απο καθημερινη.
......Μέσα σε λίγα μόλις χρόνια εμείς οι φορολογούμενοι πρέπει να δώσουμε σχεδόν έξι φορές περισσότερα χρήματα για τις άγονες γραμμές. Και στην ακτοπλοΐα, η Ελλάδα κατόρθωσε να στρέψει την απελευθέρωση εις βάρος κατοίκων, φορολογουμένων και καταναλωτών. Τα 12 εκατ. ευρώ που έδωσε το κράτος το 2002, έγιναν 50 εκατ. το 2007 και προβλέπεται να πάνε στα 70 εκατομμύρια ευρώ εφέτος, ενώ και οι 45 άγονες γραμμές έγιναν 84. Φαίνεται πως η υπερδιόγκωση του μποναμά των κρατικών προμηθειών διευκολύνει τους πάντες. Η υψηλή ζήτηση καθιστά ευκολότερα τα κέρδη όσων επιχειρήσεων ασχολούνται με το απελευθερωμένο στον ανταγωνισμό κομμάτι της αγοράς. Αλλά και οι μη ανταγωνιστικές εταιρείες, επιστρατεύοντας «σκυλοπνίχτες» και σκαριά προς διάλυση, κάνουν εξαιρετικά κέρδη εκμεταλλευόμενες τον κρατικό προϋπολογισμό.....
......Το επεισόδιο Παυλίδη συνοψίζει παραστατικά πού κόλλησε το πείραμα Καραμανλή, που επιχείρησε την ήπια επαναφορά της δεξιάς παράταξης στη διοίκηση του κράτους. Ο πρωθυπουργός έχασε πολύτιμο χρόνο περιμένοντας να του προσφέρουν οι αντίπαλοί του ένα πιστοποιητικό καλών κοινωνικών φρονημάτων. Υποτίμησε πόσο τεράστια ήταν η διάλυση του κράτους–εργαλείου που τώρα τόσο πολύ χρειάζεται. Δυστυχώς, πάρα πολλοί, στο δικό του μάλιστα όνομα, έσπευσαν να επωφεληθούν ως συνοδοιπόροι του κατεστημένου της διαφθοράς. Να περιμένουν στο Μαξίμου κι άλλους τέτοιους λογαριασμούς.
......Μέσα σε λίγα μόλις χρόνια εμείς οι φορολογούμενοι πρέπει να δώσουμε σχεδόν έξι φορές περισσότερα χρήματα για τις άγονες γραμμές. Και στην ακτοπλοΐα, η Ελλάδα κατόρθωσε να στρέψει την απελευθέρωση εις βάρος κατοίκων, φορολογουμένων και καταναλωτών. Τα 12 εκατ. ευρώ που έδωσε το κράτος το 2002, έγιναν 50 εκατ. το 2007 και προβλέπεται να πάνε στα 70 εκατομμύρια ευρώ εφέτος, ενώ και οι 45 άγονες γραμμές έγιναν 84. Φαίνεται πως η υπερδιόγκωση του μποναμά των κρατικών προμηθειών διευκολύνει τους πάντες. Η υψηλή ζήτηση καθιστά ευκολότερα τα κέρδη όσων επιχειρήσεων ασχολούνται με το απελευθερωμένο στον ανταγωνισμό κομμάτι της αγοράς. Αλλά και οι μη ανταγωνιστικές εταιρείες, επιστρατεύοντας «σκυλοπνίχτες» και σκαριά προς διάλυση, κάνουν εξαιρετικά κέρδη εκμεταλλευόμενες τον κρατικό προϋπολογισμό.....
......Το επεισόδιο Παυλίδη συνοψίζει παραστατικά πού κόλλησε το πείραμα Καραμανλή, που επιχείρησε την ήπια επαναφορά της δεξιάς παράταξης στη διοίκηση του κράτους. Ο πρωθυπουργός έχασε πολύτιμο χρόνο περιμένοντας να του προσφέρουν οι αντίπαλοί του ένα πιστοποιητικό καλών κοινωνικών φρονημάτων. Υποτίμησε πόσο τεράστια ήταν η διάλυση του κράτους–εργαλείου που τώρα τόσο πολύ χρειάζεται. Δυστυχώς, πάρα πολλοί, στο δικό του μάλιστα όνομα, έσπευσαν να επωφεληθούν ως συνοδοιπόροι του κατεστημένου της διαφθοράς. Να περιμένουν στο Μαξίμου κι άλλους τέτοιους λογαριασμούς.
Σχόλια