απο ελευθερο τυπο.
«Τάσσεται σταθερά υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών… Τάχθηκε υπέρ της ελληνικής συμμετοχής στον πόλεμο του Βιετνάμ και πιστεύεται ότι θέλει να αποφύγει οποιαδήποτε ενέργεια θα μπορούσε να πλήξει τους δεσμούς της Ελλάδας με τη χώρα αυτή».
«Ενθουσιώδης αντικομμουνιστής και γενικά φιλοδυτικός, ο Ιωαννίδης θα διατηρήσει, πιθανότατα τους δεσμούς με το ΝΑΤΟ. Πιστεύει ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και το ΝΑΤΟ έχουν στρατηγικά συμφέροντα σε μια Ελλάδα αντικομμουνιστική και φιλοδυτική».
....«Ο στρατηγός έχει τη φήμη του έντιμου, ηθικού ανθρώπου που είναι αφοσιωμένος στη δουλειά του. Εχει καταστήσει σαφές στα νεότερα μέλη του καθεστώτος του ότι δεν θα πρέπει να αναμένουν ειδική μεταχείριση από το νέο καθεστώς. Μια πηγή τον περιγράφει ως πανέξυπνο και αποφασιστικό, ενώ μια άλλη πηγή τον χαρακτηρίζει ως ανίκανο, ότι έχει έλλειψη φαντασίας και ότι δεν έχει την ικανότητα να παίρνει πρωτοβουλίες… Είναι φιλικός και ανοιχτός σε όσους γνωρίζει αλλά είναι επιφυλακτικός στους τρόπους του και λιγομίλητος στην παρουσία ξένων και γυναικών».
ολο το αρθρο στο πρωτο σχολιο....
«Τάσσεται σταθερά υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών… Τάχθηκε υπέρ της ελληνικής συμμετοχής στον πόλεμο του Βιετνάμ και πιστεύεται ότι θέλει να αποφύγει οποιαδήποτε ενέργεια θα μπορούσε να πλήξει τους δεσμούς της Ελλάδας με τη χώρα αυτή».
«Ενθουσιώδης αντικομμουνιστής και γενικά φιλοδυτικός, ο Ιωαννίδης θα διατηρήσει, πιθανότατα τους δεσμούς με το ΝΑΤΟ. Πιστεύει ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και το ΝΑΤΟ έχουν στρατηγικά συμφέροντα σε μια Ελλάδα αντικομμουνιστική και φιλοδυτική».
....«Ο στρατηγός έχει τη φήμη του έντιμου, ηθικού ανθρώπου που είναι αφοσιωμένος στη δουλειά του. Εχει καταστήσει σαφές στα νεότερα μέλη του καθεστώτος του ότι δεν θα πρέπει να αναμένουν ειδική μεταχείριση από το νέο καθεστώς. Μια πηγή τον περιγράφει ως πανέξυπνο και αποφασιστικό, ενώ μια άλλη πηγή τον χαρακτηρίζει ως ανίκανο, ότι έχει έλλειψη φαντασίας και ότι δεν έχει την ικανότητα να παίρνει πρωτοβουλίες… Είναι φιλικός και ανοιχτός σε όσους γνωρίζει αλλά είναι επιφυλακτικός στους τρόπους του και λιγομίλητος στην παρουσία ξένων και γυναικών».
ολο το αρθρο στο πρωτο σχολιο....
Σχόλια
«Η σημαντικότητα αυτού του ανθρώπου βασιζόταν στον κρίσιμο ρόλο που διαδραμάτιζε ως επιτηρητής της αφοσίωσης του Στρατού προς το καθεστώς, καθώς και στη φήμη που είχε ανάμεσα στους επονομαζόμενους υπερ-επαναστάτες στον ελληνικό στρατό ως στυγνός, πουριτανός και αδιάφθορος φρουρός του πνεύματος της “επανάστασης” του 1967, στην οποία διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο…».
«Είναι πιθανό ο Ιωαννίδης να προετοίμαζε το πραξικόπημα για διάστημα περίπου ενάμιση χρόνο πριν από την ενεργοποίησή του…». «Προφανώς ενεργοποίησε το μηχανισμό για πραξικόπημα προφασιζόμενος την εξέγερση των φοιτητών στα μέσα Νοεμβρίου του 1973, η οποία οδήγησε σε πολιτική αστάθεια, και αυτό του έδωσε το έναυσμα να διακόψει τη φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος την οποία είχε ξεκινήσει ο Παπαδόπουλος…».
«Η εναντίωση του Ιωαννίδη προς τον Παπαδόπουλο ξεκινά τουλάχιστον από το καλοκαίρι του 1968… Από τότε, και συγκεκριμένα από τον Απρίλιο του 1970, άρχισε να γίνεται όλο και περισσότερο επικριτικός στον τρόπο διακυβέρνησης του Παπαδόπουλου και τον κατηγορούσε για κυβερνητική διαφθορά και νεποτισμό… Ο Ιωαννίδης θεωρούσε ότι όλα αυτά τα ζητήματα παρεξέκλιναν από τους στόχους και το πνεύμα που διέπει την “επανάσταση” του 1967».
«Μέχρι και το Σεπτέμβριο του 1973 είχε καταστεί η πραγματική δύναμη πίσω από έναν οργανισμό αξιωματικών που ήταν έτοιμοι να κινηθούν εναντίον του Παπαδόπουλου… Η ικανότητα του Ιωαννίδη να σχεδιάζει να κινηθεί εναντίον ενός ανθρώπου, του οποίου μάλιστα την υπεροχή στη χούντα επικροτούσε και ο ίδιος, μπορεί να διευκολύνθηκε από την πεποίθησή του ότι οι στόχοι τού πραξικοπήματος του 1967 ήταν πολύ πιο σημαντικοί από τα άτομα τα οποία αναμιγνύονται σε αυτό».
«Οπως ήταν αναμενόμενο, ο Ιωαννίδης κινήθηκε γρήγορα μετά το πραξικόπημα για να απομακρύνει τον Παπαδόπουλο… Επιπλέον, από το πραξικόπημα και μετά, ο Ιωαννίδης έχει διατηρήσει μια δημόσια στάση ανάλογη με το κύρος του και είναι πολύ προσεκτικός στο συντονισμό μεγάλων αποφάσεων μαζί με άλλα 15 μέλη, αν και όπως διαφαίνεται βρίσκεται σε μια θέση που μπορεί να λειτουργεί μονομερώς».
Δημοκρατία και εκλογές
«Ο Ιωαννίδης εξέφρασε την άποψη ότι ο Παπαδόπουλος βρισκόταν στην εξουσία πολύ λίγο χρόνο και άρα δεν έπρεπε να πειραματίζεται με τη δημοκρατία και ότι η επανάσταση της 21ης Απριλίου ήταν αναγκαία για ένα διάστημα -10 ή 20 χρόνων- για να εξαγνιστεί το ελληνικό πολίτευμα από τα σημάδια του παλαιού κοινοβουλευτικού συστήματος»… «δήλωσε ότι οι βουλευτικές εκλογές δεν μπορούν να λάβουν χώρα στην Ελλάδα στο ορατό μέλλον –τουλάχιστον έως ότου οι κομμουνιστές χάσουν το ενδιαφέρον τους για την Ελλάδα»… «Με λίγα λόγια, ο Ιωαννίδης είναι πολύ ανήσυχος για την επιστροφή σε δημοκρατικούς θεσμούς, πιστεύοντας ότι οι Ελληνες δεν είναι έτοιμοι για εκλογές».
«Είναι εντελώς αντίθετος με την επιστροφή του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου… Πιστεύει ότι η μοναρχία είναι κάτι ξεπερασμένο για την Ελλάδα».
Διεθνείς Σχέσεις & Κυπριακό
«Τάσσεται σταθερά υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών… Τάχθηκε υπέρ της ελληνικής συμμετοχής στον πόλεμο του Βιετνάμ και πιστεύεται ότι θέλει να αποφύγει οποιαδήποτε ενέργεια θα μπορούσε να πλήξει τους δεσμούς της Ελλάδας με τη χώρα αυτή».
«Ενθουσιώδης αντικομμουνιστής και γενικά φιλοδυτικός, ο Ιωαννίδης θα διατηρήσει, πιθανότατα τους δεσμούς με το ΝΑΤΟ. Πιστεύει ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και το ΝΑΤΟ έχουν στρατηγικά συμφέροντα σε μια Ελλάδα αντικομμουνιστική και φιλοδυτική».
«Φαίνεται να πρόσκειται στους στόχους του στρατηγού Γεώργιου Γρίβα (ηγέτη του αντιμακαριακού αντάρτικου κινήματος), πιστεύει ότι το πρόβλημα θα παραμείνει άλυτο όσο οι Τουρκοκύπριοι αρνούνται να συμφωνήσουν για ένα ενιαίο κυπριακό κράτος και όσο οι Ελληνοκύπριοι αρνούνται να δώσουν μικρό τμήμα του νησιού στους Τουρκοκύπριους».
«Αντιμετωπίζει τις συνομιλίες ως ένα χρήσιμο μηχανισμό για να διατηρήσει το status quo, ενώ ταυτόχρονα αναζητεί άλλα μέσα επίλυσης της υπόθεσης. Αυτό το πόρισμα βασίζεται στο γεγονός ότι οι διακοινοτικές συνομιλίες έχουν ακολουθήσει μια άλλη πορεία με τις έντονα εθνικιστικές συμπεριφορές του Ιωαννίδη και τη γενική του συμπάθεια στην ιδέα της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα».
Περί Τύπου & Οικονομίας
Στις 27 Νοεμβρίου 1973 ο Ιωαννίδης ανακοίνωσε στους εκδότες εφημερίδων ότι ήταν ελεύθεροι να βγάλουν στην επιφάνεια οποιαδήποτε σκάνδαλα του καθεστώτος Παπαδόπουλου…, τους πίεσε να κάνουν λογοκρισία στους συντάκτες τους…, η προθυμία του να χρησιμοποιήσει αυστηρότερα μέτρα φαίνεται από το κλείσιμο των εφημερίδων “Βραδυνή” και “Χριστιανική”».
«Ο στρατηγός φαίνεται να ενεργεί σύμφωνα με τη θεωρία ότι εάν μπορεί κάπως να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση, θα μπορέσει και να κρατήσει τον πληθυσμό υπό έλεγχο. Η έλλειψη μεθοδικότητας του Ιωαννίδη στα οικονομικά θέματα δύναται να αποτελέσει πρόβλημα».
Πανέξυπνος, αποφασιστικός ή ανίκανος;
Ενδιαφέρον έχει ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται στην έκθεση της CIA και του State Department το βιογραφικό του Ιωαννίδη, το οποίο εστιάζει στα εξής: «Ο στρατηγός έχει τη φήμη του έντιμου, ηθικού ανθρώπου που είναι αφοσιωμένος στη δουλειά του. Εχει καταστήσει σαφές στα νεότερα μέλη του καθεστώτος του ότι δεν θα πρέπει να αναμένουν ειδική μεταχείριση από το νέο καθεστώς. Μια πηγή τον περιγράφει ως πανέξυπνο και αποφασιστικό, ενώ μια άλλη πηγή τον χαρακτηρίζει ως ανίκανο, ότι έχει έλλειψη φαντασίας και ότι δεν έχει την ικανότητα να παίρνει πρωτοβουλίες… Είναι φιλικός και ανοιχτός σε όσους γνωρίζει αλλά είναι επιφυλακτικός στους τρόπους του και λιγομίλητος στην παρουσία ξένων και γυναικών».
- Γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου 1923 στην Αθήνα και προέρχεται από οικογένεια πλούσιου μετριοπαθούς επιχειρηματία. - Μπήκε στη Σχολή Ευελπίδων το 1940, έγινε ανθυπολοχαγός το 1943. - Ξεκίνησε την καριέρα του ως αξιωματικός στην εθνικιστική αντάρτικη ομάδα του Ζέρβα. - Το 1950 διορίστηκε στο Τμήμα Προγραμματισμού τού Ελληνικού Γενικού Επιτελείου Στρατού.
Μεταγενέστερα υπηρέτησε στο Non-Commissioned Officers School (1953). - Το1966 διορίστηκε διοικητής του τάγματος της Σχολής Ευελπίδων. - Κατατάχτηκε στον Ιερό Δεσμό των Ελλήνων Αξιωματικών το 1945 και συμμετείχε στο αποτυχημένο πραξικόπημα που οργανώθηκε το Μάιο του 1951. - Το 1956 έγινε αρχηγός της ομάδας η οποία οργάνωσε τελικά το πραξικόπημα του 1967. Το 1959 παραιτήθηκε από την ηγεσία της ομάδας. - Παρέμεινε ενεργός στην οργάνωση και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στο πραξικόπημα του Απριλίου του 1967. - Μετά το πραξικόπημα υπηρέτησε για μικρό χρονικό διάστημα στο γραφείο του υπουργού Εθνικής Αμύνης και έγινε αρχηγός της Στρατονομίας. - Μετά το αποτυχημένο προμελετημένο αντιπραξικόπημα, το Δεκέμβριο του 1967, έγινε υπεύθυνος για την παρακολούθηση των δραστηριοτήτων όλων των εν ενεργεία και απόστρατων αξιωματικών και απέκτησε σημαντική ισχύ. - Επέλεξε να διατηρήσει τόσο τη θέση του ως πολιτικός όσο και το στρατιωτικό του βαθμό. Για να το πετύχει αυτό διατήρησε την πρόσβαση που είχε σε όλη την γκάμα των στρατιωτών και των βαθμοφόρων. - Προήχθη σε λοχαγό το 1948, έγινε ταγματάρχης το 1953 και αντισυνταγματάρχης το 1964. Εγινε ταξίαρχος τον Ιούνιο του 1973.