Ο Δ. Χριστοφιας ζητησε απο τον Γ. Γ. του ΟΗΕ (με τον οποιο εχει καλη χημεια) να μιλησει στην Τουρκια. Εκει ειναι το κλειδι της λυσης του Κυπριακου.
Μπορεί ο Μπαν Κι Μουν να απευθυνθεί στην Τουρκία;
ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ
TΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ της Δημοκρατίας συναντήθηκε προχθές, στην έδρα του ΟΗΕ, με το Γ.Γ. του Διεθνούς Οργανισμού, Μπαν Κι Μουν. «Είχα μια πολύ εγκάρδια συνάντηση με το Γενικό Γραμματέα», είπε ο Δ. Χριστόφιας. «Φαίνεται ότι υπάρχει χημεία. Κι αυτό με χαροποιεί. Μου δόθηκε η δυνατότητα να πω τη δική μας εκτίμηση σε ό,τι αφορά την πορεία του απευθείας διαλόγου, που έχει αρχίσει, και να ζητήσω από το Γ.Γ. να απευθυνθεί προς την Άγκυρα, γιατί πιστεύω ότι το κλειδί εκεί βρίσκεται». Τι έκανε ο Πρόεδρος; Ζήτησε από τον Κι Μουν να παρέμβει προς την Τουρκία για να αμβλύνει την αδιάλλακτη θέση της ώστε να οδηγηθούμε σε λύση. Ερώτηση: Πώς ο Γ.Γ. του ΟΗΕ μπορεί να παρέμβει προς ένα κράτος-μέλος; Ο Πρόεδρος Χριστόφιας ζήτησε από το Γ.Γ. του ΟΗΕ να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε την τουρκική πολιτική στο Κυπριακό, επειδή το κλειδί της λύσης βρίσκεται στην Άγκυρα. Με απλά λόγια, ζήτησε από τον Κι Μουν να γυρίσει εκείνος το κλειδί της λύσης αντί εμείς.
Τέτοια πράγματα δεν συμβαίνουν στη διεθνή πολιτική. Ο Γ.Γ., εξαιτίας του ρόλου και της αποστολής του, δεν μπορεί ούτε και θέλει να αναλάβει ρόλο, που ανήκει σε άλλους. Αν κάποτε συναντηθεί με τον Πρόεδρο ή τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας, βεβαίως θα ερωτήσει πώς προχωρούν οι συνομιλίες για το Κυπριακό. Και, ασφαλώς, θα επισημάνει την αναγκαιότητα να καταλήξουν σε λύση. Αυτός είναι ο ειρηνοποιός ρόλος του ΟΗΕ. Πέραν αυτού, ο ΟΗΕ και ο Γ.Γ. δεν μπορούν ούτε να πιέσουν ούτε και να... εκστρατεύσουν εναντίον κράτους, εκτός εάν το Συμβούλιο Ασφαλείας ανάψει το πράσινο φως, με βάση το κεφάλαιο 7 του Καταστατικού Χάρτη. Επειδή, όμως, κάθε ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Σ.Α. διατηρεί το δικαίωμα της αρνησικυρίας, γίνεται εύκολα αντιληπτός ο αδύνατος ρόλος, που ο ΟΗΕ καλείται συχνά να επιτελεί σε τοπικές ή διεθνείς διενέξεις, γιατί είναι υποκείμενος στα συμφέροντα τα μεγάλων.
Γιατί, λοιπόν, ο Γ.Γ. του ΟΗΕ να απευθυνθεί στην Τουρκία; Επειδή του το ζήτησε ο Πρόεδρος της Κύπρου; Ο Δ. Χριστόφιας ζήτησε, παλαιότερα, την ίδια παρέμβαση προς την Τουρκία και από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μπαρόσο. Έχουμε την άποψη πως ο Πρόεδρος, στην προσπάθειά του να προωθήσει το Κυπριακό προς λύση, αναζητά στηρίγματα. Δεν είναι κακό. Όμως, καλείται να κατανοήσει πως η άσκηση πολιτικής και η υπεράσπιση των θέσεών μας δεν είναι υπόθεση τρίτων. Είναι καθαρά και αποκλειστικά δική μας. Κανένας ξένος και κανένας Γ.Γ. δεν πρόκειται να κάνει τη δουλειά, που οι ηγέτες μας οφείλουν να κάνουν. Συχνά, ο Πρόεδρος και πολιτικοί αρχηγοί ζητούν από το «διεθνή παράγοντα» να ασκήσει πιέσεις στην Τουρκία.
Απορούμε: Οι ΗΠΑ, η Ε.Ε., ο ΟΗΕ, η Βρετανία, η Γαλλία, η Ρωσία, η Κίνα, γιατί να παρέμβουν ή και να πιέσουν μια Τουρκία, με την οποία συντηρούν τρομακτικά συμφέροντα και η οποία κατέχει μια κρίσιμης σημασίας γεωπολιτική θέση στην περιοχή μας; Γιατί να πιέσουν μια Τουρκία, που ασκεί αξιόπιστη πολιτική, θεωρείται χρήσιμος εταίρος και πολύτιμος σύμμαχος; Στο διεθνές άναρχο σύστημα κανείς δεν σέβεται εκείνον που δεν σέβεται τον εαυτό του. Στην πλάστιγγα των συμφερόντων, η Τουρκία μετρά περισσότερο για τους πιο πάνω παρά η Κύπρος, που αδιαφορεί να αξιοποιήσει ακόμα και τη συμμετοχή της στην Ε.Ε., απεξαρτάται από την Ελλάδα και δεν εκμεταλλεύεται τη σύγκλιση συμφερόντων τριών τουλάχιστον μεγάλων δυνάμεων. Άντε και ο Κι Μουν απευθύνθηκε στην Άγκυρα. Θα ιδρώσει το αφτί της, όταν η Λευκωσία της έστρωσε χαλί για να περάσει ατιμώρητη στην Ευρώπη; Εμείς να ασκήσουμε πειστική πολιτική, όχι οι ξένοι. Έχουμε πολιτική, πέραν ευχολογίων και ευχερών διακηρύξεων;
Hλ. διεύθυνση: s.iacovides@simerini.com
ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ
TΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ της Δημοκρατίας συναντήθηκε προχθές, στην έδρα του ΟΗΕ, με το Γ.Γ. του Διεθνούς Οργανισμού, Μπαν Κι Μουν. «Είχα μια πολύ εγκάρδια συνάντηση με το Γενικό Γραμματέα», είπε ο Δ. Χριστόφιας. «Φαίνεται ότι υπάρχει χημεία. Κι αυτό με χαροποιεί. Μου δόθηκε η δυνατότητα να πω τη δική μας εκτίμηση σε ό,τι αφορά την πορεία του απευθείας διαλόγου, που έχει αρχίσει, και να ζητήσω από το Γ.Γ. να απευθυνθεί προς την Άγκυρα, γιατί πιστεύω ότι το κλειδί εκεί βρίσκεται». Τι έκανε ο Πρόεδρος; Ζήτησε από τον Κι Μουν να παρέμβει προς την Τουρκία για να αμβλύνει την αδιάλλακτη θέση της ώστε να οδηγηθούμε σε λύση. Ερώτηση: Πώς ο Γ.Γ. του ΟΗΕ μπορεί να παρέμβει προς ένα κράτος-μέλος; Ο Πρόεδρος Χριστόφιας ζήτησε από το Γ.Γ. του ΟΗΕ να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε την τουρκική πολιτική στο Κυπριακό, επειδή το κλειδί της λύσης βρίσκεται στην Άγκυρα. Με απλά λόγια, ζήτησε από τον Κι Μουν να γυρίσει εκείνος το κλειδί της λύσης αντί εμείς.
Τέτοια πράγματα δεν συμβαίνουν στη διεθνή πολιτική. Ο Γ.Γ., εξαιτίας του ρόλου και της αποστολής του, δεν μπορεί ούτε και θέλει να αναλάβει ρόλο, που ανήκει σε άλλους. Αν κάποτε συναντηθεί με τον Πρόεδρο ή τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας, βεβαίως θα ερωτήσει πώς προχωρούν οι συνομιλίες για το Κυπριακό. Και, ασφαλώς, θα επισημάνει την αναγκαιότητα να καταλήξουν σε λύση. Αυτός είναι ο ειρηνοποιός ρόλος του ΟΗΕ. Πέραν αυτού, ο ΟΗΕ και ο Γ.Γ. δεν μπορούν ούτε να πιέσουν ούτε και να... εκστρατεύσουν εναντίον κράτους, εκτός εάν το Συμβούλιο Ασφαλείας ανάψει το πράσινο φως, με βάση το κεφάλαιο 7 του Καταστατικού Χάρτη. Επειδή, όμως, κάθε ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Σ.Α. διατηρεί το δικαίωμα της αρνησικυρίας, γίνεται εύκολα αντιληπτός ο αδύνατος ρόλος, που ο ΟΗΕ καλείται συχνά να επιτελεί σε τοπικές ή διεθνείς διενέξεις, γιατί είναι υποκείμενος στα συμφέροντα τα μεγάλων.
Γιατί, λοιπόν, ο Γ.Γ. του ΟΗΕ να απευθυνθεί στην Τουρκία; Επειδή του το ζήτησε ο Πρόεδρος της Κύπρου; Ο Δ. Χριστόφιας ζήτησε, παλαιότερα, την ίδια παρέμβαση προς την Τουρκία και από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μπαρόσο. Έχουμε την άποψη πως ο Πρόεδρος, στην προσπάθειά του να προωθήσει το Κυπριακό προς λύση, αναζητά στηρίγματα. Δεν είναι κακό. Όμως, καλείται να κατανοήσει πως η άσκηση πολιτικής και η υπεράσπιση των θέσεών μας δεν είναι υπόθεση τρίτων. Είναι καθαρά και αποκλειστικά δική μας. Κανένας ξένος και κανένας Γ.Γ. δεν πρόκειται να κάνει τη δουλειά, που οι ηγέτες μας οφείλουν να κάνουν. Συχνά, ο Πρόεδρος και πολιτικοί αρχηγοί ζητούν από το «διεθνή παράγοντα» να ασκήσει πιέσεις στην Τουρκία.
Απορούμε: Οι ΗΠΑ, η Ε.Ε., ο ΟΗΕ, η Βρετανία, η Γαλλία, η Ρωσία, η Κίνα, γιατί να παρέμβουν ή και να πιέσουν μια Τουρκία, με την οποία συντηρούν τρομακτικά συμφέροντα και η οποία κατέχει μια κρίσιμης σημασίας γεωπολιτική θέση στην περιοχή μας; Γιατί να πιέσουν μια Τουρκία, που ασκεί αξιόπιστη πολιτική, θεωρείται χρήσιμος εταίρος και πολύτιμος σύμμαχος; Στο διεθνές άναρχο σύστημα κανείς δεν σέβεται εκείνον που δεν σέβεται τον εαυτό του. Στην πλάστιγγα των συμφερόντων, η Τουρκία μετρά περισσότερο για τους πιο πάνω παρά η Κύπρος, που αδιαφορεί να αξιοποιήσει ακόμα και τη συμμετοχή της στην Ε.Ε., απεξαρτάται από την Ελλάδα και δεν εκμεταλλεύεται τη σύγκλιση συμφερόντων τριών τουλάχιστον μεγάλων δυνάμεων. Άντε και ο Κι Μουν απευθύνθηκε στην Άγκυρα. Θα ιδρώσει το αφτί της, όταν η Λευκωσία της έστρωσε χαλί για να περάσει ατιμώρητη στην Ευρώπη; Εμείς να ασκήσουμε πειστική πολιτική, όχι οι ξένοι. Έχουμε πολιτική, πέραν ευχολογίων και ευχερών διακηρύξεων;
Hλ. διεύθυνση: s.iacovides@simerini.com
Σχόλια