Oι τραπεζες και το χρημα που δανειζουν ειναι εργαλειο. Με σωστη χρηση κανεις τη δουλεια σου, με λαθος χρηση τραυματιζεσαι...
απο ναυτεμπορικη.
ΤΟ ΕΥΡΩ οδήγησε αναμφίβολα σε νέα εποχή την ελληνική χρηματοπιστωτική πραγματικότητα, βγάζοντας τη χώρα από την απομόνωση. Επίσης, έφερε τους πολίτες στις τράπεζες για δάνεια αλλά και για χίλιους δυο άλλους λόγους, μια διαδικασία που οι Νεοέλληνες ελάχιστα γνώριζαν.
Μέχρι το 2000 η μόνη επαφή που είχε ο μέσος πολίτης με τον τραπεζικό δανεισμό ήταν οι ελάχιστες στεγαστικές τράπεζες, όπου τα δάνεια χορηγούνταν κυρίως ως αντίκρισμα μακράς καταθετικής παρουσίας στα ταμιευτήριά τους.
Η είσοδος όμως της Ελλάδας στη «μεγάλη» νομισματική κατηγορία μάς προσέφερε αφθονία κεφαλαίων σε χαμηλή «τιμή», κάτι που ήταν μέχρι τότε γνώρισμα μόνο των ανεπτυγμένων οικονομιών της Δύσης.
Με την αποκατάσταση λοιπόν της νομισματικής τάξης, τα νοικοκυριά διαπίστωσαν ότι μπορούν να προγραμματίζουν για πολλά χρόνια και ότι δεν κινδύνευαν από νομισματικές θύελλες που ίσως οδηγούσαν στην καταστροφή.
Παράλληλα, η ελληνική οικονομία απέκτησε γενικά μια πρωτόγνωρη σταθερότητα, λόγω της εφαρμογής της κοινοτικής νομοθεσίας, με υψηλούς μάλιστα ρυθμούς ανάπτυξης.
Έτσι ξεκίνησε η νέα νομισματική εποχή στην ελληνική οικονομία, που άλλαξε άρδην το τραπεζικό σύστημα και, μαζί του, τον τρόπο λειτουργίας όλης της οικονομίας.
Ενας ολοκαίνουργιος τομέας της οικονομίας αναπτύχθηκε αλματωδώς με εκπληκτικές επιδόσεις, χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας και εξωστρέφεια.
Εκεί που υπήρχαν σε κάθε συνοικία δύο ή τρία τραπεζικά καταστήματα, σήμερα υπάρχουν τουλάχιστον δέκα.
Τα τελευταία δέκα χρόνια έφεραν πράγματι την Ελλάδα στην πρώτη κατηγορία διεθνώς από την άποψη αυτή, η δε απορρόφηση των νέων τεχνολογιών, κυρίως από τον επιχειρηματικό τομέα, ήταν χωρίς προηγούμενο.
Οπως ήταν ωστόσο φυσικό, η μεγαλειώδης... είσοδος του κοινού στις τράπεζες για δάνεια έφερε και υπερβολές.
Η υπερχρέωση πράγματι «χτύπησε» ορισμένους που ξεπέρασαν τα όρια, με την ανοχή των τραπεζών.
--------------------------------
Απλες αληθειες.
Μερικες φορες ειναι σαν να δινεις ενα πολυπλοκο εργαλειο σε καποιον που δεν ξερει να το χρησιμοποιει.
Μπορει να τραυματισθει.
Η ευκολη απαντηση ας μην το χρησιμοποιουσε δεν στεκει.
Στις οδηγιες χρησεως επρεπε να αναγραφονται οι κινδυνοι.
Οι τραπεζες εχουν ευθυνη.
Δεν μπορει να μοιραζουν καρτες και δανεια εν γνωσει τους οτι δεν μπορει ο αλλος και κυριως δεν καταλαβαινει τι κανει.
Και μετα να το παιζουν μυξοπαρθενες ενω του βγαζουν το σπιτι στο σφυρι.
Το χρημα ειναι εργαλειο.
Επικινδυνο σαν δικοπο μαχαιρι.
Πολλοι εχουν κοπει και εχασαν την μπιζνα τους αλλα και τα σπιτια τους.
ΤΟ ΕΥΡΩ οδήγησε αναμφίβολα σε νέα εποχή την ελληνική χρηματοπιστωτική πραγματικότητα, βγάζοντας τη χώρα από την απομόνωση. Επίσης, έφερε τους πολίτες στις τράπεζες για δάνεια αλλά και για χίλιους δυο άλλους λόγους, μια διαδικασία που οι Νεοέλληνες ελάχιστα γνώριζαν.
Μέχρι το 2000 η μόνη επαφή που είχε ο μέσος πολίτης με τον τραπεζικό δανεισμό ήταν οι ελάχιστες στεγαστικές τράπεζες, όπου τα δάνεια χορηγούνταν κυρίως ως αντίκρισμα μακράς καταθετικής παρουσίας στα ταμιευτήριά τους.
Η είσοδος όμως της Ελλάδας στη «μεγάλη» νομισματική κατηγορία μάς προσέφερε αφθονία κεφαλαίων σε χαμηλή «τιμή», κάτι που ήταν μέχρι τότε γνώρισμα μόνο των ανεπτυγμένων οικονομιών της Δύσης.
Με την αποκατάσταση λοιπόν της νομισματικής τάξης, τα νοικοκυριά διαπίστωσαν ότι μπορούν να προγραμματίζουν για πολλά χρόνια και ότι δεν κινδύνευαν από νομισματικές θύελλες που ίσως οδηγούσαν στην καταστροφή.
Παράλληλα, η ελληνική οικονομία απέκτησε γενικά μια πρωτόγνωρη σταθερότητα, λόγω της εφαρμογής της κοινοτικής νομοθεσίας, με υψηλούς μάλιστα ρυθμούς ανάπτυξης.
Έτσι ξεκίνησε η νέα νομισματική εποχή στην ελληνική οικονομία, που άλλαξε άρδην το τραπεζικό σύστημα και, μαζί του, τον τρόπο λειτουργίας όλης της οικονομίας.
Ενας ολοκαίνουργιος τομέας της οικονομίας αναπτύχθηκε αλματωδώς με εκπληκτικές επιδόσεις, χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας και εξωστρέφεια.
Εκεί που υπήρχαν σε κάθε συνοικία δύο ή τρία τραπεζικά καταστήματα, σήμερα υπάρχουν τουλάχιστον δέκα.
Τα τελευταία δέκα χρόνια έφεραν πράγματι την Ελλάδα στην πρώτη κατηγορία διεθνώς από την άποψη αυτή, η δε απορρόφηση των νέων τεχνολογιών, κυρίως από τον επιχειρηματικό τομέα, ήταν χωρίς προηγούμενο.
Οπως ήταν ωστόσο φυσικό, η μεγαλειώδης... είσοδος του κοινού στις τράπεζες για δάνεια έφερε και υπερβολές.
Η υπερχρέωση πράγματι «χτύπησε» ορισμένους που ξεπέρασαν τα όρια, με την ανοχή των τραπεζών.
--------------------------------
Απλες αληθειες.
Μερικες φορες ειναι σαν να δινεις ενα πολυπλοκο εργαλειο σε καποιον που δεν ξερει να το χρησιμοποιει.
Μπορει να τραυματισθει.
Η ευκολη απαντηση ας μην το χρησιμοποιουσε δεν στεκει.
Στις οδηγιες χρησεως επρεπε να αναγραφονται οι κινδυνοι.
Οι τραπεζες εχουν ευθυνη.
Δεν μπορει να μοιραζουν καρτες και δανεια εν γνωσει τους οτι δεν μπορει ο αλλος και κυριως δεν καταλαβαινει τι κανει.
Και μετα να το παιζουν μυξοπαρθενες ενω του βγαζουν το σπιτι στο σφυρι.
Το χρημα ειναι εργαλειο.
Επικινδυνο σαν δικοπο μαχαιρι.
Πολλοι εχουν κοπει και εχασαν την μπιζνα τους αλλα και τα σπιτια τους.
Σχόλια