να παρέμβει, μια και υπουργοί του θα κερδίσουν και τη μάχη των εντυπώσεων.
Και αυτό έγινε…
pantos proti fora eida ton rousopoulo san "politiko on"
Θα ζείς για πάντα στη θύμησή μας για όσα συντόνισες, για όσα είπες, για όσα έκανες, για όσα έκρυψες και για όσα - ολοι εσείς μαζί - μας φάγατε, για όσα εσείς τα απεχθή τρωκτικά της δημόσιας περιουσίας ροκανίσατε ώστε να πλουτίσετε σε μόλις μια θητεία...
Στον αγύριστο Θόδωρα, κακά ξεκουμπίδια, όχι όμως μόνο εσύ αλλά και όσοι μοιράζονται μαζί σου το αηθες της νοοτροπίας σου.
Ουστ παράσιτα και κόπροι.
"Εαν θέλεις φώναξε στο Μαξίμου ένα μεγαλονταβατζή και ζήτα να σου δώσει οδηγίες επιβίωσης στα δύσκολα-για το πως ν αντιμετωπίσεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Νταβατζή πρέπει ν ακούσεις σ αυτή τη συγκυρία, ούτε τον Γιάννη Λούλη, ούτε τον Αγγέλου και τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς..."
Αγαπητέ Κώστα,
Θυμήσου τη περίοδο 2000 - 2004. Τότε που όλα τάσκιαζε η Πασοκική φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά, εσυ με τον Ανένδοτο και τους πύρινους λόγους κατα των νταβατζήδων, ήσουν για χιλιάδες συμπολίτες σου, κάτι σαν τον Λάκη τον Γλυκούλη. Ενας ενάρετος Δον Κιχώτης με τον Βαρδή Βαρδινογιάννη στο λιγοστό ακροατηρίο του, ο οποίος παρόλη την προσπάθειά του έβλεπε στις δημοσκοπήσεις την πλάτη του Σημίτη, του Καταλληλότερου.
Με τα παραπανίσια κιλά σου και τα αναψοκοκκινισμένα σου μάγουλα, έδινες μια αίσθηση οικειότητας στον μέσο Ελληνα που σου μοιάζει-αντίθετα η εικόνα του λιπόσαρκου Σημίτη παρέπεμπε σε μύστη του πιο σκοτεινού κόσμου των Συνομωσιών.
Εσυ Κώστα, ήσουνα το τροφαντό αγγελούδι όχι μόνο για τους Γαλάζιους αλλά και για κείνους που είχαν αγανακτήσει απο το θράσος της Πράσινης Συμμορίας που κατέστρεφε τα πάντα στο διάβα της, χορεύοντας το αέναο τανγκό με τους γνωστούς νταβατζήδες.
Φτάσαμε στο Μάρτιο του 2004 κι αφού ο Σημίτης με μαεστρία που θα ζήλευαν ο Πάπας κι ο Εφραίμ, απέδρασε απο την ηγεσία του Πασόκ, εσυ κατάφερες να κερδίσεις τον Γιώργο και να γίνεις Πρωθυπουργός.
Φοβερό βρε μπαγάσα, εαν σκεφθείς οτι πέρα απο κάτι φωτοτυπίες που έβγαλες σαν ασκούμενος στην Νομική φίρμα του Τρύφωνα Κουταλίδη, δεν είχες δουλέψει ποτέ στη ζωή σου-είχε δουλέψει για σένα ο Θείος απο το Παρίσι, το επώνυμο του οποίου ταλαιπωρείς.
Σχεδόν με το που ήλθες στην εξουσία αγαπητέ Κώστα, μέσα σου άρχισε η οβιδιακή μεταμόρφωση παρότι εμείς εξακολουθούσαμε να βλέπουμε ένα καλωσυνάτο ευτραφή σαρανταπενταρούλη να περπατά με μικρά πηδηματάκια και να κάνει διαρκώς χειρονομίες-αγκαλίτσες, την κόψη του σπαθιού, παλάμη παράλληλη με το έδαφος-που κέρδιζαν τον τηλεθεατή ψηφοφόρο.
Μόνο που εσύ, απο νωρίς είχες επιλέξει, απο ζήλια προς τους ληστές -καλοπερασάκηδες Πασόκους, απο τους δρόμους που ανοίγονται στη ζωή, το πονηρό μονοπάτι, που τραγουδούσε η θρυλική Σωτηρία Μπέλου.
Αυτό φάνηκε απο τον τρόπο που διαχειρίστηκες την ληστεία στα Εξοπλιστικά τοποθετώντας επικεφαλής της Εξεταστικής επιτροπής, έναν ανεπαρκή Τραγάκη απέναντι στους Βενιζέλο και Λοβέρδο.
Πράγματι εκείνη η επιλογή σου ήταν απο τα πρώτα δείγματα της μεγάλης προδοσίας απέναντι σ εκείνους που σε είχαν πιστέψει.
Αμέσως μετά η εμπλοκή των υπουργών σου στην Ολυμπιάδα και συγκεκριμένα στην υπόθεση C4I, δεν άφηνε καμιά αμφιβολία για τις προτεραιότητες της διακυβέρνησής σου. Ούτε σεμνότητα, ούτε ταπεινότητα, ούτε επανίδρυση-απο παντού άρχισε ν αναδύεται μια αίσθηση γρήγορης αρπαχτής.
Οι υπουργοί σου, με την δική σου ανοχή, ονειρεύονταν τις βίλες με τις εξω-εσω πισίνες με τους πανάκριβους βατήρες και τα ντους με την χρυσή επένδυση. Με τη μοχθηρία που στερημένου πέσατε με τα μούτρα στο μέλι.
Για περισσότερα λεφτά στήσατε την κομπίνα με τα Ομόλογα, μια και αν το είχε κάνει μόνος του ο Αλογοσκούφης θα τον είχες στείλει μόνιμο τσεκαδόρο στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Γνώριζες τα πάντα αγαπητέ Κώστα για τις βαλίτσες που έκοβαν βόλτα στη Σταδίου.
Δουλειά σου είναι να γνώριζες, αυτός είναι ο ρόλος του αρχηγού ενός κράτους-να γνωρίζει να διοικεί. Εαν η Ελλάδα ήταν Γιαπωνέζικη εταιρεία θα σε είχαν οδηγήσει ήδη σε χαρακίρι.
Εκείνο το αλισβερίσι με τον Αλογοσκούφη σε κατέστησε σχεδόν αιχμάλωτό του κι εκείνον πανίσχυρο, να μοιράζει την τράπουλα κατα το δοκούν. Ν απαλλάσει για παράδειγμα με μια του υπογραφή βαρυποινίτες επιχειρηματίες που τους είχαν κάνει τσακωτούς με πλαστά και μαύρα τιμολόγια. Ο Αλογοσκούφης, με την παντοδυναμία που του εκχώρησες, πέρα απο το διακαίωμά του να ονειρεύεται την ηγεσία της ΝΔ, δεν άργησε να μετατρέψει σε άβατο-Βατικανό την πλατεία Συντάγματος.
Το ίδιο διάστημα παρακολουθούσες άπραγος, τα σουλάτσα του Θοδωρή Ρουσόπουλου με τον έμπορο όπλων Πατεράκη και αργότερα με τον Εφραίμ. Λες και δεν υπήρχαν άλλοι άνθρωποι στην Ελληνική κοινωνία να γίνουν φίλοι του Ρουσόπουλου.
Είχε προηγηθεί και η βάρβαρη υποτίμηση της νοημοσύνης μας απο σένα τον ίδιο και τον προσωπάρχη σου τον Αγγέλου, ο οποίος καλωσόριζε τον Κορωνιά στο Μαξίμου ξεδιπλώνοντας ένα Κόκκινο χαλί που κατέληγε στην Προεδρική σουίτα του Γηπέδου Καραισκάκη, για να επιστρέψει- ο άνθρωπος που διοικούσε την Εταιρεία η οποία υπέκλεπτε τις συνομιλίες σου με την σύζυγό σου Νατάσα-πάραυτα δίχως να λερώσει τα χειροποίητα υποδήματά του.
Εσυ, ο άνθρωπος που φαινόσουν οτι θα γίνεις άλλος, έτρεχες πίσω απο τον Εφραίμ, τον έβλεπες να διαβαίνει τα σκαλοπάτια του Μαξίμου-Θεέ μου όλοι όσοι θάπρεπε να βρίσκονται στον Κορυδαλλό, πάνε με φοβερή ευκολία Μαξίμου (κατάντια)-τον έστελνες με καλές συστάσεις σε υπουργούς σαν τον Δούκα, που αποπειράθηκε να κάνει Γκόλφ την καμμένη Ηλεία.
Γνώριζες και όφειλες να γνωρίζεις -είναι σοβαρή δουλειά η πρωθυπουργία, δεν είναι παίξε γέλασε.
Να που απο Επανιδρυτής του Κράτους, κατέληξες έρμαιο των εκδοτών-καναλαρχών οι οποίοι απολύουν με άνεση τους υπουργούς σου. Υπερασπίστηκες τον Βουλγαράκη, αλλά εκείνοι τον απέλυσαν. Υπερασπίζεσαι τον Ρουσόπουλο αλλά απο στιγμή σε στιγμή θα τον στείλουν σπίτι του.
Και συ Κώστα μου τι κάνεις;
Αμήχανος ζεις το τέλος σου; Δεν βρίσκεις καν τη δύναμη να στείλεις σπίτι του τον Αλογοσκούφη, που είναι εξίσου μπλεγμένος με τον Ρουσόπουλο σ ενα σωρό σκάνδαλα; Εφ όσον επέλεξες το μονοπάτι του Κακού, για να μην καταντήσιες περίγελος της Ιστορίας βούτηξε ακόμη πιο βαθιά στον Ιλιγγο του αίματος: Aποκεφάλισε τον Αλογοσκούφη, άλλαξε υπουργείο στον Σουφλιά, κάνε το ίδιο και με τη Ντόρα. Βρες νέους και ηθικούς ανθρώπους και δώστους ευκαιρία.
Ακολούθησε τις οδηγίες του Μακιαβέλι και πάρε τα κεφάλια ακόμη κι εκείνων με τους οποίους στήσατε μαζί τις γνωστές υποθέσεις.
Εαν θέλεις φώναξε στο Μαξίμου ένα μεγαλονταβατζή και ζήτα να σου δώσει οδηγίες επιβίωσης στα δύσκολα-για το πως ν αντιμετωπίσεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Νταβατζή πρέπει ν ακούσεις σ αυτή τη συγκυρία, ούτε τον Γιάννη Λούλη, ούτε τον Αγγέλου και τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς.
Διαφορετικά τι νόημα έχει να κυβερνάς, εαν κάποιοι άλλοι αναδομούν την κυβερνησή σου η εκβιάζουν με τις σφυγμομετρήσεις το εκλογικό αποτέλεσμα;
Εστω και τώρα την τελευταία στιγμή, φέρσου σαν Ηγέτης: καλύτερα να δράσεις και να χάσεις τον πολέμο παρα να πας δίχως αντίσταση, άβουλο θύμα.
Εαν πάλι ο πόλεμος σε κουράζει, τώρα κιόλας πρέπει να παραδώσεις τα κλειδιά του Μαξίμου και να καλέσεις στη Ραφήνα τον Σημίτη για να μιλήσετε για τις παλιές πρωθυπουργικές σας δόξες-όπως τα γερόντια στα ΚΑΠΗ -που περιγράφουν πως έβγαλαν γκόμενα την Σοφία Λόρεν , την Τζίνα Λολομπριτζίντα κι άλλα τέτοια φίδια...
Βασίλης Μπόνιος
http://kourdistoportocali.blogspot.com/2008/10/blog-post_7867.html
-Έκπληξη πρώτη, η φοβερή σε περιεχόμενο και εκφραστική δεινότητα ομιλία του Ρουσόπουλου άφησε άφωνους τους πάντες (όχι μόνο τους 300 αλλά και όλους τους τηλεθεατές)
-Έκπληξη δεύτερη, η μετριότατη ομιλία του πολυδιαφημισμένου καθηγηταρά Μπέννυ, που ήταν διαφήμιση του ξύλινου λόγου της δεκαετίας του 80, η απόλυτη βαρεμάρα.
-Αναμενόμενο κατακάθι πρώτο, ο Γιωργάκης που εκτός από το ότι δεν ξέρει ούτε να διαβάζει τους λόγους που του γράφουν, ήταν και εξαιρετικά υποτινικός στην έκφραση (μήπως έχει αναιμία, ή πρόβλημα με τα αιμοπετάλια, να το κυτάξει επειγόντως).
-Αναμενόμενο κατακάθι δεύτερο, ο έτερος Γιωργάκης ο Καρατζαφέρης, η αμετροέπεια και η εξυπναδίστικες ατάκες του οποίου απευθείνονταν σε παντελώς αγράμματους, ο τύπος έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα!
Σουρωμένος κάθεται και κάνει spam στα σχόλια των μπλογκς άγρια μεσάνυχτα ...ενω η κοτούλα στο δικό του ο σχολιασμός απαγορεύεται...Απολαύστε την κακομοιριά του