Ο Χαριντιναι (κατι σαν τον Καρατζιτς) αλλα του UCK αθωωθηκε και επεστρεψε καθαρος. Ο Καρατζιτς ομως θα πεθανει στη φυλακη. Στανταρ...
απο καθημερινη. (Απριλιος 2008)
Ραμούς Χαραντινάι, πρώην πρωθυπουργός του Κοσόβου και πολέμαρχος του UCK. Είχε παραπεμφθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα στον πόλεμο του 1998-1999 και την περασμένη εβδομάδα αθωώθηκε και επέστρεψε «καθαρός», με το φωτοστέφανο του παρ’ ολίγον «μάρτυρα του έθνους» στην πατρίδα του.
Οι κατηγορίες που του είχε απαγγείλει η Κάρλα Ντελ Πόντε ήταν βαριές και επέσυραν ποινές πολύχρονης φυλάκισης. Του χρέωνε δολοφονίες αμάχων, βιασμούς γυναικών, εμπρησμούς κ.ά., όλα αυτά βάσει πληθώρας στοιχείων και μαρτυριών. Ο Χαραντινάι ήταν ένα από τα «μεγάλα ψάρια» του αμφιλεγόμενου δικαστηρίου. Μαζί με τους Μιλόσεβιτς, Κάρατζιτς, Μλάντις και τον Κροάτη Γκοτόβινα συγκροτούσαν τη λίστα με τα «βαριά» ονόματα. Σε αντίθεση με τα όσα φοβερά του καταλόγιζε στο κατηγορητήριό της η Ντελ Πόντε, ο Χαραντινάι, είναι για τον αλβανικό εθνικισμό ήρωας. Οπως ο Μλάντιτς για τον σέρβικο και ο Γκοτόβινα για τον κροάτικο. Το ίδιο και οι Σέρβοι και οι Κροάτες για τους δικούς τους κατηγορούμενους.
Ο Χαραντινάι μολονότι φορτωμένος με βαρύτατες κατηγορίες δεν προφυλακίστηκε στην πραγματικότητα ούτε μια ημέρα ως υπόδικος, όπως οι άλλοι κατηγορούμενοι. Πηγαινοερχόταν στην Πρίστινα και συμμετείχε στα πολιτικά δρώμενα σχεδόν κανονικά. Η μεταχείριση του δικαστηρίου και πίσω από αυτό του δυτικού παράγοντα ήταν σκανδαλώδης υπαγορευμένη από πολιτικές σκοπιμότητες. Οσο η ανεξαρτησία του Κοσόβου καθυστερούσε, ο Χαραντινάι ήταν για τους σχεδιαστές της πολιτικής της Δύσης, απολύτως χρήσιμος για να τιθασευτούν οι σκληροί και ανυπόμονοι UCKάδες και γι’ αυτό δεν έπρεπε να απουσιάζει από την Πρίστινα. Οι φωνές της Ντελ Πόντε να μην αφεθεί ελεύθερος προτού γίνει η δίκη γιατί κανένας μάρτυρας δεν θα τολμήσει να καταθέσει γνωρίζοντας ότι ο πανίσχυρος κομαντάντε κυκλοφορεί έξω, δεν εισακούστηκαν.
Η «στρίγγλα» της Χάγης κάτι ήξερε: τουλάχιστον ένας από τους μάρτυρες βρέθηκε νεκρός προτού αρχίσει η δίκη, καμιά δεκαριά άλλοι άλλαξαν περιέργως τις καταθέσεις φοβούμενοι για τη ζωή τους και των οικογενειών τους και γύρω στους δεκαπέντε προσήχθησαν βίαια στο δικαστήριο όπου είπαν άλλα αντί άλλων. Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι όλα αυτά δεν τεκμηριώνονται, ελλείψει μαρτυρικών καταθέσεων και τον παρέδωσε άσπιλο, αμόλυντο στη διεθνή κοινή γνώμη και την αναβράζουσα περιοχή του Κοσόβου όπου θα κληθεί να «εργαστεί», ως ηγέτης κόμματος για την ηρεμία της και αρμονική συμβίωση των εθνοτήτων!
Η απόφαση προκάλεσε την οργή των Σέρβων και δικαίωσε εκείνους που από την αρχή μίλησαν για το «δίκαιο του νικητή». Ηταν που ήταν υπό αμφισβήτηση από την ίδρυσή του το δικαστήριο για τα εγκλήματα πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, με την περίπτωση Χαραντινάι φοβούμαι ότι απώλεσε πλήρως την υπόληψή του. Αντε μετά από αυτό να βρεθεί κυβέρνηση στο Βελιγράδι που θα του παραδώσει τον Μπλάντιτς.
----------------------------------------
Η παραδοση του Μπλαντιτς ειναι βεβαια θεμα ημερων.
Ραμούς Χαραντινάι, πρώην πρωθυπουργός του Κοσόβου και πολέμαρχος του UCK. Είχε παραπεμφθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα στον πόλεμο του 1998-1999 και την περασμένη εβδομάδα αθωώθηκε και επέστρεψε «καθαρός», με το φωτοστέφανο του παρ’ ολίγον «μάρτυρα του έθνους» στην πατρίδα του.
Οι κατηγορίες που του είχε απαγγείλει η Κάρλα Ντελ Πόντε ήταν βαριές και επέσυραν ποινές πολύχρονης φυλάκισης. Του χρέωνε δολοφονίες αμάχων, βιασμούς γυναικών, εμπρησμούς κ.ά., όλα αυτά βάσει πληθώρας στοιχείων και μαρτυριών. Ο Χαραντινάι ήταν ένα από τα «μεγάλα ψάρια» του αμφιλεγόμενου δικαστηρίου. Μαζί με τους Μιλόσεβιτς, Κάρατζιτς, Μλάντις και τον Κροάτη Γκοτόβινα συγκροτούσαν τη λίστα με τα «βαριά» ονόματα. Σε αντίθεση με τα όσα φοβερά του καταλόγιζε στο κατηγορητήριό της η Ντελ Πόντε, ο Χαραντινάι, είναι για τον αλβανικό εθνικισμό ήρωας. Οπως ο Μλάντιτς για τον σέρβικο και ο Γκοτόβινα για τον κροάτικο. Το ίδιο και οι Σέρβοι και οι Κροάτες για τους δικούς τους κατηγορούμενους.
Ο Χαραντινάι μολονότι φορτωμένος με βαρύτατες κατηγορίες δεν προφυλακίστηκε στην πραγματικότητα ούτε μια ημέρα ως υπόδικος, όπως οι άλλοι κατηγορούμενοι. Πηγαινοερχόταν στην Πρίστινα και συμμετείχε στα πολιτικά δρώμενα σχεδόν κανονικά. Η μεταχείριση του δικαστηρίου και πίσω από αυτό του δυτικού παράγοντα ήταν σκανδαλώδης υπαγορευμένη από πολιτικές σκοπιμότητες. Οσο η ανεξαρτησία του Κοσόβου καθυστερούσε, ο Χαραντινάι ήταν για τους σχεδιαστές της πολιτικής της Δύσης, απολύτως χρήσιμος για να τιθασευτούν οι σκληροί και ανυπόμονοι UCKάδες και γι’ αυτό δεν έπρεπε να απουσιάζει από την Πρίστινα. Οι φωνές της Ντελ Πόντε να μην αφεθεί ελεύθερος προτού γίνει η δίκη γιατί κανένας μάρτυρας δεν θα τολμήσει να καταθέσει γνωρίζοντας ότι ο πανίσχυρος κομαντάντε κυκλοφορεί έξω, δεν εισακούστηκαν.
Η «στρίγγλα» της Χάγης κάτι ήξερε: τουλάχιστον ένας από τους μάρτυρες βρέθηκε νεκρός προτού αρχίσει η δίκη, καμιά δεκαριά άλλοι άλλαξαν περιέργως τις καταθέσεις φοβούμενοι για τη ζωή τους και των οικογενειών τους και γύρω στους δεκαπέντε προσήχθησαν βίαια στο δικαστήριο όπου είπαν άλλα αντί άλλων. Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι όλα αυτά δεν τεκμηριώνονται, ελλείψει μαρτυρικών καταθέσεων και τον παρέδωσε άσπιλο, αμόλυντο στη διεθνή κοινή γνώμη και την αναβράζουσα περιοχή του Κοσόβου όπου θα κληθεί να «εργαστεί», ως ηγέτης κόμματος για την ηρεμία της και αρμονική συμβίωση των εθνοτήτων!
Η απόφαση προκάλεσε την οργή των Σέρβων και δικαίωσε εκείνους που από την αρχή μίλησαν για το «δίκαιο του νικητή». Ηταν που ήταν υπό αμφισβήτηση από την ίδρυσή του το δικαστήριο για τα εγκλήματα πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, με την περίπτωση Χαραντινάι φοβούμαι ότι απώλεσε πλήρως την υπόληψή του. Αντε μετά από αυτό να βρεθεί κυβέρνηση στο Βελιγράδι που θα του παραδώσει τον Μπλάντιτς.
----------------------------------------
Η παραδοση του Μπλαντιτς ειναι βεβαια θεμα ημερων.
Σχόλια