...Ολα στηρίχτηκαν σε μια σαπουνόφουσκα. Πέρυσι, πολλοί φοιτητές και καθηγητές αντέδρασαν δυναμικά στις ρυθμίσεις Γιαννάκου για τα πανεπιστήμια....
....Κάποια στιγμή, οι ρυθμίσεις ψηφίστηκαν από τη Βουλή. Παρά ταύτα, τα κόμματα της Αριστεράς αποφάσισαν ότι οι φοιτητές νίκησαν (πώς;) και ότι οι ρυθμίσεις δεν πρόκειται να εφαρμοστούν (γιατί;)......
.....Οι περισσότεροι θεωρήσαμε ότι πρόκειται για τον συνήθη βερμπαλισμό της Αριστεράς, η οποία έχει μια εγγενή δυσκολία να ξεχωρίσει τη νίκη από την ήττα. ....
......Είναι χαρακτηριστικό ότι ονόμασαν «εκβιασμό» το αυτονόητο αίτημα εφαρμογής μιας νομοθεσίας που ψηφίστηκε από τη δημοκρατική Βουλή των Ελλήνων. .....
....Το ΚΚΕ έβγαλε γρήγορα την ουρά του απ' έξω όταν κατάλαβε ποιοι κινδυνεύουν να πληρώσουν τον λογαριασμό. Και ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε μόνος, με όλα τα ανεξέλεγκτα και κακοποιά στοιχεία του πανεπιστημιακού χώρου (και όχι μόνο...), να υποδύεται τη δύναμη «ανυπακοής», «απειθαρχίας» και «αντίστασης». Γι' αυτό και δυσκολεύεται τόσο πολύ να καταδικάσει τις παρεκτροπές τους.
Αυτή είναι με λίγα λόγια η ιστορία. Μια σύγκρουση χωρίς όρια, χωρίς περιεχόμενο, χωρίς αντικείμενο. Διότι όλοι έχουμε πλέον αντιληφθεί ότι οι ξυλοδαρμοί και τα επεισόδια δεν αφορούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, δεν αφορούν μια δημόσια εκπαίδευση την οποία επαρκώς εξευτελίζουν, δεν αφορούν καν τον νόμο-πλαίσιο ή τα προγράμματα ή τη χρηματοδότηση ή τις πρυτανικές εκλογές. Δεν αφορούν καν την πανεπιστημιακή εκπαίδευση στην ευρύτερη έννοιά της.
Είναι μια σύγκρουση για το κουμάντο στα πανεπιστήμια. Μια σύγκρουση για τον έλεγχο του δημοσίου χώρου και της δημοκρατικής διαδικασίας. Μια σύγκρουση που χρησιμοποιείται ως απόδειξη ότι ένα ιδιαίτερο είδος Αριστεράς μπορεί να υπάρχει και να ευδοκιμεί. Μια σύγκρουση με ανυπολόγιστο κόστος. Το οποίο, ειρωνεία της τύχης ή δίκαια ανταπόδοση, θα κληθούν να πληρώσουν πρώτοι όσοι τροφοδοτούν τη σύγκρουση και όσοι μετέχουν σε αυτήν.
----------------------------------------
Εκπληκτος ο Πρετεντερης διαπιστωνει οτι η συγκρουση δεν εχει περιεχομενο.
Ολοι εκπληκτοι ειναι φετος με τα παρατραγουδα στα Πανεπιστημια.
Σαν τις μυξοπαρθενες που ανακαλυπτουν τις διαφορες στασεις του σεξ.
Τοσα χρονια που ολοι μαζι (ΜΜΕ , πασοκ συν κλπ) για πολιτικους λογους τροφοδοτουσαν την βια στα πανεπιστημια δεν ξερανε τιποτα.
Τωρα τα ανακαλυψαν αυτα που γινονται.
Και αυτα δεν γινονται για τα κουμαντα στα πανεπιστημια.
Γινονται για πολιτικους λογους.
Οι φοιτητες ειναι απλα εργαλειο πολιτικης.
Για ψηφους.
Επειδη ειναι αφελεις ολοι τους εκμεταλευτηκανν ολα αυτα τα χρονια.
Απλα ο Αλαβανος κοιμηθηκε φετος και εμεινε μονος του.
Ολοι οι αλλοι αποτραβηχτηκαν γιατι πλεον αυτη η ιστορια σταματησε να φερνει ψηφους.
Γιατι ειδαν εγκαιρα τις μετρησεις.
Αρα ο Αλαβανος γιαυτο κατηγορειται.
Οτι εμεινε συνεπης σε αυτα που λεγανε ολοι ολα αυτα τα χρονια.
Για φαντασου.
Το ολεθριο λαθος του στην ουσια ειναι οτι δεν εκανε εγκαιρα την κωλοτουμπα που εκαναν ολοι οι αλλοι.
....Κάποια στιγμή, οι ρυθμίσεις ψηφίστηκαν από τη Βουλή. Παρά ταύτα, τα κόμματα της Αριστεράς αποφάσισαν ότι οι φοιτητές νίκησαν (πώς;) και ότι οι ρυθμίσεις δεν πρόκειται να εφαρμοστούν (γιατί;)......
.....Οι περισσότεροι θεωρήσαμε ότι πρόκειται για τον συνήθη βερμπαλισμό της Αριστεράς, η οποία έχει μια εγγενή δυσκολία να ξεχωρίσει τη νίκη από την ήττα. ....
......Είναι χαρακτηριστικό ότι ονόμασαν «εκβιασμό» το αυτονόητο αίτημα εφαρμογής μιας νομοθεσίας που ψηφίστηκε από τη δημοκρατική Βουλή των Ελλήνων. .....
....Το ΚΚΕ έβγαλε γρήγορα την ουρά του απ' έξω όταν κατάλαβε ποιοι κινδυνεύουν να πληρώσουν τον λογαριασμό. Και ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε μόνος, με όλα τα ανεξέλεγκτα και κακοποιά στοιχεία του πανεπιστημιακού χώρου (και όχι μόνο...), να υποδύεται τη δύναμη «ανυπακοής», «απειθαρχίας» και «αντίστασης». Γι' αυτό και δυσκολεύεται τόσο πολύ να καταδικάσει τις παρεκτροπές τους.
Αυτή είναι με λίγα λόγια η ιστορία. Μια σύγκρουση χωρίς όρια, χωρίς περιεχόμενο, χωρίς αντικείμενο. Διότι όλοι έχουμε πλέον αντιληφθεί ότι οι ξυλοδαρμοί και τα επεισόδια δεν αφορούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, δεν αφορούν μια δημόσια εκπαίδευση την οποία επαρκώς εξευτελίζουν, δεν αφορούν καν τον νόμο-πλαίσιο ή τα προγράμματα ή τη χρηματοδότηση ή τις πρυτανικές εκλογές. Δεν αφορούν καν την πανεπιστημιακή εκπαίδευση στην ευρύτερη έννοιά της.
Είναι μια σύγκρουση για το κουμάντο στα πανεπιστήμια. Μια σύγκρουση για τον έλεγχο του δημοσίου χώρου και της δημοκρατικής διαδικασίας. Μια σύγκρουση που χρησιμοποιείται ως απόδειξη ότι ένα ιδιαίτερο είδος Αριστεράς μπορεί να υπάρχει και να ευδοκιμεί. Μια σύγκρουση με ανυπολόγιστο κόστος. Το οποίο, ειρωνεία της τύχης ή δίκαια ανταπόδοση, θα κληθούν να πληρώσουν πρώτοι όσοι τροφοδοτούν τη σύγκρουση και όσοι μετέχουν σε αυτήν.
----------------------------------------
Εκπληκτος ο Πρετεντερης διαπιστωνει οτι η συγκρουση δεν εχει περιεχομενο.
Ολοι εκπληκτοι ειναι φετος με τα παρατραγουδα στα Πανεπιστημια.
Σαν τις μυξοπαρθενες που ανακαλυπτουν τις διαφορες στασεις του σεξ.
Τοσα χρονια που ολοι μαζι (ΜΜΕ , πασοκ συν κλπ) για πολιτικους λογους τροφοδοτουσαν την βια στα πανεπιστημια δεν ξερανε τιποτα.
Τωρα τα ανακαλυψαν αυτα που γινονται.
Και αυτα δεν γινονται για τα κουμαντα στα πανεπιστημια.
Γινονται για πολιτικους λογους.
Οι φοιτητες ειναι απλα εργαλειο πολιτικης.
Για ψηφους.
Επειδη ειναι αφελεις ολοι τους εκμεταλευτηκανν ολα αυτα τα χρονια.
Απλα ο Αλαβανος κοιμηθηκε φετος και εμεινε μονος του.
Ολοι οι αλλοι αποτραβηχτηκαν γιατι πλεον αυτη η ιστορια σταματησε να φερνει ψηφους.
Γιατι ειδαν εγκαιρα τις μετρησεις.
Αρα ο Αλαβανος γιαυτο κατηγορειται.
Οτι εμεινε συνεπης σε αυτα που λεγανε ολοι ολα αυτα τα χρονια.
Για φαντασου.
Το ολεθριο λαθος του στην ουσια ειναι οτι δεν εκανε εγκαιρα την κωλοτουμπα που εκαναν ολοι οι αλλοι.
Σχόλια