Είναι περίεργο αλλά ένας πανικός των καταθετών οτι θα τα χάσουν όλα μπορεί να τους οδηγήσει πράγματι να γίνει έτσι. Αλλιώς δεν θα υπάρξει πρόβλημα...


απο ελεύθερο τύπο.
Στο χείλος του γκρεμού βρέθηκε η παγκόσμια οικονομία αλλά έστω την ενδεκάτη ώρα οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες έδειξαν την αποφασιστικότητα να κάνουν αυτό το κρίσιμο ένα βήμα πίσω προκειμένου να αποφευχθεί η πτώση. Προς το παρόν το πέτυχαν αλλά υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος πριν μπορέσουμε να πούμε ότι είμαστε ασφαλείς. Δύο βασικοί κίνδυνοι κινητοποίησαν τις αρχές:

Ο χειρότερος εφιάλτης είναι ένας «πανικός καταθετών», να σπεύσουν οι καταθέτες να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες φοβούμενοι ότι θα πτωχεύσουν και προκαλώντας έτσι την πτώχευση ακόμη και των υγιών τραπεζών που κανονικά δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν.........

Σχόλια

Ο χρήστης wolf είπε…
Μπορεί η «επιχείρηση επιτόκια» να φέρει το «τέλος της αρχής»;
Ο πανικός των καταθετών κινητοποίησε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις
Κυριακή, 12.10.08
Στο χείλος του γκρεμού βρέθηκε η παγκόσμια οικονομία αλλά έστω την ενδεκάτη ώρα οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες έδειξαν την αποφασιστικότητα να κάνουν αυτό το κρίσιμο ένα βήμα πίσω προκειμένου να αποφευχθεί η πτώση. Προς το παρόν το πέτυχαν αλλά υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος πριν μπορέσουμε να πούμε ότι είμαστε ασφαλείς. Δύο βασικοί κίνδυνοι κινητοποίησαν τις αρχές:

Ο χειρότερος εφιάλτης είναι ένας «πανικός καταθετών», να σπεύσουν οι καταθέτες να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες φοβούμενοι ότι θα πτωχεύσουν και προκαλώντας έτσι την πτώχευση ακόμη και των υγιών τραπεζών που κανονικά δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν.

Το δεύτερο πρόβλημα ήταν η κατάρρευση των χρηματιστηριακών αγορών σε όλο τον κόσμο. Παρά την έγκριση του σχεδίου Πόλσον των 700 δισ. δολαρίων από τον αμερικανικό Κογκρέσο, η αγορά συνέχισε να υποχωρεί με τον Dow Jones να χάνει την επόμενη ημέρα περισσότερες από 500 μονάδες και τα χρηματιστήρια διεθνώς να χορεύουν στον ίδιο ρυθμό. Η επίμονη πτώση των αγορών «καταστρέφει» τους ισολογισμούς τραπεζών, ασφαλιστικών εταιριών και άλλων εταιριών του χρηματοοικονομικού κλάδου, προκαλώντας ένα φαύλο καθοδικό κύκλο.

Γι’ αυτό το λόγο οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έσπευσαν, πρώτα η καθεμία χωριστά αλλά αμέσως μετά σε συνεννόηση, να αυξήσουν το όριο του εγγυημένου ποσού ανά καταθέτη και ανά τράπεζα στις 50.000 ευρώ πανευρωπαϊκά ενώ ορισμένες χώρες, όπως η Ελλάδα, το πήγαν στα 100.000 ευρώ. Η Ιρλανδία, η Γερμανία και η Αυστρία εγγυώνται πλέον ολόκληρο το ποσό. Στη Βρετανία η κυβέρνηση προσέφερε μια «ένεση ζωής» στο τραπεζικό σύστημα ύψους 50 δισ. στερλινών, καθώς το «πάγωμα» των πιστωτικών αγορών απείλησε να γονατίσει το σύστημα. Επιπλέον οι κεντρικές τράπεζες παντού στον κόσμο χορήγησαν ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα με τρόπο που δεν είχαν ξανακάνει ποτέ. Και η ισπανική κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της για ανάλογη κίνηση με «προίκα» 30 δισ. ευρώ, που θα μπορούσε να φτάσει τα 50 δισ. ευρώ.

Χαρακτηριστικά, η αμερικανική κεντρική τράπεζα Federal Reserve άρχισε να αγοράζει έντοκα γραμμάτια επιχειρήσεων, δηλαδή ουσιαστικά να δανείζει άμεσα τις επιχειρήσεις! Η πιστωτική κρίση κινδύνευε να αφήσει τις αμερικανικές επιχειρήσεις χωρίς κεφάλαια κίνησης για την καθημερινή λειτουργία τους.

Συντονισμός των τραπεζών

Αλλά η εντυπωσιακότερη κίνηση από όλες ήταν η συντονισμένη μείωση των επιτοκίων κατά μισή εκατοστιαία μονάδα από έξι κεντρικές τράπεζες (Federal Reserve, ΕΚΤ, Τράπεζα της Αγγλίας, Εθνική Τράπεζα Ελβετίας, Τράπεζα του Καναδά και σουηδική Riksbank). Η Τράπεζα της Ιαπωνίας εξέφρασε την υποστήριξή της χωρίς να μειώσει, ενώ η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας μείωσε κατά ένα μικρότερο ποσοστό. Την προηγούμενη ημέρα είχε μειώσει η αυστραλιανή κεντρική τράπεζα κατά μία ολόκληρη μονάδα. Οι εκτιμήσεις των αναλυτών είναι ότι θα χρειαστούν αρκετές ακόμη μειώσεις των επιτοκίων στα επόμενα τρίμηνα.

Πάντως η Ευρωπαϊκή Ενωση παραμένει διχασμένη και βυθισμένη στην αμοιβαία δυσπιστία. Παρά τη συνεννόηση που έγινε για την αύξηση του ορίου εγγύησης των καταθέσεων, το αποτέλεσμα της συνάντησης των υπουργών Οικονομικών στο ECOFIN ήταν ότι η αντιμετώπιση της κρίσης παραμένει κυρίως εθνική υπόθεση. Στη Γερμανία η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ επιμένει στη θέση ότι δεν υπάρχει ανάγκη για ένα πανευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης των τραπεζών, κατά το αμερικανικό πρότυπο, άποψη με την οποία συμφωνεί και η Βρετανία, που, όπως είδαμε, δημιούργησε ένα εθνικό τέτοιο ταμείο. Η Γαλλία αναγκάστηκε προς το παρόν να αναδιπλωθεί στο ζήτημα αυτό, αλλά γύρω της συσπειρώνονται αρκετές άλλες χώρες πιέζοντας τον απροσδόκητο γερμανοβρετανικό άξονα.
To επόμενο βήμα θα γίνει στη σημερινή συνάντηση των ηγετών της Ε.Ε. στο Παρίσι, στην οποία και αναμένεται να ληφθούν μέτρα-πακέτο.

Το επιτόκιο της ΕΚΤ θα φτάσει το 3% τον Απρίλιο ’09

Holger Schmieding - Επικεφαλης αναλυτης ευρωπαϊκης οικονομιας της Bank of America

«Οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες της Ευρώπης ξεκαθάρισαν ότι είναι διατεθειμένες να κάνουν γενναίες κινήσεις προκειμένου να σταθεροποιήσουν τις χρηματοοικονομικές αγορές και να αποτρέψουν μια βαθιά και παρατεταμένη ύφεση. Καθώς περιμένουμε να εκδηλωθεί στην καλύτερη περίπτωση ήπια ύφεση στη ζώνη του ευρώ και τη Βρετανία στο τέλος του 2008 και τις αρχές του 2009, περιμένουμε και νέες μειώσεις των επιτοκίων. Περιμένουμε ότι η ΕΚΤ θα μειώσει τα επιτόκια τρεις ακόμη φορές κατά ένα τέταρτο της εκατοστιαίας μονάδας κάθε φορά, για να φτάσουν στο 3,0% το αργότερο τον Απρίλιο του 2009. Η Τράπεζα της Αγγλίας θα μειώσει ξανά το Νοέμβριο, φτάνοντας στο 3,25% τον Ιούνιο του 2009. Περιμένουμε ότι η ελβετική Εθνική Τράπεζα, που ξεκινά από χαμηλότερο επίπεδο επιτοκίων, θα μειώσει μια ακόμη φορά κατά ένα τέταρτο της εκατοστιαίας μονάδας και η σουηδική Riksbank κατά πάσα πιθανότητα τρεις ακόμη φορές από ένα τέταρτο της εκατοστιαίας μονάδας στα βήματα της ΕΚΤ. Αν οι αγορές συνεχίζουν να υποχωρούν, οι μειώσεις των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών θα είναι πιο επιθετικές και εμπροσθοβαρείς».

Joachim Fels - Συνεπικεφαλης οικονομολογος της Morgan Stanley

Η συντονισμένη μείωση δημιουργεί μία virtual παγκόσμια τράπεζα

«H συντονισμένη μείωση των επιτοκίων σηματοδοτεί τη δημιουργία μιας virtual παγκόσμιας κεντρικής τράπεζας. Η κίνηση έπρεπε να είχε γίνει από καιρό. Θα ακολουθήσουν και άλλες μειώσεις των επιτοκίων από τη virtual παγκόσμια κεντρική τράπεζα αν δεν σταθεροποιηθούν οι αγορές. Αλλιώς θα έχουμε μη συντονισμένες μειώσεις κατά περίπτωση. Οι αρχές θα κάνουν οτιδήποτε χρειαστεί προκειμένου να αποφευχθεί μια κατάσταση όπως στη δεκαετία του 1930. Στη ζώνη του ευρώ περιμένουμε μείωση κατά 0,75 εκατοστιαίες μονάδες ακόμη, ίσως από το Νοέμβριο αλλά το πιθανότερο από το Δεκέμβριο. Στη Βρετανία περιμένουμε τα επιτόκια στο 4,5% μέχρι το τέλος του χρόνου αλλά δεν αποκλείουμε να φτάσουν στο 3% ή και παρακάτω στο πρώτο εξάμηνο του 2009. Στην Ελβετία περιμένουμε μείωση κατά ένα τέταρτο της εκατοστιαίας μονάδας, το πιθανότερο στα μέσα Δεκεμβρίου».

Juergen Michels - Chief Economist της Citigroup για την Ευρώπη

Η πτώση της εμπιστοσύνης ανοίγει το δρόμο για νέες μειώσεις

«Περιμένουμε ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις των επιτοκίων στην Ευρώπη. Η ΕΚΤ ανησυχεί ακόμη για τον πληθωρισμό αλλά είναι πολύ πιθανό να μειώσει ξανά τα επιτόκια πριν από το τέλος του έτους, ίσως και κατά μισή εκατοστιαία μονάδα. Περιμένουμε ότι η πτώση της οικονομικής εμπιστοσύνης και των πληθωριστικών προσδοκιών θα ανοίξουν το δρόμο για νέες μειώσεις, ιδίως αν η κατάσταση στις χρηματοοικονομικές αγορές δεν βελτιωθεί σημαντικά. Μέχρι το τέλος του επόμενου έτους είναι πιθανότερο να δούμε τα επιτόκια κοντά στο 2,0% παρά στο 3,0% των προηγούμενων προβλέψεών μας. Για τη Βρετανία περιμένουμε μια ακόμη μείωση κατά μισή εκατοστιαία μονάδα, στο 4% το Νοέμβριο. Περιμένουμε να σταματήσουν στο 3,0% αλλά δεν αποκλείουμε να υποχωρήσουν ακόμη χαμηλότερα. Για τη Σουηδία περιμένουμε μια ακόμη μείωση κατά ένα τέταρτο της εκατοστιαίας μονάδας στο γύρισμα του έτους. Ωστόσο, θεωρούμε πιθανότερο να φτάσουν το 3,5% του χρόνου από το 4,0% της προηγούμενης εκτίμησής μας. Για την Ελβετία περιμένουμε τα επιτόκια στο 2,0% στα επόμενα 2-3 τρίμηνα.
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=55502