απο ελεύθερο τύπο.Η παγκόσμια οικονομία συγκλονίζεται από την κρίση του αιώνα. Πολλοί ήδη θεωρούν ότι η θύελλα που σαρώνει τις αγορές και τις οικονομίες της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών είναι η μεγαλύτερη όλων των εποχών.
Η σύγκριση με το κραχ του 1929 αναπόφευκτη. Ποιες είναι λοιπόν οι ομοιότητες και οι διαφορές μεταξύ του κραχ του Μεσοπολέμου και της σημερινής πιστωτικής κρίσης; Προσδεθείτε και συγκρίνετε…
Η φούσκα
Η αμερικανική οικονομία είναι η μεγαλύτερη του πλανήτη, παράγοντας το 1929 το 35% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Πριν από την έναρξη της κρίσης προηγήθηκε μία περίοδος υπερθέρμανσης της αξίας του Χρηματιστηρίου, συνοδευόμενη από σκάνδαλα διαφθοράς, απληστία και ανάληψη υπερβολικών κινδύνων.
Η οικονομία των ΗΠΑ παραμένει η μεγαλύτερη παγκοσμίως, διατηρώντας μερίδιο 27% στο παγκόσμιο ΑΕΠ. Η «φούσκα» αυτή τη φορά δεν ήταν το Χρηματιστήριο, αλλά η αγορά ακινήτων χαμηλής εξασφάλισης (subprime). Το μερίδιο των subprimes στη συνολική αγορά των δανείων αυξήθηκε από 9% το 2003 στο 24% το 2007............
Σχόλια
Σάββατο, 11.10.08
Η παγκόσμια οικονομία συγκλονίζεται από την κρίση του αιώνα. Πολλοί ήδη θεωρούν ότι η θύελλα που σαρώνει τις αγορές και τις οικονομίες της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών είναι η μεγαλύτερη όλων των εποχών.
Η σύγκριση με το κραχ του 1929 αναπόφευκτη. Ποιες είναι λοιπόν οι ομοιότητες και οι διαφορές μεταξύ του κραχ του Μεσοπολέμου και της σημερινής πιστωτικής κρίσης; Προσδεθείτε και συγκρίνετε…
Η φούσκα
Η αμερικανική οικονομία είναι η μεγαλύτερη του πλανήτη, παράγοντας το 1929 το 35% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Πριν από την έναρξη της κρίσης προηγήθηκε μία περίοδος υπερθέρμανσης της αξίας του Χρηματιστηρίου, συνοδευόμενη από σκάνδαλα διαφθοράς, απληστία και ανάληψη υπερβολικών κινδύνων.
Η οικονομία των ΗΠΑ παραμένει η μεγαλύτερη παγκοσμίως, διατηρώντας μερίδιο 27% στο παγκόσμιο ΑΕΠ. Η «φούσκα» αυτή τη φορά δεν ήταν το Χρηματιστήριο, αλλά η αγορά ακινήτων χαμηλής εξασφάλισης (subprime). Το μερίδιο των subprimes στη συνολική αγορά των δανείων αυξήθηκε από 9% το 2003 στο 24% το 2007.
Το δόλωμα
Σε μία δύσκολη οικονομική περίοδο, η Γουόλ Στριτ σημείωνε διαδοχικά ρεκόρ, ωθούμενη από φήμες που διακινούσαν τα παπαγαλάκια χρηματιστών και τραπεζιτών. Ο χρηματιστηριακός δείκτης S&P ανέβηκε από 12,6 μονάδες τον Αύγουστο του 2009 σε 31,7 τον Αύγουστο, για να καταρρεύσει στις 4 μονάδες από τον Οκτώβριο του 1929 μέσα σε λίγους μήνες.
Τα στεγαστικά δάνεια subprimes απευθύνονταν σε Αμερικανούς πολίτες που δεν είχαν μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Με μηδενική προκαταβολή και ελκυστικά επιτόκια για τα πρώτα έτη, οι φτωχοί Αμερικανοί του Νότου και αργότερα όλης της χώρας βρέθηκαν με σπίτι. Μόνο που η περίοδος χάριτος έληξε το 2007, με τα επιτόκια να τετραπλασιάζονται, προκαλώντας κύμα κατασχέσεων.
Οι τραπεζίτες
Ο χρηματιστηριακός πυρετός του Μεσοπολέμου δεν μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστους τους μεγάλους τραπεζίτες της Γουόλ Στριτ. Η απληστία για γρήγορο κέρδος τούς ώθησε να αγοράσουν μετοχές με τα χρήματα των καταθετών τους. Από τις 29 Οκτωβρίου, όταν άρχισε το κραχ, οι μετοχές έγιναν χαρτάκια και οι τράπεζες χρεοκόπησαν.
Οι μεγάλες επενδυτικές τράπεζες τύπου Lehman Brothers μπήκαν στην αγορά των subprimes όχι χορηγώντας δάνεια (άλλωστε δεν είχαν το δικαίωμα), αλλά αγοράζοντας τους τίτλους των δανείων και μεταπωλώντας τους τίτλους αυτούς στην πιστωτική αγορά. Τα παράγωγα προϊόντα λειτουργούσαν ως πονταρίσματα, που έχασαν πλήρως την αξία τους όταν κατέρρευσε η αμερικανική αγορά ακινήτων.
Το κραχ
Ηδη από το Σεπτέμβριο του 1929 είχαν φανεί τα πρώτα σημάδια. Ο Dow Jones, που είχε πενταπλασιάσει την τιμή του στις 381 μονάδες, έχασε το 17% της αξίας του. Η αστάθεια και η πτώση συνεχίσθηκαν όλο τον Οκτώβριο μέχρι τη «μαύρη Τρίτη» της 29ης Οκτωβρίου, όταν η αγορά κατέρρευσε, όλοι ξεπουλούσαν μετοχές που έγιναν χαρτιά. Μέσα σε μία ημέρα όλοι έγιναν φτωχοί και 1.500 τράπεζες έκλεισαν.
Τα πρώτα μαύρα σύννεφα είχαν φανεί από την άνοιξη του 2007 όταν χρεοκόπησε η Countrywide, που χορηγούσε δάνεια subprimes. Σύντομα αποκαλύφθηκε ότι τα ομόλογα των δανείων, που έγιναν γνωστά ως τοξικά, είχαν μολύνει το πιστωτικό σύστημα της Δύσης. Από τον Αύγουστο του 2008 μέχρι σήμερα έχουν καταρρεύσει δεκάδες τράπεζες σε ΗΠΑ και Δυτική Ευρώπη.
Οι αυτοκτονίες
Τραπεζίτες που είχαν παίξει στο Χρηματιστήριο τις καταθέσεις των πελατών τους πτώχευσαν. Αρκετοί από τους αυτούς βουτούσαν στο κενό από τα κτίρια της Γουόλ Στριτ. Στην αποφράδα χρονιά του 1929 σημειώθηκαν 23.000 αυτοκτονίες.
Στους σύγχρονους καιρούς, οι τραπεζίτες που οδήγησαν τις επιχειρήσεις τους στο λουκέτο φεύγουν με παχυλά μπόνους (τα περίφημα χρυσά αλεξίπτωτα) και δεν αυτοκτονούν. Μία αυτοκτονία έχει καταγραφεί στο Σίτι του Λονδίνου από επενδυτή που έπεσε στις γραμμές του τρένου.
Η φτώχεια
Πάνω από 12 εκατομμύρια Αμερικανοί έμειναν άνεργοι, 20.000 επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο, ενώ η οικονομία μπήκε σε ύφεση. Ακόμη και μεγαλοεπιχειρηματίες, που χρεοκόπησαν, πουλούσαν μήλα στους δρόμους έξω από τα πολυτελή πρώην γραφεία τους..
Η ανεργία στις ΗΠΑ έφθασε στο 6,1%, το υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 5 ετών. Περισσότεροι από 9,5 εκατομμύρια Αμερικανοί είναι άνεργοι, ενώ, σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΔΝΤ, η οικονομία των ΗΠΑ βρίσκεται στα πρόθυρα της ύφεσης.
Το σχέδιο διάσωσης
Συγκροτήθηκε Φορέας Πιστωτικής Ανασυγκρότησης που επέτρεψε στις υπερχρεωμένες τράπεζες να λειτουργήσουν διαγράφοντας χρέη. Δόθηκαν δάνεια σε 6.648 επιχειρήσεις, ενώ ο Πιστωτικός Φορέας λειτούργησε για 21 χρόνια με έμφαση στην ενίσχυση μικρών επιχειρήσεων και βιομηχανιών.
Στις ΗΠΑ, το Σχέδιο Πόλσον έχει διετή διάρκεια, ενώ στην Ευρώπη η βοήθεια δίδεται με κρατικοποιήσεις τραπεζών ή διοχέτευση κεφαλαίων. Τα χρήματα προορίζονται κυρίως για αγορά τοξικών ομολόγων από μεγάλες τράπεζες και όχι από μικρές επιχειρήσεις. Το κόστος εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει το 1,4 τρισ. δολάρια.
Οι διαφορές
Υπήρχε γεωπολιτική αστάθεια, ενώ η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) επιχείρησε να σπάσει τη φούσκα του Χρηματιστηρίου ανεβάζοντας τα επιτόκια και περιορίζοντας τη ρευστότητα, με αποτέλεσμα το χρήμα να σταματήσει να κυκλοφορεί. Επιπλέον, το θεσμικό πλαίσιο για τη λειτουργία των τραπεζών ήταν ατελές.
Υπάρχει σχετική πολιτική σταθερότητα, ενώ διαρκώς ενισχύουν τις δυνάμεις τους
και άλλες χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία κ.λπ. Η Fed έχει πάρει το μάθημα του 1929 και τροφοδοτεί τη ρευστότητα μειώνοντας διαρκώς τα επιτόκια. Οι αποταμιευτές είναι εξασφαλισμένοι σε σημαντικό βαθμό από το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων.
ΑΜΥΡΑΣ ΠΑΝΟΣ
Ελεύθερος Τύπος http://www.e-tipos.com/newsitem?id=55378