Δείτε πώς ένα Προεδρικό Διάταγμα εμποδίζει τον ανταγωνισμό στην πώληση βενζίνης. Απαράδεκτη χώρα και μετά μιλάμε για αισχροκέρδεια στα καύσιμα...
απο ελεύθερο τύπο.
Στα σούπερ μάρκετ δεν μπορούν να λειτουργήσουν πρατήρια βενζίνης, καθώς η νομοθεσία, με την επίκληση λόγων ασφάλειας, δεν επιτρέπει την ίδρυση πρατηρίων σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από καταστήματα και χώρους συνάθροισης κοινού. Αν όμως μια αλυσίδα σούπερ μάρκετ (ή οποιαδήποτε εμπορική αλυσίδα) θέλει να ανοίξει ένα καινούργιο κατάστημα δίπλα, πάνω ή… μέσα σε ένα πρατήριο καυσίμων, δεν αντιμετωπίζει κανέναν περιορισμό.
Το «παράθυρο» αυτό της νομοθεσίας δείχνει ότι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο θεσπίστηκε (το 2006, με το Προεδρικό Διάταγμα 118) η ελάχιστη απόσταση των πρατηρίων από τα σούπερ μάρκετ (και όχι των σούπερ μάρκετ από τα πρατήρια) δεν ήταν η προστασία των πολιτών από τον κίνδυνο ατυχήματος, αλλά η παρεμπόδιση των υπεραγορών να μπουν στην αγορά καυσίμων με χαμηλότερες τιμές. Με τέτοιου είδους «τερτίπια», η αγορά καυσίμων παραμένει σε μεγάλο βαθμό κλειστή στον ανταγωνισμό, ενώ εκείνο που απελευθερώθηκε πλήρως από τον κρατικό έλεγχο ήταν μόνο οι τιμές της βενζίνης και του πετρελαίου......
Το «παράθυρο» αυτό της νομοθεσίας δείχνει ότι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο θεσπίστηκε (το 2006, με το Προεδρικό Διάταγμα 118) η ελάχιστη απόσταση των πρατηρίων από τα σούπερ μάρκετ (και όχι των σούπερ μάρκετ από τα πρατήρια) δεν ήταν η προστασία των πολιτών από τον κίνδυνο ατυχήματος, αλλά η παρεμπόδιση των υπεραγορών να μπουν στην αγορά καυσίμων με χαμηλότερες τιμές. Με τέτοιου είδους «τερτίπια», η αγορά καυσίμων παραμένει σε μεγάλο βαθμό κλειστή στον ανταγωνισμό, ενώ εκείνο που απελευθερώθηκε πλήρως από τον κρατικό έλεγχο ήταν μόνο οι τιμές της βενζίνης και του πετρελαίου......
Σχόλια
Διυλιστήρια, εταιρίες εμπορίας, βυτιοφόρα και πρατήρια απογειώνουν τις τιμές
Κυριακή, 12.10.08
Στα σούπερ μάρκετ δεν μπορούν να λειτουργήσουν πρατήρια βενζίνης, καθώς η νομοθεσία, με την επίκληση λόγων ασφάλειας, δεν επιτρέπει την ίδρυση πρατηρίων σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από καταστήματα και χώρους συνάθροισης κοινού. Αν όμως μια αλυσίδα σούπερ μάρκετ (ή οποιαδήποτε εμπορική αλυσίδα) θέλει να ανοίξει ένα καινούργιο κατάστημα δίπλα, πάνω ή… μέσα σε ένα πρατήριο καυσίμων, δεν αντιμετωπίζει κανέναν περιορισμό.
Το «παράθυρο» αυτό της νομοθεσίας δείχνει ότι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο θεσπίστηκε (το 2006, με το Προεδρικό Διάταγμα 118) η ελάχιστη απόσταση των πρατηρίων από τα σούπερ μάρκετ (και όχι των σούπερ μάρκετ από τα πρατήρια) δεν ήταν η προστασία των πολιτών από τον κίνδυνο ατυχήματος, αλλά η παρεμπόδιση των υπεραγορών να μπουν στην αγορά καυσίμων με χαμηλότερες τιμές. Με τέτοιου είδους «τερτίπια», η αγορά καυσίμων παραμένει σε μεγάλο βαθμό κλειστή στον ανταγωνισμό, ενώ εκείνο που απελευθερώθηκε πλήρως από τον κρατικό έλεγχο ήταν μόνο οι τιμές της βενζίνης και του πετρελαίου.
Οι έρευνες της Επιτροπής Ανταγωνισμού έχουν εντοπίσει δεκάδες θύλακες ακρίβειας στην αγορά σε όλη την αλυσίδα διακίνησης, από τα διυλιστήρια μέχρι τις αντλίες των πρατηρίων.
Η αδιαφανής μέθοδος τιμολόγησης από τα διυλιστήρια είναι η πρώτη πληγή: οι τιμές πώλησης των καυσίμων από τα διυλιστήρια στις εταιρίες εμπορίας ακολουθούν μεν καθημερινά τις διακυμάνσεις των διεθνών τιμών, αλλά περιλαμβάνουν καπέλα και κρυφές χρεώσεις σε μόνιμη βάση. Βάση υπολογισμού των τιμών διυλιστηρίου είναι οι διεθνείς τιμές της βενζίνης ή του ντίζελ (όχι οι τιμές του αργού) για φορτία στη Μεσόγειο, σύμφωνα με το δελτίο Platt’s.
Και οι δύο εταιρίες διύλισης ακολουθούν την ίδια μέθοδο τιμολόγησης, που είναι ο μέσος όρος των τιμών των τελευταίων τεσσάρων ημερών. Ενα ζήτημα που προκύπτει είναι ότι οι τιμές που λαμβάνονται υπόψη είναι οι ανώτατες (high) και όχι οι μέσες ή κατώτατες. Το δεύτερο είναι πως οι τιμές αυτές δεν δημοσιεύονται ώστε να υπάρχει διαφάνεια και οι καταναλωτές να έχουν τη δυνατότητα ελέγχου. Το τρίτο, και μάλλον σημαντικότερο, είναι ότι στις τιμές αυτές επιβάλλονται προσαυξήσεις, οι οποίες επίσης καθορίζονται με αδιαφανή τρόπο και επιβαρύνουν σημαντικά τις τιμές καταναλωτή, καθώς φθάνουν έως 0,022 ευρώ το λίτρο, ποσό υψηλότερο σε σχέση με αυτό που χρεώνουν διυλιστήρια στο εξωτερικό.
Το δεύτερο πρόβλημα στα διυλιστήρια είναι το καθεστώς τήρησης των αποθεμάτων ασφαλείας. Σύμφωνα με το νόμο, όσοι εισάγουν αργό ή έτοιμα προϊόντα έχουν υποχρέωση να τηρούν αποθέματα ασφαλείας ικανά να καλύψουν την κατανάλωση για 90 ημέρες. Οι εταιρίες εμπορίας δεν έχουν δεξαμενές με τις προδιαγραφές και τη χωρητικότητα που απαιτούνται για να κρατούν αποθέματα. Ετσι, εμποδίζονται οι εισαγωγές και οι εταιρίες «υποχρεώνονται» να αγοράζουν καύσιμα από τα εγχώρια διυλιστήρια.
«Η απουσία εισαγωγών σε μια απελευθερωμένη αγορά θέτει σοβαρούς περιορισμούς στη λειτουργία του επιπέδου του ανταγωνισμού και λειτουργεί απορρυθμιστικά στο επίπεδο καθορισμού των τιμών», τονίζει η Επιτροπή Ανταγωνισμού. «Η υποχρέωση τήρησης αποθεμάτων ασφαλείας φαίνεται να καθιστά τις απευθείας εισαγωγές ασύμφορες, διότι οι εταιρίες εμπορίας είτε πρέπει να χρησιμοποιήσουν τους υφιστάμενους αποθηκευτικούς χώρους για τα συγκεκριμένα προϊόντα σε βάρος άλλων εισαγωγών, είτε πρέπει να δεσμεύσουν συμβατικά αποθηκευτικούς χώρους τρίτων. Με τον τρόπο αυτόν, αποθαρρύνονται σημαντικά οι εισαγωγές πετρελαιοειδών, οι οποίες θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ευεργετικά στον ανταγωνισμό και συνεπώς στην τελική (λιανική) τιμή».
Στο επίπεδο των εταιριών εμπορίας, η Επιτροπή καταλογίζει αδιαφάνεια και υποκειμενικά κριτήρια στη διαμόρφωση των εκπτώσεων προς τα πρατήρια. Η πρακτική αυτή είναι μία από τις εξηγήσεις για τις μεγάλες διαφορές τιμών μεταξύ πρατηρίων που βρίσκονται στην ίδια πόλη ή ακόμη και στην ίδια γειτονιά, οι οποίες συχνά ξεπερνούν και τα 15 λεπτά το λίτρο. Οι εταιρίες «υποστηρίζουν» ένα πρατήριο του δικτύου τους, δίνοντας μεγάλες εκπτώσεις, βγάζουν όμως ταυτόχρονα εκτός αγοράς ένα διπλανό πρατήριο που μπορεί να αγοράζει το καύσιμο ακριβότερα από τη λιανική τιμή πώλησης του ανταγωνιστή. Η εξήγηση που δίνεται είναι οι επενδύσεις που έχουν κάνει ή δεν έχουν κάνει, αντίστοιχα, οι εταιρίες για την κατασκευή του πρατηρίου, οι οποίες ανακτώνται από τις εκπτώσεις ή ακόμη από τον «αέρα» που πληρώνουν για να προσελκύσουν ένα πρατήριο στο δίκτυό τους.
Στον «κρίκο» των μεταφορών, το επάγγελμα είναι κλειστό, δεν εκδίδονται νέες άδειες για βυτιοφόρα και το υπουργείο Μεταφορών καθορίζει τα ελάχιστα κόμιστρα.
Και στα πρατήρια τα «αγκάθια» είναι ο «υπερεπαγγελματισμός» (8.000 επιχειρήσεις), οι λεόντειες συμβάσεις με τις εταιρίες, το ωράριο, οι πιθανές τοπικές συμφωνίες για τον καθορισμό των τιμών, η αδυναμία απευθείας πρόσβασης στα διυλιστήρια για προμήθεια καυσίμων χωρίς τη μεσολάβηση των εταιριών και η έλλειψη ταμειακών μηχανών ή συστημάτων ελέγχου εισροών/εκροών, η οποία, εκτός από φορολογική «μαύρη τρύπα», επιτείνει την αδιαφάνεια στη διαμόρφωση των λιανικών τιμών.
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=55486
Εξακολουθεί να έχει το προβάδισμα το ΠΑΣΟΚ και σε νέα δημοσκόπηση της εταιρείας MARC, που δημοσιεύει η εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής».
Στην πρόθεση ψήφου οι ερωτώμενοι σε ποσοστό 31,3% δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, έναντι 29,8% που θα ψηφίσουν ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να επιτυγχάνει διψήφιο νούμερο με 10,4% ενώ το ΚΚΕ ακολουθεί με 7,0%. Το ΛΑΟΣ παραμένει στην Βουλή με 4,0%.