Και οι δυο επιλογες κρυβουν παγιδες.
Α ρε παλιοζωη...
Που παλια?
Που λεγαμε καναδυο παπαριες για σοσιαλισμο και κοινωνικη δικαιοσυνη και την αλλη μερα ημασταν κυβερνηση...
Και τρωγαμε με δεκα μασελες....
Περασμενα μεγαλεια...
Τωρα ξυπνησε ο λαουτζικος...
Και πρεπει να πεισθει...
Σχόλια
«Σκάνδαλα»: Οι λήσταρχοι που μαλώνουν...
..
Από τον Θύμιο Παπανικολάου
.
ΟΛΟ το κομματικό τοπίο και το κυβερνητικό οικοδόμημα είναι σάπιο και δεν μπορεί να παράγει παρά μόνο παραπολιτική της κλειδαρότρυπας και των ντι-βι-ντί.
Έχει δίκιο η Αλέκα Παπαρήγα όταν επισημαίνει: «Δε θα ασχοληθώ με αυτό που λέμε "καθημερινή επικαιρότητα" έτσι όπως την εννοούν τα άλλα κόμματα, όπως τη διαμορφώνουν τα πολιτικά τους στελέχη και όπως τη ζούμε μέσα από τα καθημερινά δελτία ειδήσεων ή μέσα από διάφορους άλλους τρόπους».
Το αστικό αυτό κομματικό τοπίο αποτελεί το ίδιο σκάνδαλο, το κυρίαρχο πολιτικό σκάνδαλο. Και όπως σε όλα τα ζητήματα έτσι και εδώ εμπορεύεται τη σήψη του: Παράγει και εμπορεύεται τη σκανδαλολογία. Δεν μπορεί ούτε καν να αρθρώσει υποτυπώδη πολιτικό λόγο. Η «μονομαχίες» περιορίζονται πλέον αποκλειστικά στην κυκλοφορία «επιλεγμένων» σκανδάλων, κασετών, σπερμολογικών και συχνά νόθων «αποκαλύψεων».
Δεν υποστηρίζουμε ότι δεν υπάρχουν σκάνδαλα (το λέμε γιατί κάποιοι δεν ξέρουν να διαβάζουν τα κείμενα). Το αντίθετο: Όλο το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα από τα θεμέλιά του μέχρι της κορυφές του εποικοδομήματος είναι ένα σκάνδαλο και παράγει σκάνδαλα. Και η μεγάλη παραγωγική εστία αυτών των σκανδάλων και κάθε μόλυνσης και διαφθοράς είναι το τρίπτυχο της καπιταλιστικής διαπλοκής: Οικονομική εξουσία-ΜΜΕ (ιδιαίτερα οι νταβατζήδες)-πολιτικό οικοδόμημα (κυβέρνηση – κράτος - καθεστωτικά κόμματα).
ΟΤΑΝ, λοιπόν, τα κόμματα τα οποία βρίσκονται στο κέντρο της παραγωγής σκανδάλων μιλούν για σκάνδαλα δημαγωγούν αγρίως και εξαπατούν ξετσίπωτα. Το ίδιο και τα ΜΜΕ με την πληθώρα των «παπαγάλων». Γι’αυτό όλοι αυτοί αποκρύβουν και επικαλύπτουν επιμελώς τη μήτρα των σκανδάλων: Τους εαυτούς τους. Και όταν μιλάς για σκάνδαλα και αποκαλύπτεις κάποια εξωτερικά συμπτώματα και ΟΧΙ τις πηγές και τις εστίες, τότε εμπορεύεσαι τα σκάνδαλα μέσα στα οποία είσαι βουτηγμένος και εσύ, με δύο λόγια σκανδαλολογείς και παράγεις ΟΧΙ πολιτικό λόγο, αλλά τον σκανδαλολογικό, παραπολιτικό λόγο της ΑΠΑΤΗΣ.
Ο καυγάς που γίνεται σήμερα για τα σκάνδαλα, όπως και στο παρελθόν για τα άπειρα σκάνδαλα άλλων κυβερνήσεων είναι καυγάς για το πάπλωμα: καυγάς, όχι για την εξάλειψη των σκανδάλων (αυτό προϋποθέτει την εξάλειψη ή αυτοκατάργηση αυτών που καυγαδίζουν), αλλά για το ποιος θα διαχειριστή το καθεστώς των σκανδάλων. ΠΑΝΤΑ, σε αυτό συνίσταται η ρητορική των σκανδάλων και λυσσαλέος σκανδαλολογικός πόλεμος μεταξύ των κομμάτων: Στο ποιος θα διαχειριστή το καθεστώς της σήψης, της διαφθοράς και των σκανδάλων. Με πιο λαϊκά λόγια: Στο ποιος θα μπορεί να καταχραστεί και να λεηλατήσει περισσότερο.
Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ είναι δύο λήσταρχοι που μαλώνουν για τη διαχείριση της λεηλασίας. Από κοντά και τα λησταρχάκια, οι «τσόντες»: ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑ.Ο.Σ. Έξω, όμως, από αυτό τον σκανδαλολογικό πόλεμο των διαχειριστών και των «νταβάδων» τους (το Κεφάλαιο), ο χείμαρρος των σκανδάλων ξεσπάει ΠΑΝΤΑ όταν οι νταβατζήδες (οι παραγωγικές πηγές των σκανδάλων) δρομολογούν τα πολιτικά τους παιχνίδια. Αν μελετήσει κανείς την ιστορία, με ορόσημο το 1989, θα το διαπιστώσει.
Οι πρωτογενείς παραγωγοί των σκανδάλων εμπορεύονται τα σκάνδαλά τους και σηκώνουν ουρλιαχτά σκανδαλολογίας προκειμένου να προβούν σε «πολιτικές εκκαθαρίσεις», να ρυθμίσουν τις εξελίξεις και να ελέγξουν ακόμα πιο ασφυκτικά το πολιτικό σκηνικό. Και οσάκις το πέτυχαν αυτό, επακολούθησαν νέες συμφορές για τον ελληνικό λαό και το πολιτικό σκηνικό πήγε ακόμα πιο πίσω, σε πιο αντιδραστικές πολιτικές καταστάσεις. Θυμηθείτε τι έφερε η σκανδαλολογική πτώση του Ανδρέα Παπανδρέου. Καμιά κάθαρση. Απεναντίας την ολοκληρωτική επικράτηση του νεοφιλελευθερισμό και την πλήρη κατεδάφιση των ιστορικών κατακτήσεων του ΠΑΣΟΚ.
ΟΤΑΝ βλέπεις σήμερα τα ΜΜΕ (Το σκάνδαλο των σκανδάλων) ενορχηστρωμένα και συστηματικά να «αποκαλύπτουν» επιλεκτικά σκάνδαλα και να παράγουν αυτή την ανυπόφορη και φαιά σκανδαλολογία, τότε πρέπει να «κουμπωθείς». Αν είναι δυνατόν οι «νταβατζήδες» της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής να «κόπτονται» για «εξυγίανση»!!!
ΟΤΑΝ, βλέπεις το «εκσυγχρονιστικό» παρακράτος με τα διατεταγμένα δημοσιογραφικά του όργανα, από κοινού με τον Καρατζαφέρη να ουρλιάζουν σαν ύαινες για τα γαλάζια σκάνδαλα, τότε πάλι πρέπει να κουμπωθείς.
Μόνο οι τυφλοί ή συνειδητά «εγκάθετοι» των νταβατζήδων και του παρακράτους δεν θέλουν να δούνε ότι αυτή η νέα σκανδαλολογική νεροποντή που σκεπάζει τα πάντα είναι διατεταγμένη με ένα και μοναδικό στόχο: Την πτώση του Καραμανλή και την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, σύμφωνα με τα «γούστα» και τις «επιθυμίες» των μεγάλων Αφεντικών και κυρίως των υπερατλαντικών. Το ζήτημα για ένα αγωνιστή της αριστεράς δεν είναι η πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή. Και βέβαια πρέπει να πέσει η κυβέρνηση Καραμανλή. Το ουσιώδες, όμως, είναι το πώς θα πέσει.
Θα τον ρίξουν οι «νταβατζήδες» και οι Αμερικανοί αφέντες; Τότε όποια κυβέρνηση και αν έρθει θα είναι πάρα πολύ χειρότερη: Θα είναι πειθήνιο τσιράκι των Αμερικανών. Ή θα τον ρίξουν οι μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις; Μια τέτοια πτώση και αν δεν επιφέρει θεματικές αλλαγές θα είναι προς το καλύτερο και θα αλλάξει τους συσχετισμούς. Εμείς αρνούμαστε να μας ανεβάζουν και κατεβάζουν τις κυβερνήσεις τα ΜΜΕ και τα αυτοκρατορικά αφεντικά τους.
Η μόνη λύση είναι η Αριστερά, αν ακόμα υφίσταται να κινητοποιήσει τον κόσμο και να απεγκλωβιστεί από την σκανδαλολογική αγχόνη των ΜΜΕ και των «νταβάδων»: Οικονομικών και πολιτικών.
Πηγή: resaltomag.gr
Αυτά δεν είναι ειδήσεις, είναι απλά πληρωμένη προπαγάνδα και όποιος αντέχει να τα βλέπει είναι ψυχικά άρρωστος.