Ρουσοπουλος: Να γιατι ηταν αδυνατη η λαθροχειρια ακομα και αν καποιος το ηθελε....

απο το briefing.
Eιπε μεταξυ αλλων ο Ρουσοπουλος.

Τα βαζω για οποιον εχει την υπομονη να κατσει και να καταλαβει λεπτομερειες της διαδικασιας που εξηγουν γιατι ειναι αδυνατη η λαθροχειρια...

....Κάθε βουλευτής έπαιρνε σε φάκελο, μαζί με τις οδηγίες που του έλεγαν το πώς συμπληρώνεται ένα ψηφοδέλτιο ορθά -και εννοούμε ορθά για να μπορεί να περάσει από το μηχάνημα αναγνώρισης, το σκάνερ, όπως συνηθίσαμε να το λέμε- και οι οδηγίες αυτές είναι αρκετά σαφείς. Το κάθε ψηφοδέλτιο ήταν τυπωμένο από τη μηχανογραφική υπηρεσία της Βουλής. Στην εκτύπωση, σε μια σελίδα που ήταν το ψηφοδέλτιο μπρος – πίσω υπήρχαν τα ερωτήματα για τα προς αναθεώρηση άρθρα. Στο πάνω μέρος της σελίδας υπήρχε το όνομα του κάθε βουλευτή, τυπωμένο επίσης από τη μηχανογραφική υπηρεσία, δηλαδή δεν ήταν κενό για να συμπληρώσει ο καθένας το όνομά του. Και επίσης σε κάθε σελίδα (και στις δύο σελίδες) υπήρχε χώρος για υπογραφή του βουλευτή στο κάτω μέρος και χώρος για την υπογραφή του ψηφολέκτη. Έχω φέρει μαζί μου όλα τα πρακτικά εκείνης της ημέρας και στη συνέχεια, όταν τελειώσουμε το briefing, θα σας δείξω ακριβώς το κάθε ψηφοδέλτιο όπου έχει εκτυπωμένο το όνομα του βουλευτή από το μηχανογραφικό της Βουλής. Έχει αριθμό, έναν αριθμό για κάθε ψηφοδέλτιο, δεύτερο στοιχείο δηλαδή ελέγχου του ψηφοδελτίου. Έχει χώρο υπογραφής του βουλευτή, χώρο υπογραφής του ψηφολέκτη.
Το ίδιο ακριβώς και στην πίσω σελίδα του: Τυπωμένα το όνομα του βουλευτή, ο αριθμός, χώρος υπογραφής βουλευτή, χώρος υπογραφής ψηφολέκτη. Επιπλέον, το κάθε ψηφοδέλτιο είναι πρωτότυπο, έχοντας διαγράμμιση από τη μηχανογραφική υπηρεσία της Βουλής, το οποίο σημαίνει: Εάν κάποιος βουλευτής έχανε το ψηφοδέλτιό του και το φωτοτυπούσε κάποιος άλλος, η φωτοτυπία δεν μπορούσε να περάσει από το μηχάνημα σκάνερ.
Ας δούμε λίγο τη διαδικασία.
Εκαλείτο ένας βουλευτής από το προεδρείο της Βουλής να ψηφίσει. Έπρεπε να έχει συμπληρώσει τα τετραγωνάκια με σταυρό και με χρώμα συγκεκριμένο, μαύρο ή μπλε, όπως λένε οι οδηγίες. Πήγαινε στο χώρο που είναι συνήθως η ψηφοδόχος, τώρα δεν έχουμε κάλπη γιατί είναι ανοιχτή η διαδικασία, αντιθέτως είχαμε μπροστά από τους στενογράφους της Βουλής (έξω από τα κάγκελα όπως έχετε προσέξει όσοι έχετε πάει στη Βουλή) δύο βουλευτές.
Ο ένας ήταν ο κ. Μπούγας και ο άλλος ήταν ο κ. Πλεύρης, βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ αντιστοίχως.
Οι δύο βουλευτές έπαιρναν το ψηφοδέλτιο και το έδιναν σε δύο άλλους βουλευτές που ήταν πίσω στο χώρο των στενογράφων, πίσω από τα κάγκελα.
Αυτοί οι δύο βουλευτές στο χώρο εκείνο ήταν ο κ. Αγοραστός της Νέας Δημοκρατίας και η κ. Αμανατίδου του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δύο αυτοί βουλευτές έδιναν το ψηφοδέλτιο σε δύο τεχνικούς της εταιρείας με την οποία η Βουλή συνεργάζεται από το 1998, προκειμένου αυτοί να το εισαγάγουν στο σκάνερ. Επιβλέπων των δύο τεχνικών και της διαδικασίας, ήταν διευθυντής της Βουλής, ανώτερος υπάλληλος της Βουλής. Παρόντες στο χώρο ήταν έξι στενογράφοι της Βουλής. Θα αναφερθώ εν τάχει στους υπολοίπους παρόντες, όπως για παράδειγμα στους 186 βουλευτές, στους 75 κοινοβουλευτικούς συντάκτες και φυσικά στις τηλεοπτικές κάμερες της Βουλής που μετέδιδαν ζωντανά τη διαδικασία μιας ανοιχτής ψηφοφορίας.
Εάν το μηχάνημα σκάνερ δεν δεχόταν το ψηφοδέλτιο -και δεν το δεχόταν για δύο ή τρεις λόγους, ο ένας λόγος γιατί ήταν τσαλακωμένο- είναι σαφές στις οδηγίες τις οποίες θα σας δώσω στη συνέχεια, του προεδρείου της Βουλής που δόθηκαν στους βουλευτές από την προηγούμενη ημέρα, ότι αν ένα ψηφοδέλτιο είναι τσαλακωμένο δεν θα περνάει στο μηχάνημα σκάνερ. Τότε το μηχάνημα το έβγαζε έξω. Όφειλε, λοιπόν, να ειδοποιηθεί ο βουλευτής και ειδοποιείτο από τους παρισταμένους στη διαδικασία ή από συναδέλφους βουλευτές και αναζητείτο.
Υπενθυμίζω -και υπάρχει και στα πρακτικά της Βουλής καταγεγραμμένο- ότι ο πρόεδρος του Σώματος αλλά και το κείμενο των οδηγιών, ανέφερε ότι δεν θα έπρεπε να απομακρυνθούν οι βουλευτές από την αίθουσα για τέτοιου είδους τυχόν τεχνικά ζητήματα.......

ολο το κειμενο Ρουσοπουλου στο πρωτο σχολιο

Σχόλια

Ο χρήστης wolf είπε…
ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ: Θα σας εξηγήσω, λοιπόν, τις διαδικασίες της ψηφοφορίας της ημέρας εκείνης. Υπάρχουν οδηγίες που εδόθησαν στους βουλευτές όλων των κομμάτων από την προηγούμενη κιόλας ημέρα, και τις οποίες οδηγίες έχω εδώ μαζί μου. Δεν θα σας τις διαβάσω για να μην σας κουράσω. Θα σας πω, όμως, το κύριο νόημα των οδηγιών αυτών: Κάθε βουλευτής έπαιρνε σε φάκελο, μαζί με τις οδηγίες που του έλεγαν το πώς συμπληρώνεται ένα ψηφοδέλτιο ορθά -και εννοούμε ορθά για να μπορεί να περάσει από το μηχάνημα αναγνώρισης, το σκάνερ, όπως συνηθίσαμε να το λέμε- και οι οδηγίες αυτές είναι αρκετά σαφείς. Το κάθε ψηφοδέλτιο ήταν τυπωμένο από τη μηχανογραφική υπηρεσία της Βουλής. Στην εκτύπωση, σε μια σελίδα που ήταν το ψηφοδέλτιο μπρος – πίσω υπήρχαν τα ερωτήματα για τα προς αναθεώρηση άρθρα. Στο πάνω μέρος της σελίδας υπήρχε το όνομα του κάθε βουλευτή, τυπωμένο επίσης από τη μηχανογραφική υπηρεσία, δηλαδή δεν ήταν κενό για να συμπληρώσει ο καθένας το όνομά του. Και επίσης σε κάθε σελίδα (και στις δύο σελίδες) υπήρχε χώρος για υπογραφή του βουλευτή στο κάτω μέρος και χώρος για την υπογραφή του ψηφολέκτη. Έχω φέρει μαζί μου όλα τα πρακτικά εκείνης της ημέρας και στη συνέχεια, όταν τελειώσουμε το briefing, θα σας δείξω ακριβώς το κάθε ψηφοδέλτιο όπου έχει εκτυπωμένο το όνομα του βουλευτή από το μηχανογραφικό της Βουλής. Έχει αριθμό, έναν αριθμό για κάθε ψηφοδέλτιο, δεύτερο στοιχείο δηλαδή ελέγχου του ψηφοδελτίου. Έχει χώρο υπογραφής του βουλευτή, χώρο υπογραφής του ψηφολέκτη. Το ίδιο ακριβώς και στην πίσω σελίδα του: Τυπωμένα το όνομα του βουλευτή, ο αριθμός, χώρος υπογραφής βουλευτή, χώρος υπογραφής ψηφολέκτη. Επιπλέον, το κάθε ψηφοδέλτιο είναι πρωτότυπο, έχοντας διαγράμμιση από τη μηχανογραφική υπηρεσία της Βουλής, το οποίο σημαίνει: Εάν κάποιος βουλευτής έχανε το ψηφοδέλτιό του και το φωτοτυπούσε κάποιος άλλος, η φωτοτυπία δεν μπορούσε να περάσει από το μηχάνημα σκάνερ. Ας δούμε λίγο τη διαδικασία. Εκαλείτο ένας βουλευτής από το προεδρείο της Βουλής να ψηφίσει. Έπρεπε να έχει συμπληρώσει τα τετραγωνάκια με σταυρό και με χρώμα συγκεκριμένο, μαύρο ή μπλε, όπως λένε οι οδηγίες. Πήγαινε στο χώρο που είναι συνήθως η ψηφοδόχος, τώρα δεν έχουμε κάλπη γιατί είναι ανοιχτή η διαδικασία, αντιθέτως είχαμε μπροστά από τους στενογράφους της Βουλής (έξω από τα κάγκελα όπως έχετε προσέξει όσοι έχετε πάει στη Βουλή) δύο βουλευτές. Ο ένας ήταν ο κ. Μπούγας και ο άλλος ήταν ο κ. Πλεύρης, βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ αντιστοίχως. Οι δύο βουλευτές έπαιρναν το ψηφοδέλτιο και το έδιναν σε δύο άλλους βουλευτές που ήταν πίσω στο χώρο των στενογράφων, πίσω από τα κάγκελα. Αυτοί οι δύο βουλευτές στο χώρο εκείνο ήταν ο κ. Αγοραστός της Νέας Δημοκρατίας και η κ. Αμανατίδου του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δύο αυτοί βουλευτές έδιναν το ψηφοδέλτιο σε δύο τεχνικούς της εταιρείας με την οποία η Βουλή συνεργάζεται από το 1998, προκειμένου αυτοί να το εισαγάγουν στο σκάνερ. Επιβλέπων των δύο τεχνικών και της διαδικασίας, ήταν διευθυντής της Βουλής, ανώτερος υπάλληλος της Βουλής. Παρόντες στο χώρο ήταν έξι στενογράφοι της Βουλής. Θα αναφερθώ εν τάχει στους υπολοίπους παρόντες, όπως για παράδειγμα στους 186 βουλευτές, στους 75 κοινοβουλευτικούς συντάκτες και φυσικά στις τηλεοπτικές κάμερες της Βουλής που μετέδιδαν ζωντανά τη διαδικασία μιας ανοιχτής ψηφοφορίας. Εάν το μηχάνημα σκάνερ δεν δεχόταν το ψηφοδέλτιο -και δεν το δεχόταν για δύο ή τρεις λόγους, ο ένας λόγος γιατί ήταν τσαλακωμένο- είναι σαφές στις οδηγίες τις οποίες θα σας δώσω στη συνέχεια, του προεδρείου της Βουλής που δόθηκαν στους βουλευτές από την προηγούμενη ημέρα, ότι αν ένα ψηφοδέλτιο είναι τσαλακωμένο δεν θα περνάει στο μηχάνημα σκάνερ. Τότε το μηχάνημα το έβγαζε έξω. Όφειλε, λοιπόν, να ειδοποιηθεί ο βουλευτής και ειδοποιείτο από τους παρισταμένους στη διαδικασία ή από συναδέλφους βουλευτές και αναζητείτο. Υπενθυμίζω -και υπάρχει και στα πρακτικά της Βουλής καταγεγραμμένο- ότι ο πρόεδρος του Σώματος αλλά και το κείμενο των οδηγιών, ανέφερε ότι δεν θα έπρεπε να απομακρυνθούν οι βουλευτές από την αίθουσα για τέτοιου είδους τυχόν τεχνικά ζητήματα. Είχε πει επί λέξει ο πρόεδρος του Σώματος ότι σε περίπτωση λάθους κατά τη συμπλήρωση των ψηφοδελτίων ή θα γίνεται αμέσως πρόσκληση του βουλευτή και διόρθωση σε συνεννόηση με τους συναδέλφους ψηφολέκτες και μονογραφή τους ή αν είναι πολλές οι περιπτώσεις λαθών, θα γίνει διόρθωση αφού ολοκληρωθεί η αναγνώριση των ψηφοδελτίων βάσει σχετικού καταλόγου που θα δοθεί από τον υπολογιστή. Παρατηρήθηκαν, όπως πληροφορήθηκα ερευνώντας την υπόθεση, τα εξής προβλήματα: Το πρώτο ήταν ότι ορισμένοι βουλευτές δεν είχαν υπογράψει και στις δύο πλευρές. Είχαν συμπληρώσει το ψηφοδέλτιό τους και αντί να υπογράψουν και στην μπρος πλευρά και την πίσω, υπόγραψαν σε μια από τις δύο. Το ψηφοδέλτιο αυτό δεν γινόταν δεκτό από το σκάνερ. Εκαλείτο, με τη διαδικασία που ανέφερα προηγουμένως και την περιγράψατε περίπου και εσείς, ο βουλευτής εάν ήταν στην αίθουσα ή τον έψαχναν οι βουλευτές στους οποίους αναφερθήκατε και άλλοι εκτός αιθούσης, να επανέλθει, να υπογράψει στην πλευρά εκείνη που δεν είχε υπογράψει και τότε εδίδετο και πάλι το ψηφοδέλτιο να περάσει στο σκάνερ. Δεύτερο λάθος που μπορεί να είχε γίνει: Εκτός των γραμμών του τετραγώνου, θα μπορούσε να είχε βγει σε μεγάλο χώρο η απόληξη του σταυρού. Και σε αυτή την περίπτωση το σκάνερ δεν δεχόταν το ψηφοδέλτιο. Έπρεπε, λοιπόν, να κληθεί ο βουλευτής και τότε αφού δεν μπορούσε να γίνει διόρθωση πάνω στο ψηφοδέλτιο, γιατί όπως είπα είναι πρωτότυπο, αριθμημένο, γραμμένο το όνομά του, έπρεπε να χρησιμοποιήσει δύο εκ των υπολοίπων πρωτοτύπων που του είχαν δοθεί στο φάκελό του από την προηγουμένη ως εφεδρικά. Δηλαδή, ο κάθε βουλευτής είχε τρία πρωτότυπα ψηφοδέλτια στη διάθεσή του, μηχανογραφημένα, με το όνομά του επάνω γραμμένο, με αριθμό συγκεκριμένο, διαγραμμισμένα για να μην μπορούν να αντιγραφούν ή να φωτοτυπηθούν, πάντως να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν -και επαναλαμβάνω- εκτυπωμένα όλα αυτά και το όνομα κλπ. Στην περίπτωση αυτή κατεστρέφετο το ψηφοδέλτιο και πετιόταν και ο βουλευτής όφειλε να συμπληρώσει από την αρχή ένα εκ των δύο υπολοίπων πρωτοτύπων που είχε, διότι αλλιώς δεν θα μπορούσε να ψηφίσει. Δεν θα το δεχόταν το σκάνερ. Εάν υποθέσουμε, όπως άκουσα κάποιες υποθέσεις, ότι έπαιρνε ένας και εκεί που υπήρχε «όχι» έσβηνε το σταυρό και έβαζε «ναι» ή το αντίστροφο, αυτό και πάλι δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό από το σκάνερ διότι η ηλεκτρονική υποστήριξη που υπάρχει -και επαναλαμβάνω σε αντίστοιχες ψηφοφορίες το 1998, το 2000, το 2001, το 2008 από την ίδια πάντα συνεργαζόμενη με τη Βουλή εταιρεία- έχει ακριβώς αυτές τις προδιαγραφές. Για να γίνει, λοιπόν, η οποιαδήποτε λαθροχειρία, θα έπρεπε να συντρέχουν συνθήκες, οι οποίες ακόμη και όλες να συνέτρεχαν, θα ήταν αδύνατο να αλλάξει η ψήφος ενός βουλευτή. Δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να αλλάξει κανείς το ψηφοδέλτιο, καθόσον, όπως είπα είναι και ονομαστικό και διαγραμμισμένο και τυπωμένο το όνομα στις δύο πλευρές η υπογραφή του βουλευτή αλλά και η υπογραφή του ψηφολέκτη. Δηλαδή, ψηφοδέλτιο που παρελήφθη από τους ψηφολέκτες δύο διαφορετικών κομμάτων, ψηφοδέλτιο που διαβιβάστηκε σε δύο άλλους βουλευτές, δύο διαφορετικών κομμάτων, ψηφοδέλτιο που δόθηκε σε δύο τεχνικούς της εταιρείας που συνεργάζεται η Βουλή και επιβλέφθηκε η διαδικασία από διευθυντή της Βουλής, θα έπρεπε να έχει τη συναίνεση τουλάχιστον επτά προσώπων. Αλλά ας υποθέσουμε ότι υπήρχε αυτή η συναίνεση βουλευτών Νέας Δημοκρατίας, ΛΑΟΣ και ΣΥΡΙΖΑ. Τι είδους διαφοροποίηση θα μπορούσε να έχει γίνει σε ένα ψηφοδέλτιο όταν η οποιαδήποτε αλλαγή πάνω σε αυτό δεν θα γινόταν αποδεκτή από το μηχάνημα; Ένα άλλο σημείο το οποίο πρέπει να σημειώσω είναι ότι τα ψηφοδέλτια όλα δόθηκαν στη δημοσιότητα μόλις μισή ώρα μετά το πέρας της ψηφοφορίας. Έτσι, εσείς, ως δημοσιογράφοι, είτε στα τηλεοπτικά μέσα που εργάζεστε, στα ραδιόφωνα ή στις εφημερίδες, είχατε τη δυνατότητα να διαπιστώσετε πώς και τι ψήφισε κάθε βουλευτής. Κατά συνέπεια, λοιπόν, μιλάμε για μια ανοιχτή, πλήρως διαφανή διαδικασία, η οποία δεν επιδεχόταν κανενός είδους λαθροχειρία για όλους τους τεχνικούς αυτούς όρους που σας επανέλαβα ότι υπάρχουν στη διαδικασία αυτή εδώ και δέκα ακριβώς χρόνια. Παρακαλώ άλλες διευκρινιστικές ερωτήσεις.